Gerichte intelligentie – de informatie die wordt gebruikt om luchtaanvallen uit te voeren en langeafstandsartilleriewapens af te vuren – heeft een centrale rol gespeeld in de Israëlische belegering van Gaza. Uit een document verkregen via de Freedom of Information Act blijkt dat de Amerikaanse luchtmacht eind november officieren die gespecialiseerd zijn in deze exacte vorm van inlichtingen naar Israël heeft gestuurd.
Sinds het begin van het Israëlische bombardement als vergelding voor de aanval van Hamas op 7 oktober heeft Israël volgens een rapport van de Amerikaanse inlichtingendienst vorige maand ruim 29.000 bommen op de kleine Gazastrook laten vallen. En voor het eerst in de Amerikaanse geschiedenis voert de regering-Biden sinds begin november surveillance-dronemissies uit boven Gaza, zogenaamd voor het bergen van gijzelaars door speciale troepen. Op het moment dat de drones werden onthuld, benadrukte de Amerikaanse generaal Pat Ryder dat de speciale operatietroepen die in Israël werden ingezet om te adviseren over de redding van gijzelaars “niet deelnamen aan [Israel Defense Forces] doelontwikkeling.”
“Ik heb mijn team opdracht gegeven om inlichtingen te delen en extra experts uit de hele Amerikaanse regering in te zetten om de Israëlische tegenhangers te raadplegen en te adviseren over de inspanningen om gijzelaars terug te halen”, zei president Joe Biden drie dagen na de Hamas-aanval.
Maar enkele weken later, op 21 november, vaardigde de Amerikaanse luchtmacht richtlijnen uit voor de inzet van officieren, waaronder inlichtingenofficieren, die op weg waren naar Israël. Deskundigen zeggen dat een team van targeting-officieren als deze gebruikt zou worden om satellietinformatie aan de Israëli’s te verstrekken met als doel offensieve targeting.
“Ze hebben het waarschijnlijk op mensen gemunt, op officieren,” vertelde Lawrence Cline, die vóór zijn pensionering als inlichtingenofficier in Irak diende, aan The Intercept. Targeting intelligence heeft betrekking op de identificatie en karakterisering van vijandelijke activiteiten, waaronder raket- en artillerielanceringen, de locatie van leiderschaps- en commando- en controlecentra, en belangrijke faciliteiten. “Wat ik kan zien is dat we veel mondiale middelen hebben op het gebied van satellieten en dergelijke, en dat de Israëli’s veel hebben op het gebied van meer gelokaliseerde radardekking.”
De inzetrichtlijnen zijn op 21 november uitgegeven door het luchtmachtcomponentcommando voor het Midden-Oosten van het Pentagon, Air Forces Central. Het document geeft inzetinstructies aan luchtpersoneel dat naar het land wordt gestuurd, waaronder een “Air Defense Liaison Team” en “ piloten toegewezen als Intelligence Engagement Officer (IEO).”
Inlichtingenofficieren, zo legde Cline uit, coördineren de inlichtingen tussen de VS en partnerlegers. Toen Cline, die nu als instructeur werkt voor het Counterterrorism Fellowship Program van het Ministerie van Defensie, in Irak werd ingezet, herinnerde hij zich dat hij en andere IEO’s een klein team vormden dat ‘waarschijnlijk driekwart van onze tijd aan het werken met de Irakezen besteedde, terwijl het andere kwart met het hoofdkantoor”, eraan toevoegend dat “het een soort half om half een verbinding en advies was.”
Gevraagd naar de missie van de piloten, verwees de Defense Intelligence Agency vragen naar de Air Forces Central, die niet reageerde op een verzoek om commentaar. Noch het Bureau van de Minister van Defensie, noch het Centraal Commando reageerden op verzoeken om commentaar.
Het inlichtingenproces biedt een onopvallend mechanisme waarmee de VS kunnen coördineren met het Israëlische leger, een waardevol instrument te midden van de politieke gevoeligheid van het conflict.
Een inleiding van het Amerikaanse leger definieert inlichtingenwerk als een ‘krachtig’ instrument dat nuttig is ‘vooral wanneer het Amerikaanse beleid onze interactie zou kunnen beperken’, omdat het ‘vaak geen grote budgetten of voetafdrukken vereist’. Deskundigen zeggen dat dit hier het geval kan zijn.
Tyler McBrien, hoofdredacteur van Lawfare, een website gespecialiseerd in nationale veiligheidswetgeving, zei dat er een “Israëlische uitzondering” lijkt te bestaan op de Amerikaanse regels rond militaire hulp.
Presidenten uit het verleden hebben verschillende uitvoerende bevelen uitgevaardigd die de Amerikaanse regering verbieden moorden in het buitenland uit te voeren of te sponsoren. Volgens een recent artikel in Buitenlandse Zaken van Brian Finucane, een voormalig juridisch adviseur van het ministerie van Buitenlandse Zaken, die nu voor Crisis Group werkt, is dit verbod geïnterpreteerd als ook het richten op burgers in oorlogstijd.
En de zogenaamde Leahy-wet, een reeks begrotingswijzigingen genoemd naar senator Patrick Leahy, vereist dat de Amerikaanse regering buitenlandse militaire eenheden onderzoekt op ‘grove schendingen van de mensenrechten’ bij het geven van training of hulp aan die eenheden. Verschillende progressieve leden van het Congres hebben hun bezorgdheid geuit over het feit dat de Amerikaanse hulp aan Israël – zowel voor als tijdens de huidige oorlog – deze eis schendt.
“Voor luchtadviesmissies, waarbij ik me kan voorstellen dat het gaat om het delen van inlichtingen en training, zouden specifieke binnenlandse wettelijke beperkingen zoals de Leahy-wet en het moordverbod waarschijnlijk een rol gaan spelen,” zei McBrien. Maar het doorlichtingsproces van Leahy is voor Israël ‘omgedraaid’; in plaats van Israëlische militaire eenheden vooraf door te lichten, stuurt het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken hulp en wacht vervolgens op meldingen van schendingen, volgens een recent artikel van Josh Paul, die ontslag nam als politiek-militaire officier van het ministerie van Buitenlandse Zaken vanwege zijn zorgen over de steun van de VS. voor Israël.
“In het algemeen zouden Amerikaanse functionarissen die steun verlenen aan een ander land tijdens een gewapend conflict er zeker van willen zijn dat ze geen oorlogsmisdaden helpen en aanmoedigen”, vertelde Finucane aan The Intercept. Hij benadrukte dat hetzelfde principe geldt voor wapenoverdrachten en het delen van inlichtingen.
Het Israëlische leger valt opzettelijk de Palestijnse civiele infrastructuur aan, bekend als ‘machtsdoelen’, om ‘een schok te veroorzaken’, zo blijkt uit een onderzoek van de Israëlische nieuwswebsite +972 Magazine. Doelen worden gegenereerd met behulp van een kunstmatig intelligentiesysteem dat bekend staat als ‘Habsora’, Hebreeuws voor ‘evangelie’.
“Niets gebeurt per ongeluk”, vertelde een Israëlische militaire inlichtingenbron aan +972 Magazine. “Wanneer een driejarig meisje wordt vermoord in een huis in Gaza, komt dat omdat iemand in het leger besloot dat het voor haar geen probleem was om vermoord te worden – dat het een prijs was die de moeite waard was om te betalen om [another] doel. Wij zijn Hamas niet. Dit zijn geen willekeurige raketten. Alles is opzettelijk. Wij weten precies hoeveel nevenschade er in iedere woning is.”
De regering-Biden heeft zich tot het uiterste ingespannen om de aard van haar steun aan het Israëlische leger te verbergen. Het Pentagon schakelde stilletjes een zogenaamd Tiger Team in om wapenhulp aan Israël te vergemakkelijken, zoals The Intercept eerder meldde. De regering heeft ook geweigerd te onthullen welke wapensystemen zij Israël levert en in welke hoeveelheden, en benadrukt dat de geheimhouding noodzakelijk is om veiligheidsredenen.
“We waken ervoor dat we niet te veel details geven over wat ze krijgen – uiteraard voor hun eigen operationele veiligheidsdoeleinden”, zei Witte Huis-woordvoerder John Kirby tegen verslaggevers tijdens een persconferentie in oktober.
Dit staat in contrast met de steun aan Oekraïne, waarover het land veel transparanter is geweest. De regering heeft een gespecificeerde lijst verstrekt van haar wapenhulp aan Oekraïne, een land dat te kampen heeft met een minstens even grote dreiging tijdens de invasie van Rusland. Het Witte Huis heeft de ongerijmdheid nooit aangepakt. Regeringen uit het verleden hebben ook gedetailleerde publieke informatie verstrekt over de Amerikaanse steun voor de militaire campagnes van Saoedi-Arabië en de Emiraten in Jemen, die volgens Amerikaanse functionarissen bedoeld waren om het aantal burgerslachtoffers te verminderen.
De geheimhouding “kan een weerspiegeling zijn van het feit dat de VS belangen heeft die onder spanning staan, en dat de regering-Biden belangen heeft die onder spanning staan”, zei Finucane. “Aan de ene kant willen ze Israël publiekelijk omarmen en Israël steunen, door wat onvoorwaardelijke steun lijkt te bieden. Aan de andere kant willen ze niet de indruk krijgen dat ze het land meeslepen in een nieuwe oorlog in het Midden-Oosten.”
Bron: theintercept.com
