Trump wint niet alleen op brood

Aan de vooravond van zijn tweede inauguratie lanceerde Donald Trump zijn eigen meme-munt, de perfect genaamde $TRUMP. Laten we het feit buiten beschouwing laten dat veel van Trumps meest toegewijde en goedgelovige volgers op het punt staan ​​enorme sommen geld te verliezen, als ze dat nog niet hebben gedaan. Kijk in plaats daarvan naar Trumps aankondiging van de munt op sociale media, wat een soort sleutelfiguur is voor de Trumpiaanse ideologie en haar aantrekkingskracht.

Mijn NIEUWE officiële Trump-meme is HIER! Het is tijd om alles te vieren waar wij voor staan: WINNEN! Sluit u aan bij mijn zeer speciale Trump-gemeenschap. KRIJG UW $TROEF NU. Ga naar https://t.co/GX3ZxT5xyq — Veel plezier! pic.twitter.com/flIKYyfBrC

— Donald J. Trump (@realDonaldTrump) 18 januari 2025

Hier zien we drie van de belangrijkste aanbiedingen van het Trumpisme, netjes samengevat in één enkele Trump-post. De eerste is “WINNING!”, met het vereiste hoofdlettergebruik en interpunctie, dat doet denken aan Charlie Sheen uit het tijgerbloedtijdperk. Ten tweede is er het lidmaatschap van een ‘heel bijzondere Trump-gemeenschap’. Ten derde is er het vaderlijke bevel om ‘Veel plezier te hebben!’

Er zijn twee aspecten aan de Trumpiaanse opvatting van ‘winnen’. Er heerst het algemene gevoel dat als je in Amerika geboren bent (uiteraard met de juiste soort ouders), je het recht hebt om altijd als beste uit de bus te komen in alles wat je doet en om te doen wat je wilt, zonder enige negatieve gevolgen. Dat geboorterecht moet op zijn beurt worden beschermd tegen iedereen die dreigt het af te nemen.

Stephen Miller, de blanke nationalistische plaatsvervangend stafchef van Trump, betrad het podium tijdens de overwinningsbijeenkomst vóór de inauguratie van de president om duidelijk te maken wie dat is: “Het gaat een uitvoerend bevel betekenen dat een einde maakt aan de grensinvasie, de illegalen naar huis stuurt en Amerika terugneemt. . . . Het betekent de uitroeiing van de criminele kartels en de buitenlandse bendes die op ons volk jagen. En het zal gerechtigheid betekenen voor iedere Amerikaanse burger die een dierbare heeft verloren aan illegale vreemdelingen.”

Het betekent ook een aanval op transgenders. Miller: “Er zijn mannen, en er zijn vrouwen. En het is niet aan jou of je een man of een vrouw bent. Dat is een beslissing die door God is genomen en die niet kan worden veranderd.”

Kortom, het betekent de overwinning op iedereen die ‘het bloed van ons land vergiftigt’, zoals Trump het huiveringwekkend uitdrukte – vooral immigranten en transgenders, maar ook iedereen die hen durft te verdedigen.

Het tweede aanbod is lidmaatschap van een ‘zeer bijzondere Trump-gemeenschap’, de belofte van gemeenschap met medegelovigen onder de beschermende paraplu van de welwillende leider. Dit neemt een aantal verschillende vormen aan: draagbare uitrusting zoals de iconische MAGA-hoed; de Trump-vlaggen die zijn aanhangers uit hun huizen, boten en campers vliegen; en de massabijeenkomsten van Trump, die een kenmerkend aspect zijn geworden van de cultuur van zijn beweging. Ze helpen Trump-aanhangers elkaar te herkennen, trots hun trouw uit te spreken en hun identificatie met de leidende figuur aan het hoofd van dit alles te versterken. Zelfs als dat, zoals vrijwel zeker bij $TRUMP, betekent dat je je geld moet verspillen om dat boegbeeld nog rijker en machtiger te maken.

Ten slotte, en het meest onthullend, hebben we het bevel om “Veel plezier te hebben!” Het is Trump die de toegeeflijke vader speelt en speelgoed en snoepjes uitdeelt aan de jongens die aan zijn voeten schreeuwen, een vervulling van de ‘papa’s thuis’-memes die zijn aanhangers sinds 5 november in omloop brengen. Nu papa weer de leiding heeft, is het tijd om weer plezier te hebben.

Het is echter niet zomaar een vorm van plezier. Voor velen betekent het de genotzuchtige kicks van de adolescente man. Voor Mark Zuckerberg betekent dit dat er een einde moet worden gemaakt aan ‘cultureel gecastreerde’ bedrijven die kreunen onder de ontwaakte tirannie van de tsaren op het gebied van diversiteit, gelijkheid en inclusiviteit, en dat er ‘een cultuur moet zijn die de agressie viert’ van behoorlijk mannelijke mannen. “Ik voel me bevrijd”, zei een bankier onlangs in een bericht Financiële tijden rapport. “We kunnen ‘retard’ en ‘pussy’ zeggen zonder bang te hoeven zijn dat we worden geannuleerd. . . . Het is een nieuwe dageraad.”

Vanaf het moment dat hij de politieke arena betrad, is de aantrekkingskracht van Trump gebaseerd op de manier waarop hij mensen aanmoedigt om te handelen zoals hij: zonder enig gevoel van verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid. En voor miljoenen mensen klinkt dat als een knaller.

Veel Trump-kiezers steunden hem ongetwijfeld uit economische en politieke frustratie. Maar ik sta steeds sceptischer tegenover het idee dat de belangrijkste aanhangers van Trump ‘teruggewonnen’ kunnen worden via ‘klassenpolitiek’ op het niveau van rationeel, economisch eigenbelang. Zoals een zestigjarige Missourian die de pre-inaugurele bijeenkomst van Trump bijwoonde het uitdrukte: de ervaring van het Trumpisme “is zo emotioneel, zo leuk. En alle mensen die we te zien krijgen, die we op tv hebben gezien, staan ​​daar voor ons.” Een groot deel van de aantrekkingskracht is gebaseerd op diepgevoelde parasociale relaties met experts van Fox News, YouTubers, podcasters, streamers en de grote man zelf, de man die zal vechten tegen iedereen die tussen jou en jouw plezier komt.

Ik schrijf dit tijdens een bezoek aan Florida, de spirituele thuisbasis van het Trumpisme, waar zoveel van zijn volgelingen juist zijn overgegaan op “Have Fun!” Het is een grimmige opvatting van het goede leven, volledig verstoken van collectieve verantwoordelijkheid of burgerlijke deugd, achteloos toegewijd aan het naleven ervan voordat de rekening betaald wordt. Karl Marx schreef dat het door collectieve strijd is dat mensen “erin slagen zich te bevrijden [themselves] van al het vuil van de eeuwen en geschikt worden om de samenleving opnieuw te stichten.’ Trump zegt tegen de mensen dat ze zich niet van de rotzooi hoeven te ontdoen, dat ze zich ermee moeten bedekken, zich ermee moeten identificeren en er plezier mee moeten hebben.

Het is een zeer verleidelijk voorstel, dat niet volledig kan worden bestreden door middel van campagneboodschappen of beleidsvoorstellen. Het vuil moet worden afgeworpen en ons vermogen tot zelfbestuur moet worden hersteld. We moeten een overtuigend beeld ontwikkelen van waar de politiek voor dient en waar het leven in Amerika over gaat, of zou moeten gaan. Dat zal veel dingen met zich meebrengen, maar het moet ook het bouwen van nieuwe organisaties omvatten, met nieuwe culturen en vormen van solidariteit, die mensen leren hoe ze beslissingen moeten nemen, zichzelf moeten besturen – en, op een andere en constructieve manier, samen plezier moeten hebben.