Terwijl miljoenen mensen moeite hebben om de huur te betalen, laat staan een huis te bezitten, kunnen de Australische politici niet verder van deze realiteit verwijderd zijn. Voor hen is er geen huisvestingscrisis.
Het register van de belangen van de leden van het 47e parlement laat zien hoe diep onze gekozen functionarissen – letterlijk – in de huizenmarkt zijn geïnvesteerd.
Bijna 95 procent van de 227 federale politici in Australië bezit eigendommen. De totale collectieve waarde van hun vastgoedportefeuilles bedraagt minstens $405 miljoen, volgens vastgoedwebsite Domain. Alleen al vijftien parlementsleden bezitten samen 88 eigendommen. En dit zijn de mensen die naar verwachting de huizencrisis zullen oplossen?
Neem het liberale parlementslid Andrew Wallace. Zijn bedrijf Wallco Property Group is betrokken geweest bij meer dan een dozijn vastgoedtransacties, waaronder de verkoop ter waarde van $ 1,3 miljoen van een pand met vijf eenheden in Bargara, Queensland. En het zijn niet alleen de liberalen die hiervan profiteren. Federaal Labour-parlementslid Dr. Michelle Ananda-Rajah bezit zeven eigendommen in meerdere staten. Brendan O’Connor, een ander Labour-parlementslid, bezit ook zeven eigendommen, terwijl Louise Miller-Frost en minister van Binnenlandse Zaken Tony Burke er elk zes bezitten. Zelfs de Groenen, die oproepen tot hervorming van de belastingvoordelen voor vastgoedbeleggers, zijn niet duidelijk. Vier van de vijftien Groenen-parlementsleden bezitten meerdere eigendommen.
Laten we premier Anthony Albanese niet vergeten, die zijn voormalige huis in Marrickville in Sydney voor $1.350 per week verhuurt, terwijl hij gratis in de Lodge in Canberra woont. Omdat het huis geen hypotheek heeft, is dat een jaarlijkse inkomstenstroom van $70.000 (meer dan het gemiddelde salaris in Australië). Volgens news.com.au heeft Albanese onlangs zijn andere vastgoedbelegging verderop in Dulwich Hill te koop aangeboden voor een vraagprijs van $ 1,9 miljoen.
Deze politici profiteren actief van de genereuze belastingvoordelen die vastgoedbeleggers worden aangeboden – juist het beleid dat ertoe bijdraagt dat woningen voor miljoenen mensen onbetaalbaar blijven. Volgens het laatste rapport van Anglicare Australia Volgens het Gap-rapport kosten deze belastingvoordelen de overheidsbegroting meer dan er aan sociale voorzieningen wordt uitgegeven. Ruim de helft van deze concessies gaat naar de rijkste 20 procent.
Verwacht niet dat onze vastgoedrijke parlementsleden de huizencrisis snel zullen oplossen. Voor hen is de huizencrisis niets meer dan een spel – en zij zijn de winnaars.
Bron: redflag.org.au