Avalon.Rood/Zuma
Woensdag Elon Musk steunde een bericht op zijn socialemediaplatform waarin Joden ervan werden beschuldigd “dialectische haat tegen de blanken” aan te wakkeren en niet te beseffen dat de “hordes minderheden” die “hun land overspoelden” hen eigenlijk niet mochten.
“Je hebt de werkelijke waarheid gezegd”, schreef Musk: antwoorden naar de post.
Bijna twee uur later woog Musk opnieuw op X, voorheen bekend als Twitter, waar hij tekeer ging tegen de Anti-Defamation League. “De ADL valt op onrechtvaardige wijze de meerderheid van het Westen aan, ondanks dat de meerderheid van het Westen het Joodse volk en Israël steunt”, zei hij. gezegd, waarbij een groep wordt aangevallen die is opgericht om antisemitisme te bestrijden. “Dit komt omdat ze vanuit hun eigen principes geen kritiek kunnen leveren op de minderheidsgroepen die hun voornaamste bedreiging vormen.”
Er bestaat wellicht geen duidelijke definitie van antisemitisme. Maar er is niets ingewikkelds aan het interpreteren van de tweets van Musk: het zijn transparant antisemitische boodschappen die inspelen op verachtelijke opvattingen over joden als ontwortelde kosmopolieten die blanke naties ondermijnen door bondgenootschappen te sluiten met mensen van kleur. Musks onverdraagzaamheid heeft de extra weerklank dat het afkomstig is van een blanke Zuid-Afrikaanse miljardair wiens grootvader een antisemitische complottheoreticus was.
Het is niet verrassend dat Jonathan Greenblatt, CEO van ADL, snel op de berichten reageerde: schrijven dat in “een tijd waarin het antisemitisme in Amerika explodeert en over de hele wereld toeneemt, het onbetwistbaar gevaarlijk is om je invloed aan te wenden om antisemitische theorieën te valideren en te promoten.” Het Witte Huis veroordeelde Musks “afschuwelijke bevordering van antisemitische en racistische haat in de krachtigste bewoordingen, die indruist tegen onze kernwaarden als Amerikanen.”
De zaken namen vrijdag een wending toen Musk, in wat een zwaar op workshop gebaseerde boodschap leek, aankondigde dat mensen die ‘van de rivier naar de zee’ posten en andere ‘eufemismen’ gebruiken die ‘noodzakelijkerwijs genocide impliceren’ op Israëlische Joden, zullen worden verboden. van zijn sociale mediaplatform. Greenblatt vierde snel de post van Musk.
Dit is een belangrijke en welkome zet @Elon Musk. Ik waardeer dit leiderschap in de strijd tegen haat. https://t.co/N1tMHa1M1j
— Jonathan Greenblatt (@JGreenblattADL) 17 november 2023
Het antwoord van Greenblatt benadrukt hoe de ADL politiekritiek op Israël en het zionisme voorrang kan geven boven de bestrijding van antisemitisme: Musk heeft zich niet verontschuldigd voor zijn berichten van slechts een paar dagen geleden. In plaats daarvan wordt eenIsraël wordt geconfronteerd met terugslag vanwege het plegen van wat mensenrechtenorganisaties beschouwen als oorlogsmisdaden in Gaza, zegt hij heeft een prominente criticus gerustgesteld door een zinsnede te censureren die vaak wordt gebruikt door degenen die het recht op zelfbeschikking van de Palestijnen steunen. Zoals Yousef Munayyer heeft geschreven Joodse stromingen, berust het idee dat ‘de rivier naar de zee’ noodzakelijkerwijs een genocidale bedoeling heeft, op ‘niet op historische gegevens, maar eerder op racisme en islamofobie’. Het is een uitdrukking die het diepgewortelde verlangen van de Palestijnen weergeeft om vrij te leven in hun hele thuisland.
Hoewel het nieuwe beleid van Musk vermoedelijk alleen van toepassing zal zijn op degenen die deze uitdrukking gebruiken ter ondersteuning van de Palestijnen, is het vermeldenswaard dat het officiële beleid van veel van de extremisten in de regering van premier Benjamin Netanyahu ook is om één natie te vestigen, van de rivier tot de zee. . Het verschil is dat zij voorstander zijn van een Joodse etnostaat waarin de Palestijnen alleen onder apartheid zouden leven, of helemaal niet.
Dit is ook geen nieuw idee. Het oorspronkelijke platform van Netanyahu’s Likud-partij uit 1977 stelt dat “tussen de Zee en de Jordaan alleen Israëlische soevereiniteit zal bestaan.” En decennia van Likud-regeringen hebben dit beleid tot op de dag van vandaag consequent gevolgd door systematisch te werken aan het voorkomen van het ontstaan van een Palestijnse staat.
Als Musk een einde wil maken aan haatdragende uitlatingen gericht tegen mensen die ‘van de rivier tot de zee’ leven, zou hij zich misschien eerst willen concentreren op de Israëlische minister van Nationale Veiligheid Itamar Ben-Gvir, die is veroordeeld voor het steunen van een terroristische organisatie en het aanzetten tot racisme. en minister van Financiën Bezalel Smotrich, die door een voormalige hoge Israëlische inlichtingenfunctionaris een ‘Joodse terrorist’ heeft genoemd. Maar dat lijkt niet te zijn waar Musk in geïnteresseerd is.
In plaats daarvan probeert de zelfbenoemde ‘vrijheid van meningsuiting-absolutist’ zijn eigen onverdraagzaamheid te verdoezelen – net zoals een recente uiting ervan ervoor zorgde dat adverteerders op de vlucht sloegen – door hard op te treden tegen de pro-Palestijnse toespraak. Greenblatt had deze stap kunnen verwerpen als een cynische truc. In plaats daarvan verwelkomde hij het en gaf Musk dekking.
Bron: www.motherjones.com
