Douglas R. Clifford/Tampa Bay Times/ZUMA

Dit verhaal werd oorspronkelijk gepubliceerd door Binnen Klimaat Nieuws en wordt hier gereproduceerd als onderdeel van de Klimaatbureau samenwerking.

Een collectieve rechtszaak tegen American Airlines, aangespannen door werknemers die zich verzetten tegen de milieu-, sociale en bestuursfondsen die in hun 401(k)-pensioenplannen worden gebruikt, zou een nieuwe definitie kunnen geven aan de manier waarop werkgevers omgaan met ESG-investeringen en hoe ze moeten reageren op verdere rechtszaken.

De rechtszaak van American Airlines, aangespannen bij een federale rechtbank in Texas, is een van de eerste in de private sector die zich richt op het gebruik van ESG-fondsen in pensioenrekeningen van werknemers. De hoofdeiser van de rechtszaak, piloot Bryan Spence, beweert dat American de pensioenspaargelden van werknemers slecht beheerde door te investeren met fondsbeheerders die “linkse politieke agenda’s nastreven” via ESG-strategieën, proxy voting en aandeelhoudersactivisme.

De rechtszaak, die in mei als class action werd gecertificeerd, zou wel eens 100.000 planleden kunnen omvatten. Werknemers van American Airlines zoals Spence dragen bij aan hun 401(k) door te kiezen uit een menu van beleggingsopties die vooraf door het bedrijf zijn geselecteerd. Alle planleden, ongeacht of ze ervoor hebben gekozen om hun individuele 401(k) in een ESG-plan te investeren of niet, zijn opgenomen in de class action.

ESG-fondsen die geen aandelen in fossiele brandstoffen bezitten, puur vanwege morele zorgen over klimaatverandering, kunnen in strijd komen met de wet.

De klasse is inclusief omdat de rechtszaak stelt dat American Airlines, door zaken te doen met investeringsbedrijven die “doordringende ESG-agenda’s nastreven,” haar plicht jegens werknemers heeft verzaakt. Het beweert dat bedrijven als BlackRock prioriteit geven aan “sociaal-politieke uitkomsten in plaats van uitsluitend financiële opbrengsten” en beschuldigt American Airlines ervan de financiële belangen van haar werknemers niet te beschermen door zaken te doen met dergelijke investeerders.

De politieke strijd die woedt over duurzaam beleggen in de VS verandert de manier waarop fondsbeheerders ESG-factoren gebruiken en promoten in hun werk, aldus Chris Fidler, hoofd van het wereldwijde industrienormenteam bij het CFA Institute, een non-profitorganisatie gevestigd in Charlottesville, Virginia, die beleggingsprofessionals financiële educatie biedt. Pogingen om de term te definiëren als een moreel en politiek instrument in plaats van een financieel instrument, hebben “vermogensbeheerders terughoudender gemaakt om te praten over wat ze doen”, aldus Fiddler.

BlackRock, American Airlines en Spence’s advocaat, Hacker Stephens LLP, reageerden niet direct op verzoeken om commentaar.

De rechtszaak mislukt onder de Employee Retirement Income Security Act (ERISA). Hoe dit wordt geïnterpreteerd, is de afgelopen jaren onderwerp van serieus debat geweest, met name wat betreft ESG-investeringen.

In 2022 publiceerde de regering-Biden nieuwe regels die zijn ontworpen om sociale en beleidsdoelen zoals hernieuwbare energie te stimuleren door ESG-beleggen gemakkelijker te maken. De regels werden aangevochten door 26 Republikeinse procureurs-generaal, maar een districtsrechter in Texas handhaafde uiteindelijk Bidens regel. De Biden-regelgeving zelf draaide een regel uit het Trump-tijdperk terug die erop gericht was ESG-beleggen voor pensioenplannen te beperken, gezien de vijandigheid van fossiele brandstofbedrijven tegenover ESG.

Ondanks het heen-en-weer, dicteert ERISA nog steeds dat een werkgever beslissingen uitsluitend op basis van financiële factoren moet nemen, aldus Max Schanzenbach, Seigle Family hoogleraar rechten aan de Northwestern University. Onder de nieuwe regelgeving kunnen werkgevers geen morele of politieke ESG-overwegingen gebruiken om beleggingsfondsen te selecteren.

Alleen in beperkte omstandigheden kunnen niet-financiële ESG-factoren worden gebruikt om een ​​investering te kiezen. Een “tiebreaker”-regel staat fondsbeheerders toe om “collateral benefits” te gebruiken, zoals broeikasgasemissies, alleen als twee investeringen anderszins gelijke financiële rendementen opleveren.

Het verschil tussen Trumps regel van 2020 en Bidens regel van 2022 is een kwestie van nuance, zei Schanzenbach. “De regering-Biden probeerde ESG-beleggen makkelijker te maken, maar ze eindigden uiteindelijk met een zeer centristische regel. En Trump probeerde het moeilijker te maken en eindigde ook met een zeer centristische regel.”

“Als fondsen ESG-factoren gebruiken om de financiële risico’s en kansen van het bedrijf te evalueren, zullen ze dat blijven doen.”

Hoewel beide regels werden afgeschilderd als watershed attacks of verdedigingen van ESG, merkte Schanzenbach op dat ze beide de “enige financiële belangen” hoog hielden als de standaard die pensioeninvesteringen voor Amerikaanse bedrijven dicteert. Dit betekent dat van werkgevers wordt verwacht dat ze een financiële analyse gebruiken, in plaats van ethische of politieke overwegingen, om investeringen te kiezen.

In dit kader moeten de piloot van American Airlines en zijn advocaten aantonen dat het bedrijf zijn fiduciaire plicht heeft geschonden – de wettelijke verplichting om te handelen in het beste belang van zijn planleden – toen het besloot om samen te werken met BlackRock en soortgelijke beleggingsondernemingen. Of ze daarin slagen, kan een afschrikwekkend effect hebben op de beslissingen van bedrijven en beleggingsfondsen om zich in te laten met ESG of hun gebruik ervan bekend te maken, aldus Schanzenbach.

ESG, zoals het in de VS wordt gebruikt, verwijst niet naar één type investering, legde Schanzenbach uit. Het onderscheid tussen twee typen ESG-investeringen zal bepalen hoe American Airlines en andere werkgevers door ERISA-regels en rechtszaken navigeren.

Ten eerste kan een ESG-beleggingsstrategie sectoren of bedrijven uitsluiten op basis van ethische of milieudoelstellingen. Bijvoorbeeld, ESG-fondsen die afzien van het bezitten van fossiele brandstofaandelen puur vanwege morele zorgen over klimaatverandering, gebruiken niet-financiële factoren om investeringsbeslissingen te nemen – en zouden de federale ERISA-wetgeving kunnen schenden, zei hij.

De andere manier om de term ESG te gebruiken, verwijst specifieker naar hoe fondsbeheerders of individuele investeerders risico’s en rendementen beoordelen. Het is een manier om bedrijven en aandelen te waarderen door te kijken naar hoe milieu- of sociale verschuivingen ze op de lange termijn meer of minder waardevol kunnen maken. Dit is wat Schanzenbach “ESG voor winst” noemt.

Susan Gary, emeritus hoogleraar aan de rechtenfaculteit van de Universiteit van Oregon, zei dat de rechtszaak tegen American Airlines beweert dat het bedrijf ESG gebruikt voor het eerste doel: als een instrument om politieke en morele doelen te bereiken. De oorspronkelijke klacht citeerde “linkse activistische groepen” die volgens haar probeerden hun “ESG-agenda’s” te bevorderen in plaats van de winst en de belangen van werknemers te maximaliseren. De pogingen in verschillende staten, waaronder Texas, om het gebruik van ESG om politieke redenen te blokkeren, weerspiegelen een veelvoorkomend misverstand over hoe vermogensbeheerders hun werk doen, voegde ze toe.

“Het is veel genuanceerder, veel ingewikkelder dan (de rechtszaak) beschrijft,” zei Gary over Americans gebruik van ESG-fondsen. Beleggingsmanagers gebruiken ESG-informatie om hun strategie te ontwikkelen, vervolgde ze. “Het is niet zo dat er één ESG-beleggingsstrategie is.”

Bij het besluit om Bij het investeren in een bedrijf beoordelen planbeheerders een breed scala aan informatie.

Dit is waar ESG om de hoek komt kijken, zei Fidler, die de ontwikkeling van de Global ESG Disclosure Standards for Investment Products bij het CFA Institute leidde. Bij het overwegen waar ze geld in investeren, kunnen planmanagers rekening houden met hoe milieu-, sociale en governance-kwesties de waarde van het aandeel beïnvloeden.

“Niet alles over een bedrijf is vastgelegd in de financiële overzichten of in marktgegevens”, vervolgde hij. “Je kunt ESG-informatie gebruiken als onderdeel van een holistische fundamentele analyse die kijkt naar alle verschillende risico’s en kansen waarmee een bedrijf te maken krijgt, en deze evalueren door de lens van: is dit een goede investering?”

Een vastgoedinvesteerder zou bijvoorbeeld kunnen overwegen of een pand zich in een overstromingsgebied bevindt voordat hij het koopt. Milieu-informatie zoals overstromingsrisico’s zou de waarde van de investering op termijn kunnen verminderen of ruïneren. “Als fondsen ESG-factoren gebruiken om de financiële risico’s en kansen van het bedrijf te evalueren, zullen ze dat blijven doen,” aldus Fidler.

“Dit is ideologie en Amerikaanse culturele oorlogen die naar de financiële markten zijn gebracht.”

Maar de toenemende tegenreactie op duurzaamheid en klimaatoverwegingen heeft ervoor gezorgd dat bedrijven hierover zwijgen. Het gedrag is zo wijdverbreid dat er een term voor is bedacht: “greenhushing”. BlackRock, de vermogensbeheerder die herhaaldelijk in de rechtszaak wordt genoemd, is vorig jaar gestopt met het gebruik van de term ESG. De CEO van het bedrijf, Larry Fink, zegt dat het bedrijf zijn standpunt over kwesties als klimaatverandering handhaaft, maar dat de term “ESG” te politiek is geworden.

Rechtszaken zoals de zaak American Airlines kunnen het fenomeen verergeren en fondsbeheerders ertoe aanzetten om het gebruik van “ESG” of “duurzaam” in namen, marketing en reclame te verminderen. “Maar ik denk niet dat dit betekent dat beheerders dit soort risico’s of informatie zullen negeren als het hun analyse helpt,” voegde Fidler toe.

Rodrigo Zeidan, hoogleraar bedrijfskunde en financiën aan de NYU Shanghai, was het daarmee eens. Dit soort rechtszaken, voegde hij toe, hebben geen invloed op de manier waarop fondsbeheerders hun werk doen. “Het milieu maalt er niet om of de Amerikaanse wet bepaalt dat Amerikaanse fondsen hun investeringen niet ESG mogen noemen,” zei hij. “Goede fondsbeheerders zullen nog steeds proberen hun portefeuille te alloceren aan bedrijven waarvan zij denken dat ze op de lange termijn zullen overleven.”

Of fondsbeheerders nu een nieuwe term voor ESG bedenken of het überhaupt niet meer benoemen, deze rechtszaken zullen niet leiden tot een hervorming van de financiële sector, zei hij.

Niettemin heeft het procesrisico wel degelijk impact op bedrijven. Zeidan zei dat het managementteams en raden van bestuur al weg heeft gehouden van ESG-initiatieven. “Bestuursleden zullen beweren dat ze geen beslissingen willen nemen die afwijken van een zeer nauwe interpretatie van wat fiduciaire plicht inhoudt,” zei hij. “En dat deze nauwe interpretatie vooral bedoeld is om het juridische risico te beperken.”

De kosten van deze rechtszaken kunnen ook een afschrikwekkend effect hebben op de benadering van bedrijven ten aanzien van ESG en duurzaamheid. Werknemers bij bedrijven als Google hebben hun werkgevers onlangs gevraagd om hun 401(k)s te ontdoen van fossiele brandstoffen, maar zo’n beleid zou bedrijven kunnen blootstellen aan soortgelijke rechtszaken over fiduciaire plichten.

“Ik denk dat dat waarschijnlijk onderdeel is van de processtrategie, om het duur te maken,” zei Gary. “Duur om mee te doen aan iets dat lijkt op ESG-beleggen.”

Veel van de politisering van ESG komt neer op pensioenen en overheidsuitgaven, merkte Gary op. De zaak American Airlines is niet de eerste keer dat Texas vooroploopt in rechtszaken die deze twee gebieden proberen te beperken. Vorig jaar leidde procureur-generaal Ken Paxton van Texas de multistate-rechtszaak tegen de ERISA-regels van de regering-Biden. De rechtszaak is nu in hoger beroep bij de rechtbank van het noordelijke district van Texas.

In 2021 heeft Texas twee wetten aangenomen om gemeenten te verbieden zaken te doen met banken die een ESG-beleid hebben. De wetgeving was bedoeld om de afhankelijkheid van Texas van de olie-, gas- en vuurwapenindustrie te beschermen, maar onderzoek van economen van Wharton en de Federal Reserve Bank of Chicago suggereert dat steden in Texas uiteindelijk $ 300 miljoen tot $ 500 miljoen aan extra rente zouden kunnen betalen.

Publieke pensioenfondsen in Texas mogen al niet investeren in fondsen die worden beheerd door vermogensbeheerders zoals BlackRock. Voorstanders van die wetsvoorstellen beweren dat deze bedrijven energiebedrijven in Texas ‘boycotten’ via hun ESG-beleid, ondanks dat de verboden fondsen samen $ 5 miljard investeren in olie en gas, volgens een analyse van Bloomberg News.

Terwijl de rechtszaak wacht op de volgende hoorzittingen en waarschijnlijk langdurige rechtszaken en mogelijke daaropvolgende beroepen, zullen fondsbeheerders hun werk blijven doen, zei Zeidan.

“Dit is voor mij immaterieel en heeft geen systemisch effect op de lange termijn. Dit is ideologie en Amerikaanse culturele oorlogen die naar de financiële markten zijn gebracht.”




Bron: www.motherjones.com



Laat een antwoord achter