Trump heeft Deutsche Bank bedrogen, voormalig directeur getuigt – Moeder Jones

Een voormalige Deutsche Bank De topman getuigde deze week dat de Duitse financiële gigant er alleen mee instemde enorme leningen aan Donald Trump te verstrekken vanwege het enorme persoonlijke fortuin van Trump. Het probleem? De bank dacht blijkbaar, althans gedeeltelijk op basis van door Trump verstrekte financiële overzichten, dat hij veel rijker was dan hij in werkelijkheid was.

De directeur van de Deutsche Bank, Nicholas Haigh, getuigde in Manhattan als onderdeel van de civiele fraudezaak ter waarde van 250 miljoen dollar van procureur-generaal Letitia James van New York tegen Trump. Toen de advocaten van James de interne documenten in de rechtbank met Haigh doornamen, bleek dat de bankiers er niet echt in geloofden alle van Trumps beweringen over zijn rijkdom. Ze schatten dat Trump aanzienlijk minder rijk was dan hij beweerde, maar ze waren er nog steeds van overtuigd dat hij meer geld had dan hij in werkelijkheid had.

James beweert dat Trump lang niet genoeg rijkdom had om in aanmerking te komen voor de leningen die hij ontving, en zij beweert dat de financiële overzichten die hij aan Deutsche en andere instellingen gaf frauduleus waren omdat hij zijn onroerend goed enorm overwaardeerde. De New Yorkse rechter Arthur Engoron, die toezicht houdt op de zaak, heeft al geoordeeld dat hij het ermee eens is: het lopende proces omvat een handvol kleinere beschuldigingen over het papierwerk en zal ook bepalen hoeveel boete Trump zou moeten betalen.

Trump en zijn juridische team hebben grotendeels geweigerd de feiten van de zaak te beargumenteren. De opmerkingen van de voormalige president over de lopende procedures bleven grotendeels beperkt tot woede-uitbarstingen waarin James werd beschuldigd van het nastreven van een politieke of racistische agenda. (James is Black.) De getuigenis van woensdag benadrukte hoe moeilijk het voor Trump is om de beschuldigingen te ontkennen. Zoals de advocaten van James herhaaldelijk in de rechtszaal hebben aangetoond, heeft Trump niet alleen zijn naam ondertekend op documenten die onjuiste waarden voor zijn eigendommen vermeldden, maar geloofden de banken grotendeels wat hij hen vertelde en namen ze hun beslissingen op basis van zijn beweringen.

Volgens de documenten en de getuigenis van Haigh vereiste ten minste één van de transacties dat Trump een nettowaarde van ten minste $ 2,5 miljard aanhield om te voorkomen dat hij de lening niet zou kunnen afbetalen. Trump beweerde destijds dat zijn nettowaarde ruim 4 miljard dollar bedroeg. Maar het kantoor van James beweert dat het feitelijk slechts ongeveer 1,6 miljard dollar was.

Haigh getuigde dat toen Trump de bank benaderde voor leningen, hij verschillende eigendommen als onderpand aanbood, waaronder zijn Doral-golfbaan en zijn hotel- en appartementengebouw in Chicago. Die eigenschappen alleen zouden, zei Haigh, normaal gesproken niet voldoende zijn geweest. Haigh, hoofd van de risicobeoordeling van de afdeling particulier vermogensbeheer van Deutsche – een divisie die het bankwezen voor zeer rijke klanten verzorgt – zei dat het ongebruikelijk was dat een klant dit soort eigendommen als onderpand probeerde aan te bieden.

“In algemene termen was mijn conclusie dat de klant veel onroerend goed bezat, veel golfbanen, waarvan ik niet wist hoe ik deze moest waarderen,” zei Haigh.

Fancy huizen, kunstwerken of vliegtuigen waren meer typische items voor grote bedragen die als onderpand werden aangeboden, zei hij. Nu Trump in plaats daarvan golfbanen en condo-projecten aanbood, vertrouwde Haigh op de garantie van Trump dat hij zijn persoonlijke rijkdom kon gebruiken om de leningen te dekken als zijn bedrijf failliet zou gaan. En, zei Haigh, Deutsche stemde in met die regeling op basis van de documenten die Trump verstrekte. James’ beschuldigt nu dat diezelfde documenten frauduleus waren.

Toen de advocaten van Trump de kans kregen om Haigh aan een kruisverhoor te onderwerpen, probeerden ze opnieuw niet Haigh of de documenten in diskrediet te brengen. In plaats daarvan drongen ze hem de bekentenis af dat Deutsche Bank geen geld had verloren door het lenen aan Trump – zelfs als Trump de bank had misleid toen hij om de leningen vroeg. Maar, zei hij, de transactie was nog steeds gebrekkig omdat de voorwaarden van de lening – bijvoorbeeld de rentetarieven die Trump in rekening werd gebracht – niet het werkelijke risico weerspiegelden dat Trump vertegenwoordigde. Of, anders gezegd: of Trump de leningen nu wel of niet zou terugbetalen, Deutsche Bank zou hem waarschijnlijk hogere rentetarieven hebben aangerekend en meer geld uit de deal hebben gehaald als de bankdirecteuren de ware staat van Trumps financiën hadden geweten.

Een belangrijk onderdeel van de verdediging van Trump in de zaak was dat niemand echt gewond raakte door het bedrog, dus James heeft geen reden om hem aan te klagen wegens fraude. Rechter Engoron verwierp dat idee in zijn uitspraak vóór het proces. Hij ontdekte dat Trump inderdaad fraude had gepleegd en merkte op dat zelfs als fraude voor niemand verlies veroorzaakt, het de stabiliteit en geloofwaardigheid van het financiële systeem kan ondermijnen.

Hoewel de advocaten van James het niet vermeldden tijdens de getuigenis van Haigh, op het moment dat Trump de Deutsche-leningen aanvroeg, deed hebben een zeer recente geschiedenis van het niet terugbetalen van banken. Voordat Trump leningen aanging bij de private vermogensbeheerdivisie van Deutsche Bank – waar Haigh werkte – had Trump miljarden geleend van de afzonderlijke commerciële divisie van Duetsche, het deel van de bank dat gewoonlijk geld leent voor projecten als golfbanen en hotels. In 2008, toen hij Deutsche Bank 640 miljoen dollar schuldig was voor zijn toren in Chicago, kwam Trump tekort en spande hij een rechtszaak ter waarde van meerdere miljarden dollars aan tegen Deutsche, waarbij hij de bank beschuldigde van het helpen veroorzaken van de mondiale financiële crisis, die volgens hem zijn financiële crisis had verlamd. en maakte het moeilijk om die lening terug te betalen.

Een deel van de uiteindelijke oplossing van de rechtszaak over die slechte lening was een herfinancieringsovereenkomst waarin Trump volgens James loog over zijn rijkdom. Trump had ook moeite om een ​​tweede lening voor zijn project in Chicago terug te betalen: 130 miljoen dollar die hij schuldig was aan een hedgefonds genaamd Fortress Investment Group. Trump schikte die lening uiteindelijk voor $ 48 miljoen, terwijl Fortress de rest vergaf.