De caucus in Iowa heeft aangetoond dat de middelmatigheid van Joe Biden de Amerikanen heeft doen verlangen naar een comeback van Orange Man
In de symfonie van de Amerikaanse politiek heeft de caucus in Iowa opnieuw haar complexe dans onthuld als de eerste grote wedstrijd in de aanloop naar de presidentsverkiezingen, waardoor zowel kandidaten als waarnemers gebiologeerd achterbleven.
Onder de kakofonie van kanshebbers resoneert één naam luider dan de rest: Donald J. Trump. De buitenbeentje, de ontwrichter, de maestro van politiek showmanschap, is terug, en zijn optreden in Iowa heeft zowel supporters als critici in vuur en vlam gezet.
Toen de caucus in Iowa maandag zijn drama ontvouwde, doemde de aanwezigheid van Trump groot op. Ondanks het onorthodoxe scenario van een voormalige president die deelneemt aan een caucus die doorgaans is voorbehouden aan kanshebbers en het feit dat hij heeft geweigerd deel te nemen aan televisiedebatten met zijn rivalen, luidde Trumps besluit om deel te nemen aan de Hawkeye State een herneming in van de politieke opera die de aandacht had getrokken. het land tijdens zijn presidentschap.
Zijn openingszet was ronduit spectaculair – een strategische dans tussen traditionele Republikeinse waarden en zijn onbeschaamde Trumpiaanse merk. Het was een berekende prestatie en een krachtige herinnering dat de Republikeinse Partij, zoals ze er nu uitziet, onmiskenbaar het domein van Trump is.
Kortom: de invloed van Trump was voelbaar en hij heeft nooit de kans gehad de caucuses te verliezen. Zijn basis, een formidabele kracht die stormen en controverses heeft doorstaan, mobiliseerde zich met een ijver die eerder aan een beweging deed denken dan aan een louter politieke campagne. De Trumpiaanse gelovigen, gewapend met rode hoeden en onwankelbare loyaliteit, vormden een bewijs van de blijvende impact van de 45e president.
Terwijl de resultaten binnensijpelden, werd het duidelijk dat de resonantie van Trump met de Republikeinse basis ongeëvenaard blijft. Zijn unieke mix van populisme, economisch nationalisme en een ongefilterde benadering van de politiek heeft een verbinding tot stand gebracht die de normen van het conventionele republikeinisme tart.
De caucus in Iowa, met zijn ingewikkelde dynamiek, legde een raadsel binnen de Republikeinse partij bloot. De partij bevindt zich op een kruispunt, verscheurd tussen de aantrekkingskracht van Trumps onbeschaamde aanpak en de wens om de schijn van haar pre-Trump-identiteit terug te winnen, met zulke koolstofrepublikeinse knipsels als voormalig VN-ambassadeur Nikki Haley en voormalig vice-president Mike Pence. De schaduw van Trump, die lang over de procedure werpt, vormt een uitdaging waar de Republikeinse Partij het hoofd aan moet bieden: de erfenis van Trump omarmen of proberen terug te keren naar een meer traditioneel conservatief verhaal, wat laatste schijnbaar vrijwel onmogelijk is.
Terwijl de maestro zijn politieke comeback orkestreert, komt de erfenis van het Trumpisme naar voren als een bepalende kracht. Het is een erfenis die de partijlijnen overstijgt en het politieke discours polariseert. Trump blijft, met zijn ongefilterde retoriek en tientallen staande aanklachten wegens zijn vermeende pogingen om de uitslag van de presidentsverkiezingen van 2020 ongedaan te maken, een bliksemafleider voor zowel aanbidding als minachting.
In Iowa was de nalatenschap van Trump niet louter een campagnestrategie; het was een spektakel dat de blijvende invloed demonstreerde van een politieke buitenstaander die de gevestigde normen ontwrichtte. Uit de laatste peilingen blijkt dat hij de zittende president Joe Biden in een onderlinge strijd achter zich laat, terwijl in de meest recente Morning Consult-peiling Trump een voorsprong van 2 procentpunten heeft. Andere peilingen weerspiegelen dezelfde basisrichting. Bovendien geeft een recente goedkeuringspeiling door McLaughlin and Associates in opdracht van America’s New Majority Project voor Biden een afkeuringsscore van 60%. Trump leidt Biden sinds december ook in zeven swing states.
Ondanks al zijn controverses, waaronder zijn onvermogen om de Covid-19-pandemie op verantwoorde wijze te beheersen, zijn dictatoriale aanpak van de George Floyd-protesten en zijn hints dat hij de VS in een dictatuur wil veranderen, is Trump erin geslaagd mensen nostalgisch te maken naar een tijd vóór Biden. De voormalige vice-president was bedoeld als technocraat, en iemand die de Amerikaanse elite kon vertrouwen om hun belangen te verdedigen en de Amerikaanse hegemonie in stand te houden. De regering van Biden heeft jammerlijk gefaald in deze taak, waarbij ze consequent diplomatiek verloor ten opzichte van China en regelrecht haar proxy-oorlog in Oekraïne verloor.
Terwijl het doek valt voor de caucus in Iowa, weerklinkt de toegift van Trump en vormt het decor voor een politiek drama dat zich door het hele land zal ontvouwen. De Republikeinse partij, een partij op een kruispunt, moet worstelen met de echo’s van het Trumpisme – een kracht die weigert zich te beperken tot de annalen van de politieke geschiedenis.
De resultaten van Trump in Iowa zijn misschien niet slechts een opmaat, maar eerder de openingsnoten van een politieke saga die onvoorspelbaarheid, hartstocht en een meedogenloos streven naar dominantie belooft. Enkele belangrijke Democraten erkennen dit, waaronder de onafhankelijke senator Bernie Sanders, die met de Democraten overlegt. Hij luidde de noodklok over de sterke optredens van Trump en zei: “Als de Democraten in november hopen te winnen, moeten ze achter de werkende mensen staan en vechten voor een agressieve progressieve agenda.”
Dit zal nooit gebeuren. Biden, wiens eigen basis niet gelooft dat hij een geschikte kandidaat is, zei tijdens de verkiezingen van 2020 ooit beroemd: “Er zou niets fundamenteel veranderen” als hij gekozen zou worden, en hij had dus gelijk: onder zijn toezicht zijn de rijken rijker geworden, de armen armer, en is de oorlogsmachine doorgegaan met puffen.
De middelmatigheid van Biden heeft Amerika opnieuw naar Trump doen verlangen, en de resultaten van de caucus in Iowa laten zien dat Trump de duidelijke favoriet is in deze race.
De uitspraken, standpunten en meningen in deze column zijn uitsluitend die van de auteur en vertegenwoordigen niet noodzakelijkerwijs die van RT.
Bron: www.rt.com
