Jack Smith maakt verdomde nieuwe beschuldigingen over 6 januari – Moeder Jones

Speciaal aanklager Jack Smithonthulde in een rechtszaak die woensdag openbaar werd gemaakt een litanie van vernietigende nieuwe beschuldigingen over de pogingen van voormalig president Donald Trump om de verkiezingen van 2020 te stelen – details die van invloed zouden kunnen zijn op de nek-aan-nek presidentiële race tussen Trump en vice-president Kamala Harris.

Na de nederlaag bij de presidentsverkiezingen van 2020 nam Trump “zijn toevlucht tot misdaden om te proberen in functie te blijven”, aldus de 165 pagina’s tellende motie die door rechter Tanya Chutkan werd ontsloten. “Samen met particuliere mede-samenzweerders lanceerde de beklaagde een reeks steeds wanhopiger plannen om de legitieme verkiezingsresultaten in zeven staten die hij had verloren ongedaan te maken.”

De indiening levert nieuw bewijsmateriaal op dat Trump wist dat zijn beweringen over verkiezingsfraude vals waren, maar toch doorging met een plan om zogenaamde nep-kiezers en druk van buitenaf te gebruiken om te voorkomen dat de verkiezingsoverwinning van Joe Biden officieel zou worden gemaakt. De motie van Smith bevat niet eerder gerapporteerde informatie over de pogingen van Trump om voormalig vice-president Mike Pence onder druk te zetten om op illegale wijze te weigeren de verkiezingsresultaten op 6 januari 2021 bekend te maken.

In het document wordt Trump rechtstreeks beschuldigd van het ophitsen van de menigte supporters die het Congres op 6 januari aanvielen als onderdeel van zijn poging om de certificeringsprocedure die dag te verstoren. En het beschrijft de pogingen van Trump om de aanval te ‘uitbuiten’ – in plaats van te stoppen – in de hoop dat het geweld een excuus zou creëren om de certificering uit te stellen.

De licht geredigeerde aanvraag betoogt dat het plan van Trump om valse beweringen over verkiezingsfraude te gebruiken om Biden ervan te weerhouden aan de macht te komen “in wezen een privézaak was” en geen “officieel gedrag” inhield. Als de rechtbanken dat argument aanvaarden, zou de aanklacht de uitgebreide presidentiële “immuniteitsnorm” kunnen overleven die het Hooggerechtshof in zijn controversiële uitspraak van 1 juli heeft bedacht.

Maar ongeacht het lot van de rechtszaak van Smith, is de motie politiek van belang. Het ondersteunt het argument dat Trumps minachting voor de grondwet, de democratie en de rechtsstaat hem ongeschikt maakt om terug te keren naar zijn ambt. En het fungeert als een herinnering voor afgeleide kiezers aan de ernst van de aanklachten tegen de eerste verkiezingsverliezer in de Amerikaanse geschiedenis, die aanzetten tot geweld in een poging de macht te behouden.

De advocaten van Trump vochten tevergeefs in de rechtbank om de vrijgave van de motie te blokkeren op basis van de bewering dat deze de verkiezingen zou kunnen beïnvloeden, een argument dat Chutkan, die herhaaldelijk heeft gezegd dat ze de status van Trump als presidentskandidaat wel relevant acht voor haar procedure, verwierp. Smith diende ook een bijlage in met FBI-interviews, getuigenissen van de grote jury en ander bewijsmateriaal, dat verzegeld blijft, hoewel delen daarvan ook vóór de verkiezingsdag openbaar zouden kunnen worden gemaakt.

Trump-campagnewoordvoerder Steven Cheung beweerde woensdag zonder bewijs dat de motie van Smith deel uitmaakte van een poging van de regering-Biden om het ministerie van Justitie tegen Trump te ‘bewapenen’. “De hele zaak is een partijdige, ongrondwettelijke heksenjacht die volledig moet worden afgewezen, samen met ALLE resterende democratische hoaxes”, zei Cheung in een verklaring.

De nieuwe indiening biedt een algemeen verhaal dat eerder is uiteengezet door de media en de commissie van 6 januari van het Huis van Afgevaardigden. Maar het document bevat uitgebreide details die nog niet zijn gerapporteerd, samen met een scherpe nieuwe beschrijving van het gedrag van Trump.

Er staat dat Trump vóór de verkiezingsdag aan drie adviseurs vertelde dat hij, als hij een vroege voorsprong had bij het tellen van de stemmen op de verkiezingsavond als gevolg van het langzamer tellen van de post-in-stembiljetten – die naar verwachting in het voordeel van Biden zouden zijn – ‘simpelweg de overwinning voor iedereen zou uitroepen. de stembiljetten werden geteld en elke winnaar werd geprojecteerd.”

Smiths dossier citeert ook audio van 31 oktober 2020, voor het eerst onthuld door Moeder Jones. Daarin zei Trump-strateeg Steve Bannon dat op de verkiezingsavond: “Trump de overwinning gaat uitroepen. Maar dat betekent niet dat hij de winnaar is. Hij gaat gewoon zeggen dat hij de winnaar is.’ Trump “deed precies dat” op de verkiezingsavond, zo staat in de korte aantekeningen, waarin hij beweerde dat hij had moeten winnen, maar het slachtoffer was van kiezersfraude.

Uit de brief van Smith blijkt dat een assistent van Trump de president kort na de verkiezingen een “eerlijke inschatting” gaf dat zijn fraudeclaims voor de rechtbank zouden mislukken. “De details doen er niet toe”, reageerde Trump.

“Het maakt niet uit of je de verkiezingen hebt gewonnen of verloren”, zei Trump op een ander moment tegen zijn familieleden, aldus de brief. ‘Je moet nog steeds vechten als een hel.’

Smith beweert in de indiening dat Trump een ‘verificatie van fraude’ heeft ondertekend waarvan hij wist dat die vals was, als onderdeel van een rechtszaak die hij had aangespannen om zijn nederlaag in Georgië ongedaan te maken. In de motie wordt opgemerkt dat advocaten, wier namen zijn geredigeerd, Trump hebben verteld dat het document onnauwkeurige beweringen bevatte. Eén advocaat vertelde de president dat elke advocaat die de klacht ondertekende die door de verificatie werd ondersteund ‘geroyeerd zou worden’. Trump heeft het toch ondertekend.

Smith wijst er ook op dat zelfs toen Trump druk uitoefende op verkiezingsfunctionarissen in staten waar hij ternauwernood werd verslagen om te weigeren zijn verlies te erkennen, hij niet de moeite nam om bij hen na te gaan of zijn beweringen geldig waren. ‘Deze functionarissen zouden de beste informatiebronnen zijn geweest om te bepalen of specifieke beschuldigingen van verkiezingsfraude in hun staten enige waarde hadden’, maar Trump ‘heeft nooit contact met hen opgenomen om ernaar te vragen’, zegt de motie.

De indiening beschrijft ook de pogingen van Trump om Pence onder druk te zetten om te weigeren de verkiezingen te certificeren, ondanks de protesten van de vice-president dat hij die macht niet had.

Pence, zo blijkt uit het dossier, drong er herhaaldelijk bij Trump op aan zijn nederlaag te aanvaarden. Tijdens een privélunch op 12 november suggereerde Pence dat Trump, zelfs als hij weigerde toe te geven, ‘zou moeten erkennen dat het proces voorbij is’. Tijdens een andere privélunch op 21 december stelde Pence voor dat Trump, zodra zijn juridische inspanningen waren uitgeput, ‘een buiging moest maken’, waarmee hij bedoelde zijn nederlaag toe te geven.

De weigering van Pence om de wet te overtreden bracht Trump ertoe om telefoonlijnen op te nemen riep de vice-president in zijn opmerkingen op om ‘het juiste te doen’, waardoor de woede op Pence werd aangewakkerd toen hij niet aan de eisen van Trump voldeed. Volgens Smith zorgde de weigering van Pence ervoor dat de president vastbesloten was de menigte die hij in Washington had verzameld te gebruiken als een laatste wanhopige manier om druk uit te oefenen op wetgevers om zijn verlies niet te erkennen.

Trump wist dat hij “slechts één laatste hoop had om de certificering van Biden als president te voorkomen, de grote en boze menigte die voor hem stond”, aldus de indiening. “Dus ruim een ​​uur lang hield de beklaagde een toespraak die bedoeld was om zijn aanhangers in vuur en vlam te zetten en hen te motiveren naar het Capitool te marcheren.”

Uren later tweette Trump dat Pence “niet de moed had om te doen wat had moeten gebeuren”, waardoor relschoppers verontwaardigd waren en opriepen om de vice-president te “ophangen” terwijl ze het Capitool plunderden. Trump was alleen in de eetzaal van het Witte Huis toen hij de tweet verzond, zeiden aanklagers. De president ‘postte persoonlijk de tweet’, het briefje, ‘op een moment dat hij al begreep dat het Capitool was binnengevallen.’

Minuten later kwam een ​​assistent de eetkamer binnen om Trump te informeren over de inspanningen om de veiligheid van Pence te garanderen. In de indiening wordt vermeld dat Trump naar de medewerker keek “en alleen maar zei: ‘Nou en?’”