Het afgelopen jaar verkeert Jemen in een staat van geen oorlog en geen vrede. Hoewel het de voorkeur heeft boven totale oorlogsvoering, is het ook een status die niet duurzaam is.
Er is veel aandacht geweest voor diplomatieke inspanningen om een overeenkomst te sluiten tussen Saoedi-Arabië en de door Iran gesteunde Houthi-rebellen in Jemen. Maar een deal tussen die twee partijen zal de Jemenitische burgeroorlog waarschijnlijk niet oplossen. In plaats daarvan, zeggen experts, zou die uitkomst verzoening vereisen tussen een groot aantal verschillende Jemenitische groepen.
Saoedi-Arabië en Iran tekenden op 10 maart een door China bemiddelde overeenkomst om de diplomatieke betrekkingen te normaliseren. Deze détente heeft ook geholpen om de spanningen tussen de Saoedi’s en de Houthi’s te verminderen.
Riyadh lijkt vastbesloten om een waardige uitweg uit het conflict in Jemen te vinden, zodat het zich meer kan richten op zijn interne ontwikkeling. Deze de-escalatie met Teheran heeft haar belangen gediend bij het voorkomen dat het Saudi-Houthi-conflict terugkeert naar een totale oorlog in de nasleep van het verstrijken van een staakt-het-vuren in oktober.
“Het ontdooien van de Saoedische betrekkingen met Iran heeft een verkoelend effect gehad op de spanningen tussen Saoedi-Arabië en Houthi”, zei Nabeel Khoury, voormalig plaatsvervangend hoofd van de missie van de Verenigde Staten in Jemen, tegen Al Jazeera.
“Aan de positieve kant hebben verminderde spanningen geleid tot een langdurig staakt-het-vuren, althans in Noord-Jemen. De versoepeling van de blokkade rond het noorden heeft geleid tot een grotere beweging van Jemenieten in en uit Sanaa en dus een goede adempauze voor de meerderheid van de Jemenieten die onder Houthi-controle leven,” zei Khoury.
Hoewel een verbeterde relatie tussen Saudi-Arabië en Iran kan worden gezien als het openen van de deur naar duurzame vrede met de Houthi’s, zijn de Jemenitische rebellen niet de gevolmachtigde van Iran. Daarom, zelfs als Iraanse functionarissen de Houthi’s oprecht willen beteugelen, is het onduidelijk in hoeverre Teheran dit met succes zou kunnen doen.
“Misschien zijn er mensen in Saoedi-Arabië die denken dat dit [Saudi-Iranian diplomatic deal] zou een aanzienlijke impact kunnen hebben op de Houthi’s, maar ik vermoed dat degenen die beter geïnformeerd zijn en dichterbij staan, zich realiseren dat de Iraanse invloed op de Houthi’s zeer beperkt is’, zegt Helen Lackner, de auteur van boeken over Yemen in Crisis: Autocracy, Neo -Liberalisme en de desintegratie van een staat, vertelde Al Jazeera. “Als de Houthi’s en de Iraniërs hetzelfde willen, dan doen ze het allebei. Als de Houthi’s iets willen dat de Iraniërs niet leuk vinden, negeren ze gewoon wat de Iraniërs zeggen. Het is niet alsof de Iraniërs tegen de Houthi’s kunnen zeggen: doe dit, doe dat, en ze doen het. Het is gewoon niet zo.”
Sinds de ondertekening van de Saudi-Iraanse diplomatieke overeenkomst hebben vertegenwoordigers van de Houthi’s benadrukt dat de renormalisatieovereenkomst tussen Teheran en Riyad geen aanvulling kan zijn op een overeenkomst tussen de Houthi’s en Saoedi-Arabië.
“Dit punt werd bewezen tijdens de Saoedische ambassadeur [to] Jemen’s reis naar Sanaa in april, waar hij zijn Houthi- en Omaanse tegenhangers ontmoette’, vertelde Veena Ali-Khan, een Jemenitische onderzoeker bij de International Crisis Group, aan Al Jazeera. “Naar [Ambassador Mohammed bin Saeed Al-Jaber’s] verrassing, de Houthi’s waren niet bereid om concessies te doen, en hij vertrok met lege handen. De Houthi’s hebben in ieder geval geprofiteerd van de nieuwe diplomatieke betrekkingen van Saoedi-Arabië en Iran om hun onafhankelijkheid van Teheran te bewijzen, iets wat ze al lang tegen Riyadh hebben herhaald.’
Strijden met Houthi-kracht
Het zal voor Riyad een uitdaging zijn om invloed te krijgen op de Houthi’s, die Saoedi-Arabië beschouwen als een partij die een einde wil maken aan zijn betrokkenheid bij het nu bijna negen jaar durende Jemenitische conflict. De Houthi’s hebben het gevoel dat ze de overhand hebben, waardoor ze weinig reden hebben om veel compromissen te sluiten met Riyadh en andere acteurs.
“Saudi wil nu graag de oorlog verlaten, maar voor de Houthi’s is oorlog een manier van leven geworden”, zei Elisabeth Kendall, een Jemen-expert aan het Girton College, Cambridge, in een interview met Al Jazeera. “Na bijna twee decennia van aan-uit-oorlogen is het onwaarschijnlijk dat de Houthi’s vrede zullen sluiten zonder grote concessies te doen in de vorm van macht, territorium en middelen.”
Binnen deze context zal het van cruciaal belang zijn om Marib en mogelijke Houthi-agressie jegens de door de overheid gecontroleerde, grondstofrijke stad in de gaten te houden. “Als je kijkt naar het discours van de Houthi’s, wordt het agressiever”, zei Lackner.
Ze voegde eraan toe dat een belangrijke vraag om te overwegen was of een hernieuwd Houthi-offensief tegen Marib, dat de groep tijdens verschillende eerdere offensieven niet heeft genomen, zou resulteren in hernieuwde Saoedische luchtaanvallen.
“Het enige wat volgens mij de Houthi’s verhinderde om Marib in te nemen, waren de Saoedische luchtaanvallen, dus als de Houthi’s Marib opnieuw zouden aanvallen, zouden de Saoedi’s en de Emiraten tussenbeide komen en hun luchtaanvallen opnieuw beginnen? Ik weet het niet.”
Saoedische en Houthi-onderhandelaars hebben een deal besproken die uit drie fasen bestaat: humanitaire kwesties, militaire regelingen en gesprekken tussen Jemenitische facties. Volgens Ali-Khan zijn de twee partijen er tot nu toe niet in geslaagd verder te komen dan de eerste fase.
“De Houthi’s willen een overeenkomst waarbij een deel van de olierijkdom van de regering naar hun centrale bank gaat. Ze willen geen deal waardoor ze financieel gebonden zijn aan Riyadh, wat hun harde lijn over een overeenkomst over het delen van rijkdom verklaart voordat ze intra-Jemenitische gesprekken voeren. De Houthi’s willen ook dat de Saoedi’s stoppen met het steunen van hun Jemenitische rivalen en de rekening voor wederopbouwbetalingen aan hun kant betalen’, zei Ali-Khan.
“Ondanks de politieke impasse zijn er aanwijzingen dat er een ‘stille overeenkomst’ in de maak zou kunnen zijn”, legt Ali-Khan uit. “In de aanloop naar de Eid-vakantie ging de luchthaven van Sanaa open voor meer bestemmingen en vluchten. Dit zou een poging van Riyadh kunnen zijn om het diplomatieke momentum vast te houden, aangezien het tijd koopt voor voortdurende besprekingen met de Houthi’s.
Maar geloven dat een Saudi-Houthi-pact op zichzelf vrede en stabiliteit in Jemen zou kunnen brengen, is naïef. Veel andere verdeeldheid zaaiende kwesties zouden niet automatisch worden opgelost alleen omdat Riyad en de de facto regering in Sanaa een deal bereiken.
“Een vredesovereenkomst op lange termijn tussen Saudi-Arabië en de Houthi’s zou definitief een einde maken aan door Saudi geleide luchtaanvallen, maar het zou geen einde maken aan het conflict. Naast Saoedi-Arabië en de Houthi’s zijn er veel facties en milities die in de oorlog in Jemen investeren, wiens doelen en ambities allemaal moeten worden aangepakt om vrede in Jemen te realiseren’, legt Kendall uit.
Zoals Khoury zei, is het overwinnen van de “zware uitdaging” van het bereiken van een “Jemenitisch-Jemenitische toenadering” noodzakelijk om een bredere vrede vorm te geven in Jemen.
“Om dat te laten gebeuren, moet er onder de Jemenieten een nieuw gevoel van realisme komen over kwesties als zuidelijke onafhankelijkheid, het delen van natuurlijke hulpbronnen en activa van de centrale bank, en een overeenkomst over vrijheid van navigatie voor noord en zuid in en uit heel Jemen. havens”, zei de voormalige Amerikaanse diplomaat tegen Al Jazeera.
Spanningen in Zuid-Jemen
De rol van de Verenigde Arabische Emiraten, die de separatistische Southern Transitional Council (STC) steunen, kan niet over het hoofd worden gezien.
Abu Dhabi is met name afwezig geweest bij de besprekingen tussen Saoedi-Arabië en Houthi, en sommige experts twijfelen aan zijn inzet voor het bevorderen van landelijke vrede in Jemen.
“Afgezien van een stopzetting van de vijandelijkheden met het noorden, hebben de Emiraten geen belang bij het bevorderen van een algemene vrede in Jemen die de uitbreiding van de Houthi-invloed in het zuiden mogelijk maakt”, zei Khoury. “Van bijzonder belang voor de VAE zijn hun nauwe betrekkingen met [the separatist] Zuidelijk leiderschap dat de Emiraten de controle geeft over de zuidelijke zeehavens en vaarroutes rond de ingang van de Rode Zee.”
De disfunctionaliteit en kwetsbaarheid van de door de VN erkende regering van Jemen, momenteel vertegenwoordigd door de Presidential Leadership Council en officieel gesteund door Saoedi-Arabië, verzwakken allemaal de anti-Houthi-coalitie. De aard van de raad en de manier waarop deze in 2022 werd opgericht – een plotselinge aankondiging in Riyad – hebben er aanzienlijk toe bijgedragen dat de entiteit geen voet aan de grond kreeg in Jemen. Zoals Lackner uitlegde, proberen de Houthi’s en de STC de Presidential Leadership Council “actief te ondermijnen”.
Tegen deze achtergrond is er alle reden om bezorgd te zijn over verdere versnippering in Jemen, vooral met de vestiging van meer rivaliserende machtsbases in Zuid-Jemen.
“De STC heeft haar diplomatieke offensief opgevoerd naarmate alternatieve politieke structuren zoals de Hadramawt National Council in het zuidoosten ontstaan”, vertelde Kendall aan Al Jazeera. “Het zou verkeerd zijn om een vredesakkoord tussen de Houthi’s en Saoedi-Arabië te beschouwen als het einde van de oorlog of zelfs het begin van het einde. Tenzij de macht oordeelkundig wordt gedeeld, zou dit het einde van het begin kunnen zijn.”
Bron: www.aljazeera.com
