Een groep van 23 vrouwen heeft een uitdagende wandeling van Melbourne naar Canberra voltooid om een permanente oplossing te eisen voor vluchtelingen die nog steeds in het ongewisse zitten onder de federale Labour-regering. De diverse groep bestond uit schoonmakers, recyclingwerkers, werknemers in de kinderopvang, ouderen en gehandicapten, thuisblijvende moeders, alleenstaande moeders en studenten.
We begonnen onze reis op 22 september vanuit het kantoor van minister van Immigratie Andrew Giles. We liepen 20-40 kilometer per dag en bereikten Canberra op 18 oktober.
De vrouwen wonen, samen met hun families, al jaren in Australië met tijdelijke visa – sommige al meer dan tien jaar. Ze zijn oneerlijk beoordeeld door het Australische Fast Track-systeem.
De meesten van ons die aan de wandeling hebben deelgenomen, komen uit een lange rij vluchtelingen die de oorlog ontvluchtten en asiel zochten in India, maar hun basisrechten permanent werden ontzegd. Ikzelf heb hier het staatsburgerschap gekregen, waarmee ik de lange gezinscyclus van ontheemding heb doorbroken. Maar we zullen niet rusten totdat iedereen zekerheid heeft.
Wij hadden ons vertrouwen gesteld in de Partij van de Arbeid. Sommigen van ons hebben zelfs vrijwilligerswerk gedaan tijdens de verkiezingen, in de hoop dat een andere regering het juiste zou doen. De aankondiging van de ALP eerder dit jaar – waarbij de mogelijkheid werd geopend voor permanente bescherming voor 19.000 asielzoekers, terwijl nog eens 12.000 werden verwaarloosd – bestendigde de staat van onzekerheid.
Gefrustreerd door al onze eerdere pogingen om gehoord te worden, namen we deel aan vele protesten en acties in Melbourne om een einde te eisen aan het voortdurende lijden. Op een gegeven moment troffen we het kantoor van de minister gesloten aan, wat onze woede nog groter maakte.
Daarom besloten we dat we helemaal naar Canberra zouden lopen om onze stem te laten horen en publieke steun te verwerven.
De reis zelf was verre van gemakkelijk, vooral als groep vrouwen. We kwamen slangen tegen, voertuigen die te dichtbij passeerden, blaren, verwondingen en beperkte toegang tot persoonlijke verzorgingsvoorzieningen. Op sommige dagen moesten we koude buitendouches nemen en slapen op ruige grond die tegen de ochtend vochtig was.
Maar het was het waard.
De steun van het publiek was verbazingwekkend en onverwacht. We verbleven in Kilmore, Wallan, Seymour, Shepperton Zevende-dags Adventistenkerk, Benalla, Wangaratta, Yackandandah, Albury, Wagga Wagga, Murrumbateman en Canberra. Veel nieuwsbronnen hebben verslag gedaan van onze reis: ABC, 7 News, de Seymour-telegraafde Voogd, Rode vlag en onder meer SBS.
In Parliament House ontmoetten en spraken we met de onafhankelijke senator David Pocock, de adjunct-secretaris van de Australian Council of Trade Unions, Liam O’Brien, parlementsleden van de Groenen en meer.
We zijn door deze ervaring sterker geworden en zijn vastbesloten door te gaan totdat de regering naar onze stemmen luistert.
Bron: redflag.org.au
