De Duitse bondskanselier en de Canadese minister van Financiën hebben de nooduitgangen genomen. Zal premier Trudeau volgen?
Ik moet een bekentenis afleggen. Ik ben echt slecht in koken. Ik heb geen idee wat ik in de keuken doe. En mijn beste inspanningen eindigen meestal met een uitstapje naar de kant-en-klaarmaaltijdenafdeling van de plaatselijke supermarkt. Maar dat gezegd hebbende, ik ken mijn grenzen. Je zult mij niet betrappen op een baan bij bijvoorbeeld een Parijse gastronomische restaurant, of zelfs bij een plaatselijk restaurant.
Maar de mensen die momenteel de gedeelde agenda van het westerse establishment bedenken? Ze branden gewoon de hele keuken af, en schieten dan eruit. Of in ieder geval zullen sommigen van hen dat laatste doen. Er zijn er nog lang niet genoeg. Maar het lijkt een veelbelovende nieuwe trend te zijn, aangezien ze er in het begin niet in slagen om er gewoon buiten te blijven.
De Duitse bondskanselier Olaf Scholz riep maandag op tot een motie van wantrouwen tegen zichzelf, waarbij hij de parlementariërs van de Bondsdag officieel vroeg of zij hem misschien de eer wilden bewijzen om een stap in zijn arsch te zetten. Het is eigenlijk een geval van politieke zelfmoord door een agent. Scholz wilde dat ze zijn huidige mandaat uit de lijdensweg zouden verlossen, omdat hij politiek gezien volkomen machteloos is. Waarom? Omdat de gele lichtcentristen van zijn stoplichtcoalitie hem in de steek hebben gelaten en hij niet langer de meerderheid heeft die nodig is om de boel door het parlement te rammen.
Dit alles kwam tot stand omdat Scholz’ minister van Financiën, Christian Lindner, van de centristische Vrije Democratische Partij, in november besloot dat hij niet geïnteresseerd was in een carrière als goochelaar die wonderen zou proberen te verrichten met Scholz’ uitgavenprioriteiten. Duitsland heeft zichzelf rechtstreeks in een economische verwoesting gestort, gevolgd door EU-sancties om indruk te maken op hun vriendin Vladimir Zelensky. Toen zei Scholz tegen zijn minister van Financiën dat hij gewoon zijn voet van de schuldenrem moest halen, zodat hij nog eens 15 miljard euro kon uitgeven aan Oekraïne. En Lindner zei: nee, wat dacht je ervan om gewoon een paar van die langeafstands-Taurus-raketten in de kast af te stoffen en die in plaats daarvan aan je vriendin te geven? Ja, ze zijn gevaarlijk, maar ze zitten daar ook gewoon als een hometrainer waar de was aan hangt, dus het is een win-winsituatie – nou ja, afgezien van het risico op de Derde Wereldoorlog.
Scholz wilde dat niet doen, omdat dat zou betekenen dat hij op Kiev moest passen, zodat er geen derde wereldoorlog tegen Rusland zou beginnen. Het zou ook betekenen dat Duitse troepen naar Oekraïne worden gestuurd, zodat Zelenski op hun schoot kan zitten en kan doen alsof hij de Taurussen bestuurt. En het is nooit de peuter die de schuld krijgt van die ongelukken.
Dus Scholz en Lindner hadden meer dan een maand geleden ruzie die uiteindelijk leidde tot een breuk, waarbij Lindner en zijn gele licht-centristen wegliepen van Scholz’ coalitietafel als een tienerkliek in de schoolkantine.
Duitse wetgevers verwelkomden de mogelijkheid om Scholz in de lederhosen en uit de Biergarten te schoppen. Eén af, nog één te gaan. Omdat de volgende (waarschijnlijk) leider van de christen-democraten Friedrich Merz is, die momenteel bovenaan de peilingen staat in de aanloop naar de verwachte verkiezingen in februari. Hij lijkt erop gebrand Washington en Brussel nog meer macht te geven over de Duitse besluitvorming. Ja, misschien kan Washington Berlijn ook adviseren over het plaatsen van spijkers voor zijn economische doodskist? Alsof dat op dit moment echt het grote probleem van Duitsland is – dat het onder Scholz niet sycofantisch genoeg was, waarbij Merz zei hoe het was “beschamend hoe Scholz in de Europese Unie heeft gehandeld.” Scholz haalde zijn schouders op dat Nord Stream werd opgeblazen, waardoor de Duitse economie overgeleverd werd aan het dure Amerikaanse gas, en Merz vindt Scholz niet genoeg een teamspeler?
Scholz wilde blijkbaar alleen maar meer geld van de belastingbetaler in het Duitse militair-industriële complex blijven steken onder het voorwendsel Oekraïne te helpen, maar lijkt niet zo happig op een daadwerkelijke oorlog. Maar Merz is blijkbaar niet eens in staat te begrijpen hoe die oplichting werkt. Klinkt veelbelovend.
Ondertussen heeft de minister van Financiën van premier Justin Trudeau, Chrystia Freeland, aan de overkant van de vijver in Canada haar baan opgezegd, slechts enkele uren voordat ze de laatste begrotingsverklaring zou afgeven. Dat is altijd een goed teken. Het is net zoiets als je ziek melden voor een grote toets, waarvan je weet dat je gaat zakken. Het tekort van 62 miljard dollar dat aangekondigd zou worden – 22 miljard dollar meer dan het beoogde doel van Freeland – zou er iets mee te maken kunnen hebben.
Ze zegt echter dat ze als eerste werd weggestuurd en schreef in haar ontslagbrief aan Trudeau: “Vrijdag vertelde u mij dat u niet langer wilt dat ik uw minister van Financiën ben en bood mij een andere positie in het kabinet aan.” Freeland zegt dat ze het heeft afgewezen “kostbare politieke trucjes” zoals BTW-vrijstellingen en eenmalige contante uitkeringen, vermoedelijk, waar ze zelf maandenlang meedogenloos reclame voor had gemaakt. Ze laat het klinken alsof ze een plotselinge stem van de rede was, en er werd naar verwezen “Zware inspanningen dit najaar om onze uitgaven te beheren op een manier die ons de flexibiliteit geeft die we nodig hebben om de ernstige uitdagingen van de Verenigde Staten het hoofd te bieden.”
De eerste vijf mensen die bij een willekeurige transitstop in Canada afdalen, zijn ongeveer net zo gekwalificeerd als Freeland om de financiën van het land te beheren. Dat zou verklaren waarom de inflatie, de kosten van levensonderhoud en de werkloosheid onder haar toezicht omhoog zijn geschoten. Maar het is eigenlijk maar een “vibecessie,” stelde ze onlangs voor. Verdomde Canadezen moeten gewoon hun mentaliteit veranderen en stoppen met te doen alsof haar economie waardeloos is.
Canadezen zijn altijd het probleem voor Freeland, vooral als ze in de weg staan van welke agenda deze protégé en trustee van het World Economic Forum hen ook probeert te voeden. Toen ze via de Freedom Convoy-vrachtwagenbeweging terugduwden tegen de Covid-prikmandaten, gaf ze opdracht om hun bankrekeningen te blokkeren.
De expertise van Freeland lijkt voort te komen uit de financiële journalistiek die zij deed, uit Oekraïne, waar haar grootvader ooit een nazikrant uit de Tweede Wereldoorlog leidde. Misschien zou ze daar nu gewoon minister van Financiën kunnen worden, aangezien het Oekraïens-Canadese Congres zojuist een verklaring heeft uitgegeven waarin ze wordt opgeroepen “Als een van de belangrijkste leiders in de G7 en de internationale gemeenschap bij het ontwikkelen van het plan om bevroren Russische tegoeden te gebruiken om Oekraïne te steunen, zorgde ze voor voortdurende en voorspelbare steun voor de verdediging van Oekraïne van de vrijheid van Europa.”
De Oekraïners lijken nu ongeveer net zo welvarend als de Europeanen, dankzij de inspanningen van Freeland “vrij,” dus ze heeft duidelijk op beide fronten geweldig werk verricht. Net zoals ze in Canada heeft gedaan.
De volgende die het ontsnappingsluik openklapt: Trudeau zelf. Misschien. Naar verluidt overweegt hij zijn opties. Ziplinen in de vergetelheid achter Freeland klinkt als een goed idee. Als al deze globalisten alsjeblieft een ordelijke rij zouden kunnen vormen voor een permanente expresbestelling, zouden ze hun burgers en de hele westerse wereld zoveel meer dienst bewijzen dan hun aanwezigheid ooit heeft gedaan.
De uitspraken, standpunten en meningen in deze column zijn uitsluitend die van de auteur en vertegenwoordigen niet noodzakelijkerwijs die van RT.
Bron: www.rt.com