Nou, dat ging snel. Direct na de schokkende moordpoging op Donald Trump afgelopen weekend, meldden berichten dat de voormalige president een openbaring had. Weg was de demonisering, beschuldigingen en opruiende retoriek die de partijpolitiek in het Trump-tijdperk kenmerkten, en waarvan sommigen beweerden dat ze een sfeer hadden gecreëerd die leidde tot de aanslag op het leven van de voormalige president. In was een boodschap van eenheid, naar verluidt op persoonlijk bevel van de kandidaat zelf, die een kans zag om de nationale stemming te ontmoeten, het hogere niveau te bereiken en de natie samen te brengen.
Dat zou waarschijnlijk een verfrissende en aantrekkelijke boodschap zijn geweest voor de miljoenen die gisteravond naar de Republikeinse Nationale Conventie keken. Maar dat is niet wat er werd aangeboden.
De tweede avond van de RNC was in plaats daarvan een van de grimmiger paar uur politieke televisie, aangezien spreker na spreker een meedogenloos somber (en vaak oneerlijk) beeld schetste van een land dat geteisterd werd door torenhoge criminaliteit en overspoeld werd door gewelddadige buitenlanders, criminelen, relschoppers en terroristen die uit waren op de vernietiging van het land. Dit was allemaal het werk van Trumps politieke tegenstanders in de Democratische Partij die — in een van hun vele cynische pogingen om verkiezingen te stelen, in dit geval door stembureaus te overspoelen met illegaal stemmende migranten — opzettelijk een invasie van bloeddorstige verkrachters en terroristen over de grens hebben ontketend die nu moorden, verkrachten en sekshandel bedrijven in Amerikaanse buurten.
Om zeker te zijn, sommigen hielden zich aan Trumps memo. Ron DeSantis waarschuwde alleen dat grote aantallen migranten “onze gemeenschappen zouden belasten” in plaats van ze te terroriseren. Marco Rubio, wiens lange openingstoespraak over de op zaterdag vermoorde rallyganger een dringend herschrijven aankondigde, nam de taak uiterst serieus en vertelde de menigte dat ze “moeten vechten — vechten niet met geweld en vernietiging, maar met onze stemmen en onze stemmen; vechten niet tegen elkaar, maar voor de hoop en dromen die we gemeenschappelijk delen en die ons één maken.”
Maar dit waren voor het grootste deel uitschieters. De toon van de avond werd gezet door een openingsvideo — duidelijk samengesteld vóór het incident van vorige zaterdag — van angstige Amerikanen die in het donker van hun huizen aan hun scherm gekluisterd zaten, afgewisseld met beelden van terroristen, drugspakketten, politieauto’s en misdaadscènes, en onopvallende bruine mensen die door draaihekken stroomden. Stemmen in de stijl van een nieuwslezer lezen angstaanjagende statistieken voor: “Eén op de vier Amerikanen zegt nu bang te zijn om in hun eigen buurt te worden aangevallen”; “Misdaden tegen kinderen nemen snel toe”; “De grenscrisis vormt een grote bedreiging voor de binnenlandse veiligheid.”
Aan het einde van de dag projecteerde een zoeklicht dat leek op een vleermuissignaal één enkel woord op de zwarte lucht: “TRUMP.”
In een latere video werd beweerd dat Biden “illegalen had verteld hierheen te komen en onze grens te overspoelen”, waarbij op misleidende wijze een debatclip uit september 2019 werd bewerkt waarin Biden zei dat hij “onmiddellijk naar de grens zou overspoelen” – een zin die, in context, verwees naar het verhogen van het aantal overheidsmedewerkers om asielzoekers te behandelen en te verwerken. “Bidens open grens werd een open uitnodiging voor gewelddadige Venezolaanse bendeleden, sekshandelaren en nu bevestigde ISIS-terroristen”, zei de verteller. Niet alleen dat, maar honderdduizenden Amerikanen waren dood dankzij de fentanyl die hij binnenliet, “genoeg om elke Amerikaan te doden . . . inclusief jonge kinderen”, die ook tot de slachtoffers behoorden van “afschuwelijke misdaden”, waaronder seksuele misdaden, gepleegd door ongedocumenteerde migranten.
“Amerika mag nooit vergeten wie verantwoordelijk was: Joe Biden en de Amerikaanse grenstsaar”, concludeerde de verteller, verwijzend naar vicepresident Kamala Harris.
Ondanks zijn bevel mengde de president zich zelf in de actie, zij het via een vooraf opgenomen video.[Democrats] verwoesten ons land,” waarschuwde hij. “Houd je ogen open. Deze mensen willen bedriegen en ze bedriegen ook, en eerlijk gezegd is dat het enige waar ze goed in zijn.”
Het waren allemaal thema’s die de sprekers steeds weer aanhaalden. In tegenstelling tot de sprekers in de vooraf opgenomen video’s hadden ze echter wel tijd om hun toespraken aan te passen.
Het “pro-criminele” beleid van de Democraten heeft een golf van gewelddadige misdaad aangewakkerd, zei afgevaardigde Elise Stefanik, terwijl “corrupte Democratische aanklagers en rechters illegale en ongrondwettelijke rechtszaken voerden tegen president Trump in een poging Joe Bidens politieke bevelen uit te voeren.” Reality-tv-ster Savannah Chrisley waarschuwde dat “de Democraten daadwerkelijke gewelddadige overtreders vrijlaten die onschuldige mensen hebben verwond” en “hun vijanden consequent straffen” door middel van “malafide aanklagers.”
Vicepresident Harris moedigde “criminelen en relschoppers” aan om Minneapolis te vernietigen, beschuldigde fractievoorzitter Tom Emmer van de meerderheid in het Huis van Afgevaardigden en liet een man vrij die vervolgens iemand in St. Paul vermoordde. “Het hart van de huidige woke Democratische Partij ligt bij de criminelen, niet bij hun slachtoffers”, zei burgemeester Eric Johnson van Dallas. De kandidaat voor de senaat in Nevada en veteraan Sam Brown beschreef het afschuwelijke incident in Afghanistan dat hem misvormde en vertelde kijkers: “Kijk naar mijn gezicht. Dit zijn de hoge kosten van oorlog. Als Joe Biden in functie blijft, zullen meer militairen deze prijs betalen.”
Twee van de sprekers waren familieleden van degenen die omkwamen in deze sneeuwstorm van geweld waarvan GOP-functionarissen beweerden dat deze door Democraten was ontketend, een de moeder van een tiener die een overdosis fentanyl had genomen en de ander de broer van een vrouw die was verkracht en vermoord door een illegale immigrant. Ze gaven allemaal de zittende president direct de schuld van de dood van hun familieleden.
Sommige sprekers veranderden zelfs hun vooraf geschreven regels om hun politieke tegenstanders nog harder aan te wijzen. De meerderheidsleider van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden, Steve Scalise, voegde een zin toe dat “gevangenissen worden leeggehaald” aan een toespraak waarin hij elders beweerde dat de andere partij wilde dat illegale immigranten illegaal zouden stemmen bij verkiezingen. Toen senator Rick Scott uit Florida sprak, liet hij het woord “unite” uit de oproep van de autocue vallen om “zich te verzamelen rond [Trump] om ons geweldige land te redden en te verenigen.”
Terwijl hij verschillende incidenten opsomde van mensen die waren gedood door illegale immigranten, voegde senator Ted Cruz er een toe die niet op de autocue stond: “Rachel Morin, een prachtige moeder van vijf, verkracht en vermoord in een buitenwijk van Maryland door een illegale immigrant die door Democraten werd vrijgelaten.” Het zou een verontrustende toespraak zijn geweest, zelfs zonder deze toevoeging, waarin Cruz waarschuwde voor een “letterlijke invasie” van migranten die alleen plaatsvond “omdat Democraten cynisch besloten dat ze meer stemmen van illegalen wilden dan dat ze onze kinderen wilden beschermen”, en op lugubere wijze beschreef hoe “tienermeisjes en -jongens die gekleurde polsbandjes dragen, worden verkocht aan een leven van seksslavernij.”
En dan hebben we het nog niet eens gehad over de aanvallen op de pers, van de kandidaat voor de Senaat van Arizona, Kari Lake, die het “nepnieuws” vertelde dat “over alles liegt” en dat het “uitgeput is [its] welkom,” op de beschuldiging van voormalig minister van Volkshuisvesting en Stadsontwikkeling Ben Carson dat “de vrije pers . . . het publieke vertrouwen heeft misbruikt en zijn toevlucht heeft genomen tot leugens, bedrog en desinformatie.”
Veel van deze beweringen waren misleidend of ronduit onwaar. Gewelddadige criminaliteit, met name moord, is het afgelopen jaar aanzienlijk gedaald en ligt lager dan in 2020. Verre van hordes gewelddadige criminelen, plegen ongedocumenteerde immigranten misdaden in aanzienlijk lagere mate dan in Amerika geboren Amerikanen. Amerikaanse gevangenissen worden niet “leeggemaakt” en, schandelijk genoeg, onder Biden steeg de Amerikaanse gevangenispopulatie voor het eerst in bijna tien jaar. Dit zijn slechts enkele van de wilde beweringen die sprekers deden.
Als het aankomt op de politieke implicaties, was het al twijfelachtig dat de Democratische kritiek op Trump — dat hij een autoritair en een dictator-in-wording is, bijvoorbeeld — leidde tot de poging op zijn leven op zaterdag, aangezien de schutter een geregistreerde Republikein was die uit een Trump-ondersteunend huishouden kwam en door een klasgenoot werd beschreven als conservatief. Maar zelfs als we dit aannemen, is het moeilijk te zien hoe de retoriek van het evenement van gisteravond beter was: sprekers en vooraf opgenomen video’s beschuldigden hun politieke tegenstanders ervan te proberen verkiezingen te stelen en hun vijanden in de gevangenis te stoppen en dat ze met dit doel opzettelijk een reeks kwaaddoeners hadden “uitgenodigd” en “machtigd” om onuitsprekelijk geweld te plegen tegen onschuldige Amerikanen, waaronder jonge kinderen. Republikeinen hebben nu snel afstand gedaan van het hoge standpunt dat ze kortstondig innamen na de gebeurtenissen van afgelopen weekend, waardoor hun voortdurende klachten over de Democratische retoriek tegen hun kandidaat ronduit hypocriet zijn.
Maar daarnaast botste de programmering van die avond sterk met zowel Trumps eigen gerapporteerde poging om het politieke moment na zijn bijna-doodervaring te beleven als met wat gewone Republikeinen probeerden over te brengen aan waarnemers tijdens de rest van het evenement. Veel aanwezigen met wie ik de eerste twee dagen sprak, wilden benadrukken dat de sfeer bij de RNC vrolijk was. Een van hen vertelde me vlak voor het evenement begon dat de stemming “positief en opgewekt” was. Dit was absoluut niet wat de kijkers thuis overkwam in de programmering van die avond, die op een lugubere manier gefixeerd was op geweld, met name seksuele misdrijven, en meer leek op het RNC-programma van Trumps verliezende campagne van 2020.
De redding van Trump en de GOP is misschien wel dat ze een politieke oppositie in wanorde hebben die hier niet van kan profiteren. Ondanks Bidens belangrijke nieuwe beleidsaankondiging van een nationale jaarlijkse huurplafond van 5 procent voor grote verhuurders, werd het Democratische nieuws op dinsdag gedomineerd door de verontwaardiging van Congresleden over de plannen van het Biden-team om de belegerde president vroegtijdig vast te leggen als genomineerde van de partij ondanks hun bezwaren, en zag de voorzitter van het Democratische Nationale Comité, Jaime Harrison, in een uitgebreide Twitter-ruzie raken met Nate Silver over een leugen die Harrison vertelde om de zet te rechtvaardigen. Tussen dit en Trump die letterlijk een kogel ontwijkt, hebben Republikeinen misschien goede reden om te geloven dat er echt een beschermengel over hun genomineerde waakt.
Bron: jacobin.com
