Zijn band met Poetin – Moeder Jones

Donald Trump vertrok een andere Social media-uitbarsting op dinsdag toen hij op zijn geldverlies van de sociale locatie van de waarheid plaatste: “Wat Valdimir Poetin niet realiseert, is dat als het niet voor mij was, er veel echt slechte dingen met Rusland zijn gebeurd, en ik bedoel echt slecht. Hij speelt met vuur!” Hier was blijkbaar het bewijs uit de mond van het paard waar Trump al lang aardig mee speelt en de tirannieke Russische leider en oorlogscrimineel beschermt. Er waren natuurlijk geen details.

Trump reageerde op de recente escalatie van Rusland van dodelijke drone- en raketaanvallen op Oekraïne – het grootste bombardement van de oorlog gericht op Oekraïense steden. Deze aanvallen markeerden de eerste keer dat Poetin Oekraïne meer dan drie jaar geleden binnenviel dat Moskou opprobrium uit Trump heeft getrokken. Twee dagen eerder had hij een soortgelijk sentiment uitgesproken en verklaarde: “Ik heb altijd een zeer goede relatie gehad met Vladimir Poetin uit Rusland.” Maar in dit bericht heeft hij gewekt dat Poetin “absoluut gek is geworden!” En was “onnodig veel mensen doodde … zonder enige reden.” Hij verklaarde dat als Poetin “heel Oekraïne” wil, dat “zal leiden tot de ondergang van Rusland!”

Hebben deze berichten een soort draaipunt voor Trump aangegeven? Wie weet met hem? Trump kon net zo gemakkelijk midden in de nacht een post uitnodigen die Poetin uitnodigde voor zijn grote, mooie aankomende militaire parade in Washington, DC. Maar deze berichten zijn teruggekeerd naar de aandacht van de nieuwsgierige relatie tussen Trump en Poetin, en een dergelijke beoordeling moet een fundamenteel feit bevatten dat geheugenholte is en in het algemeen afwezig is in het nationale politieke gesprek: Trump won aanvankelijk het presidentschap, gedeeltelijk omdat Poetin de verkiezingen van 2016 aanviel.

Sinds hij terugkeerde naar het Oval Office, heeft Trump over het algemeen gesynchroniseerd met zijn langdurige affiniteit voor Poetin. Hij heeft de Oekraïense president Volodymyr Zelenskyy bedreigde en bedreigde en hem de schuld gaf van de Rusland-Oekraïne-oorlog die werd gelanceerd door Poetin, en herhaaldelijk sympathie en steun voor Poetin uitte, zelfs toen Russische troepen burgerdoelen bombardeerden en duizenden Oekraïense kinderen kidden. Het leek nogal duidelijk dat Trump wilde dat de oorlog zou eindigen, niet omdat hij woedend was door Poetin’s gemene en gemene aanval op democratie en fatsoen, maar dus zou hij vrij zijn om samen te werken met de Russische autocraat voor wie hij al meer dan tien jaar bewondering heeft geuit.

In 2013, toen Trump aankondigde dat hij zijn Miss Universe-wedstrijd in Moskou zou organiseren-een onderneming die hem enkele miljoenen dollars zou opleveren dankzij het evenement dat werd onderschreven door een Poetin-vriendelijke oligarch-vroeg hij, via een tweet, als Poetin, die op dat moment was, zijn repressieve manieren zou worden “zou mijn nieuwe vriend worden?” Toen hij in Moskou was voor de optocht, was Trump, die al lang deals in Rusland had achtervolgd (en die Russisch geld had aangetrokken voor zijn verschillende zakelijke projecten), geobsedeerd door ontmoeting met Poetin. Er is geen tete-a-tete gebeurd. In de daaropvolgende jaren begroette hij vaak de Rus (‘sterk’, ‘slim’), en hij probeerde periodiek een Trump -toren te ontwikkelen in Moskou – een project dat hij in het geheim heeft nagestreefd terwijl hij in 2016 voor de president liep. (Zijn persoonlijke advocaat, Michael Cohen, zocht zelfs hulp van Poetin’s kantoor voor de deal, die uiteindelijk fizz.)

Trump verlangt al jaren naar een out-in-the-open bromance met Poetin-misschien zoals de winstgevende relaties die hij heeft gesmeed met de leiders van Saoedi-Arabië, Qatar en andere naties. Maar deze wens is belemmerd door de Oekraïne -oorlog en ook gecompliceerd door een ongemakkelijk feit: Trump zou waarschijnlijk het Witte Huis niet hebben bereikt zonder de hulp van Poetin.

Al negen jaar heeft Trump een meesterlijke taak verricht door te onderdrukken wat misschien wel het belangrijkste verhaal van de race van 2016 was: Moskou viel de Amerikaanse verkiezingen aan om Trump te helpen, en Trump en zijn bemanning hielpen en waren aangevoerd door die aanval door te ontkennen dat het gebeurde. Met zijn meedogenloze woede over ‘Rusland, Rusland, Rusland’, de ‘Russische hoax’ en de ‘heksenjacht’-propaganda enthousiast omarmd en luid versterkt door rechtse media en GOP-leiders-is Trump in wezen gewist uit de succesvolle onderverdeling van PUNTIRES Poets Poets Poets Poets Poets Poets Poets Poets Poets Poets Poets Poets Poets Poets Poets Poets Poets Poets Poets Poets Poets Poets Poets Poets Poets Poets Poets Poets Poets Poets, Poets Poets Poets, Poets Poets Poets, Poets Poets Poets Poets, Poets Poets Poets Poets Poets, Poets Poets, is enthousiast.

Er zijn meerdere officiële rapporten en veel media -rapportage over deze kwestie geweest. Maar men hoeft alleen maar te wenden tot een tweeledig rapport van 966 pagina’s dat in 2020 is vrijgegeven door de Senaatsinformatiecommissie, toen het voorgezeten werd door niemand minder dan senator Marco Rubio (R-Fla.), Nu de staatssecretaris van Trump En Nationale veiligheidsadviseur, om een ​​duidelijk beeld te krijgen van wat er vier jaar eerder was gebeurd:

De commissie constateerde dat de Russische president Vladimir Poetin de Russische poging heeft bevolen om computernetwerken en accounts te hacken die zijn aangesloten bij de Democratische Partij en informatie te lekken die schadelijk is voor Hillary Clinton en haar campagne voor president. De bedoeling van Moskou was om de Clinton -campagne te schaden, een verwachte presidentiële administratie van Clinton te targeren, de Trump -campagne te helpen nadat Trump de vermoedelijke Republikeinse genomineerde werd en het Amerikaanse democratische proces werd ondermijnen.

Er is daar niets dubbelzinnigs. Er was ook geen onzekerheid in het rapport dat Trump en zijn campagne profiteerden van Poetin’s clandestiene operatie en, erger nog, hielp het door te beweren dat het niet bestond – dat wil zeggen, in navolging van de ontkenningen van Poetin en de coverup van Moskou in navolging:

Terwijl [Russian intelligence] En WikiLeaks brachten gehackte documenten uit, de Trump -campagne wilde de impact van die lekken maximaliseren om de verkiezingsperspectieven van Trump te helpen. Medewerkers van de Trump -campagne vroeg een voorlopige kennisgeving over WikiLeaks -releases, creëerden berichtenstrategieën om de materialen te promoten en te delen in afwachting van en na hun vrijlating te volgen, en moedigde verdere lekken aan. De Trump-campagne ondermijnde publiekelijk de toeschrijving van de hack-and-lek-campagne aan Rusland en stond onverschillig voor de vraag of het en Wikileaks een Russische verkiezingsinmenuspersen bevorderden.

Of er een collusie was – en het rapport van de Senaatsinformatiecommissie heeft aangetoond dat Paul Manafort, de campagnevoorzitter van Trump, in het geheim tijdens de race ontmoette met een Russische inlichtingenofficier die mogelijk betrokken was geweest bij de operatie die zich richtte op de Amerikaanse verkiezingen – Trump op zijn minst een buitenlandse tegenstander hielp een buitenlandse tegenstander, omdat deze een buitenlandse tegenstander hielp zoals deze schemeerde om een ​​Amerikaanse verkiezing te saboteren.

De Russische aanval in 2016 omvatte verschillende componenten, waaronder overstromen sociale media met berichten die bedoeld zijn om de politieke onenigheid te verergeren en Trump te boost. Wat waarschijnlijk de meeste impact op de race had, was de hack-and-release-operatie, waarin Russische cyber-zwarren politiek gevoelige en af ​​en toe beschamende e-mails en documenten van John Podesta, voorzitter van de Hillary Clinton-campagne, en af ​​en toe beschamende tijdens de laatste weken van de campagne van de campagne van de campagne die een stabiele stroom van de Clinton in de thuisrety afsleed, heeft gepaal, die een stabiele stroom van de campagne woog in de thuisretitie.

Gezien hoe dicht de stemming in 2016 was, kon een aantal evenementen als beslissend worden beschouwd-zoals de toenmalige FBI-directeur Jim Comey’s last-minute heropleving van het onderzoek naar Clinton’s omgang met officiële e-mail toen ze staatssecretaris was. Maar die lijst bevat de Russische aanval. Zonder dat heeft Trump misschien niet nauw gewonnen. Het land zal het nooit zeker weten, maar Poetin kreeg wat hij wilde: Trump aan de macht

Sindsdien heeft Trump luid en herhaaldelijk geblazen dat er geen Russische operatie was die hielp zijn weg naar het Witte Huis te vette – en hij heeft verantwoordelijkheid voor zijn eigen verraad vermeden. Hij is zo ver gegaan om te zeggen dat hij gelooft dat Poetin’s nepclaims van onschuld en om de bevindingen van de Amerikaanse inlichtingengemeenschap af te wijzen, die concludeerde dat Moskou deze aanval op de Amerikaanse democratie heeft gemonteerd om de kansen van Trump te verbeteren.

Bovendien heeft Trump gezeurd dat zowel hij als Poetin het slachtoffer zijn geworden door de diverse onderzoeken naar Trump-Rusland. Tijdens zijn beruchte bijeenkomst in het Oval Office met Zelenskyy op 28 februari, toonde Trump sympathie voor Poetin, wat suggereert dat de Russische leider oneerlijk was aangetast door deze sondes: “Laat me je vertellen: Poetin ging door een hel van veel met me. Hij ging door een nep -heks jagen waar ze hem en ‘Russia, Russia, Russia, Russia hebben.’ Heb je ooit van die deal gehoord? “

Trump onthulde het publiek dat hij een krachtige band met Poetin voelde, en stond erop dat zowel hij als de Russische dictator valselijk niet waren belemmerd. Het was een absurd moment. De feiten zijn al lang vastgesteld: Poetin ondermijnde een Amerikaanse verkiezing en assisteerde Trump, en Trump onderschreef en geavanceerde Poetin’s nep ontkenningen. Zegde Trump dit nu – expressie van gemeenschap met deze despotische warbond – uit een gevoel van loyaliteit aan hem of dankbaarheid? Heeft Poetin een hefboomwerking over hem? Of heeft hij zichzelf misleid om te geloven dat Poetin niet in de verkiezingen is ingegrepen, zodat hij zijn overwinning als niet -gekleurd kan beschouwen? Of speelde hij gewoon de rol van een nuttige idioot? Hoe dan ook, Trump uitte oprechte solidariteit met een autoritaire die oorlogsmisdaden heeft begaan. Geen verrassing, hij liet ons zien dat wat hem het belangrijkst was van Poetin niet zijn meedogenloze oorlog was in Oekraïne of zijn totalitaire bestuur van Rusland, maar hun gedeelde benarde toestand vanwege “Rusland, Rusland, Rusland.”

Deze verklaring gaf iets unieks bizar aan over de relatie van Trump met Poetin blijft. Het is niet te zeggen hoe dat zal beïnvloeden hoe Trump omgaat met de nieuwste ontwikkelingen in Oekraïne en hoe hij reageert op Poetin’s onverzettelijkheid en gruwelijk geweld. Op dit moment heeft Trump vastgelegd over Poetin’s recente bombardementen. Maar hij heeft nog geen stappen gezet om Rusland verder te straffen. Op woensdag bagatelliseerde hij de mogelijkheid om Moskou zonder sancties te slaan, zeggende. “Als ik denk dat ik bijna een deal ben, wil ik het niet verpesten door dat te doen.”

Terwijl Trump in de Verenigde Staten een autocratische en corrupte heerschappij wil implementeren, zijn zijn omgang met Poetin waarschijnlijk complex en misschien grillig. Hij haat Zelenskyy. Hij bewondert Poetin. Hij wil dat de oorlog weggaat. Hij beloofde dwaas dat hij dat binnen 24 uur kon laten gebeuren. Hij weet niet wat hij moet doen, en Poetin, die nog steeds een democratisch Oekraïne wil verpletteren, helpt niet. De bekende geschiedenis tussen de twee – en er kunnen belangrijke aspecten zijn die onbekend zijn – is ingewikkeld en nog steeds raadselachtig. Maar terwijl experts, politici en kiezers beoordelen hoe Trump dit allemaal doet, moeten ze vooral in gedachten houden dat hij in het Witte Huis deels zit vanwege Poetin’s Skullduggery. Dat is de oorspronkelijke zonde van de Trump -voorzitterschappen, en velen in Oekraïne en Amerika hebben de gevolgen ervan.