40 Acres en een leugen (deel 1 van 3) – Moeder Jones

Patricia Bailey’s huis met vier slaapkamers ligt hoog tussen de bomen op het weelderige Edisto Island, South Carolina. Het is een vredige plek waar haar lichaam genas van multiple sclerose. Het is ook de bron van haar generatierijkdom.

Bailey bouwde dit huis op land dat was doorgegeven door haar betovergrootvader, Jim Hutchinson, die tot slaaf was gemaakt op Edisto voordat hij werd vrijgelaten en landeigenaar werd.

‘Ik weet dat dit heilig land is,’ zegt Bailey, ‘omdat het mijn voorouders zijn en ik voel het.’

De Special Field Orders van Union General William T. Sherman, nr. 15 – beter bekend als 40 acres en een muilezel – impliceerden een beter leven in de nadagen van de burgeroorlog. Hutchinson behoort tot de voorheen tot slaaf gemaakte mensen die land ontvingen via veldorders, die vaak worden gezien als een belofte die nooit is nagekomen. Maar 40 hectare en een muilezel was meer dan dat.

Het was echt.

Gedurende een meer dan twee jaar durend onderzoek hebben onze partners van het Centrum voor Publieke Integriteit duizenden documenten opgegraven die ooit in het Nationaal Archief waren begraven. Daarin vonden ze meer dan 1.200 voorheen tot slaaf gemaakte mensen die land hadden gekregen van de federale overheid via veldorders – en zagen dat land vervolgens werd weggenomen.

Geen van de gronden waar Bailey vandaag de dag op leeft, maakt deel uit van de 40 hectare van Hutchinson. In plaats daarvan is de rijkdom van haar familie gebaseerd op de vastberadenheid van haar voorvader om zijn eigen land te bemachtigen en te behouden, nadat hij heeft verloren wat hij dacht te hebben verworven door de veldorders.

Deze week brengen we u op Reveal, met onze partners van het Center for Public Integrity, de eerste van een driedelige serie waarin we de geschiedenis vertellen van een vaak verkeerd begrepen overheidsprogramma. We onderzoeken een herstel dat er niet was – en de welvaartskloof die nog steeds bestaat.

BINNENKORT BESCHIKBAAR

40 hectare en een leugen, deel 2

22 juni: In 1865 werd Skidaway Island, Georgia, een zwarte utopie. Voormalige katoenplantages maakten plaats voor een zelfbesturende zwarte gemeenschap. Dat wil zeggen, totdat de federale overheid 40 acres voor tienduizenden voorheen tot slaaf gemaakte mensen introk en het land teruggaf aan voormalige slavenhouders. Tegenwoordig behoort een groot deel van Skidaway Island toe aan The Landings, een rijke, grotendeels witte gemeenschap.

40 hectare en een leugen, deel 3

29 juni: 40 Acres and a Mule is een onbetaalde schuld gaan vertegenwoordigen, en het dient als strijdkreet voor generaties zwarte burgers die herstelbetalingen eisen. De laatste aflevering in deze serie onderzoekt hoe het debat over herstelbetalingen zich van de marge naar de mainstream heeft verplaatst, nu een toenemend aantal staten, steden en zelfs één provincie in het Zuiden actief onderzoek doet naar het goedmaken van de situatie.

Kom meer te weten: 40 hectare en een leugen

Bovenste illustratie: Michael Johnson: Bronafbeeldingen: Photo12/Universal Images Group/Getty; Rosana Lucia; Nadia Hamdan; Nationaal Archief (2)