Verzet u tegen de Israëlische escalatie en bouw een politiek alternatief

De wrede oorlog van Israël tegen Gaza heeft minstens 40.000 Palestijnse levens gekost, waarschijnlijk nog veel meer. Bijna 2 miljoen mensen zijn gedwongen hun huizen te ontvluchten en worden zelfs in veilige zones aangevallen. Israëlische troepen hebben vitale infrastructuur zoals ziekenhuizen, scholen en watervoorzieningen platgelegd. De verwoesting in het gebied is zo groot dat polio en andere dodelijke infectieziekten nu nog meer levens bedreigen.

Nu, met de moorden op de senior Hezbollah commandant Fuad Shukr in Beiroet en Hamas politiek leider Ismail Haniyeh in Teheran, zou de situatie kunnen escaleren tot een regionale oorlog. Israël heeft al zijn best gedaan om zo’n oorlog dichterbij te brengen sinds 7 oktober, door meer dan 6.000 aanvallen op Libanon, 144 aanvallen op Syrië en verdere aanvallen op Jemen en Iran uit te voeren.

Feda Abdelhady Nasser, een Palestijnse afgevaardigde bij de Verenigde Naties, had volkomen gelijk toen ze op 1 augustus zei: “Geweld en terreur zijn Israëls belangrijkste en enige valuta. Er is geen rode lijn voor Israël, geen wet die het niet zal overtreden, geen norm die het niet zal vertrappen, geen daad die te verdorven of barbaars is”.

De Verenigde Staten hebben Israël gesteund in alle internationale fora en leveren de wapens om de Palestijnen af ​​te slachten. Ze beweren dat ze geen waarschuwing hebben gekregen voor de moorden van Israël, maar ze geven Israël wel essentiële inlichtingen die het in staat stellen om deze dodelijke daden uit te voeren.

Elke regionale escalatie zou Amerika in een direct militair conflict kunnen brengen. De gevolgen zouden verwoestend zijn voor de onderdrukte arbeidersklassen in de regio, met name die in Iran en Libanon, die al enorm lijden onder het autoritaire en reactionaire bewind van respectievelijk Ayatollah Ali Khamenei en Hezbollah.

De VS praat over het bevorderen van het “vredesproces” in Qatar, maar er ligt niets op tafel dat rechtvaardigheid zal brengen in Palestina. De moord op Haniyeh door Israël en de weigering van de VS om het te veroordelen, tonen hun houding ten opzichte van deze onderhandelingen. Het vredesproces is gewoon een vijgenblad dat de VS en de Arabische leiders hebben aangenomen om hun verraad aan de Palestijnen te verhullen.

De echte houding van veel Amerikaanse leiders werd getoond door de 50 staande ovaties die de Israëlische premier Benjamin Netanyahu kreeg toen hij vorige maand een gezamenlijke vergadering van het Amerikaanse Congres toesprak. Amerikaanse politici, die andere landen de les lezen over de noodzaak om zich te houden aan de “internationale regels-gebaseerde orde”, juichen de dakspanten toe voor een man die terechtstaat voor oorlogsmisdaden bij het Internationaal Strafhof.

De VS zelf verhoogt de militaire uitgaven. Vorig jaar gaf de overheid bijna 1 biljoen dollar uit aan haar leger, bijna 40 procent van het wereldtotaal. Als we de NAVO-bondgenoten en Zuid-Korea, Japan en Australië erbij optellen, gaf het door de VS geleide blok van staten in 2023 1,5 biljoen dollar uit, 60 procent van het wereldtotaal. Dit alles ter voorbereiding op een oorlog met China en mogelijk Rusland, die zelf hun militaire troepenmacht snel aan het opbouwen zijn.

Nu het dodental in Palestina dagelijks toeneemt, zijn de media gefixeerd op de medaillespiegel in het Olympische circus. Terwijl inwoners van Gaza in de rij staan ​​voor rantsoenen, in de hoop zelfs maar een halve portie rijst voor de dag te ontvangen, terwijl de hongersnood het gebied in zijn greep houdt, begint elke Australische nieuwssite en nieuwsbulletin met een samenvatting van hoeveel ceremoniële kettingen er inmiddels in Parijs zijn uitgedeeld, vaak vergezeld van sympathieke verhalen over de volwassenen die huilden omdat ze er geen konden bemachtigen.

Terwijl Palestijnen wanhopig proberen de dood nog een keer te ontlopen, wordt ons verteld over de verschrikking van mogelijk bedrog in “de spelen”, of het nu door Chinese zwemmers of Algerijnse boksers is. De verschrikking die volwassenen die hun leven hebben gewijd aan de nobelste doelen, zoals zwemmen in een zwembadzou kunnen worden beroofd van een ceremoniële ketting.

Ondertussen kunnen de zogenaamde volwassenen die in parlementen en redacties zitten het er nog steeds niet over eens worden dat de massamoord op 40.000 mensen, de vernietiging van een hele samenleving, een gruwel is.

De overheersende teneur van het moment is dat Australiërs zich moeten identificeren met Australische atleten in hun strijd voor suprematie, niet met Palestijnse kinderen en families in hun strijd om te overleven. De laatste stelling is “verdeeld”, “controversieel”. De eerste is zogenaamd “verenigend”.

Wat een farce. Wat een aanklacht tegen wat doorgaat voor publiek commentaar.

Eén van de belangrijkste bondgenoten van Australië, Israël, voert al tien maanden een genocidecampagne om een ​​heel land uit te roeien. En het is dit geldcircus aan de Seine dat de media domineert.

Elk systeem dat de beproevingen en ontberingen van verwende, door de overheid gefinancierde atleten belangrijker vindt dan de humanitaire catastrofe die zich in Gaza voltrekt, is moreel failliet en moet verdwijnen.

Een beschaving die toestaat dat er biljoenen worden uitgegeven aan vernietigingswapens en die de wereld jaar in jaar uit op de rand van verwoestende conflicten houdt, is de naam ‘beschaving’ niet waardig.

We moeten een alternatief bouwen voor het kapitalistische systeem van voortdurende conflicten. Dat begint met het vechten tegen Israëls oorlog tegen Palestina, de drang van de overheid om de militaire uitgaven te verhogen, het gedachteloze chauvinisme dat wordt aangewakkerd door de Olympische berichtgeving en de hele kapitalistische agenda die de wereld naar de afgrond voert.

Wij moeten een socialistisch alternatief opbouwen.