Dit verhaal verscheen oorspronkelijk in In These Times op 15 mei 2024. Het wordt hier met toestemming gedeeld.
Lily Greenberg Call, een van de aangestelden van president Joe Biden, heeft woensdag haar functie binnen het Amerikaanse ministerie van Binnenlandse Zaken neergelegd uit protest tegen de manier waarop de regering de Israëlische genocide op de Palestijnen in Gaza financiert, aanwakkert en mogelijk maakt.
Greenberg Call is de eerste Joodse aangestelde die uit protest ontslag neemt uit de regering-Biden In deze tijden dat “het tijd is voor ons om op te staan tegen wat er in onze naam met de Palestijnen gebeurt.”
In een ontslagbrief van vier pagina’s die Greenberg Call woensdag publiekelijk heeft vrijgegeven, schreef ze dat ze “niet langer met een goed geweten deze regering kan blijven vertegenwoordigen te midden van de rampzalige, voortdurende steun van president Biden voor de genocide van Israël in Gaza.”
Volgens de Associated Press is Greenberg Call nu “minstens de vijfde stafmedewerker op midden- of hoger niveau die hun ontslag openbaar maakt uit protest tegen de militaire en diplomatieke steun van de regering-Biden” voor de aanval van de Israëlische regering op Gaza.
“Zij is de tweede politieke aangestelde die dit doet”, aldus de Associated Press, “na een ambtenaar van het Ministerie van Onderwijs van Palestijnse afkomst [Tariq Habash] in januari ontslag genomen.”
In haar ontslagbrief verklaarde Greenberg Call trots dat ze een Amerikaanse Jood was en schreef ze: “Mijn familie ontsnapte aan de antisemitische vervolging in Europa en vond een toevluchtsoord in Amerika. Ze veranderden hun naam op Ellis Island en werkten als boeren, venters en verkopers. Mijn grootouders konden niet naar de universiteit.”
‘Twee generaties later’, schreef ze, ‘heb ik de eer om als aangestelde voor de president van de Verenigde Staten te werken. Het gewicht van deze positie gaat niet aan mij voorbij. Dit is het verhaal van veel mensen in mijn gemeenschap: een verhaal over overleven, opwaartse mobiliteit en de vervulling van de Amerikaanse Droom. En toch heb ik mezelf de afgelopen acht maanden vele malen afgevraagd: wat voor nut heeft het hebben van macht als je die niet wilt gebruiken om misdaden tegen de menselijkheid te stoppen?”
Greenberg Call sprak met In deze tijden Uitvoerend redacteur Ari Bloomekatz woensdagmiddag, kort nadat het nieuws over haar ontslag bekend werd.
Dit interview is aangepast voor lengte, orde en duidelijkheid.
ARI BLOOMEKATZ: Als mensen uw ontslagbrief lezen, wat wilt u dan dat ze daaruit meenemen?
LILY GREENBERG OPROEP: De belangrijkste is dat de president de macht heeft om op te roepen tot een staakt-het-vuren, om te stoppen met het sturen van wapens naar Israël, om hulp te regelen en ook om een gijzelingovereenkomst te sluiten. Ik bedoel, als we om de gijzelaars geven, moeten we stoppen met het bombarderen van het gebied waar ze zich bevinden en moeten we ze eruit halen. En de Israëlische regering maakt daar duidelijk geen prioriteit van.
Maar voor anderen, voor andere aangestelden en mensen in de regering, hoop ik dat dit hen inspireert om een publiek standpunt in te nemen voor Palestijnse levens, zelfs als dat betekent dat ze moeten aftreden. Ik hoop ook dat mensen zullen gaan luisteren naar en zich zullen richten tot de Palestijnen voor morele begeleiding in deze kwestie. Ik wil opmerken dat de eerste aangestelde die in januari hierover ontslag nam, de Palestijnse Amerikaan was, mijn voormalige collega Tariq Habash.
En dan weet je, denk ik, tegen de Joodse gemeenschap, zoals ik al eerder zei: ik wil dat we dat echt integreren, het is tijd dat we in onze naam opstaan tegen wat er met de Palestijnen gebeurt. Ik wil dat we luisteren naar de families van Israëlische gijzelaars die eisen dat hier een einde aan komt. En ik wil dat we, ter wille van ons, begrijpen dat we deel moeten uitmaken van het verwezenlijken van dit doel en dat dit is wat we moeten doen – niet alleen voor de Palestijnen, maar ook voor onszelf.
BLOOMEKATZ: U bent geen onbekende in de regering-Biden, zelfs voordat u werd benoemd. Dit zijn mensen voor wie je hebt gewerkt en die je hebt helpen kiezen en waar je blijkbaar al heel lang in geloofde. Wat betekent het voor u om ontslag te nemen uit een regering waaraan u zoveel tijd heeft besteed om deze op te bouwen?
GREENBERG OPROEP: Jij zei het. Ik liep stage bij senator Harris toen ik op de universiteit zat. Ze was altijd heel inspirerend voor mij. En toen verhuisde ik direct nadat ik afstudeerde naar Iowa, een plek waar ik nog nooit eerder was geweest, om voor haar campagne te werken. En verhuisde vervolgens naar Arizona en was daar van januari tot en met november van de generaal.
Ik was doodsbang voor een presidentschap van Trump en wist dat ik mij in 2020 moest inzetten om dat te voorkomen. En weet je, ik denk dat één ding dat hier zo verwoestend aan is, is dat het lijkt alsof de president de dreiging van een nieuw presidentschap van Trump niet serieus neemt, omdat het politieke establishment hun kiezers negeert, namelijk het Amerikaanse volk, 60% van de bevolking. die een staakt-het-vuren willen.
Het is mijn taak als ambtenaar om het Amerikaanse volk te beschermen en naar hen te luisteren. Dat is een deel van de eed die ik heb afgelegd. En ik heb het gevoel dat ik hier die eed vervul. En het lijkt erop dat de president dat niet is.
Het is mij heel duidelijk geworden wat het juiste is om te doen, en ik denk dat als je ziet dat leidinggevenden die morele helderheid en leiderschap niet tonen, je weet dat je het zelf op je moet nemen.
BLOOMEKATZ: Hoe lang denk je er al over om ontslag te nemen? Hoe ben je tot dit besluit gekomen?
GREENBERG OPROEP: Het was absoluut een lang proces en ik zocht advies bij veel vertrouwde mensen in mijn leven. Maar ik denk dat alles wat er de afgelopen weken is gebeurd, ervoor heeft gezorgd dat ik nu deze keuze heb gemaakt. In het bijzonder de invasie van Rafah die plaatsvindt. De brutalisering van studenten in het hele land en de focus van de president op orde in plaats van op het beschermen van het recht van mensen op vrijheid en vergadering.
Het is ook echt gruwelijk om te zien hoe Joods trauma als wapen wordt gebruikt als dekmantel voor genocide, en in het bijzonder, als Amerikaanse Jood, om de president dingen te horen zeggen als dat Joden niet veilig zouden zijn als er niet Israël was. Dat vind ik angstaanjagend, alsof mijn familie hierheen kwam om bescherming te zoeken tegen antisemitisme. Wij, als Amerikaanse joden, hebben hier kunnen gedijen. Natuurlijk hebben we nog steeds te maken gehad met antisemitisme, maar om de Amerikaanse president dat te horen zeggen en ons te laten beslissen tussen onze morele waarden en deze te framen als het gaat om onze veiligheid, is niet juist, alsof het Palestijnse leven en het Joodse leven op de een of andere manier met elkaar in strijd zijn .
Het is verkeerd. En het is niet alleen verkeerd, het is ook gevaarlijk.
BLOOMEKATZ: Een van de dingen waar ik bij uw aftreden aan heb gedacht, is wat het voor Joden betekent om op dit moment leiderschap te tonen. Voel jij je een leider? Of alsof je met dit ontslag een leider probeert te zijn? Hoe denk je nu over dit alles?
GREENBERG OPROEP: Ik weet niet of ik dit noodzakelijkerwijs als leiderschap beschouwde. Het werd mij heel duidelijk dat dit de beslissing was, wat ik moest doen om mijn integriteit te behouden. Eerst en vooral kon ik niet langer blijven en de regering-Biden vertegenwoordigen. Mijn taak als aangestelde is om te dienen naar het genoegen van de president, terwijl ik moreel walgde van wat er in Gaza gebeurt, met Amerikaanse financiering en Amerikaanse wapens.
Ook de voortdurende toewijding van de president om het verhaal van Joods trauma en Joodse pijn te gebruiken om dekking te bieden voor deze genocide, om het verhaal te blijven kaderen als over Joodse veiligheid en Palestijnse vrijheid, niet eens over vrijheid, net zoals bestaan en leven op de een of andere manier dingen zijn die we moeten doen. kies tussen. En ik weet dat dat niet waar is. Ik weet dat uit eigen ervaring, en ik weet vanuit een breder perspectief dat het enige dat Joden en iedereen veilig houdt, de multiraciale democratie is.
Dit is niet het verhaal dat mij in mijn Joodse gemeenschap werd geleerd toen ik opgroeide, en ik heb het geluk gehad een nieuwe gemeenschap te vinden en leiderschap en begeleiding van mensen te vinden. Maar voor mij is dit een manifestatie van de Joodse waarden waarmee ik ben opgegroeid, die ik op de dagschool heb geleerd, die mij zijn onderwezen door mijn familie en door Joodse leiders.
Dus zelfs als ze het politiek misschien niet met mij eens zijn, ben ik er zeker van dat dit in de geest van onze traditie is.
Meer verhalen…
Bron: therealnews.com