Waarom richt GOP -budgetrekening zich op het bestraffen van belastingaangiften van belastingaangiften?

Als de Trump Administratie belooft te bestrijden aan leakers, Republikeinen in het Congres willen het ministerie van Justitie nog meer macht geven om een ​​extreem specifiek type lek te straffen: ongeoorloofde openbaarmakingen van belastinggegevens, die de afgelopen jaren de creatieve boekhouding van de Trump -familie en rijke bondgenoten zoals Elon Musk hebben blootgelegd.

Een bepaling verscholen aan het einde van de massale budgetrekening van de GOP-op pagina 1.081 van de 1.082 pagina’s tellende tekst die eind zondag circuleerde-zou de maximale gevangenisstraf verdubbelen voor het lekken van belastingaangiften tot 10 jaar en mogelijke boetes verhogen van $ 5.000 tot $ 250.000 per overtreding.

Het stimuleren van boetes voor leakers lijkt misschien een vreemde pasvorm voor een budgetrekening, net als de “non -profit moordenaar” -bepaling die onlangs zonder uitleg was genixerd. Vanwege hun ijle relatie tot fiscale zaken, zijn de bepalingen mogelijk niet toegestaan ​​volgens de regels voor het budgetafstemmingsproces van het Congres.

Vraag het gewoon niet aan de belangrijkste voorstander van het verhogen van de straffen voor belastingaangiftelekken, Republikeinse Rep. Jason Smith van Missouri, als deze bepalingen geschikt waren om op te nemen.

“Ik wou dat ik behulpzaam zou kunnen zijn, maar dat is een vraag voor de Senaat Parlementariër,” antwoordde Smith’s communicatiedirecteur, JP Freire, per e -mail.

Laatste sessie sponsorde Smith een stand-alone wetsvoorstel met identieke voorgestelde wijzigingen in de belastingwetgeving die vorig jaar het Huis van Afgevaardigden hebben aangenomen, maar niet in de Senaat niet doorkwam. Smith is een van de belangrijkste surrogaten van president Donald Trump op Capitol Hill voor de budgetwet en is ook voorzitter van de House Ways and Means Committee, waaronder zijn voorstel over belastingdossierlekken in de sectie van de begrotingswet.

Critici vragen zich af of het vergroten van gevangenisstraffen voor de bronnen van journalisten het beste gebruik is van de tijd van de wetgevers, aangezien het Witte Huis samenwerkt met Huisrepublikeinen om de begroting naar de Senaat te duwen. Het voorstel zou ook de strafrechtelijke boetes vergroten voor degenen die “op welke manier dan ook” afdrukken of publiceren “belastingaangifte -informatie hebben gelekt, hoewel officieren van justitie die rechtstreeks achter journalisten en verkooppunten wilden gaan, geconfronteerd worden met constitutionele hindernissen onder het eerste amendement van het Hooggerechtshof.

“Natuurlijk is belastinginformatie zeer gevoelig en zijn er legitieme redenen om de financiële privacy te beschermen”, schreef Seth Stern, directeur van advocacy voor de Freedom of the Press Foundation, in een e -mail. “Maar er zijn ook momenten waarop het zeer nieuwswaardig is – bijvoorbeeld wanneer een president geheimen houdt over zijn financiën en zakelijke transacties in het buitenland, of wanneer krachtige politici en miljardairs belastingen ontwijken.”

“Het is niet nodig om bestaande straffen drastisch te verhogen, die, voor zover ik weet, grotendeels effectieve afschrikmiddelen zijn geweest, afgezien van gevallen waarin klokkenluiders zich gedwongen voelden door hun geweten om onrustigheid bloot te leggen.”

Republikeinen ‘fixatie op Belastingrapportlekken richten zich op één persoon: Charles Littlejohn, die in januari 2024 schuldig pleitte voor het lekken van de belastingaangifte van Trump naar de New York Times en een cache van belastingaangifte gegevens voor duizenden rijke personen naar ProPublica.

In haar rapport dat afgelopen zomer de wetsvoorstel van Smith bevorderde, maakte de Comité van Ways and Means Littlejohn de hoofdpersoon en Trump tot een zielig slachtoffer. Tijdens het proces van Littlejohn schreven de Republikeinse leden van de commissie aan de federale rechter om te eisen dat hij vijf jaar in de gevangenis doorbrengt, het maximum onder het huidige statuut, in plaats van 10 maanden zoals aanbevolen door de federale richtlijnen voor veroordeling.

Rechter Ana Reyes, een Biden-kandidaat, deed zoals Republikeinen Littlejohn voorstelden en veroordeelden tot het maximum van vijf jaar, wat hij momenteel aantrekkelijk is.

Maar voor veel Republikeinen kwam Littlejohn te gemakkelijk uit.

“Gezien het gebrek aan afschrikking door de wet zoals het is, evenals de bezorgdheid dat een dergelijke ongekende datalek zou kunnen leiden tot een dergelijke onevenredige aanklacht en straf, vond de commissie dat het nodig was om de boetes te vergroten”, leest het commissierapport over Smith’s wetsvoorstel.

Maar 10 jaar is het soort gevangenisstraf dat verder gaat dan veel mensen die zijn veroordeeld voor misdaden, zoals het bezit van seksueel misbruik van kinderen en bepaalde vuurwapendelicten, zei Christopher A. Wellborn, president van de National Association of Criminal Defense Lawyers.

“Moeten we echt tot 10 jaar gevangenisstraf hebben op zoiets als dit?” Vroeg Wellborn.

Tijdens zijn veroordeling voerden de advocaten van Littlejohn aan dat hij de gegevens van de belastingaangifte lekte “uit een diepe, morele overtuiging dat het Amerikaanse volk het recht had om de informatie te weten en het delen was de enige manier om verandering te bewerkstelligen.” Maar net als de Spionage Act, hebben de lekbepalingen van de belastingwetgeving geen verdediging van het publieke rente.

“De motieven van Leakers, en of hun openbaarmakingen het algemeen belang dienen, zou op zijn minst een verzachtende factor moeten zijn,” zei Stern. “Klokkenluiders mogen niet hetzelfde worden behandeld als kwaadaardige actoren. Wetgevers en rechters moeten zich richten op het stoppen van belastingontduiking door de rijke en krachtige, niet op onevenredige straffen voor klokkenluiders die blootleggen hoe bestaande wetgeving faalt Amerikanen.”

De voorstellen aan Verstijvingsboetes voor belastingaangifte -leakers maken deel uit van de budgetwet van de Republikeinen, die momenteel door het verzoeningsmechanisme vooruitgaat. Onder de zogenaamde ‘Byrd Rule’, genoemd naar wijlen senator Robert Byrd van West Virginia, kunnen zaken die ‘extern’ zijn voor de begroting en fiscale zaken kunnen niet worden vastgesteld via verzoening.

Eerder deze maand werd de Leaker -bepaling gescoord als een “te verwaarlozen” impact op de inkomsten door de Gemengd Comité voor belastingheffing.

“Dat zal de argumenten van Republikeinen schaden” onder de Byrd -regel, voorspelde Bobby Kogan, senior directeur voor het federale begrotingsbeleid bij het Centre for American Progress, die verzoening en de Byrd -regel heeft bestudeerd, die wordt toegepast door de parlementariër van de Senaat.

In 2021 bijvoorbeeld, de poging van de parlementarische nixed Democraten om het federale minimumloon in een verzoeningswet te vergroten, oordeelde dat elke impact van de wijziging van de federale begroting “louter incidenteel” was voor de onderliggende beleidsintentie, die de BYRD -regel schendt.

Alle voorstellen van de Republikeinse begrotingsrekening met betrekking tot belastinglekken – om de maximale straf te verhogen, de maximale boete te verhogen en een derde voorstel dat “verduidelijkt” dat elk lek een afzonderlijke overtreding is voor elke belastingbetaler wiens informatie wordt bekendgemaakt – zijn waarschijnlijk “Byrdable”, aldus Kogan, volgens Kogan, volgens Kogan, volgens Kogan, volgens Kogan, volgens Kogan, volgens Kogan, volgens Kogan, volgens Kogan, volgens Kogan, volgens Kogan, met name de toename van de gevangenisstraf.

“Sluiten op een gevangenisstraf gaat over straf voor overtredingen, niet over het veranderen van dollars en centen die de overheid binnenkomen,” schreef Kogan. “Van de drie delen voel ik dat dit het minst verdedigbaar is onder Byrd.”

“Maar als ik de parlementariër was en mijn best doen om te adviseren op basis van precedent, zou ik alle drie deze niet nixen.”