Wolf Blitzer werkte voor twee verkooppunten gerund door de oprichter van AIPAC

Tegenwoordig, Wolf Blitzer staat bekend als primetime-presentator in CNN’s ‘The Situation Room’.Tientallen jaren geleden echter, toen Blitzer veel minder bekend was, zei de oprichter en jarenlang directeur van de controversiële America Israel Public Affairs Committee, oftewel AIPAC, dat hij en Blitzer ‘een zeer hechte en intieme vriendschap’ hadden. De pro-Israëlische lobbyist noemde Blitzer ‘een van mijn beschermelingen’. De relatie bracht Blitzer er blijkbaar toe om, in het begin van zijn carrière, tegelijkertijd als journalist en advocaat te werken en te doen wat neerkwam op propaganda. Volgens de normen van de hedendaagse journalistieke ethiek zouden deze twee banen serieuze vragen oproepen.

Een van de banen, in de jaren zeventig, was correspondent in Washington voor de Jerusalem Post, een onafhankelijke krant in Israël. De andere was het redigeren van publicaties die met AIPAC op de heup waren aangesloten. De Israëlische regering gebruikte naar verluidt de twee hoeden van Blitzer om een ​​stealth-aanval uit te voeren op Breira, een Amerikaans-Joodse groepering die onlangs bekendheid had verworven vanwege het bekritiseren van Israëls mishandeling van Palestijnen; Breira foldde kort daarna. Eén historicus heeft de ondergang ervan in verband gebracht met de daaropvolgende druk van AIPAC om de kritische Amerikaanse discussie over het Israëlische beleid de kop in te drukken. De dubbele rol van Blitzer suggereert dat hij hielp het gesprek te onderdrukken.

Gevraagd naar de juistheid van het verslag doen van het Midden-Oosten in de jaren zeventig als verslaggever voor onafhankelijke media, en tegelijkertijd werken voor een man die beroemd is als leider van AIPAC en lobbyist voor de Israëlische regering, schreef CNN-woordvoerder Dylan-Rose Geerlings in een e-mail: “ In de jaren zeventig rapporteerde Wolf als jonge journalist van in de twintig uitgebreid over het Midden-Oosten. Wolf is erg trots op zijn verslaggeving vanaf die tijd en gedurende zijn lange en indrukwekkende carrière.”

“Wolfs werk als redacteur voor ‘The Near East Report’ en ‘Myths and Facts’ bijna vijftig jaar geleden is geen nieuwe informatie,’ zei Geerlings. “De Jerusalem Post, destijds zijn werkgever, wist ervan en keurde het goed dat Wolf de aanvullende rol op zich nam.”

Zvika Klein, de hoofdredacteur van de Jerusalem Post, zei: “De Jerusalem Post is nu eigendom van een ander bedrijf en de vorige hoofdredacteur aan wie ik het heb gevraagd, kon zich deze kwestie niet herinneren.”

De twee aan de AIPAC gelinkte publicaties waar Blitzer voor werkte waren het wekelijkse Near East Report en af ​​en toe een boekje ‘Myths and Facts: A Concise Record of the Arab-Israeli Conflict’. Beiden werden jarenlang opgericht en geleid door Jesaja L. “Si” Kenen, een beroemde lobbyist en diplomaat voor Israël, en oprichter en jarenlang directeur van AIPAC, totdat hij begin 1975 zijn leiderschap neerlegde.

Tegen de tijd dat Kenen met pensioen ging bij AIPAC, werkte Blitzer al twee jaar voor de Jerusalem Post. Hij was ook associate editor bij het Near East Report terwijl Kenen het nog publiceerde. Ondertussen was de nieuwe uitvoerend directeur van AIPAC, Morris Amitay, een bijdragende redacteur. En zelfs nadat hij zich bij AIPAC had teruggetrokken, hielp Kenen de groep nog steeds met het verspreiden van het Near East Report onder de duizenden leden van AIPAC en onder overheidsfunctionarissen.

Kenen hield van Blitzer. In een brief die hij schreef aan een redacteur van de Jewish Chronicle in Londen, stemde Kenen ermee in om voor de Chronicle over Washington te rapporteren, en voegde eraan toe dat hij het werk wilde doen met de hulp van Blitzer. Nadat hij had beschreven hoe dichtbij hij en Blitzer waren en hoe Blitzer zijn beschermeling was, stelde Kenen voor dat de twee als team artikelen konden produceren. ‘In feite’, schreef Kenen, konden hij en Blitzer ‘vaak gaan samenwerken en zou ik de begunstigde zijn van zijn deskundige rapportage.’

In 1976 nam Blitzer de volledige redactie van het Near East Report over. Hij zou die functie twee jaar bekleden. Hij was ook redacteur van ‘Myths and Facts’ uit 1976 – ook een Kenen-product. Onder de items die in de editie van Blitzer als ‘mythen’ werden genoemd: ‘Verwerving van grondgebied met geweld is niet toegestaan’ en ‘Israël heeft niet het recht om de Golanhoogten vast te houden’ – beide stellingen die indruisen tegen de premisse van het internationaal recht, en de specifieke toepassing ervan door de VN op het Arabisch-Israëlische conflict.

De uitgave uit 1976 van “Myths and Facts”, onder redactie van Blitzer, heeft een omslag die de twijfelachtige beweringen illustreert. Het toont een kaart van het Midden-Oosten en Noord-Afrika in rood. Israël onderscheidt zich in vetgedrukt wit, met een omtrek die de Egyptische Sinaï, de Syrische Golanhoogten en de Palestijnse gebieden van de Westelijke Jordaanoever, de Gazastrook en Oost-Jeruzalem omvat, die in 1967 door Israël waren bezet. Ten tijde van Blitzer’s tijdschrift In al deze gebieden was sprake van Israëlische nederzettingenactiviteiten die in strijd waren met het internationaal recht.

Nabije Oostenrapport, nog steeds onder redactie van Blitzer in 1977, bevatte een lang artikel waarin de wettigheid van de nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever werd verdedigd.

Deze laatste bewering impliceerde stilzwijgende goedkeuring van het doel van zionistisch religieus rechts om de gebieden te annexeren die Israël tijdens de Arabisch-Israëlische oorlog van 1967 had bezet. “Myths and Facts”, onder redactie van Blitzer, betoogde verder dat Israël de Golanhoogvlakte niet kon opgeven omdat het “een gebied was dat cruciaal was voor de veiligheid van de Israëlische nederzettingen.”

Nabije Oostenrapport, nog steeds onder redactie van Blitzer in 1977, bevatte een lang artikel waarin de wettigheid van de nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever werd verdedigd, die door het internationaal recht als illegaal worden beschouwd en door elk land ter wereld behalve Israël en de VS (de laatste verschoof naar dit standpunt tijdens de regering-Trump). .)

In een ander stuk, met een beslist feestelijke toon, werd opgemerkt dat een evangelische predikant uit Dallas, een voormalig president van de Southern Baptist Convention, Israël een boekrol overhandigde waarin de krachtige steun van de Amerikaanse evangelisch-christelijke gemeenschap voor Israël werd verkondigd. Volgens het artikel zei de predikant dat zijn steun “het vervullen van Gods leringen was, die het Land Israël aan het Joodse volk beloofde.”

Blitzer verliet het Near East Report eind 1977. Later, in 1985, schreef hij een boek gebaseerd op zijn Midden-Oostenjournalistiek, “Between Washington to Jerusalem: A Reporter’s Notebook.” Het begint met een echt overzicht van de locaties waar hij heeft gewerkt of gepubliceerd: van de Jerusalem Post tot de New York Times tot de Jewish Chronicle en nog veel meer. Maar het boek vermeldt nooit zijn AIPAC-gerelateerde werk. Het citeert goedkeurend een voormalige AIPAC-functionaris die de organisatie ‘sexy’ noemde.