Het ingehuurde wapen van een nutsgigant zegt het stille gedeelte hardop – Moeder Jones

Dit verhaal is oorspronkelijk gepubliceerd door Binnenklimaatnieuws en wordt hier weergegeven als onderdeel van de Klimaatbureau samenwerking.

Tijdens een hoorzitting Vorige maand zei een getuige-deskundige van het grootste nutsbedrijf van de staat in Arizona dat hij het eens is met het idee dat nutsbedrijven tegen zonne-energie op daken zijn omdat dit een bedreiging voor hun winsten is.

Als er ooit een gelegenheid was om een ​​“record scratch”-geluidseffect af te spelen tijdens een hoorzitting met regelgevende instanties, dan was dit het wel.

De opmerking was verbijsterend omdat het iets is dat pleitbezorgers van hernieuwbare energie al lang zeggen, maar dat nutsbedrijven er maar omheen hebben gedanst.

Voor mij laten de verklaring en de reactie erop zien dat het nodig is om een ​​verwante vraag te beantwoorden: hoe kan het regelgevingssysteem worden hervormd, zodat de economische belangen van nutsbedrijven naast elkaar kunnen bestaan ​​met de noodzaak om veel zonne-energie op daken en andere stroomvoorzieningen van klanten te bouwen. generatie?

De hoorzitting van 25 augustus voor staatstoezichthouders ging over een tariefverhogingsvoorstel van het nutsbedrijf Arizona Public Service. APS riep Roger Morin op om te getuigen ten gunste van het verhogen van de tarieven. Morin is een consultant die heeft geschreven over de financiën van gereguleerde bedrijven en die tientallen jaren door het land heeft gereisd om namens nutsbedrijven te getuigen in zaken als die in Arizona.

Hij werd ondervraagd door Court Rich, een advocaat die zonne-energiebedrijven vertegenwoordigt. Rich gebruikte het woord ‘prosument’, wat in deze context consumenten betekende die over hun eigen elektriciteitsopwekkingssystemen beschikken.

Het volgende begint rond 1:09:00 uur tijdens de hoorzitting, als je het wilt zien.

‘Bent u het ermee eens,’ zei Rich, ‘dat een van de gevaren voor aandeelhouders van nutsbedrijven als gevolg van de toenemende groei van de prosumer is dat de investeringen die de prosumenten met hun eigen geld doen, investeringen kunnen verdringen die het nutsbedrijf anders misschien had kunnen doen? en er rendement op verdienen, ten behoeve van hun aandeelhouders?”

Morin zei: “Het maakt het een stuk riskanter en het is zelfs veel moeilijker om de vraag te voorspellen, gezien de onzekere impact van prosumenten.”

“Oké, dus je bent het eens met mijn verklaring?” vroeg Rijk.

Morin zei: ‘Ja, daar ben ik het mee eens.’

“OK. En in feite is dit een van de vele redenen waarom nutsbedrijven in het hele land zich verzetten tegen veel klantgerichte technologieën, toch?” vroeg Rijk.

Morin zei: ‘Dat klopt.’

Cue de recordkras.

De uitwisseling was misschien onopgemerkt gebleven, maar Joe Dana, een verslaggever voor KPNX-televisie in Phoenix, deed er een verhaal over. Fragmenten van de opmerkingen van Morin verschenen vervolgens op sociale media en werden met een mix van verrassing en geamuseerd begroet door voorstanders van duurzame energie.

Ik e-mailde Morin om te vragen naar zijn getuigenis, en hij verwees me naar APS. Jill Hanks, een woordvoerster van de APS, stuurde mij een verklaring die niet ingaat op de inhoud van wat Morin zei.

“APS streeft ernaar onze klanten te voorzien van energie die betrouwbaar, betaalbaar en schoon is”, zei ze. “Naast de opwekking op nutsschaal ondersteunen we klanten die geïnteresseerd zijn in de bescherming van het milieu en het verlagen van hun energierekeningen door hun eigen technologieën achter de meter te installeren, zoals zonne-energie op daken en energieopslagsystemen, bij hen thuis, op scholen en bij bedrijven.”

Ze zei dat het bedrijf nu 51 procent van zijn elektriciteit uit koolstofvrije bronnen haalt en zich ertoe heeft verbonden om tegen 2050 100 procent koolstofvrije elektriciteit te krijgen. En ze merkte op dat APS veel zonne-energie op daken op zijn grondgebied heeft, met ongeveer 170.000 klanten. -eigen systemen.

Ik vroeg Rich naar zijn gesprek met Morin en hij antwoordde dit:

“De hele anti-dakzonne-energie- en anti-klanttechnologiecampagne van nutsbedrijven is en zal altijd gaan over nutsbedrijven die proberen hun bedrijfsresultaten te beschermen tegen nutsbedrijven die meer controle willen krijgen over hun eigen energielot”, zei hij in een e-mail. “Nutsbedrijven houden ervan om de verkeerde kant op te gaan en tegennarratieven op te zetten om aannemelijk te maken dat ze niet tegen hun eigen klanten vechten alleen maar om de winsten van nutsbedrijven te beschermen, maar zoals Dr. Morin duidelijk maakt: het draait allemaal om het geld voor de nutsbedrijven.”

Ik schrijf al heel lang over nutsvoorzieningen en heb gezien hoe bedrijven zich verdoezelen als ze praten over hun standpunt over zonne-energie op daken. Nutsbedrijven zullen vaak beleid ondersteunen dat een maximum stelt aan de hoeveelheid zonne-energie op daken die kan worden gebouwd, of, als terugval, de financiële voordelen van zonne-energie verminderen door met nieuwe kosten en tariefwijzigingen te komen. Ondanks deze acties zeggen de bedrijven dat ze zonne-energie op daken steunen, of er in ieder geval niet tegen zijn.

Nutsbedrijven hebben goede redenen om zich te verzetten tegen zonne-energie op daken. De groei van de elektriciteitsopwekking die eigendom is van de klant zal de behoefte aan diensten van het nutsbedrijf verminderen, waardoor de winst wordt ondermijnd. Als de winsten een klap krijgen, zullen investeerders de aandelen van het nutsbedrijf niet willen bezitten. Beleggers zullen boos worden. Leidinggevenden zullen hun baan verliezen.

Als we een soepele overgang naar schone energie willen maken, zal deze een mix moeten bevatten van duurzame energiebronnen op nutsschaal (waar nutsbedrijven blij mee zijn) en bronnen van klanten (waar nutsbedrijven niet van houden). En er moet iets veranderen, zodat nutsbedrijven minder de behoefte voelen om bronnen die eigendom zijn van klanten te belemmeren.

John Farrell, mededirecteur van het Institute for Local Self-Reliance in Minnesota, heeft veel tijd besteed aan het nadenken over deze uitdaging, en ik wist dat hij wat gedachten zou hebben over de opmerkingen in de APS-zaak.

“Ik denk dat het nutsmodel van de investeerder kapot is, omdat de prikkels die we hen geven hen precies op het pad leiden dat je van die APS-getuige zou verwachten,” zei hij. “Er is een litanie van dingen waar we over kunnen praten als voorbeeld van hoe als je ze de verkeerde prikkels blijft geven, ze zich precies zullen blijven gedragen zoals je verwacht, namelijk het bestrijden van de concurrentie van dingen die we willen. ”

Hij heeft geschreven over de tekortkomingen van nutsbedrijven die eigendom zijn van investeerders en de noodzaak om de prikkels van nutsbedrijven af ​​te stemmen op het soort gedrag dat het meest voordelig is voor de samenleving. Eén optie is dat het publiek hun nutsvoorzieningen overneemt en deze omzet in non-profitorganisaties, wat meestal gepaard gaat met wetgeving of een referendum. Een andere is dat staatswetgevers de wet moeten veranderen om de inkomsten van nutsbedrijven te koppelen aan prestatienormen op het gebied van zaken als het uitbreiden van zonne-energie op daken en het verbeteren van de brandveiligheid.

Tot dergelijke veranderingen zullen we voorbeelden zien van grote en kleine nutsbedrijven die hun enorme hulpbronnen gebruiken om de groei van de opwekking van klanten te belemmeren. Farrell heeft dit zo vaak en zo lang gezien dat hij er bijna gevoelloos voor is. (In een recente aflevering van zijn Local Energy Rules-podcast zette hij de schijnwerpers op een situatie in Rhode Island waarin het bisschoppelijk bisdom het plaatselijke nutsbedrijf aanklaagt om de aanklacht aan te vechten voor het installeren van zonne-energie in een kerkkamp.)

Wat vindt Farrell van Morins getuigenis?

“Het is geweldig dat iemand daadwerkelijk de waarheid hardop vertelt aan de nutskant”, zei hij. “Misschien zijn we allemaal gewoon te cynisch geworden en verwachten we dat ze nooit de waarheid hardop zullen vertellen, omdat ze alle prikkels hebben om het niet te doen.”