rs21-leden in UNISON melden dat de recente Nationale Afgevaardigdenconferentie aanhoudende vooruitgang liet zien en dat er aandacht is voor gebieden die in aanmerking komen voor campagnevoering en hervormingen.
In 2020 verkozen UNISON-leden Christina McAnea tot secretaris-generaal, vóór drie kandidaten die beweerden links te zijn, met een opkomst van 10,5%. Daarentegen heeft het Nationaal Uitvoerend Comité (NEC) een krappe meerderheid van aanhangers van Time for Real Change (TfRC), die pleiten voor organisatie, meer strijdbaarheid en de democratisering van de vakbond. TfRC is een breed-links netwerk van gewone activisten die de greep van de fulltime bureaucratie op de vakbond uitdagen. De partij is ook onafhankelijker van de Labour-partij, ondanks dat veel aanhangers Labour-lid zijn. De NEC heeft bijvoorbeeld een voorstel verworpen om parlementsleden uit te nodigen om de conferentie toe te spreken die er niet in waren geslaagd een staakt-het-vuren in Gaza te steunen.
Op de conferentie van dit jaar woonden 175-200 afgevaardigden de TfRC fringe meeting bij, en de meeste afgevaardigden steunden de TfRC-aanpak. Kritiek op Starmers Labour en oproepen om te vechten voor verandering na de verkiezingen leverden meer applaus op dan McAnea’s smeekbeden om Labour te steunen.
De geleidelijke wending van een model waarbij leden betalen voor een dienst van de vakbond naar een organisatiemodel begint enige resultaten op te leveren. De afgevaardigden steunden unaniem moties ter versterking van het organisatiebeleid. Lokale stakingen winnen over het algemeen, waaronder £70 miljoen tot nu toe in de Pay Fair for Patient Care-stakingen door gezondheidszorgassistenten (HCA’s). Belangrijke stakingen, waaronder die van maatschappelijk werkers en HCA’s van Barnet, gaan door. Een parade van stakers uit verschillende geschillen werd ontvangen door een staande ovatie van de conferentie.
Het beeld bij grote nationale geschillen zoals gezondheidszorg en lokaal bestuur is veel minder rooskleurig. UNISON, Unite en GMB voldeden allemaal niet aan de stemdrempels van de Trade Union Act 2016 bij voldoende werkgevers om impact te hebben.
Het beleid rond het stakingsrecht blijft zwak. Hoewel elke spreker de intrekking van alle anti-vakbondswetgeving steunde, werd de conferentie verhinderd om moties te bespreken die verder gingen dan de ‘belofte’ van Labour om wetgeving vanaf 2016 in te trekken, omdat het Standing Orders Committee (SOC) ze allemaal ‘niet in orde’ verklaarde, zelfs één van het NEC.
Afgevaardigden verenigden zich over politieke grenzen heen om zich te verzetten tegen de manier waarop SOC de conferentie ervan weerhield belangrijke kwesties te bespreken, en verwierpen herhaaldelijk en overweldigend de beslissingen ervan. Maar dit was niet genoeg om ze weer op de agenda te krijgen. Afgevaardigden werden vaak geïntimideerd door beweringen dat acties de vakbond in ‘juridisch gevaar’ zouden kunnen brengen, ondanks dat deze beweringen vaag en vaak absurd waren. De conferentie werd zelfs uitgesloten van het bespreken van de victimisatie van Justine Canady, de secretaris van de Lewisham-afdeling. De conferentie vierde echter wel de overwinning van Fiona Mercer bij het Hooggerechtshof tegen benadeling, behalve ontslag, vanwege deelname aan een staking.
Over het geheel genomen heeft versnelde werving en beter ledenbehoud geleid tot een bescheiden netto ledengroei in de afgelopen drie jaar. De 7.000 van vorig jaar is een stuk minder dan de 21.000 tot nu toe in 2024. Aanzienlijke groei in activistische werving is bemoedigend voor de toekomst, maar de gemiddelde leeftijd van een UNISON-activist is 57.
Afgevaardigden luisterden naar de Palestijnse ambassadeur Dr. Husam Zamlot en bijna iedereen stond op met ‘ceasefire now’-plakkaten. Hij sprak ook op een drukbezochte fringe-bijeenkomst.
UNISON nam een verwarde ‘samengestelde’ motie D over Palestina aan, die niettemin een stap voorwaarts betekende. Naast het steunen van een onmiddellijk staakt-het-vuren, humanitaire hulp, de vrijlating van gijzelaars en Palestijnen die ten onrechte in Israëlische gevangenissen worden vastgehouden, riep het ook op tot de opschorting van de wapenhandel met Israël, het verbieden van de handel met illegale nederzettingen, en de erkenning van een levensvatbare, voortdurende Palestijnse gemeenschap. staat. Het beloofde UNISON om door te gaan met het gebruik van Boycot, Desinvestering en Sancties (BDS), inclusief het aandringen op desinvestering van lokale overheidspensioenregelingen.
Het zei echter ook dat de Palestijnse staat ‘naast Israël’ zou moeten bestaan (alsof een apartheidsstaat oké is, zolang er maar een inclusieve staat naast de deur is) en riep op tot een einde aan de wapenoverdrachten aan Hamas en andere gewapende Palestijnse groeperingen. Ondanks dat UNISON de afschildering van BDS als antisemitisch afwees, kregen afgevaardigden herhaaldelijk te horen dat ze de uitdrukking ‘van de rivier naar de zee’ gebruikten, met als argument dat dit beledigend was en dat leden die als civiel politiepersoneel werkten iedereen zouden moeten aangeven die deze term gebruikte. naar de politie. Desalniettemin kunnen activisten de motie gebruiken om meer solidariteitsactie op de werkvloer en in branches op te zetten.
De positie ten aanzien van Oekraïne was veel slechter. De conferentie nam motie 95 aan met een comfortabele meerderheid. Hoewel er solidariteit werd betuigd met Oekraïne tegen de Russische invasie, werd er geen kritiek geleverd op het gebruik van de oorlog door het Westen om de NAVO uit te breiden, de wapenuitgaven te verhogen en de inter-imperialistische concurrentie op te voeren. Er werd steun verleend aan de Oekraïne Solidariteitscampagne die een slechte reputatie heeft als het gaat om het versterken van pro-NAVO-boodschappen. Het was jammer dat het debat werd ingekort voordat iemand zich kon uitspreken tegen degenen die het Oekraïense recht erkenden om zich te verzetten tegen de imperialistische invasie van Rusland.
De conferentie stemde in met amendement 31.1 van het Nationaal Forum voor Jonge Leden, waarin werd gepleit voor een verhoging van de militaire uitgaven en werd gepleit voor een investering van het geld in publieke diensten en infrastructuur.
Afgevaardigden namen sterke standpunten in over transrechten in het jaar van LGBT+-werknemers. Motie 71 van de NEC stelde dat ‘de rechten van transgenders niet in strijd zijn met of de rechten van andere onderdrukte groepen verminderen’ en ‘Transvrouwen zijn vrouwen, transmannen zijn mannen en niet-binaire mensen bestaan en moeten worden gerespecteerd’. Het is veelzeggend dat de grootste vakbond van Groot-Brittannië, waarvan de leden voor 70% uit vrouwen bestaan, deze motie zonder tegenstand zou kunnen aannemen, terwijl rechts beweert dat dergelijke standpunten de rechten van vrouwen bedreigen. De conferentie kwam ook overeen om het rulebook te wijzigen om gendergerelateerd taalgebruik te verwijderen en om niet-binaire leden in staat te stellen zich kandidaat te stellen voor regionale NEC-zetels die voorheen aan mannen waren toegewezen. De afgevaardigden steunden motie 39 over toegang voor iedereen tot diensten voor huiselijk geweld, waarbij zij het ontoereikende aanbod aanvechten.
De conferentie verzette zich tegen racisme en de vijandige omgeving, maar amendement 6.3 ter ondersteuning van vrij verkeer werd verworpen. Dit laat zien hoeveel werk er nog moet worden verzet om het argument tegen immigratiecontroles te winnen, ondanks dat UNISON 190.000 zwarte leden heeft. Tijdens de conferentie kwam het nieuws dat UNISON een juridische uitdaging had gewonnen tegen het besluit van de regering om belangrijke aanbevelingen uit het onderzoek naar het Windrush-schandaal te schrappen. De rol van de politie kwam meerdere keren ter sprake, met jonge leden die prominent aanwezig waren bij het aanvechten van hun racisme, seksisme en onverdraagzaamheid. Soms werd dit verward met de rol van burgerpersoneel van de politie, waarvan velen bij UNISON zitten en waarvan sommigen zich het doelwit voelden van deze kritiek. Een amendement dat zich verzette tegen ‘No Recourse to Public Funds’ (NRPF), dat 2,6 miljoen mensen uitsluit van het sociale vangnet, viel op de laatste dag van de agenda toen er te veel afgevaardigden waren vertrokken om de zaken te laten doorgaan. Het is aan de NEC om dit en de vele andere moties te overwegen die niet in stemming zijn gebracht vanwege tijdgebrek.
De conferentie steunde ook moties over bezuinigingen, financiering van openbare diensten, een 4-daagse werkweek, stress en rechten van gehandicapten. Er werd relatief weinig gesproken over de klimaatcrisis (motie 63), maar het schandaal van watervervuiling kwam herhaaldelijk ter sprake. Door motie 40 aan te nemen, steunt UNISON eindelijk de wet van Zane, vernoemd naar een kind dat stierf door giftige dampen nadat door overstromingen vrijgekomen gas uit een ongereguleerde stortplaats, dat vervolgens door de autoriteiten werd verdoezeld.
Het was duidelijk hoeveel werk er nog moet worden gedaan om UNISON te democratiseren. Naast de rol van het SOC bij het voorkomen dat afgevaardigden belangrijke kwesties bespreken, hoorden afgevaardigden dat NEC-leden nog maar net toegang hebben gekregen tot volledige informatie over de financiën van de vakbond, dankzij de succesvolle rechtszaak in 2023 door een NEC-lid. Na een levendig debat verwierpen de afgevaardigden motie 14 comfortabel, wat activisten zou hebben verhinderd om op persoonlijke titel te spreken terwijl ze verwezen naar hun UNISON-rol. Activisten doen dit wanneer ze evenementen bijwonen die niet officieel door UNISON worden ondersteund, of als ze er niet zeker van zijn dat alles wat ze zeggen in overeenstemming zal zijn met het vakbondsbeleid. Deze motie zou een mijnenveld hebben gecreëerd voor activisten die niet elke punt en komma van het vakbondsbeleid kenden, de betrokkenheid van activisten bij nieuwe campagnes waarover nog geen beleid bestond, beperken en de solidariteit met onofficiële actie onderdrukken. Deze motie was een sleutelkwestie voor rechts op de conferentie en zou betaald personeel meer macht hebben gegeven ten opzichte van de leden. De nederlaag is een bemoedigend teken dat de vernieuwing van UNISON zal doorgaan.
Leden van rs21 deelden deze folder uit tijdens de conferentie, verkochten boeken en folders en promootten de Troublemakers At Work-conferentie van dit jaar.
Opmerking: Dit artikel is op 28 juni 2024 bewerkt om twee onjuistheden te corrigeren.
Bron: www.rs21.org.uk
