Wat voor soort organisatie is Socialist Alternative?

Socialist Alternative is een revolutionaire socialistische organisatie. Het doel van een socialistische groep is uiteindelijk om te vechten om het kapitalistische systeem omver te werpen en een wereld te creëren die democratisch door arbeiders wordt bestuurd – een wereld die prioriteit geeft aan de menselijke behoeften, niet aan de winst.

In momenten van massaal verzet, die onder het kapitalisme periodiek uitbreken, wordt de vraag welke politieke krachten het best georganiseerd zijn cruciaal. De heersende klasse beschikt over talloze verdedigingsmechanismen om haar heerschappij te beschermen, van repressieve wetten en gewapende politie tot de loyaliteit van ‘gematigden’ in de beweging – reformistische politici, welgestelde NGO-leiders, vakbondsfunctionarissen en meer. Een socialistische partij is nodig om deze ‘respectabele’ en ‘pragmatische’ leiders te bestrijden die geïnvesteerd zijn in en een bevoorrechte positie genieten binnen het systeem zoals het is. Ze zijn geneigd te beweren dat arbeiders en onderdrukten moeten vertrouwen op hun leiderschap en hun inspanningen om verandering via officiële kanalen tot stand te brengen, in plaats van op de eigen macht van de arbeiders. Dit dient om de status quo te beschermen.

Socialisten daarentegen beweren dat echte sociale verandering alleen mogelijk is als de massa van de mensen actief betrokken is bij het teweegbrengen van verandering. Op de werkvloer betekent dit dat werknemers de controle overnemen en zelf beslissen wat ze produceren en hoe, op een collectieve en democratische manier.

Dit is precies wat vaak gebeurt op hoogtepunten van de sociale strijd of tijdens revoluties, maar kan gemakkelijk worden verpletterd of gecoöpteerd door degenen die het systeem willen behouden. Dit is de reden waarom een ​​socialistische massapartij noodzakelijk is: om de richting van massale actie en een sterkere basisorganisatie aan te sturen. Dat vereist mensen die kunnen argumenteren en anderen kunnen overtuigen van de noodzaak om de politie, het leger en de parlementaire instellingen die de heerschappij van de rijken ondersteunen te ontmantelen, en om te beginnen met het opbouwen van een nieuwe samenleving gebaseerd op democratie en solidariteit.

We zijn hier vandaag nog ver van verwijderd, maar deze gigantische en urgente taak zal niet worden volbracht door in leunstoelen te pontificeren en te wachten tot de barricades zijn opgetrokken. Het vereist een organisatie van mensen die zich inzetten voor het opbouwen van weerstand waar mogelijk in het hier en nu – en zich tegelijkertijd voorbereiden op de veel grotere uitdagingen die komen gaan. Door middel van campagnes en organisatie kunnen socialisten ervaring opdoen in het vechten voor en winnen van dingen, uitzoeken welke tactieken en strategieën effectief zijn en leren wie bondgenoten of vijanden zijn.

Daarom verwachten we van onze leden dat ze actief zijn, waar ze ook zijn: op het werk of op een universiteitscampus. Daarom nemen we het werken aan campagnes serieus – van de strijd voor gelijkheid in het huwelijk tot de campagne tegen racisme en fascisme, tot de strijd voor de rechten van werknemers en tegen bezuinigingen op onderwijs. We willen deze eisen inwilligen omdat we ervoor zorgen dat arbeiders en onderdrukten zoveel mogelijk controle over hun leven en de hoogst mogelijke levensstandaard krijgen binnen de grenzen van het kapitalisme. En elke strijd is een kans om te leren hoe we de macht van de kapitalistische klasse en haar verdedigers kunnen uitdagen.

Dus waar of wanneer de onderdrukten en uitgebuitenen ook maar een wrok hebben tegen het systeem, willen socialisten hen steunen, de strijd versterken, ervan leren en, via dit proces, in de praktijk de waarheidsgetrouwheid van de socialistische politiek demonstreren.

Dit is vooral belangrijk op het werk. Onze leden doen vaak het moeizame en weinig glamoureuze werk om individuele collega’s te overtuigen om lid te worden van de vakbond of om hun stem te verheffen over ogenschijnlijk kleine grieven op de werkvloer. Maar dit werk, dat de vakbondscultuur opbouwt en socialisten als leiders op de werkvloer bestempelt, is van onschatbare waarde. Het kan soms leiden tot tamelijk indrukwekkend vakbondsactivisme, gezien de huidige stand van de klassenstrijd. Leden van Socialist Alternative hebben leiding gegeven aan of een belangrijk onderdeel geweest van een aantal stakingen in heel Australië, en meer recentelijk een staking van honderden gemeenschapswerkers in Melbourne uit solidariteit met Gaza. Ook kunnen socialisten niet van werknemers verwachten dat ze hun voorbeeld volgen in een radicalisering als ze niet al bewezen hebben dat ze toegewijde, principiële activisten op de werkvloer zijn. Elke organisatie die haar bewering serieus neemt dat arbeiders de macht hebben om socialisme tot stand te brengen, moet deel uitmaken van de arbeidersbeweging en ernaar streven het respect van andere arbeiders te winnen.

We zijn ook betrokken bij de gigantische taak om een ​​werkelijk radicaal electoraal alternatief voor Labour op te bouwen, door de electorale coalitie Victoriaanse Socialisten op te richten, die meer dan 8 procent van de stemmen heeft gewonnen in een reeks arbeiderswijken in de staat en socialistische ideeën naar voren heeft gebracht. op de kaart. Deze campagnes hebben geleid tot gesprekken met talloze duizenden mensen, waarbij we socialistische ideeën en strategieën toegankelijk en overtuigend moeten maken voor degenen die nog niet bij activisme betrokken zijn.

In alle campagnes waar we deel van uitmaken, wordt onze aanpak bepaald door onze socialistische politiek.

Omdat we revolutionairen zijn, beperken we wat we eisen niet tot wat we denken dat acceptabel is voor degenen die aan de macht zijn. Dit staat in contrast met gematigde organisaties en NGO’s, die zich vaak verzetten tegen zelfs minimale eisen en activisme, uit angst hun vrienden op hoge posities te vervreemden of gezien te worden als “extreem” of “marginaal” en niet te luisteren naar de machthebbers.

Toen we bijvoorbeeld op het hoogtepunt van de bosbrandencrisis in 2020 demonstraties organiseerden tegen de liberale regering die voorstander was van steenkool, vielen ‘progressieve’ NGO’s over zichzelf heen om de praatjes van politie en media over protesten die ‘ongepast’ waren in een tijd van nationale noodtoestand na te praten. . We zeiden: “Negeer de manipulatieve politie en kom naar de bosbrandprotesten”, waarbij we 100.000 mensen in het hele land mobiliseerden.

Op dezelfde manier hebben de meeste vakbondsleiders zich volkomen stil gehouden sinds Labour de regering won, terwijl de lonen en arbeidsomstandigheden zwaar te lijden hebben gehad. Socialist Alternative is een kleine groep, en we pretenderen niet dat we de vakbondsbeweging kunnen transformeren, maar als we een argument kunnen aandragen tegen de meer conservatieve lijn van vakbondsleiders, kunnen we een publiek vinden.

Een lid van Socialist Alternative pleitte bijvoorbeeld op een massabijeenkomst van West-Australische verpleegsters tijdens hun laatste contractonderhandelingen om het beledigende aanbod van de Labour-regering op de loonkosten af ​​te wijzen, wat ertoe leidde dat verpleegsters stemden voor een loonsverhoging van 10 procent. Tijdens de pandemie leidden leden van Socialist Alternative een nationale campagne om een ​​voorgestelde loonsverlaging van 15 procent voor elke werknemer in de universitaire sector te verijdelen, een plan dat door de universiteitsvakbond zelf werd gepusht.

Deze campagnes zijn vaak inspirerend om aan deel te nemen. Ze vergroten de politieke horizon van de deelnemers, geven hen ervaring met organiseren en laten hen praktijklessen trekken. Ze laten in de praktijk zien dat de instincten en houdingen van werknemers vaak ruim voorlopen op die van hun ‘vertegenwoordigers’, maar zo vaak worden ontkracht door degenen met een meer conservatieve agenda.

Maar campagne voeren alleen is niet genoeg. Kleine overwinningen kunnen ongedaan worden gemaakt. En de realiteit is dat veel campagnes en strijd niet aan hun eisen voldoen. Dit betekent niet dat deze campagnes tijdverspilling zijn. Maar een nederlaag demoraliseert mensen vaak en leidt tot pessimistische conclusies. Belangrijk is echter dat dit niet onvermijdelijk is; nederlagen kunnen belangrijke leerervaringen zijn die de volgende keer een overwinning waarschijnlijker maken. En als de juiste politieke conclusies worden getrokken, helpen ze in de ogen van degenen die eraan deelnemen politieke lessen te trekken die belangrijk zijn voor toekomstige strijd. Socialistische organisaties spelen hierin een belangrijke rol, door ervoor te zorgen dat de vaardigheden, inzichten en politieke principes die door generaties van klassenstrijd en sociale strijd zijn geleerd, worden doorgegeven en erop gebouwd op een manier die de toekomst van de arbeidersbeweging vorm kan geven – richting het hele systeem omverwerpen. Dat is de reden waarom socialisten elkaar ontmoeten, discussiëren en schrijven over strijd, en proberen de deelnemers te betrekken bij voortdurende politieke activiteiten, in plaats van ze te laten afdrijven als de campagne eindigt.

De strijd voor een betere wereld is geen eenvoudig, lineair pad. Het is geplaveid met ups en downs, overwinningen en nederlagen, snelle pieken en tijdelijke tegenslagen. Socialisten kunnen van dit alles leren en proberen ons in de toekomst een betere kans te geven.

Om op de lange termijn te winnen is het opbouwen van een socialistische massaorganisatie nodig die in staat is stakingen en opstanden te leiden, collectief te denken en te handelen, en effectief te pleiten voor revolutionaire ideeën.

Dit is de reden waarom we niet alleen activisme organiseren: we nemen het opbouwen van een ervaren, samenwerkende groep serieus. Hier zitten veel elementen in.

Het betekent in de eerste plaats dat we onze rangen voortdurend laten groeien. Om het kapitalisme uit te dagen hebben we socialistische organisatoren nodig die ingebed zijn op elke werkplek, in elke campagne en op elke universiteitscampus.

Dat begint vandaag met het rekruteren van individuen, het onderwijzen van socialistische ideeën en het geven van de politieke ervaring om effectieve organisatoren en rekruteerders te worden. Dit is de reden waarom we onze politiek promoten tijdens bijeenkomsten, een publicatie verkopen en regelmatig antikapitalistische bijeenkomsten organiseren nadat de demonstratie is afgelopen.

In tegenstelling tot de klachten van sommigen is dit geen “kaping” of het brengen van een “agenda van buitenaf”. Dit is wat elke serieuze organisatie, en zelfs veel individuen, in elke strijd doen. Elke campagne is een strijd van ideeën, waarbij mensen samenkomen die voor een gemeenschappelijk doel willen werken, maar een verschillende politieke benadering hebben. Niet al deze benaderingen zullen tot de overwinning leiden. Het bereiken van de beste strategie is alleen mogelijk in een democratische omgeving waar al deze concurrerende strategieën en ideeën kunnen worden uitgezonden, getest en geëvalueerd.

Bovendien zijn veel activistische campagnes alleen maar in stand gebleven omdat een minderheid van de deelnemers ervan overtuigd was om volgehouden socialistische organisatoren te worden, waardoor een moment van protest werd omgezet in een levenslange politieke verbintenis. Hoe meer socialisten we vandaag rekruteren, hoe meer mensen er zijn die in de toekomst weerstand zullen blijven opbouwen.

Wil een socialistische groep effectief zijn, dan moet zij een cultuur van serieuze politieke activiteit opbouwen. Daarom stellen wij regelmatige activiteit als voorwaarde voor lidmaatschap.

Het gaat hier niet alleen om het maximaliseren van de impact die Socialist Alternative op de samenleving kan hebben. Het is ook noodzakelijk dat de organisatie democratisch is. Wij nemen besluiten, voeren deze uit en evalueren deze gezamenlijk. Alleen een actief lidmaatschap kan de leiding ter verantwoording roepen en leren hoe zij zelf leider kunnen zijn.

Al het werk dat Socialist Alternative doet vergt aanzienlijke middelen. Het runnen van meerdere campagnes, het opzetten van een nationale publicatie en een theoretisch tijdschrift, het huren of boeken van locaties om zich te organiseren, het elk jaar organiseren van de marxismeconferentie – dit alles kost geld. Wij worden gefinancierd door de eigen financiële bijdragen van de leden, die variëren afhankelijk van hun persoonlijke situatie. Voor een revolutionaire organisatie is dit zelfs nog belangrijker dan voor andere partijen, omdat het een kwestie is van politieke onafhankelijkheid. Om als radicale groep te kunnen functioneren, kunnen we niet vertrouwen op donaties van het bedrijfsleven zoals de ALP doet, of op overheidssubsidies zoals het geval is voor NGO’s.

We organiseren wekelijkse branchebijeenkomsten in elk gebied waar we aanwezig zijn. Deze bijeenkomsten bieden leden de mogelijkheid om te bespreken wat er in de wereld gebeurt en de campagnes waarbij we betrokken zijn, en om onze collectieve kennis van geschiedenis en politieke theorie te verdiepen. En ze zijn in staat om op democratische wijze de richting van de groep te bepalen, in tegenstelling tot de meeste traditionele politieke partijen, die volgens een top-down-model opereren. We hebben leiderschapsstructuren gekozen op campus-, stads- en nationaal niveau om de activiteiten van onze groep te coördineren, die allemaal democratische verantwoording afleggen aan de leden.

Als we impact willen hebben, moeten socialisten goed georganiseerd en vastberaden zijn. Maar revolutionaire groepen zullen zichzelf niet opbouwen – ze moeten bewust worden geconsolideerd door degenen die geloven dat het voor arbeiders mogelijk is een samenleving op te bouwen die geschikt is voor het menselijk bestaan, ook al zullen we altijd in de minderheid blijven buiten grote politieke crises en radicaliseringen. .

We hebben nog een lange weg te gaan: van een organisatie van ongeveer 600 naar vele duizenden. Maar we hebben ook een trotse geschiedenis van campagne voeren en de overtuiging dat onze politiek een kans maakt om de strijd voor een betere wereld te winnen. Als u het eens bent met deze ideeën, moet u zich aansluiten bij de grootste en meest serieuze groep revolutionairen in Australië vandaag de dag – u moet zich aansluiten bij Socialist Alternative.