David McBride, een voormalige militaire advocaat, is veroordeeld tot vijf jaar en acht maanden achter de tralies omdat hij dossiers aan het ABC had verstrekt waarin oorlogsmisdaden van de Australian Defence Force (ADF) in Afghanistan aan het licht kwamen.
In 2017 gebruikten ABC-journalisten Dan Oakes en Sam Clark de documenten die McBride verstrekte om de Afghan Files te produceren, een zevendelige serie artikelen over vermeend onwettig gedrag van Australische speciale troepen. De incidenten die in de Afghan Files aan het licht komen, zijn huiveringwekkend. Bijvoorbeeld de moord op een Afghaanse man, Bismillah Azadi, en zijn zesjarige kind in hun huis. Bij een ander incident werd een ongewapende Afghaanse gevangene alleen met een Australische soldaat doodgeschoten nadat hij naar verluidt naar het wapen van de soldaat had gepakt.
De Afghan Files vergrootten het publieke toezicht op de manier waarop de oorlog in Afghanistan werd gevoerd. De onthulling van McBride leidde tot een onderzoek door de inspecteur-generaal van de ADF naar vermeende oorlogsmisdaden. Het onderzoek leverde het Brereton-rapport op, waaruit bleek dat 39 burgers onrechtmatig werden gedood door soldaten van het Special Air Service Regiment (algemeen bekend als de SAS). Het rapport maakt duidelijk dat dit geen moeilijke beslissingen waren die “in het heetst van de strijd” werden genomen, maar eerder situaties waarin het slachtoffer duidelijk een niet-strijder was. Er werd gedocumenteerd dat soldaten wapens op dode lichamen plaatsten om de indruk te wekken dat ze gewapend waren.
Tot op heden is niemand vervolgd voor de illegale moorden die in het Brereton-rapport zijn gedocumenteerd. Sommige van de bij het rapport betrokken soldaten blijven zelfs in dienst. Dit betekent dat de eerste persoon die wegens oorlogsmisdaden in Afghanistan gevangen wordt gezet, degene is die de oorlogsmisdaden in de eerste plaats aan het licht heeft gebracht.
De moed van McBride is opmerkelijk. Maar de reden dat hij de documenten deelde was niet om de oorlogsmisdaden aan het licht te brengen. McBride lekte de documenten omdat hij vond dat de ADF-leiding militairen buitensporig onderzoek deed en hen ten onrechte beschuldigde.
Toen Dan Oakes de Afghan Files schreef, had hij het gevoel dat hij dat verhaal niet kon vertellen. In zijn woorden: “Hoe meer ik ernaar keek, ik kon me niet voorstellen hoe iemand over deze jongens zou denken [SAS soldiers] werden te streng gecontroleerd. Het was precies het tegenovergestelde… Wat er in het veld gebeurde, bleef in het veld”, meldde ABC’s Four Corners.
McBride zou gratie moeten krijgen, zowel omdat de informatie die hij verstrekte essentieel was bij het blootleggen van de vele misdaden van de ADF in Afghanistan, als vanwege het effect dat zijn straf zal hebben op andere potentiële klokkenluiders. Hij wordt gestraft om anderen ervan te weerhouden wangedrag binnen de Australische regering aan de kaak te stellen. Velen zullen waarschijnlijk zwijgen als gevolg van dit vonnis. De weerzinwekkende censuur rond de Afghan Files kwam in 2019 aan het licht toen de federale politie een inval deed in het hoofdkantoor van de Australische publieke omroep in Sydney, op zoek naar de gelekte documenten.
Ter rechtvaardiging van de extreme straf voor McBride zei rechter Mossop dat “het belangrijk is om anderen van dergelijk gedrag af te schrikken” en dat klokkenluiders “moeten weten dat het schenden van hun wettelijke verplichtingen … zal worden bestraft met aanzienlijke straffen”.
McBride voerde aan dat hij klokkenluidersbescherming zou moeten krijgen. Documenten waarop McBride zich echter baseerde om te beweren dat hij openbaarmaking van het openbaar belang had gedaan, werden achtergehouden na tussenkomst van advocaten uit het Gemenebest, op grond van het feit dat ze, als ze werden vrijgelaten, het potentieel hadden om “de veiligheid en verdediging van Australië” in gevaar te brengen.
Niets aan de invasie van Afghanistan ging over de veiligheid of verdediging van gewone Australische burgers. De Amerikaanse regering beschouwde de invasie als de eerste stap in een bredere militaire interventie in het Midden-Oosten om de Amerikaanse dominantie in de regio te versterken. Australië sprong graag aan boord met deze verdorven visie.
Op grond van de Judiciary Act had procureur-generaal Mark Dreyfus de macht om de vervolging van McBride stop te zetten, maar hij weigerde dit te doen en verklaarde dat hij deze bevoegdheden alleen in “uitzonderlijke omstandigheden” zou gebruiken. Dreyfus heeft gelijk: zoals de steun van Labour aan Israël aantoont, is er niets uitzonderlijks aan de Labour-partij die imperialistische oorlogen in het Midden-Oosten verdedigt of vervolgt. Het heeft immers de invasie van Afghanistan gesteund.
De oorlog tegen Afghanistan heeft een verwoestende tol geëist. Volgens het Watson Institute van Brown University gingen 176.000 mensen om het leven, waarvan 26 procent burgers. De politici die de oorlog hebben geïnitieerd, de soldaten die verschrikkelijke oorlogsmisdaden hebben begaan en de militaire generaals die een oogje dichtknijpen of dergelijk gedrag hebben aangemoedigd, zijn de echte criminelen. Niet David McBride.
Bron: redflag.org.au
