Waarom zijn Amerikaanse wetgevers vastbesloten om TikTok te verbieden? – RT Wereldnieuws

TikTok is ‘s werelds meest gedownloade sociale media-app. Met meer dan 1 miljard actieve maandelijkse gebruikers is het een wereldwijde sensatie geworden en heeft het andere sociale-mediaplatforms overtroffen en is het de nieuwste rage van zijn tijd geworden.

Maar voor Amerikaanse politici is er één groot probleem dat ze nooit hebben geaccepteerd: het is Chinees. TikTok is niet gemaakt door een bedrijf uit Silicon Valley, zoals het geval is voor alle andere sociale media-apps, maar door een Chinees bedrijf genaamd ByteDance. Dit heeft het voortdurend tot onderwerp gemaakt van politieke paranoia in Washington, DC en een obsessie met Republikeinse politici om te proberen het te verbieden.

Zoals het geval is met de meeste dingen uit China, hekelen dergelijke politici het valselijk, zonder bewijs, als een samenzwering van de Communistische Partij van China om hun land op de een of andere manier te infiltreren, te beïnvloeden of te bespioneren. Er is nooit enig serieus bewijs geweest van wangedrag door de app, maar toch gaat het politieke verhaal door omdat het handig is om dat te doen.

Er zijn al een aantal mislukte verboden geweest, waaronder een mislukte poging van de regering-Trump in 2020, die werd afgewezen door een juridische uitdaging, en vervolgens een poging om het op staatsniveau in Montana te verbieden, die ook in de rechtbank werd afgewezen.

Maar de hysterie gaat niet weg. De Republikeinse vertegenwoordiger Mike Gallagher, hoofd van de House Select Committee voor de Chinese Communistische Partij, heeft een nieuw congreswetsvoorstel ingediend dat opnieuw zal proberen het videoplatform effectief te verbieden. Het wetsvoorstel is door de commissiefase gevorderd en zal waarschijnlijk een basisstemming krijgen. President Joe Biden heeft gezegd dat hij het wetsvoorstel zal ondertekenen als het zijn bureau bereikt.

De daad heeft tot verontwaardiging geleid bij de 170 miljoen gebruikers van TikTok in de VS, die hun congresleden hebben bestookt met oproepen om zich tegen het verbod te verzetten, maar zoals bij de meeste zaken die in Washington DC met China te maken hebben, is dit vaak aan dovemansoren gericht. Gallagher benadrukt dat zijn wetsvoorstel geen regelrecht verbod op TikTok is. Technisch gezien maakt het het voor distributeurs illegaal om apps aan te bieden die worden beheerd door ByteDance, en het bedrijf kan ervoor kiezen de controle op te geven om TikTok op de Amerikaanse markt te laten blijven. Het is duidelijk dat deze ‘keuze’ eenvoudigweg een maffia-achtig racket is om ByteDance te dwingen de populairste app ter wereld te verkopen.

Met andere woorden: laat de VS uw sociale-mediaproduct vernietigen en grijpen, of laat het verbieden. Het is weinig meer dan gelegaliseerde afpersing, maar dit weerspiegelt veel over de mentaliteit van Amerikaanse politici. Amerika heeft duidelijk een groot probleem met het feit dat een van zijn rivaliserende landen een wereldwijd geprezen sociale-mediatoepassing zou kunnen creëren. De VS hebben tenslotte tot voor kort de wereld van de sociale media geleid zonder enige concurrentie, waarbij Facebook, Twitter en anderen allemaal Amerikaanse producten waren die de wereld hebben veranderd.

Het idee dat China de sociale media-app van de volgende generatie heeft gecreëerd, is een klap voor het Amerikaanse ego, een ‘Spoetnik’-moment dat een schok betekent voor het Amerikaanse systeem, vergelijkbaar met de prestatie van de Sovjet-Unie tijdens de Koude Oorlog. Er is hier echter een fundamenteel verschil: in dit geval kijkt Amerika niet ‘van buitenaf naar binnen’, zoals het geval was bij de op zichzelf staande verwezenlijking van de USSR. TikTok is in Amerika zelf een culturele sensatie geworden, en daarmee een projectie van ‘zachte macht’.

Het is een bepalend kenmerk van de Amerikaanse strijd met China geworden dat de VS in hun eigen onzekerheid steeds meer hebben gereageerd door zich naar binnen te keren als reactie op Peking. Terwijl Amerika zich tijdens de Koude Oorlog naar buiten keerde om te concurreren met zijn eigen culturele producten, markten, hulp en steun, vrezen de VS hier dat het op veel niveaus niet met China kan concurreren en in plaats daarvan zijn toevlucht neemt tot negatieve maatregelen, zoals verboden, het op de zwarte lijst plaatsen, sancties, exportcontroles, beschuldigingen van kwade trouw en het dwingen van bondgenoten om kosten te dragen in plaats van hen prikkels te geven.

Dit weerspiegelt uiteraard de realiteit dat China een heel andere strategie heeft gevolgd dan de Sovjet-Unie, een strategie die gebaseerd is op veel meer mondiale economische en commerciële betrokkenheid, evenals op technologische successen. TikTok wordt gezien als een embleem hiervan, want als Chinese bedrijven met hun vaardigheden op het gebied van AI nu de oude garde van Silicon Valley beginnen te verslaan, wat gaat er dan in de toekomst gebeuren? Blijkbaar hebben Amerikaanse politici hierop geen ander antwoord dan defensief te worden. Het is echter waarschijnlijk dat zelfs als het wetsvoorstel wordt aangenomen, het verbod opnieuw de juridische toetsing niet zal kunnen doorstaan.

Een dergelijk verbod schept problemen voor het Eerste Amendement, want als de Amerikaanse regering een platform willekeurig kan verbieden op grond van het feit dat het ‘propaganda’ is, schept dit ongetwijfeld een verontrustend precedent dat kan worden gebruikt om wat dan ook neer te halen. Maar het feit dat politici zo graag bereid zijn iets op dit uitgangspunt te verbieden, zou ons kunnen vertellen hoe onzeker, paranoïde en schijnbaar onrustig ze zijn geworden over de opkomst van China. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat zelfs als er niets uit dit potentiële verbod komt, de kwestie van TikTok zal blijven aanslepen en niet zal verdwijnen.