In het kielzog Na de bewering van Canada vorige maand dat de Indiase regering achter de moord op de Canadese staatsburger en Sikh-separatist Hardeep Singh Nijjar zat, hebben waarnemers in het Westen de vermeende door de staat gesanctioneerde moord vergeleken met de acties van autoritaire staten als Rusland en Iran.
In India hebben regeringsgezinde media en politici uit het hele spectrum echter gewezen op een westerse democratie die volgens hen de praktijk van buitengerechtelijke moorden het meest heeft gelegitimeerd: de Verenigde Staten.
De Amerikaanse regering heeft het Canadese onderzoek naar de moord op Nijjar gesteund. Amerikaanse functionarissen deelden inlichtingen met de Canadese regering die de beschuldigingen op de hoogte bracht en verklaarden dat er geen “speciale uitzondering” bestaat voor landen als India om moordaanslagen te bevelen buiten het internationale recht om.
Het gerichte moordprogramma van de VS heeft een doos van Pandora geopend waarvoor deskundigen al lang hebben gewaarschuwd.
Maar het ontgaat de Indiërs niet dat de VS zichzelf juist die vrijstelling verleent: tijdens de zogenaamde oorlog tegen het terrorisme doodden de VS duizenden mensen op buitenlands grondgebied waarvan zij beweerden dat het een bedreiging vormde, waaronder tientallen onschuldige burgers, met weinig aandacht voor de soevereiniteit. of een eerlijk proces.
Het gerichte moordprogramma van de VS heeft een doos van Pandora geopend waar deskundigen al lang voor waarschuwen, nu opkomende machten als India nu misschien hetzelfde buitengerechtelijke voorrecht willen uitoefenen om wie dan ook, waar dan ook, te vermoorden in naam van de nationale veiligheid.
“Het feit dat de VS dwangacties sinds 11 september niet alleen legitiem maar ook noodzakelijk hebben gemaakt – een soort imperatief – maakt een verschil in de manier waarop veel Indiërs deze acties zien”, zegt Rishap Vats, docent politieke wetenschappen aan Mithibai. College of Arts in Mumbai, gespecialiseerd in het Indiase veiligheidsbeleid. “Sommigen zouden beweren dat het precedent al lang vóór het begin van de oorlog tegen het terrorisme werd geschapen, en dat deze niet echt is gestopt als gevolg van het feit dat Amerika zijn militaire voetafdruk in landen als Irak of Afghanistan heeft verkleind.”
Nijjar, die in juni werd neergeschoten buiten een Sikh-tempel in British Columbia, was een prominente leider in de in de diaspora gevestigde Sikh-separatistische beweging. Zijn activisme plaatste hem op de radar van de Indiase regering en hij werd als terrorist bestempeld – een aanduiding die de Amerikaanse regering heeft gebruikt om haar moordlijst op te stellen en gerichte moorden in het buitenland te rechtvaardigen. Nu India een belangrijke politieke macht is geworden, lijkt het land hetzelfde recht op te eisen om over de grenzen heen te doden als de VS nog steeds genieten.
“De rol van de mensenrechten heeft altijd op gespannen voet gestaan met de geopolitieke macht”, zegt Sahar Aziz, hoogleraar rechten en oprichter en directeur van het Center for Security, Race and Rights aan de Rutgers University-Newark. “Landen die wereldwijd de meeste macht hadden, hebben het voorrecht gehad om te beslissen wanneer en onder welke omstandigheden deze rechten serieus moeten worden genomen en gehandhaafd.”
“Wat we zien is een eerlijker engagement met de mensenrechten. Vooral de VS kunnen zich niet langer verschuilen achter verheven retoriek vanwege hun eigen acties tijdens de oorlog tegen het terrorisme die geen enkele PR-strategie kan verbergen”, voegde Aziz eraan toe. “Dit heeft nu het groene licht gegeven om op dezelfde manier te handelen als landen die zich altijd met autoritaire praktijken hebben beziggehouden, maar nu niet eens de behoefte voelen om zich te verontschuldigen of te beweren dat hun daden een uitzondering of vergissing waren.”
“Zijn er spiegels in het Westen?”
Zoete woorden uit de VS over de ‘op regels gebaseerde internationale orde’ klinken hol in de oren van veel Indiërs die hebben uitgehaald naar de vermeende dubbele standaarden uit het Westen.
“Ze oordelen zo snel over andere landen en zijn zo blind voor hun eigen land”, zegt Shashi Tharoor, een leider van de Indiase oppositiepartij Congrespartij. “De twee belangrijkste beoefenaars van extraterritoriale moorden in de afgelopen 25 jaar zijn Israël en de VS. Zijn er spiegels beschikbaar in het Westen?”
In een artikel met de titel ‘White Is Always Right: What West’s Moral Bombast on Terrorist Nijjar Tells Us’ maakte Sreemoy Talukdar, redacteur bij de Indiase publicatie Firstpost, de spot met ‘de flagrante dubbelhartigheid die de kern vormt van de ‘op regels gebaseerde orde van het Westen’. .’”
“Als het om het Westen gaat”, schrijft Talukdar, “zijn hun vijanden ‘terroristen’ die geen mensenrechten genieten, en de naties waar zij onderdak vinden, hebben ook geen enkele aanspraak op soevereiniteit.”
Soortgelijke beschuldigingen verschenen van Indiase denktankers en journalisten op sociale media. In reactie op de onthulling dat de VS inlichtingen hadden gedeeld met Canada, verwees Brahma Chellaney, emeritus hoogleraar aan het in Delhi gevestigde Center for Policy Research, naar Amerika als “de Big Daddy van extraterritoriale moorden” en ook als het “al lang bestaande wereldrecord van de praktijk”. houder.”
Rupa Subramanya, een oude Indiase correspondent die nu bijdraagt aan de conservatieve Amerikaanse publicatie Free Press, ging zelfs zo ver dat hij burgerrechtenleider Rosa Parks aanriep om het veronderstelde westerse exceptionisme te betreuren als het gaat om buitengerechtelijke moorden.
“Laat me dit duidelijk maken”, schreef Subramanya op het platform dat voorheen bekend stond als Twitter. “Speciale uitzonderingen voor gerichte moorden gelden alleen voor de VS en Israël, maar voor alle anderen: ga achter in de bus zitten.”
De suggestie van sommige westerse commentatoren dat de moord op Nijjar flagranter was omdat deze in een liberaal-democratisch land plaatsvond, lijkt veel Indiërs niet te hebben beïnvloed.
Indiërs die de VS beschuldigen van hypocrisie in hun reactie op de beschuldigingen van Canada, hebben erop gewezen dat de Indiase regering Nijjar in 2020 als terrorist heeft bestempeld om zijn moord te rechtvaardigen. In India worden secessionistische activiteiten beschouwd als een misdaad die gelijkwaardig is aan terrorisme en een bedreiging voor de nationale veiligheid. Er is echter geen overtuigend bewijs dat Nijjar betrokken was bij geweld in India of dat de moord op hem een dreigend terreurcomplot kon voorkomen.
In de jaren tachtig en negentig voerden Sikh-separatisten een dodelijke opstand in de Indiase deelstaat Punjab, die de Indiase regering met bruut geweld onderdrukte. Nijjar was actief in de diasporacampagne die probeerde de beweging levend te houden. Sikh-separatisten organiseerden vorig jaar een symbolisch referendum en protesteerden regelmatig bij Indiase ambassades en consulaten in het Westen, waarvan sommige hebben geleid tot materiële schade en bedreigingen voor het consulaire personeel.
In reactie op de beschuldigingen uit het Nijjar-onderzoek karakteriseerde de Indiase regering Canada, de thuisbasis van een grote Sikh-diaspora, als een broeinest van terrorisme. Maar in de meeste westerse landen, waar delen van de Indiase en andere diaspora’s fel in conflict zijn met de regeringen van hun thuislanden, wordt het bepleiten van separatistische doelen over het algemeen beschouwd als een uitoefening van de vrijheid van meningsuiting.
De suggestie van sommige westerse commentatoren dat de moord op Nijjar flagranter was omdat deze plaatsvond in een liberaal-democratisch land, en niet in een onstabiel ontwikkelingsland, lijkt veel Indiërs niet te hebben beïnvloed.
“Suggesties dat dergelijke geheime acties op de een of andere manier legitiemer of minder bedreigend zijn voor de ‘op regels gebaseerde orde’ wanneer ze plaatsvinden in dit deel van de wereld of in ‘onstabiele’ regio’s, komen voor de meeste Indiërs als beledigend over,” zei Vats. gewoon hypocriet.”
Het precedent
Nationale veiligheids- en juridische experts die kritisch staan tegenover het Amerikaanse gerichte moordprogramma waarschuwen al jaren dat andere landen op een dag dit precedent zouden kunnen gebruiken om hun eigen operaties te rechtvaardigen.
Twintig jaar lang hebben Amerikaanse militaire en inlichtingendiensten speciale troepen, buitenlandse milities, drones en luchtaanvallen gebruikt om buitengerechtelijke executies in andere landen uit te voeren. Veel van deze aanvallen zijn verre van nauwkeurig geweest, waarbij duizenden burgers zijn afgeslacht en hun families zonder juridische stappen of zelfs officiële erkenning van hun verlies zijn achtergebleven. Deze operaties hebben bijgedragen aan de destabilisatie van landen als Jemen, Somalië en Pakistan, waar Amerikaanse aanvallen bruiloften en tribale bijeenkomsten hebben getroffen en mensen hebben gedood waarvan eenvoudigweg werd aangenomen dat ze terroristen waren.
“Ik onderschrijf niet de opvatting dat de VS of Europa zich ooit volledig hebben ingezet voor de mensenrechten, vooral niet in het Zuiden”, zei Aziz tegen The Intercept. “Ze hebben hun vastgelegde mensenrechtennormen en -waarden altijd selectief geïmplementeerd, vaak in het voordeel van mensen die zij deze rechten waardig achten, op basis van hun ras, religie of geopolitieke belangen.”
Binnen de VS heeft de angst voor meer buitengerechtelijke executies weerklank gevonden in de Sikh-gemeenschap. The Intercept was de eerste die meldde dat de FBI na de moord op Nijjar Amerikaanse Sikh-activisten had gewaarschuwd voor inlichtingen dat ook hun leven in gevaar zou kunnen zijn.
Ondanks de recente autoritaire drift en de staat van dienst op het gebied van mensenrechtenschendingen tegen minderheden, heeft India zich lange tijd gepresenteerd als kampioen van het zogenaamde Mondiale Zuiden en heeft het met genoegen gewezen op de ongelijkheid van het door het Westen gedomineerde internationale systeem. Maar in plaats van een rechtvaardiger en transparanter regime van internationaal recht te eisen, lijken Indiase nationalisten te willen dat hun regering eenvoudigweg hetzelfde recht geniet om straffeloos te doden dat de VS hebben ingesteld als visitekaartje van de status van mondiale supermacht.
“Wat India nu doet,” zei Aziz, “en de gespreksonderwerpen die de Indiase regering naar voren brengt, waarbij zij de waargenomen dubbele standaarden oproept, zijn mondiaal van belang – terwijl ze voorheen misschien als marginaal of marginaal werden gezien.”
Bron: theintercept.com
