Waarom Donald Trumps plan om te stoppen met het belasten van fooien een slappe politieke stunt is – Mother Jones

Dit verhaal werd oorspronkelijk gepubliceerd op Judd Legum’s Substack, Populaire informatiewaarop u zich hier kunt abonneren.

Als president, Donald Trumps belastingbeleid was sterk in het voordeel van bedrijven en de rijken. Trumps kenmerkende belastingwetgeving, de Tax Cuts and Jobs Act, was overweldigend gunstig voor die groepen.

Maar als presidentskandidaat voert Trump campagne als een populist. In zijn campagne van 2024 promoot hij een voorstel om federale belasting op fooien te beëindigen. Hij deed de aankondiging vorige maand in Nevada, een belangrijke staat met een grote dienstverlenende sector die afhankelijk is van fooien.

“Voor die hotelmedewerkers en mensen die fooien krijgen, jullie zullen heel blij zijn, want als ik op kantoor kom, gaan we geen belasting meer heffen over fooien,” zei Trump. “We gaan dat meteen doen, als eerste op kantoor, want het is al jaren en jaren en jaren een twistpunt, en jullie leveren geweldig werk.”

Deze week was Trumps voorstel om de belasting op fooien af ​​te schaffen een van de 20 ‘beloften’ die waren opgenomen in het officiële Republikeinse Partij-platform van 2024: ‘GROTE BELASTINGVERLAGINGEN VOOR WERKNEMERS, EN GEEN BELASTING OP FOOIEN!’

Trumps plan om belasting op fooien af ​​te schaffen kan hem politiek helpen bij werknemers in de dienstverlenende sector. Zijn campagne roept mensen op om “Stem op Trump voor GEEN BELASTING OP FOOIEN!” op hun restaurantbonnen te schrijven.

Republikeinen in het Congres hebben al wetgeving ingediend om Trumps plan uit te voeren en een einde te maken aan de federale belasting op fooien. Opvallend is dat het wetsvoorstel alleen fooien zou vrijstellen van inkomstenbelasting, en niet van loonbelasting, wat het grootste deel van de federale belastingen vertegenwoordigt die door werknemers met een laag inkomen verschuldigd zijn.

Maar het voorstel, als het ooit zou worden uitgevoerd, zou een nadelig effect kunnen hebben op de meeste fooienwerkers. De voornaamste begunstigden zouden mensen zijn die hotels, restaurants en andere bedrijven bezitten en exploiteren die fooienwerkers in dienst hebben, met andere woorden, mensen zoals Trump.

Ten eerste verdienen veel mensen die afhankelijk zijn van fooien zo weinig geld dat ze al geen federale inkomstenbelasting betalen. Bijvoorbeeld, de helft van alle servers verdient $ 32.000 of minder. Een server met een gezin die $ 32.000 verdient, hoeft geen federale inkomstenbelasting te betalen en zou daarom helemaal niet profiteren van Trumps voorstel.

Het grotere probleem is dat het federale minimumloon voor fooienwerkers $ 2,13 per uur is. Het minimumloon voor fooien is sinds 1991 niet verhoogd. Gecombineerd met fooien zouden deze werknemers minimaal $ 7,25 per uur moeten verdienen. Dat is niet in de buurt van een leefbaar loon in de Verenigde Staten in 2024.

Als gevolg hiervan hebben zeven staten (Alaska, Californië, Minnesota, Montana, Nevada, Oregon en Washington) het minimumloon voor fooien afgeschaft en eisen ze dat alle werkgevers hun werknemers hetzelfde minimumloon betalen, ongeacht of ze fooien ontvangen. De regering-Biden eist dat “federale contractanten fooienwerkers hetzelfde minimumloon betalen als anderen.” Grote steden als New York en Chicago hebben onlangs soortgelijke beleidsmaatregelen ingevoerd. Talrijke andere steden en staten overwegen dit voorbeeld te volgen.

De hotel- en restaurantindustrie probeert wanhopig de dynamiek van staatsinitiatieven om het minimumloon te verhogen, te stoppen. De National Restaurant Association, die restauranteigenaren vertegenwoordigt, heeft Trumps voorstel onderschreven.

Het afschaffen van belasting op fooien zou de steun voor pogingen om zowel het minimumloon voor fooien af ​​te schaffen als het minimumloon in zijn geheel te verhogen, kunnen ondermijnen. Terwijl de meeste werknemers in de dienstverlenende sector weinig of geen voordeel zouden hebben bij het afschaffen van inkomstenbelasting op fooien, zouden velen profiteren van het verhogen van hun minimumloon naar $ 15 per uur of hoger. Het Tax Policy Center merkt op dat deze afweging bijzonder wreed zou zijn voor “‘back of the house’-personeel zoals afwassers, die vaak slechts een klein deel van de fooien ontvangen, genoeg om te kwalificeren als fooienwerkers, maar niet genoeg om van te leven of om belasting te betalen.”

Daarom is de Restaurant Workers United, een vakbond die veel werknemers in de sector vertegenwoordigt, tegen Trumps plan. “De oproep om de belasting op fooien te beëindigen is gewoon een misplaatste manier om een ​​probleem van het optillen van de lagere klasse op te lossen,” zei Elyanna Calle, een barvrouw en RWU-organisator in Austin. Saru Jayaraman, voorzitter van de belangenbehartigingsgroep One Fair Wage, noemt Trumps voorstel “niet alleen de verkeerde oplossing, maar een nepoplossing.”

Er zijn een paar fooien ontvangende werknemers, waaronder de 10 procent van de obers die $ 60.000 of meer verdienen, die aanzienlijk zouden profiteren van het afschaffen van inkomstenbelasting op fooien. Maar waarom zouden deze beter betaalde fooien ontvangende werknemers een speciaal belastingvoordeel moeten krijgen, terwijl degenen die hetzelfde inkomen verdienen in sectoren zonder fooien worden uitgesloten? Waarom zou een ober die $ 60.000 per jaar verdient minder belasting moeten betalen dan iemand die hetzelfde bedrag verdient in een magazijn of een supermarkt?

Er is geen eenduidig ​​antwoord op deze vragen, behalve dat het voorstel om de belasting op fooien af ​​te schaffen, politieke voordelen voor Trump kan opleveren.

Het beëindigen van de federale belasting op fooien zou ertoe kunnen leiden dat meer industrieën overstappen van het betalen van lonen naar het vragen om fooien. Naast mogelijke belastingvoordelen voor werknemers, zou het een deel van de verantwoordelijkheid voor het betalen van werknemers van het bedrijf overdragen aan zijn klanten. Bijvoorbeeld, de Wall Street Journal merkt op dat “[a]Een autoschadeherstelbedrijf zou zijn prijzen en lonen kunnen beperken en fooien sterk kunnen aanmoedigen als manier om werknemers een onbelast inkomen te bezorgen.”

Als er een significante verschuiving is naar fooien over lonen, zou het ook de kosten van het voorstel verhogen. Het Committee for a Responsible Federal Budget schat dat het stimuleren van meer fooien door het beëindigen van federale belastingen de federale overheid tot $ 500 miljard kan kosten over 10 jaar.

Volgens de Leadership Conference on Civil and Human Rights, “is fooi geven in de Verenigde Staten geworteld in een racistisch systeem dat is ontworpen om Afro-Amerikanen in een economisch en sociaal ondergeschikte positie te houden na het einde van de slavernij.”

Vóór de Burgeroorlog, zo staat in een informatieblad van de conferentie, “werd fooi geven afgekeurd: het werd door velen gezien als een aristocratische, Europese praktijk die onverenigbaar was met de Amerikaanse democratie.” Maar na de afschaffing van de slavernij “omarmden veel restaurants en spoorwegmaatschappijen fooien omdat het hen in staat stelde om pas bevrijde slaven te ‘huren’ zonder hen te hoeven betalen – ze zouden gedwongen worden om alleen voor fooien te werken.” De praktijk was bedoeld “om Afro-Amerikanen in een economisch en sociaal ondergeschikte positie te houden.”

Zelfs vandaag de dag, zo gaat het verder, “zijn 40 procent van de mensen die voor fooien werken mensen van kleur.” Bovendien tonen onderzoeken aan dat “klanten discrimineren tegen Afro-Amerikaanse obers, door hen consequent minder fooi te geven dan blanke obers, ongeacht de kwaliteit van de service.”

De beweging om het minimumloon met fooien te beëindigen en een eerlijk loon voor alle werknemers te creëren, gaat over het erkennen van de waardigheid en waarde van alle werknemers. Trumps voorstel zou de Verenigde Staten in de tegenovergestelde richting duwen, waardoor miljoenen Amerikanen nog afhankelijker worden van rijke klanten.