Illustratie van Moeder Jones; Kent Nishimura/Getty; Lev Radin/Pacific Press/LightRocket/Getty

Bestrijd desinformatie: Meld u gratis aan Moeder Jones dagelijks nieuwsbrief en volg het nieuws dat er toe doet.

Het personeel van Moeder Jones is opnieuw een verzameling van de helden en monsters van het afgelopen jaar. Belangrijk is dat dit een volledig niet-uitputtende en subjectieve lijst is, die onze verslaggevers de kans geeft om te schrijven over iets dat vreugde of ontevredenheid bracht. Genieten.

De aangestelden voor de komende regering is een mix van hopeloos ongekwalificeerd en ronduit gevaarlijk. Verscheidenen, waaronder de verkozen president zelf, delen nog een gemeenschappelijke noemer: ze worden beschuldigd van seksueel wangedrag.

Maar deze trend beperkt zich niet tot degenen die Donald Trump willen dienen. In New York geloven Andrew Cuomo en Anthony Weiner, twee politici die gedwongen zijn af te treden vanwege hun eigen schandalen over seksueel wangedrag, blijkbaar dat 2025 het jaar is waarin ze terugkeren naar de publieke arena. De posities die Cuomo en Weiner naar verluidt zoeken? Cuomo hunkert naar het burgemeesterschap van New York City, een post die al in controverse verwikkeld was nadat het huidige monster, Eric Adams, werd aangeklaagd wegens een hele reeks federale corruptiebeschuldigingen. Wat Weiner betreft, hij staat geregistreerd als kandidaat voor een zetel in de gemeenteraad van New York.

Zit er dus iets in het water? Wat zou twee beruchte mannen, bonafide seksplagen, kunnen dwingen te geloven dat zij de leiders zijn die New York nodig heeft?

Cuomo, die zijn bod om Adams te vervangen niet formeel heeft aangekondigd, zou een politieke comeback voor de boeken betekenen na zijn aftreden in 2021 als gouverneur van New York na een reeks vernietigende beschuldigingen van seksuele intimidatie. Een onderzoek van het federale ministerie van Justitie concludeerde later dat hij inderdaad dertien vrouwen die voor de staat werkten, seksueel lastigviel. Uit hetzelfde rapport bleek dat Cuomo en zijn staf regelmatig wraak namen op zijn aanklagers. Sindsdien heeft hij de Trumpiaanse gespreksonderwerpen herhaald en de “staatsgreep”-krachten en de zogenaamde “annuleringscultuur” de schuld gegeven van zijn spectaculaire ondergang. (Vergeet niet dat dit een man is die ooit algemeen werd beschouwd als een potentiële, zo niet onvermijdelijke, kandidaat voor de Democratische presidentskandidaat.)

Weiner zat uiteraard 18 maanden in de gevangenis nadat hij expliciete foto’s naar een 15-jarig meisje had gestuurd. Dat onderzoek naar het voormalige New Yorkse congreslid en ex-echtgenoot van Huma Abedin, Hillary Clintons oude assistent, leidde ertoe dat de FBI stuitte op die Clinton-e-mails; Velen in de Clinton-wereld geven Weiner de schuld van haar presidentiële ineenstorting in 2016. Maar de smerige seksuele geschiedenis van Weiner gaat zelfs nog verder terug. Hij heeft een uitgebreide staat van dienst in het verzenden van seksueel expliciete foto’s, waarvan vele terwijl hij getrouwd was en waarvan sommige werden verzonden onder de inmiddels beruchte alias Carlos Danger. Na zijn veroordeling werd Weiner gedwongen zich te registreren als zedendelinquent.

De ondergang van deze mannen was nooit het gevolg van eenmalige fouten of vluchtige beoordelingsfouten die een tweede kans konden rechtvaardigen. In plaats daarvan zijn Cuomo en Weiner – en misschien nog wel belangrijker, hun gerapporteerde belangen bij een terugkeer naar de regering – symptomatisch voor wat veel mannen mankeert: een weigering om ter verantwoording te worden geroepen, terwijl degenen die gewond achterblijven nauwelijks aandacht krijgen. We zien dit voortdurend gebeuren. De ontkenningen van de menselijkheid van Gisèle Pelicot. De manosfeer. “Jouw lichaam, mijn keuze.” Wat het publiek betreft, de meeste mensen nemen graag genoegen met comfortabel geheugenverlies als de gelegenheid hen ten goede komt, of dat nu komt omdat de omstandigheden vermakelijk zijn – iedereen houdt immers van een comeback-verhaal – of om welke reden dan ook waarom Trump weer aan de macht is gekomen.

Maar misschien wel het meest van al: het is het recht. Dat onwankelbare geloof in je eigen belofte, ongeacht hoe slecht je je hebt gedragen of hoeveel pijn je hebt toegebracht. Laten we hopen dat New Yorkers elke poging om zo’n vernederende waanvoorstelling te belonen afwijzen.




Bron: www.motherjones.com



Laat een antwoord achter