Trump heeft een plan om te winnen zonder de stemmen – en de strijd is begonnen om hem te stoppen – Moeder Jones

Verkiezingen zijn zou in de stembus moeten worden beslist. Maar dit jaar lijkt de campagne van Donald Trump te proberen te winnen op een ander slagveld. Nu er in het hele land al tientallen rechtszaken zijn aangespannen, gebruiken de Republikeinen staats- en federale rechtbanken als een belangrijke pijler van hun strategie om het Witte Huis te heroveren.

De rechtszaken stromen al maanden binnen van het Republikeinse Nationale Comité – nu onderdeel van het familiebedrijf onder het medevoorzitterschap van Trumps schoondochter – en aanverwante groepen. De lijst bevat rechtszaken om stemlijsten te zuiveren, aanzienlijke aantallen afwezige stembiljetten en stembiljetten te diskwalificeren, en om het voor lokale functionarissen gemakkelijker te maken om te weigeren verkiezingen te certificeren.

Aan de andere kant is er een coalitie van niet-partijgebonden nationale stemrechtengroepen – waaronder het Campaign Legal Center, Common Cause, het NAACP Legal Defense Fund, de American Civil Liberties Union, het Brennan Center for Civil Rights, de Lawyers’ Committee for Civil Rights, het Fair Elections Center en het Southern Poverty Law Center zijn al twee jaar bezig met het coördineren en voorbereiden van het stemrecht van mensen om te stemmen en hun stem te laten tellen.

Het aantal rechtszaken rond verkiezingen neemt al tientallen jaren toe. Nadat het Hooggerechtshof in 2013 de wet op het stemrecht had afgeschaft, luidde het een nieuwe golf van rechtszaken in rond de toegang tot het stembiljet – inclusief het zuiveren van kiezerslijsten en wijzigingen in de verkiezingsprocedures. Maar in 2020 veranderden de juridische uitdagingen van Trump van pogingen om aan de marges te sleutelen naar pogingen om de verkiezingen ongedaan te maken. De Republikeinse Partij heeft Trump nooit afgewezen vanwege die inspanningen – en de tactiek is sindsdien officieel onderdeel geworden van zijn campagneplaybook voor 2024.

“In 2020 de poging om de verkiezingsresultaten te ondermijnen door de Trump-campagne [was] het is meer een bijzaak”, zegt Sylvia Albert, die stem- en verkiezingsprojecten leidt bij Common Cause, een non-profitorganisatie die vóór de democratie is. “Nu lijkt het landelijk een samenhangende partijstrategie, en het is geen bijzaak. De les die we hebben geleerd is om ons erop voor te bereiden.”

Eén tand van die strategie was het opvoeren van de druk op staten en provincies om hun kiezerslijsten te zuiveren, in een poging te beperken wie kan stemmen door mensen te verwijderen die waarschijnlijker de Democraten zullen steunen. In 2018 maakte het Hooggerechtshof dergelijke zuiveringen gemakkelijker. Volgens een telling van BloombergPogingen van de GOP om kiezers te staken vormen bijna een derde van de 165 rechtszaken die al zijn aangespannen om de verkiezingen van 2024 te beïnvloeden.

Deze week heeft een federale rechter in Alabama een zuivering stopgezet die gericht was tegen genaturaliseerde burgers in een zaak die was aangespannen door het Campaign Legal Center, het Southern Poverty Law Center en het Fair Elections Center, en vergezeld door het ministerie van Justitie. Vorige week hebben Common Cause Georgia en lokale bewoners, vertegenwoordigd door de ACLU en SPLC, met succes een uitdaging tegen 232 geregistreerde kiezers in Oconee County, Georgia, gestopt. Eerder deze maand stuurde het Campaign Legal Center richtlijnen naar verkiezingsfunctionarissen in elf staten over hoe op de juiste manier om te gaan met de uitdagingen van massakiezers, binnen de grenzen van de wet. Als Moeder Jones’ Abby Vesoulis heeft gedocumenteerd dat deze door de Republikeinen gesteunde zuiveringszaken waardeloos zijn – en de meeste zijn te laat ingediend om de verkiezingen te beïnvloeden. Maar ze hebben nog een ander doel: wantrouwen zaaien in de uitslag door de leugen te verspreiden dat niet-burgers op de kiezerslijsten staan, en door op frauduleuze wijze hun stem uit te brengen.

Ondanks nieuwe door de Republikeinse Partij gesteunde programma’s om Trump-kiezers aan te moedigen per post te stemmen, gedragen de Republikeinse advocaten zich alsof ze verwachten dat de postkiezers de Democraten zullen laten kantelen, zoals ze bij de recente verkiezingen hebben gedaan. dat hun stemmen worden weggegooid. In Pennsylvania beslissen rechtbanken of stembiljetten per post van stemgerechtigde kiezers met kleine fouten, zoals het missen van een handgeschreven datum, moeten worden geannuleerd. Andere rechtszaken in de staat zullen beslissen of provincies mensen moeten waarschuwen als hun stemmen per post zijn gediskwalificeerd, en of die kiezers voorlopige stembiljetten kunnen uitbrengen.

Een deel van deze rechtszaken, zegt Albert, is gericht op het vinden van een rechter “die zich tot het uiterste inspant en zich werkelijk buiten de juridische wereld begeeft om het gewenste resultaat te bereiken.” Een voorbeeld hiervan is een RNC-rechtszaak die de praktijk van Mississippi aanvecht om stembiljetten te accepteren die binnenkomen nadat de stembureaus zijn gesloten als ze op de verkiezingsdag zijn afgestempeld, zoals bijna de helft van de staten doet. Mississippi is geen staat die Trump enig risico loopt te verliezen, maar valt wel onder de jurisdictie van het Vijfde Circuit, dat, als het meest conservatieve hof van beroep van het land, hem de beste kans op een overwinning biedt, waardoor de kwestie voor de Hoge Raad wordt opgelost. Rechtbank. En inderdaad, een panel van door Trump benoemde activistische rechters in het hof van beroep buigt zich momenteel over die vraag. Het is het proberen waard.

Hoewel de uitdagingen van Trump voor 2020 een blauwdruk vormen voor de Republikeinse partij dit jaar, verwachten stemrechtadvocaten belangrijke verschillen. Vier jaar geleden omvatte de poging van Trump om de resultaten in diskrediet te brengen een zogenaamd crimineel plan om valse kiezerslijsten te sturen die het Congres moest laten certificeren, met de hulp van de toenmalige vice-president Mike Pence, met als hoogtepunt de aanval op het Capitool op 6 januari. scenario een tweede keer onwaarschijnlijk is, niet alleen omdat Kamala Harris de vice-president is, maar ook omdat de Electoral Count Reform Act (ECRA), aangenomen in 2022, de waargenomen mazen in de wet heeft geëlimineerd en de de gebruikelijke praktijk om verkiezingsstemmen in het Congres te tellen als een ceremoniële activiteit.

Maar dat betekent niet dat de certificeringsgevechten dood zijn. Integendeel, de certificeringsstrijd zal eerder in het proces plaatsvinden, op provinciaal en staatsniveau. “We zullen nog veel meer certificeringsgevechten zien”, voorspelt Albert, niet alleen vanwege ambtenaren die weigeren te certificeren, maar ook vanwege kandidaten die bezwaar maken tegen certificering, zelfs als ze duidelijk hebben verloren. “De realiteit van certificering zal traag en litigieus zijn.”

Net als op nationaal niveau werd certificering op provinciaal niveau tot 2020 beschouwd als een ceremoniële handeling, een typisch onderdeel van het administratieve proces van het officieel tellen van de stembiljetten in elke staat. Maar nu de verkiezingsprocedure is bewapend, zijn de bondgenoten van Trump bereid de certificering uit te stellen of te blokkeren om wantrouwen te zaaien, kiezers te ontnemen en de resultaten te veranderen. Het weigeren om hele provincies te certificeren, vooral in stedelijke, democratische gebieden, is een manier waarop pro-Trump-troepen zouden kunnen proberen de verkiezingen te laten mislukken. De Georgia State Election Board, gedomineerd door Trump-bondgenoten, heeft districtsfunctionarissen aangemoedigd om de resultaten in twijfel te trekken. Deze week oordeelde een staatsrechter dat certificering op provinciaal en staatsniveau verplicht is volgens de Georgische wet. In het hele land is het echter waarschijnlijk dat er nog steeds gerechtelijke stappen nodig zullen zijn om lokale functionarissen te dwingen zich te houden aan wetten en precedenten die hen verplichten resultaten te certificeren.

Rechtszaken over lokale certificeringsgevechten zouden kunnen uitmonden in de nationale deadline van 11 december van de ECRA voor staten om hun resultaten te certificeren. Wat zal er gebeuren als een staat wordt gedwongen te certificeren voordat een provincie hieraan heeft voldaan? Of terwijl er rechtszaken over batches stembiljetten gaande zijn? Onder de ECRA kunnen rechtszaken worden aangespannen om dergelijke vragen te beslechten zou vóór een noodsituatie bij de federale rechtbank worden ingediend panel van drie rechters. “We hebben veel tijd besteed aan het bestuderen van de taal van de ECRA en de omstandigheden waaronder rechtszaken zouden kunnen ontstaan, en we zijn bereid om de stem van de kiezers in die procedures te vertegenwoordigen”, zegt Jonathan Diaz, advocaat van het Campaign Legal Center.

Maar Albert merkt op dat er nog steeds veel onduidelijkheden zijn over de ECRA, simpelweg omdat dit de eerste verkiezingen zijn die plaatsvinden onder de nieuwe wet. Welke rol de speciale rechtbanken zullen spelen als een staat de certificeringsdeadline niet haalt, is “slechts een zwart gat”, waarschuwt ze. Zonder enig precedent “is het volkomen onbekend.”

Uiteindelijk hebben deskundigen op het gebied van het kiesrecht er over het algemeen vertrouwen in dat alle staten en provincies hun resultaten zullen certificeren. Staatsfunctionarissen en rechtbanken hebben de macht om van lokale functionarissen te eisen dat zij de certificering voltooien. Democratiegroepen en de Harris-campagne staan ​​klaar om met hun eigen rechtszaken de strijd aan te gaan. Het Campaign Legal Center heeft al brieven gestuurd naar verkiezingsfunctionarissen in zeven staten, waarin ze hun wettelijke verplichtingen om te certificeren uiteenzetten, en de gevolgen van het weigeren dit te doen.

Trump en de door hem opgezette verkiezingsontkenningsbeweging ‘zaaien de kiem voor een paar verschillende strategieën’, ​​zegt Jessica Marsden, stemrechtexpert bij Protect Democracy. Eén die mij ‘s nachts wakker houdt’, legt ze uit, zijn de Trump-bondgenoten die ‘het werk van het certificeringsproces opsmukken door het tellen van de stemmen te verstoren en lokale functionarissen zover te krijgen dat ze het proces van het finaliseren van de verkiezingsresultaten belemmeren’, waardoor ‘verkiezingsresultaten in de juridische wereld blijven liggen’. een aantal weken in het ongewisse.”

Als ze dit kunnen doen ‘tot aan de staatsdeadlines voor het certificeren van kiezers’, legt Marsden uit, hopen ze dat dit ‘op de een of andere manier mogelijkheden voor hen zal creëren om het proces in het Congres of anderszins te beïnvloeden.’

De meeste van de tientallen rechtszaken die al door Republikeinse advocaten zijn aangespannen “mislukken”, zegt Diaz, “omdat ze gebaseerd zijn op samenzweringstheorieën of totaal verkeerde voorstellingen van de feiten of misverstanden over de wet.”

“Maar ik denk dat dat gedeeltelijk het punt is”, legt Diaz uit, die leiding geeft aan het Campaign Legal Center coördinatie-inspanningen met andere stemgroepen. “Ze dienen deze rechtszaken nu in, ze krijgen veel aandacht over de desinformatie die ze verspreiden over het verkiezingssysteem, en wanneer hun zaken worden afgewezen, wijzen ze naar de rechtbanken, ze wijzen naar de staatsverkiezingsfunctionarissen en zeggen: ‘Kijk eens. , we vertelden hen over deze problemen. Ze hebben het niet opgelost. Er is gemanipuleerd met de verkiezingen. Je kunt het niet vertrouwen. ”

Deze strategie bouwt voort op de laatste wanhopige poging van Trump in 2020 om duizenden stembiljetten weg te gooien en de verkiezingsresultaten te veranderen via 62 rechtszaken en een spervuur ​​van verkeerde informatie. Vier jaar geleden vroeg zijn campagne bijvoorbeeld aan de rechtbanken van Wisconsin om meer dan 200.000 stemmen uit de gebieden Milwaukee en Madison weg te gooien, wat de kiesmannen van de staat aan Trump zou hebben gegeven.

Dit jaar, zegt Albert, bereidt het Trump-kamp de weg vrij voor zijn aanhangers om een ​​verlies te verwerpen en voor soortgelijke uitdagingen door de valse bewering te verspreiden dat duizenden niet-burgers van plan zijn te gaan stemmen. Dit is geen nieuwe regeling. Trump beweerde de volksstemming in 2016 te hebben gewonnen – ook al kwam hij bijna drie miljoen stemmen tekort – door ongefundeerd te beweren dat de telling ook miljoenen stemmen omvatte die waren uitgebracht door niet-kiesbare immigrantenkiezers. Maar wat nieuw is, is dat deze leugen vóór de verkiezingen in de rechtbank wordt verspreid. “Alle beschuldigingen tegen immigranten – het demoniseren van immigranten, beweren dat immigranten die niet mogen stemmen wel stemmen, in feite proberen ze ervoor te zorgen dat alle immigranten bang zijn om te gaan stemmen,” legt Albert uit. “Dat is een voorbereiding op het weigeren de resultaten te accepteren. als hun kandidaat verliest.”

Buiten de verkiezingen wendt de Republikeinse Partij zich steeds vaker tot de rechtbanken – en met name tot het Hooggerechtshof – om een ​​agenda vast te stellen die zij niet door het Congres kan krijgen. Van het laten stromen van onbeperkt geld in verkiezingen tot het verzwakken van vakbonden, van het versterken van bedrijven tegen consumentenrechtszaken tot het beëindigen van het recht op abortus, van het ongedaan maken van milieuregels tot het dwarsbomen van wapenregels: er is een lange lijst van impopulaire beleidseisen die conservatieven via de rechterlijke macht hebben uitgevaardigd. Het is een mogelijkheid voor minderheidsregering wanneer de democratisch gekozen afdelingen voortdurend van hun macht worden ontdaan door de rechtbanken. Tegenwoordig is het doorverwijzen van verkiezingen – de ultieme uiting van democratie – naar de rechtbanken een andere uiting van deze strategie.

Of er nu duidelijk één kandidaat wint, of zich een lang en rommelig proces ontvouwt om een ​​winnaar uit te roepen, deze novembermaand presenteert een nieuwe realiteit – een realiteit waarin voorstanders zich moeten organiseren om Amerikaanse presidentsverkiezingen te beschermen. “Iedereen zou zich zorgen moeten maken over een gecoördineerde poging om de Amerikaanse democratie te ondermijnen”, zegt Diaz. “Het feit dat dit dingen zijn waar we ons op moeten voorbereiden en waarop we moeten reageren, is geen goed teken voor de gezondheid van de republiek.”

Maar, voegde hij eraan toe, “we zijn voorbereid en we zijn klaar om te reageren.”