De theorie bij De kern van de rechtszaak die is aangespannen door de Alliance for Hippocratic Medicine en een handvol anti-abortusartsen die de goedkeuring van het abortusmedicijn mifepriston door de Food and Drug Administration aanvechten, is dat zij schade hebben geleden – of zullen worden geschaad – door de acties van de FDA .
De artsen beweren niet dat ze gewond zijn geraakt door het innemen van het medicijn of het voorschrijven ervan, wat geen van hen doet. In plaats daarvan gaat hun theorie ongeveer zo: Mifepriston is gevaarlijk en zwangere mensen die het medicijn gebruiken, zullen ongetwijfeld ernstige complicaties krijgen. Als ze dat doen, gaan ze waarschijnlijk naar de eerste hulp, bijvoorbeeld in een ziekenhuis waar een van de anti-abortusartsen werkt. Als gevolg hiervan zou de arts uit de reguliere patiëntentaken kunnen worden gehaald om de mifepriston-gerelateerde noodsituatie aan te pakken, waardoor hij gedwongen wordt een rol te spelen bij het verlenen van abortus en emotionele trauma’s te veroorzaken.
De bewering is zo zwak dat tijdens de pleidooien in de zaak op dinsdag zelfs de anti-abortusmeerderheid van het Amerikaanse Hooggerechtshof het niet leek te aanvaarden als een theorie die de groep het recht zou geven om de FDA aan te klagen. De rechters leken niet geneigd om te regeren op een manier die de toegang tot medicatie-abortus zou beperken, althans voorlopig.
“De FDA keurde mifepriston goed op basis van het wetenschappelijke oordeel van het agentschap dat het medicijn veilig en effectief is”, vertelde de Amerikaanse advocaat-generaal Elizabeth Prelogar aan de rechtbank. “Er wordt volgehouden dat oordeel over vijf presidentiële regeringen, en miljoenen Amerikanen hebben mifepriston gebruikt om hun zwangerschappen veilig te beëindigen.” De alliantie “is het misschien niet eens met die keuze”, vervolgde ze, “maar dat geeft hen geen wettelijke basis om het regelgevingssysteem op zijn kop te zetten.”
Mifepriston is de als eerste in een protocol met twee geneesmiddelen dat is goedgekeurd voor vroegtijdige zwangerschapsafbreking. Het blokkeert progesteron, een hormoon dat nodig is om de zwangerschap voort te zetten, terwijl het tweede medicijn, misoprostol, ervoor zorgt dat de baarmoeder samentrekt, waardoor de zwangerschap wordt verdreven. Mifepriston is een van de meest bestudeerde medicijnen in het land; het is gebruikt in meer dan 600 gepubliceerde klinische onderzoeken, en met minder dan 1 procent is het risico op ernstige complicaties laag. Tegenwoordig is het tweemedicijnregime verantwoordelijk voor ruim 60 procent van alle abortussen in de Verenigde Staten.
De FDA keurde mifepriston voor het eerst goed in 2000. In 2016 en 2021 versoepelde de instantie de beperkingen op het medicijn, dat lange tijd als medisch onnodig werd beschouwd, door het gebruik ervan te verlengen tot tien weken zwangerschap en de eis op te heffen dat het persoonlijk werd afgegeven.
De Alliance for Hippocratic Medicine, een overkoepelende organisatie voor verschillende groepen anti-abortusartsen, heeft eind 2022 een federale rechtszaak aangespannen in Amarillo, Texas, waarbij ze de aanvankelijke goedkeuring door de FDA van mifepriston als roekeloos en de daaropvolgende veranderingen als gevaarlijk aanvechtte. Het indienen van de rechtszaak in Amarillo – waar de groep zich pas onlangs had opgericht – bood een tactisch voordeel: het garandeerde dat de zaak zou worden behandeld door rechter Matthew Kacsmaryk, een extreemrechtse door Trump benoemde rechter die alle federale civiele zaken behandelt die zijn ingediend in de Verenigde Staten. Texas Panhandle.
Kacsmaryk stelde niet teleur. In april 2023 koos hij de kant van de alliantie en oordeelde dat de FDA mifepriston überhaupt nooit had mogen goedkeuren. Om zijn standpunt te ondersteunen dat mifepriston buitengewoon onveilig was, trok Kacsmaryk zich terug uit de wetenschap en citeerde in plaats daarvan een analyse van anonieme blogposts, een onderzoeker wiens werk herhaaldelijk in twijfel werd getrokken, en twee onderzoeken gesponsord door een anti-abortusorganisatie die sindsdien zijn ingetrokken. door het tijdschrift dat ze publiceerde.
De regering ging in beroep bij het 5e Amerikaanse Circuit Court of Appeals, dat het niet eens was met de conclusie van Kacsmaryk over de goedkeuring van mifepriston in 2000, maar niettemin zei dat de FDA de beperkingen in 2016 en 2021 op ontoelaatbare wijze had versoepeld.
Toen ze tot hun conclusies kwamen, kochten beide rechtbanken de wankele theorie van de juridische status van de alliantie. Dinsdag leken de rechters van het Hooggerechtshof minder overtuigd – ook al was rechter Samuel Alito geneigd zijn collega’s op weg te helpen. Wat als een anti-abortusarts de enige persoon was die dienst had op de eerste hulp als een “vrouw binnenkomt met complicaties door de inname van mifepriston … en als gevolg daarvan, om haar leven te redden, de dokter een levensvatbare foetus moet aborteren? ?” vroeg hij aan de procureur-generaal.
De artsen “hebben al meer dan twintig jaar geen enkel incident geïdentificeerd … dat lijkt op dat soort hypothetische situaties.”
Als de dokter tot actie zou worden gedwongen, zou dat een schending kunnen zijn van al lang bestaande wetten die de gewetensrechten van zorgverleners beschermen, antwoordde Prelogar, maar die “situatie heeft nooit plaatsgevonden.” De alliantie en haar artsen “hebben in meer dan twintig jaar geen enkel incident vastgesteld waarbij mifepriston op de markt verkrijgbaar is geweest dat op een dergelijke hypothetische situatie lijkt.”
Deskundigen zijn bezorgd dat het toestaan van juridische status op zo’n mager uitgangspunt de lat lager zou leggen en bijna iedereen in staat zou stellen de FDA of een ander agentschap aan te klagen voor bijna alles waar ze het niet mee eens zijn. Artsen die denken dat vaccinaties niet veilig zijn, kunnen een rechtszaak aanspannen om hun goedkeuring te laten intrekken; cardiologen zouden een nieuw hartmedicijn ter discussie kunnen stellen op grond van het feit dat “sommige patiënten hun diensten niet langer nodig zouden hebben”, zoals de FDA in een juridische brief opmerkte. Farmaceutische bedrijven hebben hun bezorgdheid geuit dat het aanvaarden van het uitgangspunt van de alliantie het systeem op zijn kop zou zetten, rechters zou aanmoedigen om wetenschappers te betwijfelen, de ontwikkeling van geneesmiddelen zou afremmen en patiënten zou schaden.
Zelfs als de rechtbank zou aanvaarden dat gewetensrechten waren geschonden, was de door de artsen voorgestelde remedie – het voor iedereen illegaal maken van mifepriston – buitensporig, merkte rechter Ketanji Brown Jackson op. “Ik ben bang dat er een aanzienlijke discrepantie bestaat tussen de geclaimde verwonding en de oplossing die wordt gezocht.” Het vrijstellen van artsen van deelname aan abortusgerelateerde zorg leek de logische oplossing, zei ze. In plaats daarvan “zeggen ze, omdat we er bezwaar tegen hebben om gedwongen te worden deel te nemen aan deze procedure, dat we een bevel zoeken dat iemand verbiedt om toegang te krijgen tot deze medicijnen.”
Erin Hawley, een advocaat bij de extreemrechtse Alliance Defending Freedom, die de Alliance for Hippocratic Medicine vertegenwoordigt, probeerde terug te dringen en negeerde het feit dat er ruim vóór een bepaalde situatie bezwaren met een breed geweten kunnen worden geuit bij ziekenhuisbestuurders of andere werkgevers in de gezondheidszorg. ontstaat. Ze voerde aan dat de artsen het zich niet konden veroorloven om ‘kostbare momenten te verspillen met het in- en uitschrobben’ van de Eerste Hulp om bezwaar te maken.
Rechter Neil Gorsuch onderbrak hem: Er was sprake van een ‘uitslag’ van recente zaken waarin een lagere rechtbank een landelijke uitspraak deed terwijl de omstandigheden om een bescheidener resultaat vroegen. “Deze zaak lijkt een goed voorbeeld van het omzetten van wat een kleine rechtszaak zou kunnen zijn in een landelijke wetgevende vergadering over … een FDA-regel of enige andere actie van de federale overheid,” zei hij.
Als de rechtbank Als de alliantie de theorie van de juridische status van de alliantie verwerpt, is de zaak dood zonder dat de rechters de ongegronde argumenten van de groep over de gevaren van mifepriston hoeven aan te pakken, en zal het medicijn beschikbaar blijven, zoals het nu is, onder de huidige regelgeving van de FDA. De rechtbank zal naar verwachting later dit jaar een uitspraak doen, waarschijnlijk tegen het einde van de zitting, die in juni eindigt.
Dat betekent niet dat de aanvallen op abortus door medicijnen zullen stoppen of dat de rechtbank hen in de weg zal staan. Zowel Alito als rechter Clarence Thomas leken open te staan voor een discussie over een heropleving van de Comstock Act, een wet uit 1873 die het versturen van alles wat als “obsceen, obsceen, wellustig, onfatsoenlijk, smerig of verachtelijk” werd beschouwd – inclusief anticonceptie – en “elk artikel” verbood. of iets” dat gebruikt zou kunnen worden voor abortus.
De zombiewet sluimert al tientallen jaren, maar veel anti-abortusactivisten zien het als een middel om een de facto nationaal verbod op abortus op medicijnen uit te vaardigen zonder de veiligheidsstatus van mifepristone te hoeven confronteren – zelfs als de brede bewoording van de wet de mogelijkheid zou oproepen dat instrumenten en geneesmiddelen die worden gebruikt voor routinematige gynaecologische procedures kunnen ook onder de bepalingen van de richtlijn vallen.
Tijdens mondelinge argumenten vroeg Alito of de FDA de Comstock Act had moeten overwegen alvorens de eis voor persoonlijke verstrekking op te heffen, wat leidde tot wijdverbreide postorderverkopen. Nee, antwoordde de advocaat-generaal. Als de beperking medisch niet noodzakelijk was, moest de FDA deze opheffen en geen statuut overwegen dat buiten haar wetenschappelijke bereik viel.
Thomas vroeg Hawley, de alliantieadvocaat, naar haar mening over Comstock. “De Comstock Act zegt dat medicijnen niet per post mogen worden verzonden”, zei ze. ‘Wij denken dat de platte tekst daarvan, edelachtbare, vrij duidelijk is.’
Bron: theintercept.com
