Moeder Jones; Carol Guzy/ZUMA (2)
In de ochtend van 3 augustus 2019 liep een 21-jarige man een Walmart in El Paso, Texas binnen en opende het vuur met een semi-automatisch geweer. Hij vermoordde 23 mensen en verwondde er 22 anderen. De meesten die stierven waren Latino’s, waaronder acht mensen uit Mexico.
De schutter was van 650 mijl naar de grensstad gereden. In hechtenis vertelde hij de politie dat hij was gekomen om Mexicanen te doden. In sommige teksten die hij online had geplaatst, stond dat zijn aanval “een reactie was op de Hispanic-invasie van Texas” en dat zijn missie was “mijn land te verdedigen tegen culturele en etnische vervanging die door een invasie werd veroorzaakt.” Hij citeerde een extremistische ideologie die bekendstaat als “The Great Replacement.”
Dit waren geen obscure ideeën. De schutter schreef dat hij het eens was met een recente massamoordenaar in Nieuw-Zeeland die ze had omarmd. Hij wist ook dat sommige van deze thema’s destijds door president Donald Trump werden verdedigd. Met hulp van Fox News-deskundigen zaaide Trump angst en haat over een vermeende “invasie” die de zuidelijke grens van Amerika zou oversteken. De boodschap stond centraal in Trumps herverkiezingscampagne in 2019, een focus van zijn advertenties en toespraken waarin hij op onheilspellende wijze waarschuwde voor een nationale ondergang.
Aan het einde van de online geplaatste tirade van de schutter probeerde hij zijn aanval te valideren met een pseudo-slimme draai, door te suggereren dat zijn standpunten al bestonden vóór Trump in het Witte Huis. “Ik weet dat de media me waarschijnlijk toch een blanke supremacist zullen noemen en Trumps retoriek de schuld zullen geven,” schreef hij. Vervolgens gebruikte hij Trumps eigen retoriek als ondersteunende munitie: “De media zijn berucht om nepnieuws.”
Vandaag de dag is Trump opnieuw met dezelfde krachtige demagogie die hij hanteerde tijdens zijn presidentschap en eerdere campagnes. Vijf jaar na het bloedbad in El Paso hield hij een bijeenkomst in Atlanta met running mate JD Vance en waarschuwde hij in de loop van een uur een half dozijn keer voor hordes moorddadige buitenlanders die Amerika overrompelden.
“Veertig of vijftig miljoen illegale vreemdelingen zullen ons land binnenvallen in de komende vier jaar als ze binnenkomen,” zei Trump aan het begin over zijn Democratische tegenstanders. Hij vervolgde al snel: “Velen van hen die binnenkomen komen uit gevangenissen en psychiatrische instellingen, gekkenhuizen.” Hij daagde de media die de rally versloegen uit door te verwijzen naar de fictieve seriemoordenaar Hannibal Lecter, een provocatie die hij nu gebruikt om de “waanzin” en wreedheid van migranten af te beelden.
Hij zwoer verder dat hij de invasie zou stoppen en breidde het gevaar uit: “Deze mensen zijn zo gewelddadig en gemeen… Dit zijn de ergste mensen ter wereld die ons land binnenkomen. Ze komen binnen op een niveau dat niemand ooit eerder heeft gezien.”
“We hebben al gezien waar dit naartoe gaat en het kan gemakkelijk weer daarheen gaan,” vertelde een bron op het gebied van dreigingsanalyses mij.
De reactie van het publiek was relatief ingetogen toen Trump deze regels opzegde via een autocue, misschien omdat ze zo’n bekend onderdeel zijn van zijn toespraken. Maar diep in deze toespraak speelde de volgende escalatie zich anders af. Het gevaar, zo beweerde Trump nu verder, kwam van een groot complot tegen hem, een met migranten. Hij waarschuwde dat zijn politieke tegenstanders die “ons land haten” “in werkelijkheid proberen hen te laten tekenen en stemmen.” Toen kwam het hoogtepunt: “Het is zo sinister,” zei hij, “maar ze willen deze mensen tekenen om te stemmen, en als ze dat doen, wordt dit land vernietigd. We zouden een stortplaats worden voor de hele wereld, en we gaan het niet langer pikken.”
Een aandachtige luisteraar kon echo’s horen van 6 januari 2021, toen Trump het verlies van land en het gevaar van inactiviteit tegen een verkiezing aanhaalde waarvan hij ten onrechte beweerde dat ze van hem waren gestolen. Nu, in zijn verhaal, beloofde die samenzwering om legioenen kwaadaardige buitenlanders tegen hem en zijn aanhangers in te zetten.
De menigte juichte en begon meer te roeren toen Trump vertelde over een recente moord op een universiteitsstudent door een Venezolaanse man die illegaal in het land verbleef. “Kamala Harris liet het barbaarse monster binnen dat Laken Riley vermoordde,” verklaarde Trump. Hij fulmineerde tegen “migrantencriminaliteit” en beweerde ten onrechte dat “duizenden” Amerikanen op deze manier werden vermoord.
Hij vervolgde: “Als Harris wint, zal een eindeloze stroom van illegale alien-verkrachters, MS-13-dieren en kindermisbruikers jullie gemeenschappen binnenstromen. Als ik win, beginnen we op dag één met de grootste deportatieoperatie in de Amerikaanse geschiedenis.”
Het publiek juichte toen hij deze kenmerkende zin uit zijn toespraak hoorde.
“We hebben geen keus,” zei Trump.
Wie luisterde er? Misschien een gestoorde jongeman in de menigte, of ergens anders die Trump live op YouTube zag – misschien iemand die woedend zou kunnen zijn, zoals de massaschieter in El Paso dat ongetwijfeld was toen hij de leugen opschreef dat Democraten “van plan zijn om open grenzen, gratis gezondheidszorg voor illegalen, burgerschap en meer te gebruiken om een politieke staatsgreep te plegen door miljoenen nieuwe kiezers te importeren en vervolgens te legaliseren.”
Kort daarna Trumps toespraak in Atlanta, ik sprak met een langdurige bron van dreigingsbeoordeling met expertise in terrorismebestrijding en extreemrechtse extremistische groeperingen. Zijn reactie was bot toen ik opmerkte dat geen enkel groot medium zijn berichtgeving richtte op Trumps opruiende taal, bijna alsof al die retoriek gewoon business as usual was.
“Er is niets normaals aan dit alles,” zei de bron. “We hebben het Eerste Amendement en hij mag zeggen wat hij wil, dat is onze democratie. Maar het stoort me echt dat politici in zijn partij nu niet opstaan en er ook maar één woord tegen zeggen. Het land heeft dat echt nodig. We hebben al gezien waar dit naartoe gaat en het kan makkelijk weer daarheen gaan.”
Het gebruik van Trumps retoriek om racistisch en georganiseerd politiek geweld te rechtvaardigen begon al vroeg in zijn presidentschap. Geforceerde ontkenningen van die realiteit stortten definitief in met de afschuwelijke gebeurtenissen in het Amerikaanse Capitool op 6 januari 2021. In juni deed ik opnieuw verslag van Trumps jarenlange ophitsing tegen zijn vele vermeende vijanden, een methode die nationale veiligheidsexperts kennen als stochastisch terrorisme. De resultaten worden, zoals ik heb gerapporteerd, nog erger wanneer een prominente figuur de nadruk legt op thema’s als minachting en walging.
Bronnen bij de beveiliging en rechtshandhaving vertelden me dat bovenaan de lijst met zorgen over het geweld in het verkiezingsjaar nu bedreigingen staan die voortkomen uit blanke suprematistische groepen en Trumps MAGA-beweging. Na de moordpoging op de ex-president medio juli vertelden bronnen me dat de promotie van complottheorieën en valse beschuldigingen aan Democraten door bondgenoten van Trump vergeldingsacties zouden kunnen uitlokken.
Tijdens de bijeenkomst op 3 augustus in Atlanta, verdubbelde JD Vance diezelfde schuld door in zijn toespraak te verklaren dat Trumps politieke tegenstanders “probeerden hem te vermoorden.” Ondertussen benadrukt een nieuw inlichtingenrapport van de FBI en Homeland Security, gericht op de aanstaande Democratische Nationale Conventie, soortgelijke zorgen over vergeldingsgeweld.
Ik heb contact opgenomen met drie mensen van de Trump-campagne om specifiek om commentaar te vragen op deze waarschuwingen over politiek geweld: woordvoerders Brian Hughes en Steven Cheung, en Trumps senior adviseur Alina Habba. Geen van hen reageerde.
Amerika staat voor immense uitdagingen met immigratie, een topkwestie voor kiezers. Het is precies die realiteit die Trump probeert uit te buiten.
Trump vertoont geen tekenen van het stoppen van de ophitsing. Afgelopen donderdag, in een warrige toespraak tot verslaggevers die bijeen waren voor een persconferentie in Mar-a-Lago, benadrukte hij opnieuw dat Amerika werd binnengevallen door miljoenen migranten “uit gevangenissen, uit gevangenissen, uit psychiatrische instellingen, krankzinnigengestichten.” Ze stromen binnen “van over de hele wereld,” beweerde hij. “Gevangenissen worden leeggepompt in ons land.”
Hij gaf vrijdag tijdens een bijeenkomst in Montana meer van hetzelfde: “Vijftig miljoen van hen… ze vernietigen ons land, ze ruïneren ons land… migranten die bidden voor onze vrouwen en onze meisjes.”
Angst en walging, vermomd als een stomme toespraak.
Trumps aansporing gericht op migranten is niet wederzijds exclusief met het feit dat Amerika voor immense uitdagingen staat met immigratie, een topkwestie voor kiezers. Het is precies die realiteit die Trump probeert uit te buiten. Begin 2024 stond het Congres op het punt een bipartizane grensveiligheidswet aan te nemen, met president Biden klaar om deze te ondertekenen. Trump gooide de deal om zeep. Niemand nam de moeite om te verbergen waarom hij Republikeinen onder druk zette om zijn bevelen uit te voeren: hij wilde dat immigratie zijn politieke wapen bleef.
“Het feit dat hij aan Republikeinse senatoren en Congresleden zou communiceren dat hij niet wil dat wij het grensprobleem oplossen, omdat hij Biden de schuld wil geven, is echt afschuwelijk,” vertelde Republikeinse senator Mitt Romney uit Utah in januari aan verslaggevers, toen de deal dood was.
Republikeinse senator James Lankford uit Oklahoma, die hielp bij het opstellen van de wetgeving, onthulde later hoe een “populaire” mediacommentator hem had bedreigd: “Als u probeert een wetsvoorstel in te dienen dat de grenscrisis oplost tijdens dit presidentiële jaar,” vertelde die bondgenoot van Trump hem, volgens Lankford, “zal ik alles doen wat ik kan om u te vernietigen. Omdat ik niet wil dat u dit oplost tijdens de presidentsverkiezingen.”
Wat zou er nog meer gebeuren als de leider van een grote politieke beweging een bevolkingsgroep afschildert als een bedreiging voor de volksgezondheid, de openbare veiligheid en zelfs het voortbestaan van de natie?
Trumps meedogenloze angstzaaierij tegen migranten onderstreept hoe hij immigratie en de grens altijd als essentieel voor zijn politieke macht heeft gezien. Er bestaat geen twijfel over dat zijn huidige traject, dat bijna tien jaar geleden begon toen hij zijn eerste campagne aankondigde en fel tekeerging tegen Mexicaanse criminelen en “verkrachters”, zal worden voortgezet tot de verkiezingen in november.
De meeste nieuwsmedia besteden hier niet meer zoveel aandacht aan. Maar dat brengt het risico met zich mee dat het publiek het geweld dat al heeft plaatsgevonden vergeet. Zouden we ons niet breder moeten afvragen: wat zou er nog meer kunnen gebeuren als de leider van een grote politieke beweging een bevolking zwartmaakt als een bedreiging voor de volksgezondheid en veiligheid en zelfs voor het voortbestaan van de natie?
Volgens een van Trumps eigen senior nationale veiligheidsadviseurs in het Witte Huis, werd Trump expliciet en herhaaldelijk geïnformeerd over hoe zijn retoriek was gebruikt om gewelddadige handelingen te rechtvaardigen. Geloofwaardig bewijs van zijn bewustzijn – en zijn aangetoonde onwil om zinvol te reageren op het geweld – suggereert dat, voor hem, meer bloedvergieten welkom zal zijn.
Bron: www.motherjones.com
