Een onwaardige vertoning: twee ijdele leiders van middenmachten tasten voor 20.000 mensen af. Anthony Albanese en de Indiase premier Narendra Modi waren onhandig van opwinding toen ze elkaar dinsdag omhelsden in het Olympisch Park van Sydney, een projectie van eenheid voorafgaand aan goed gepubliceerde bilaterale gesprekken.
Modi zou oorspronkelijk Australië bezoeken samen met de Amerikaanse president Joe Biden en de Japanse premier Fumio Kishida, die de andere twee lidstaten vertegenwoordigt van de Quadrilateral Security Dialogue, of Quad, een nieuw leven ingeblazen alliantie die zichzelf voorstelt als de hoedster van de liberale democratie in de “Indo- Grote Oceaan”. Toen de afzegging van Biden de vergadering betaalde, werd Modi’s bezoek aan Sydney de laatste halte op een grootse tournee door Indiase soft power.
Nu de spanningen tussen de VS en China zijn toegenomen, is India, een historische leider van de niet-gebonden beweging van onderontwikkelde landen tijdens de Koude Oorlog, opgedoken als een prijs in de wedloop van het Westen om bondgenoten. De bevolking heeft die van China ingehaald en de economie is volgens schattingen van het Internationaal Monetair Fonds een van de snelst groeiende ter wereld. Cruciaal is dat de strategische positie van India, met name zijn marinecapaciteit in de Indische Oceaan, belangrijk is voor Amerikaanse ontwerpen in Azië.
Modi heeft iets dat het Westen wil. En hij weet het.
De Verenigde Staten zijn nu de grootste handelspartner van India, de bilaterale handel in goederen en diensten van de twee landen nadert de 200 miljard dollar in 2022. Vorig jaar ondertekenden Biden en Modi het initiatief tussen de VS en India inzake kritieke en opkomende technologie, een deal om technologie te verdiepen -sectorbanden terwijl de VS China proberen te isoleren in de halfgeleidersector. De handel van India met Australië heeft dezelfde prioriteit gekregen: de eerste vrijhandelsovereenkomst van de landen werd vorig jaar ondertekend.
Belangrijker zijn de opkomende militaire banden. In 2021 ondertekende de Indiase marine haar eerste gezamenlijke begeleidingsdocument om de marine-samenwerking tussen India en Australië te versterken. India nam deel aan een reeks gezamenlijke militaire oefeningen met de VS en Australië, waaronder de oefening Kakadu in Darwin vorig jaar, door de Australische vice-admiraal Mark Hammond omschreven als “de belangrijkste internationale betrokkenheidsactiviteit van onze marine”. En in januari bereikten de regeringen van de VS en India overeenstemming over een routekaart voor industriële samenwerking op defensiegebied om de samenwerking op het gebied van wapensystemen te verbeteren.
India heeft een reeks grens- en handelsgeschillen met China, wat deelname aan de westerse alliantie aantrekkelijk maakt. Maar New Delhi is verre van all-in met Washington. Rusland blijft India’s grootste militaire leverancier en een bron van goedkope olie en gas. Modi weigerde ook de invasie van Oekraïne te veroordelen. India neemt niet alleen deel aan de Quad, maar ook aan een reeks internationale organen met China, waaronder de Shanghai Cooperation Organization en het Brics-forum, dat Brazilië, Rusland, India, China en Zuid-Afrika samenbrengt.
Misschien is dit de reden waarom de Albanezen zo onderdanig zijn geweest: India houdt zich nog steeds in een hekje tussen het Westen en zijn tegenstanders. Australië heeft India herhaaldelijk op één hoop gegooid in het “liberaal-democratische kamp”. Het alomvattende strategische partnerschap tussen India en Australië is vermoedelijk gebaseerd op “wederzijds vertrouwen en begrip, gedeelde waarden en gemeenschappelijke belangen van democratie en rechtsstaat”.
Maar één ding dat niemand in het westerse kamp hardop zal zeggen, is dat Modi geen kleurrijke Bollywood-democraat is – hij is een levenslange fascist. Zijn regerende politieke partij, de Bharatiya Janata-partij (BJP, of Indiase Volkspartij), combineert partijdige invloed op het rechtssysteem en de politie met straatgeweld.
In het India van Modi worden niet-hindoeïstische minderheden tweederangsburgers en wordt het interreligieuze huwelijk aangevallen in verschillende door de BJP geleide staten, waaronder het dichtstbevolkte Uttar Pradesh.
“Modi’s extreemrechtse aanhangers en andere hindoe-supremacisten vieren hun connecties met nazi’s”, merkte professor Jason Stanley van Yale University op op een forum van de Indian American Muslim Council in februari. “De RSS zegt expliciet: ‘We willen moslims aandoen wat de nazi’s joden hebben aangedaan’.” De Rashtriya Swayamsevak Sangh (RSS, of Nationale Vrijwilligersorganisatie) is een fascistische paramilitaire groepering. Modi’s BJP is de politieke vleugel.
De politieke repressie onder Modi is naakt geworden. De meest opvallende zaak is Rahul Gandhi – leider van de voormalige regeringspartij, het Indian National Congress – die twee jaar gevangenisstraf kreeg wegens het ‘lasteren’ van Modi tijdens een verkiezingsbijeenkomst. Op straat veroorzaakt de groeiende fascistische beweging, bruin shirt met een mengsel van saffraan, terreur. Lynchings van moslims en Dalits komen vaak voor en worden regelmatig gratie verleend door de staat, die is geïnfiltreerd door de Sangh. Auteur en politiek activist Arundhati Roy schreef vorig jaar bij Al Jazeera:
“Tegenwoordig leven we in India door het politieke equivalent van een beleid van verschroeide aarde. Alles – elke instelling die jaren heeft gekost om op te bouwen – wordt vernietigd. Het is verbijsterend … Binnen het kader van Hindoe-rechts is er een nieuwe, agressieve extreem-rechts die een tastbare rusteloosheid vertoont die de Modi-regering steeds moeilijker te controleren is, omdat zij de belangrijkste steunbasis van de BJP vormen. Op sociale media is het nu routine om openlijke oproepen tot genocide op moslims tegen te komen. We hebben het point of no return bereikt.”
Toch knuffelt, kust en prijst Albanezen de prestaties van Modi. Wanneer gevraagd door zonsopkomst presentator David Koch of Modi “een beetje een tiran” was, kon de Albanezen alleen maar zeggen: “Het is niet aan mij om commentaar te geven op een deel van de interne politiek in India”. Albanees heeft Modi echter graag zijn merk van hindoe-nationalistische politiek laten spuiken. Massabijeenkomsten, zoals de 20.000 in het Olympisch Park van Sydney, zijn hoofdbestanddelen van BJP-campagnes en helpen Modi’s cultfiguur te versterken.
De regering van New South Wales staat zelfs toe dat de Vishwa Hindu Parishad, een extreemrechtse partij die is aangesloten bij de RSS, en een belangrijk onderdeel van de fascistische misdadigers op de grond die ten grondslag liggen aan Modi’s heerschappij in India, lesgeeft speciaal religieus onderwijs op openbare scholen.
Albanezen hebben nooit commentaar gegeven op de activiteiten van hindoe-nationalisten in Australië of deze veroordeeld. Onder zacht aandringen van Modi heeft hij echter herhaaldelijk graffiti op hindoetempels in Victoria veroordeeld, die door extreemrechtse nationalisten wordt bestempeld als een overzeese uiting van sikh-separatisme – een huidige boeman die door de BJP wordt gehanteerd in haar litanie van bangmakerij over bedreigingen voor Indiase “eenheid”.
Ondanks alle vermeldingen van “democratie” en “mensenrechten” in de imperiale propaganda rond Modi’s regionale bezoek, is het duidelijk dat westerse leiders alles zullen zeggen, alles zullen doen en met iedereen zullen samenwerken om de Amerikaanse dominantie in Azië te behouden. Als het op India aankomt, wat is dan een beetje fascisme tussen vrienden?
Bron: redflag.org.au
