Dit verhaal verscheen oorspronkelijk in Jacobin op 18 september 2024. Het wordt hier met toestemming gedeeld.
Vrijdag gingen zo’n 33.000 Boeing-werknemers in staking nadat ze een voorlopig akkoord (TA) hadden afgewezen dat op 8 september tussen hun onderhandelingscomité en de vliegtuigfabrikant was bereikt. De staking van de arbeiders – leden van de International Association of Machinists and Aerospace Workers (IAM), van wie de meesten werken in de gigantische fabriek in Everett, Washington, het grootste productiegebouw ter wereld – is nu de grootste actieve werkonderbreking in de wereld. de Verenigde Staten. Het is de eerste staking bij Boeing sinds 2008.
Boeing-CEO Robert ‘Kelly’ Ortberg, eerder dit jaar geïnstalleerd nadat het bedrijf opnieuw een publiciteitsnachtmerrie had meegemaakt toen het cabinepaneel van een 737 MAX 9 in januari halverwege de vlucht loskwam – om nog maar te zwijgen van de zeer verdachte dood van twee klokkenluiders bij het bedrijf – praktisch smeekte de arbeiders om niet te staken en verklaarde dat de staking het “herstel van Boeing in gevaar brengt”.
“We moedigen hen aan om in goed vertrouwen te onderhandelen – richting een overeenkomst die werknemers de voordelen geeft die ze verdienen en het bedrijf sterker maakt”, zei Witte Huis-woordvoerder Robyn Patterson vrijdag. De onderhandelingen werden dinsdag hervat, waarbij een federale bemiddelaar aan de onderhandelingstafel aanwezig was.
Het gemiddelde loon van Boeing-machinisten is de afgelopen tien jaar met 15 procent gestegen tot $75.000. Voor werknemers die worden geconfronteerd met de stijgende kosten van huisvesting in de omgeving van Seattle, staat dat ver af van het gezinsloon dat eerdere generaties in de fabriek genoten.
“Boeing zegt dat ze zich in een moeilijke situatie bevinden om te herstellen, maar dat hun salarissen voor managers niet zijn veranderd”, vertelde een monteur van Boeing aan de krant. Voogd. “Het gaat veel dieper dan alleen beloning en voordelen. Het is de cultuur van Boeing. We zijn een familie hier in mijn winkel.”
Ondanks de oplopende schulden heeft Boeing geen gebrek aan geld als het gaat om de beloning van bestuurders: Ortberg zal volgend jaar 22 miljoen dollar verdienen, terwijl zijn voorganger Dave Calhoun in 2023 een loonsverhoging van 45 procent kreeg; Het bedrijf heeft sinds 2010 ongeveer $68 miljard uitgegeven aan de terugkoop van aandelen en dividenden.
“Dit gaat over het aanpakken van het verleden, en dit gaat over vechten voor onze toekomst”, zei IAM District 751-president Jon Holden bij de aankondiging van de stemming om te staken, waarbij 96 procent van de stemmen vóór een staking was. De TA werd door 94 procent weggestemd.
De stakende werknemers bij Boeing willen hogere lonen en sterkere arbeidsvoorwaarden – de TA die zij hebben weggestemd omvatte een loonsverhoging van 25 procent in de loop van het vierjarige contract, vergeleken met de 40 procent die de vakbond had nagestreefd, evenals het herstel van robuuste pensioenen zijn in 2014 opgegeven. Maar de macht van werknemers en productveiligheid zijn bij Boeing nauw met elkaar verbonden. De dubbele crashes van de 737 MAX 8-vliegtuigen van Boeing in 2018 en 2019, waarbij 346 mensen om het leven kwamen, zijn zeer recente geschiedenis, en de storing in januari duidt erop dat er nog steeds reden tot zorg is. (Voormalig CEO Dennis Muilenburg, die na de crashes werd afgezet, vertrok met een gouden parachute van $62 miljoen.)
Het niet-vakbondspersoneel van het bedrijf is explosief gegroeid sinds het bedrijf in 2009 begon met het verplaatsen van de productie naar North Charleston, South Carolina, waar het nu de 787 Dreamliner produceert. De verhuizing naar het zuiden was een manier om het vakbondspersoneel aan de westkust, dat net in staking was gegaan, te ondermijnen – een flagrante daad van vakbondsmisbruik dat de National Labour Relations Board een klacht tegen het bedrijf indiende, bewerend dat de stap was gezet. om arbeidsonrust te voorkomen en was “inherent destructief” voor de rechten van werknemers. South Carolina heeft het laagste percentage vakbondsleden van alle staten.
Een bedrijf dat de productie verlegt naar een niet-vakbondsfabriek is op zichzelf al kritiek waard; het ondermijnt de lonen, de arbeidsomstandigheden en het recht van werknemers om collectief te onderhandelen. Maar bij Boeing brengt het ook enorme risico’s met zich mee.
De hoge lonen en de sterke arbeidsvoorwaarden van de fabrikant in Washington zorgden ervoor dat geschoolde werknemers tientallen jaren op hun post bleven, waardoor ze expertise en ervaring opdeden die van cruciaal belang zijn bij de productie van vliegtuigen. Toen de hogere machten probeerden te bezuinigen om de winst te vergroten, konden deze arbeiders op zijn minst proberen in te grijpen om levens te redden. Werknemers met weinig ervaring en nog minder werkzekerheid zijn veel minder toegerust om hetzelfde te doen.
Neem William Hobek, een kwaliteitsmanager bij de fabriek in South Carolina. Hobek spande een aanklacht aan bij een federale rechtbank en beweerde dat hij was ontslagen nadat hij fouten in de commandostructuur had gemeld. Zoals Peter Robison schrijft Flying Blind: de 737 MAX-tragedie en de val van Boeingzei een supervisor tegen Hobek: ‘Bill, je weet dat we niet alle gebreken kunnen vinden.’ Robison schrijft: “Hobek belde een inspecteur, die al snel veertig problemen ontdekte. Andere werknemers beschrijven gebrekkige productie, puin achtergelaten op vliegtuigen – moersleutels, metalen zilverwerk, zelfs een ladder – en de druk om daar niet openlijk over te praten.” Het is een van de vele gevallen waarin werknemers beweren dat ze onder druk werden gezet om geen gebrekkige productie te melden.
Zo wil Boeing dat de vliegtuigproductie eruit ziet. Wellicht meer dan welke andere grote werkgever dan ook hebben zij bewezen niet in staat te zijn het vertrouwen te winnen van zowel het publiek als de werknemers. De bij een vakbond aangesloten arbeiders in Washington mogen dan staken voor hogere lonen en voordelen, hun overwinning zal een overwinning zijn voor het publiek, zowel in de Verenigde Staten als over de hele wereld.
Zou je liever vliegen in een vliegtuig dat is gebouwd door mensen die trots zijn op hun werk en een lange ambtstermijn op hun post hebben, of door gekwelde werknemers, uitgeput door overuren of een tweede baan, groen, waarbij de meest ervaren onder hen zijn opgestapt zodra zij konden? We hebben werknemers nodig die weten wanneer de volgende kostenbesparende maatregel van Boeing de rest van ons in gevaar zal brengen, en de enigen die over de bewezen ervaring beschikken om dat te doen, staan momenteel aan de piketlijn.
Verwant
Bron: therealnews.com