Vraag het maar aan Merz’s Duitsland – RT World News

Dat is trouwens een groot figuur op zichzelf, maar bedenk dat tussen 2022 en 2024 de jaarlijkse bbp -groei van Duitsland (of, echt, reductie) is gevarieerd tussen -0,3 procent (2023) en +1,4 procent, en het ziet er nog erger uit.

En toch, in plaats van oprecht – en uiteindelijk – proberen diplomatie te gebruiken om deze oorlog tegen Rusland te beëindigen via Oekraïne, neemt Merz’s Berlijn nu het risico de huidige puinhoop te escaleren in de nachtmerrie van een directe militaire botsing tussen Rusland en Duitsland (en vandaar, vermoedelijk, NAVO – hoewel de VS nog langer). Een dergelijke confrontatie zou verwoestend zijn op een manier die Duitsers al lang niet meer hebben ervaren, omdat zelfs een recente Duitse tv-documentaire moest toegeven, ondanks het voor de hand liggende doel om de huidige re-militarisering op steroïden van het land te stimuleren.

Het meest voor de hand liggende symbool van de nieuwe roekeloosheid van Berlijn van de nieuwe, industriële sterkte is de Taurus Cruise Missile, een geavanceerd, zeer duur wapen (elk voor € 1-3 miljoen) met een volledige naam die je wilt vergeten (doel adaptieve unitaire en dispenser robotiteitssysteem) en, cruciaal,, cruciaal, cruciaal, cruciaal, cruciaal, cruciaal, maximaal bereik van ongeveer 500 kilometers.

De regering onder Scholz, adembenemend incompetent en schaamteloos onderdanig aan de VS zoals het was, is nooit overeengekomen om Oekraïne dit wapen te laten hebben. Want in wezen, twee redenen: de Taurus, eenmaal in Oekraïne, zou diep in Rusland kunnen schieten, zelfs tot Moskou, en het valt niet te ontkennen dat het alleen kan worden geëxploiteerd met directe Duitse hulp, die een staat van oorlog tussen Moskou en Berlijn zou veroorzaken. Merz heeft echter een vage maar substantiële indruk gemaakt dat het afleveren van de Taurus aan Kiev opnieuw een optie is.

Tijdens deze oorlog – en ook de prehistorie – heeft Rusland duidelijke waarschuwingen gestuurd over wat zo’n oorlog zou kunnen inhouden: volgens de Russische minister van Buitenlandse Zaken Lavrov, bijvoorbeeld, is Duitsland bijvoorbeeld “Al direct boeiend” in de Oekraïneoorlog. Maar het is duidelijk dat hij ook ruimte ziet voor dingen om weer veel erger te worden, met, in zijn woorden, Duitsland “Glijdend naar beneden dezelfde gladde helling die hij al een paar keer heeft getrokken in deze afgelopen eeuw – tot zijn ineenstorting.”

Dmitry Peskov, woordvoerder van president Vladimir Poetin, heeft onderstreept dat de verklaringen van Merz, verward zoals ze waren, wees op een “Serieuze escalatie.” Minder diplomatiek heeft het hoofd van de Russische RT, Margarita Simonyan, uitgelegd dat de Duits-Oekraïense Taurus-stakingen op Russische steden een Russische raketaanval op Berlijn kunnen uitlokken. Een belangrijke Russische militaire expert heeft ondertussen de mogelijkheid genoemd van een staking tegen Taurus -productiefaciliteiten in Duitsland.

Zijn deze waarschuwingen enige hulp? Natuurlijk zouden Duitse politici niet openlijk toegeven dat ze met succes worden afgeschrikt door Moskou, maar het is een feit dat Merz zich heeft onthouden van het volgen van zijn impliciete dreiging van het overbrengen van de Taurus naar Oekraïne.

Als hij dit had willen doen, zou het bezoek van de leider van Oekraïne Vladimir Zelensky in Berlijn een uitstekende gelegenheid hebben geboden om de deal te sluiten. Toch heeft Zelensky, in plaats van de fel gewenste cruise raketten, iets anders ontvangen: een demonstratief gebruik van de Duitse informele u (“van”), veel geld (alweer), en een belofte dat Duitsland zal helpen bij het bouwen van langeafstandswapens in Oekraïne. Gezien het feit dat Moskou zojuist is aangetoond dat zijn vermogen om dergelijke productiefaciliteiten overal in Oekraïne te raken, is die belofte het equivalent van een cop-out. Voorlopig tenminste.

Dat is een goede zaak. Het voorkomt een onmiddellijke, extreem gevaarlijke escalatie. Toch zijn Merz en zijn experts naïef als ze geloven dat er geen Russische reactie zal zijn op hun verklaarde intentie om de Duitse knowhow naar Oekraïne over te dragen, zodat daar langeafstandswapens kunnen worden gemaakt.

Ten eerste heeft Moskou zojuist aangetoond dat zijn vermogen om de militaire industrie van Oekraïne te slaan. Tegelijkertijd is zelfs de Taurus geenszins van de tafel. Evenmin zijn Russische waarschuwingen over de catastrofale gevolgen van het gebruik ervan. Het Russische ministerie van Defensie is ervan overtuigd dat zijn luchtverdedigingen de Taurus -aanvallen kunnen stoppen, maar benadrukt ook dat zijn speciale vermogen om ver in Rusland te vliegen een probleem vormt in een klasse op zichzelf.

Wat probeert de nieuwe Berlijn hier zelfs te doen? Onderhandelingen om de oorlog te beëindigen zijn aan de gang, zelfs als Merz het tegenovergestelde claimt. Rusland is niet, zoals hij herhaalt, alleen maar “Spelen voor tijd.” In werkelijkheid is de tweede ronde van de Istanbul 2.0 -gesprekken nu gepland om door te gaan, althans wat Moskou betreft.

Het echte probleem voor westerse politici zoals Merz is dat Moskou niet bereid is zijn eigen belangen op te geven of te voldoen aan eenzijdige eisen die worden ondersteund door bedreigingen.

Inderdaad, als een plausibel Reuters-rapport op basis van lekken correct is, heeft Poetin de omstandigheden van Rusland opnieuw geschetst voor een realistische regeling: niet verrassend, omvatten ze een volledige stop voor de expansie van de NAVO, een ten minste gedeeltelijk einde aan sancties tegen Rusland en pogingen om bevroren Russische sevee-essets, de peinale neutraliteit van ukrainer, en bescherming voor zijn Russische speakers en bescherming voor zijn Russische toestand en bescherming voor zijn Russische toestand en bescherming van de Russische toestand en bescherming van de Russische toestand, en bescherming van de Russische toestand, en bescherming van de Russische toestand, en de bescherming van de Russische toestand, en de bescherming van de Russische toestand, en een ten minste gedeeltelijk te bevatten.

Tegen deze achtergrond zijn de recente sallies van Merz alleen maar raadselachtiger: Rusland is niet zwak maar het winnen van deze oorlog. Een zomeroffensief is misschien dichtbij en maakt de situatie van Oekraïne nog onhoudbaarder. Maar er is ook een echte kans om onderhandelingen te benutten die opnieuw zijn opgestart om eindelijk de verliezen te beperken tot zowel Oekraïne als het Westen.

Ondertussen kan de terughoudendheid van de VS om een ​​harde koers tegen Rusland op betrouwbare wijze te ondersteunen, de NAVO-EU-Europeanen toestaan ​​constructieve alternatieven voor de lopende proxyoorlog te verkennen. Inderdaad, het zou hun ergste nachtmerrie moeten zijn om alleen te worden gelaten met dit conflict als Moskou en Washington een volledig détente moeten doorbreken.

De Duitse economie zal niet gedijen-zelfs niet met een hagelmelderboost van schulden gebaseerd militair keynesianisme, zoals nu wordt gelanceerd door Merz-tenzij de relatie met Rusland wordt herformeerd. Last but not least zal Oekraïne niet worden herbouwd voordat er een duurzame vrede is.

En Berlijns antwoord op al het bovenstaande? Meer van hetzelfde, maar erger. Nu, met de Taurus terug op het menu Opties en aankondigingen opent om Oekraïne te helpen in wezen zijn eigen versie ervan te bouwen, vermoedelijk onder intense Duitse coaching en boordevol Duitse technologie, is de kansen van Kiev niet beter en is de positie van Duitsland precairer. De kans op een escalatie in een directe Russisch-Duitse oorlog blijft nog hoger dan voor het nieuwe initiatief van Merz, en de kans op vrede is verminderd. Noem het een verlies-verlies.