Te midden van de retorische mist van hun baanbrekende presidentiële debat in juni hadden Donald Trump en zijn toenmalige tegenstander, Joe Biden, slechts terloops contact met het Department of Veterans Affairs (VA).
Voormalig president Trump beweerde dat ‘gekke Joe Biden’, nadat hij het Witte Huis had verlaten, militaire veteranen niet langer toestond te kiezen tussen VA-zorg en alternatieven daarvoor uit de particuliere sector. Toen hij in het Witte Huis was, zo beweerde Trump, konden VA-patiënten ‘zich laten opknappen’ in privéziekenhuizen en medische praktijken, in plaats van ‘drie maanden te wachten om naar een dokter te gaan’. De resultaten van deze uitbesteding waren ‘ongelooflijk’ en leverden zijn regering ‘de hoogste goedkeuringsscore in de geschiedenis van de VA’ op.
Als reactie hierop slaagde president Joe Biden er begrijpelijkerwijs niet in om twee punten naar voren te brengen, hetzij vanwege cognitieve achteruitgang, hetzij vanwege cognitieve dissonantie. Ten eerste hebben de uit de hand gelopen uitgaven aan particuliere zorg ervoor gezorgd dat de door de VA geleide Veterans Health Administration (VHA) een begrotingstekort van naar verwachting $12 miljard heeft opgelopen voor het fiscale jaar 2025 – wat geen goed nieuws is voor veteranen. En ten tweede: een Democraat in het Witte Huis betekende niet echt dat de privatisering moest worden opgegeven, aangezien die er al is geweest meer onder Biden dan Trump.
Biden draaide zich in plaats daarvan om om te praten over de PACT Act van 2022, die bijna een miljoen dierenartsen na 11 september heeft geholpen succesvoller invaliditeitsclaims in te dienen op basis van hun eerdere blootstelling aan brandwonden in Irak en Afghanistan. De komende tien jaar maakt de PACT Act honderden miljarden dollars vrij voor de effectieve levering van hun medische zorg en financiële voordelen – maar dat alles is afhankelijk van een goed functionerende VA.
Deze korte en weinig verhelderende gedachtewisseling liet de echte uitdagingen waarmee de op twee na grootste instantie van de federale overheid te maken heeft, buiten beschouwing. De VHA exploiteert het grootste openbare gezondheidszorgsysteem van het land en biedt hoogwaardige, directe zorg (geen verzekeringsdekking) voor voormalige militairen met een laag inkomen of dienstgerelateerde medische problemen. Maar in het vervolg van september op het presidentiële debat in juni – met zoveel andere dingen om over te praten – werden veteranenzaken een onderwerp dat weinig werd besproken door Trump en vice-president Kamala Harris.
De volgende gelegenheid voor een meer inhoudelijke uitwisseling over het verleden, heden en de toekomst van VA-zorg zal vanavond zijn. Tijdens hun eerste en waarschijnlijk enige vice-presidentiële debat zullen twee voormalige onderofficieren de kans krijgen om het kostbare en rampzalige tweepartijenexperiment met VA-outsourcing te omarmen of af te wijzen, dat begon onder Barack Obama, werd voortgezet onder Trump en zich uitbreidde onder Biden.
Het is niet verrassend dat gouverneur Tim Walz eerder geneigd is zich ertegen te verzetten. Omdat senator JD Vance – een medebegunstigde van de onderwijsvoordelen van de VA – tijdens de campagne in Trump-stijl de VA heeft belaagd en de privatisering heeft aangekaart.
In een recent podcast-interview met Shawn Ryan, een voormalige Navy SEAL die influencer is geworden, beweerde Vance dat het bureau zo traag en onverschillig is dat ‘veteranen drie uur aan de telefoon besteden om een afspraak te krijgen’ en dat je zelfs ‘mensen zelfmoord laat plegen’. omdat ze achtentwintig dagen wachten op een afspraak met een dokter. De oplossing is volgens Vance om “mensen meer keuze te geven. Ik denk dat je daarbij geld gaat besparen.”
Na het winnen van de eerste van zes House-races, voordat hij gouverneur van Minnesota werd, trad Walz toe tot de House Veterans’ Affairs Committee (HVAC) – een commissieopdracht met een lage status die door veel aspirant-politici werd afgewezen. In 2018 verzette hij zich samen met slechts negenenzestig andere Democraten in het Huis van Afgevaardigden tegen de VA MISSION Act, een van Trumps meest trotse wetgevende prestaties en de basis voor zijn campagnebelofte uit 2024 om VA ‘patiëntenkeuze’ breder beschikbaar te maken.
Walz waarschuwde terecht dat de outsourcing van de MISSION Act de VA zou dwingen zichzelf te ‘kannibaliseren’ door miljarden dollars te verleggen van directe zorgverlening naar terugbetaling aan aanbieders uit de particuliere sector. Deze stapsgewijze afschaffing van de financiering van VHA-ziekenhuizen en klinieken dreigt hen nu in wat Walz een “niet-functionerende situatie” noemde, achter te laten.
Een campagnewoordvoerder van Vance prees onlangs de MISSION Act als “tweeledige wetgeving die de toegang van veteranen tot kwaliteitszorg uitbreidt en onnodige administratieve rompslomp terugdringt.” Walz’ verzet daartegen was ‘niet het soort leiderschap dat veteranen nodig hebben in Washington’, zei de woordvoerder.
In het Congres werd Walz ook een pleitbezorger voor medeveteranen met dienstgerelateerde aandoeningen. Zijn eigen gehoorschade was het gevolg van herhaalde blootstelling aan artilleriestoten tijdens vierentwintig jaar trainingsoefeningen van de Nationale Garde. Hij kreeg applaus omdat hij mede-sponsor was van een wetsvoorstel gericht op diensten voor zelfmoordpreventie; het is vernoemd naar een marineveteraan die in 2011 zelfmoord pleegde na een lange strijd met PTSS en depressie.
Walz’ rol als Democraat op een toen door de Republikeinen geleide HVAC wordt liefdevol in herinnering gebracht door de American Federation of Government Employees (AFGE), die VA-werknemers in zijn thuisstaat vertegenwoordigt. Tijdens zijn eerste deelname aan het Congres nam de toenmalige leraar en coach van de middelbare school contact op met de plaatselijke AFGE-leider Jane Nygaard, die ontdekte dat “hij niet iemand is die alleen maar iets zegt om je gelukkig te maken, maar daadwerkelijk actie onderneemt.”
Volgens Nygaard,
Toen we problemen hadden met de St. Paul VA, die een slecht management en weinig personeel had, luisterde congreslid Walz, een mede-vakbondslid, naar onze vakbond. Hij schakelde de Federale Bemiddelings- en Bemiddelingsdienst in en uiteindelijk hadden we een driedaagse retraite met het hogere management. Uiteindelijk trok het hogere leiderschap zich terug en verbeterden de arbeidsverhoudingen.
Een slechte markering op het vakbondsrapport van Walz is zijn stem vóór de VA Accountability and Whistleblower Act van 2017. Deze poging uit het Trump-tijdperk om VA-werknemers hun rechten op een eerlijk proces in disciplinaire zaken te ontnemen, werd door AFGE voor de rechtbank aangevochten. Het strekt hem tot eer dat Bidens VA-secretaris, Denis McDonough, een vijf jaar durende juridische strijd over de implementatie van de wet beëindigde door vorig jaar een schikking te treffen met de vakbond. Duizenden onterecht ontslagen werknemers kwamen in aanmerking voor herplaatsing of achterstallig loon, tegen een totale kostprijs die volgens het Federal News Network naar schatting honderden miljoenen dollars bedroeg.
Andere werknemers of managers die werden ontslagen wegens “ernstig wangedrag” vielen niet onder deze deal. Niettemin heeft Trump beloofd “elke corrupte VA-bureaucraat te ontslaan die Joe Biden op schandalige wijze weigerde te ontslaan.”
Om bij de VA iets anders of beter te doen dan Biden – of beter dan Trump vóór hem deed – moeten Walz en Harris eerst in november winnen. Ze kunnen de opkomst van veteranen bij de verkiezingen vergroten, vooral in oorlogsstaten, door zich te richten op de magerheid van het plan van de Republikeinse partij voor “zorgen voor onze veteranen” – allemaal zevenenveertig woorden!
Deze enige paragraaf, begraven in het Republikeinse platform dat in Milwaukee werd aangenomen, begint met het bashen van immigranten. De partij belooft “een einde te maken aan luxe huisvesting en belastingvoordelen” voor grensoverschrijdingen en “die besparingen te gebruiken om dakloze veteranen te huisvesten en te behandelen.” Bovendien zal een tweede Trump-regering “de gezondheidszorgkeuzes van veteranen uitbreiden, klokkenluiders beschermen en slecht presterende werknemers ter verantwoording roepen die onze veteranen niet de zorg geven die ze verdienen.”
De gelijkwaardige platformverklaring van de Democratische Partij is veel inhoudelijker. Het heeft betrekking op dakloosheid en zelfmoord onder veteranen, de implementatie van de PACT Act, het verbeteren van programma’s voor geestelijke gezondheidszorg, nieuwe diensten voor vrouwelijke veteranen, ondersteuning voor familieleden die voor VA-patiënten zorgen, en het hard optreden tegen oplichting gericht op veteranen die invaliditeitsclaims indienen vanwege hun blootstelling aan giftige stoffen.
“In de toekomst”, verklaren de Democraten, “zullen we de VA-zorg versterken door de intramurale en poliklinische zorg en de langdurige zorg volledig te financieren, en door de infrastructuur van medische faciliteiten te verbeteren.” Helaas slaagt deze anderszins lovenswaardige campagnebelofte er niet in om de realiteit van VA-outsourcing onder Biden te erkennen, waardoor de financiering de afgelopen vier jaar verder is afgeleid van VA-directe zorg en infrastructuurupgrades.
In ieder geval enkele VA-verdedigers in de Democratische Partij binden Trump en Vance aan de VA-gerelateerde aanbevelingen van Project 2025. Zoals Irak-oorlogsveteraan vertegenwoordiger Chris Deluzio (D-PA) opmerkt, is het Heritage Foundation-speelboek voor de GOP “doodlopend”. gericht op de gezondheids- en arbeidsongeschiktheidsuitkeringen van veteranen.”
In augustus waarschuwde Deluzio de lezers voor Militaire.com dat zijn Republikeinse collega’s bij de HVAC vaak de kant van het bedrijfsleven hebben gekozen om de zorg voor VA-patiënten uit te besteden. En nu willen hun presidentiële transitieplanners bij de door het bedrijfsleven gesteunde Heritage Foundation nog meer dierenartsen doorverwijzen naar “dure particuliere voorzieningen, een fiscaal roekeloze zet die … . . heeft de kosten voor de VA enorm doen stijgen.”
Volgens Deluzio zou het ‘ultieme eindspel van deze plannen – het ontmantelen van de eigen klinische zorgmissie van de VA – rillingen over de ruggengraat van de Amerikaanse veteranen en degenen die de beste zorg voor hen willen doen’ moeten veroorzaken.
Tijdens hun campagne hebben Trump en Vance de aandacht van dat ‘eindspel’ afgeleid door zichzelf keer op keer te positioneren als verdedigers van de ‘patiëntenkeuze’. Tijdens een evenement midden augustus in een Veterans of Foreign Wars-hal in West-Pennsylvania verwees Vance naar de zeer reële problemen met de toegang tot gezondheidszorg van ‘onze veteranen die op het platteland wonen’. Hij verzekerde zijn publiek dat alleen op uitnodiging was, dat, als ‘degenen die een uniform aantrekken en ons land dienen . . . Als ze een dokter nodig hebben, moeten we ze Veterans Choice geven om ze de mogelijkheid te geven om naar een dokter te gaan.”
In Detroit beschuldigde Trump eind augustus op een congres van de National Guard Association, waar hij hartelijk werd ontvangen, de regering-Biden-Harris opnieuw van het ondermijnen van zijn vele ‘VA-hervormingen’ met betrekking tot ‘keuze’ en ‘verantwoording’. Hij prees VA-outsourcing als een geweldig systeem van ‘snelle service’, waarbij patiënten ‘naar een externe arts gaan. . . laten zichzelf opknappen, en wij betalen de rekening.
Tussen nu en 5 november hebben veteranen veel meer feitelijke informatie nodig over de privatisering van VA om het gestage tromgeroffel van ‘nepnieuws’ dat ze krijgen van Trump, Vance en de Republikeinse partij tegen te gaan. Laten we hopen dat de inmiddels gepensioneerde sergeant Walz van de Nationale Garde het initiatief neemt en een winnende klap uitdeelt op de voormalige marinekorporaal uit Ohio die een aan Yale opgeleide advocaat en multimiljonair durfkapitalist werd – iemand met weinig persoonlijke behoefte aan de VA-diensten die zo belangrijk zijn aan dierenartsen uit de arbeidersklasse in zijn eigen staat en anderen.
Bron: jacobin.com
