Łukasz Stanek
Misschien is het handig om te beginnen met de overeenkomsten. Deze plannen kwamen voort uit dezelfde stedenbouwkundige cultuur, in de zin van een moderne, functionele stedenbouw, met zonering, scheiding van verkeer en voetgangers, enzovoort. Het masterplan Miastoprojekt behield verschillende beslissingen van Minoprio, waaronder de groene gordel, de eivormige vorm van de stad en het principe van de buurteenheden.
De planners van Miastoprojekt hadden Bagdad daarentegen op regionale schaal voor ogen. Ze maakten een onderscheid tussen de grootschalige sloop van het door Minoprio aanbevolen stedelijke weefsel uit het Ottomaanse tijdperk en hun eigen voorstel voor het uitgebreide behoud van historische wijken van Bagdad, inclusief het district Kadhimiya. Hun plannen waren ook veel gedetailleerder. De verschillen hadden te maken met de Poolse planningstraditie, maar ook met de reikwijdte van de oefening.
Miastoprojekt beschikte over meer middelen en een grotere aanwezigheid ter plaatse, omdat het een veldkantoor opzette. Het agentschap werkte veel nauwer samen met de Iraakse planners en was veel meer ingebed in de instellingen in Bagdad. Dat betekende dat het land een beter inzicht kreeg in de stad, hoewel het de neiging had een aantal sociale kwesties, met name de religieuze denominaties, over het hoofd te zien.
Bron: jacobin.com