Ali Jan reisde op 10 september 2012 per ezel naar het kleine dorpje Darwan in Afghanistan om meel en schoenen voor zijn zes kinderen op te halen. De volgende dag schopte de Australische Special Forces-soldaat Ben Roberts-Smith hem met handboeien van een klif de droge rivierbedding tien meter lager. Nadat Ali Jan de val met ernstige verwondingen had overleefd, beval Roberts-Smith een ondergeschikte soldaat om hem dood te schieten.
Dit was een van de vele moorden op ongewapende gevangenen die Roberts-Smith, de meest gedecoreerde levende veteraan van Australië, pleegde in Afghanistan.
Dat we weten over deze moorden is te danken aan de getuigenissen van huidige en voormalige soldaten, en aan het onderzoekswerk van journalisten Nick McKenzie, Chris Masters en David Wroe. Dat ze nu een openbare zaak zijn, is te danken aan de smaadzaak die was aangespannen door Roberts-Smith en die vorige week werd afgewezen.
Roberts-Smith en zijn juridische team startten de lasterprocedure in een daad van elitaire arrogantie, in een poging de journalisten en soldaten die zich tegen hem hadden uitgesproken het zwijgen op te leggen door ze te bestempelen als jaloerse leugenaars. Kerry Stokes, voorzitter van Seven West Media en miljardair financier van Roberts-Smith, betaalde een PR-bedrijf om dit verhaal in de media te verspreiden en financierde de smaadzaak. Ondertussen intimideerde Roberts-Smith soldaten waarvan hij vermoedde dat ze zich tegen hem uitspraken. Hij beschuldigde hen van het overtreden van de ‘zwijgcode’ van de speciale strijdkrachten en huurde een privédetective in om hen te profileren.
Verschillende andere gevestigde figuren steunden Roberts-Smith tijdens het proces. Voormalig minister van defensie en Australian War Memorial-directeur Brendan Nelson legde karaktergetuigenis af tijdens het lasterproces en beschreef hem als “de meest gerespecteerde, bewonderde en gerespecteerde Australische soldaat in meer dan een halve eeuw”.
Maar de enorme hoeveelheid bewijs heeft gewonnen. Nu is de aanpak niet ontkenning, maar schadebeperking. In zijn reactie op de lasteruitspraak benadrukte premier Anthony Albanese dat de positie van de Australian Defence Force nog steeds “buitengewoon sterk” is.
Het is een delicate situatie voor het establishment. In de nasleep van het Brereton-onderzoek van 2020, dat bewijs vond van 39 moorden gepleegd door soldaten van de speciale strijdkrachten in Afghanistan, richtte de regering een bureau van de speciale onderzoeker op. Momenteel is slechts één persoon aangeklaagd. Er wordt opnieuw opgeroepen tot strafrechtelijke vervolging van Roberts-Smith en andere soldaten.
Als deze misdaden niet worden aangepakt, zal het stinken naar een doofpotaffaire, maar grondige strafprocessen zullen de meedogenloze waarheid van de Australische oorlog in Afghanistan blijven blootleggen. Met toenemende imperialistische spanningen was dit niet het soort pers dat de strijdkrachten wilden.
Ben Roberts-Smith is een bijzonder akelig symptoom van de bredere ziekte die het Australische imperialisme is. De oorlogsmisdaden begaan door special forces-soldaten kunnen niet los worden gezien van de context van de oorlog zelf, waarin het Australische establishment het leger inzette als een gewelddadige bezettingsmacht. Terwijl Roberts-Smith en zijn moorddadige kameraden terecht moeten staan ​​voor hun misdaden, kan er geen echte gerechtigheid zijn totdat de vicieuze cirkel van dodelijke imperialistische oorlogen is beëindigd.
Bron: redflag.org.au
