Voormalig president Donald Trump heeft een mening over de staking van United Auto Workers (UAW) tegen de Grote Drie autofabrikanten, die vrijdag om middernacht begon. De zelfbenoemde populist, wiens politieke merk berust op de bewering dat hij de Amerikaanse productiearbeiders verdedigt, zal toch zeker zijn volledige steun verlenen aan de vakbond, toch? Denk nog eens na.
In plaats daarvan frameerde Trump de economische strijd van de arbeiders tegen de bedrijfsreuzen Ford, General Motors en Stellantis als een partijdige schermutseling, waarbij hij de UAW op één hoop gooide met Joe Biden. In een verklaring die eind vorige maand werd afgegeven, hekelde Trump het leiderschap van de UAW en beweerde: “Autowerkers worden totaal opgelicht door de corrupte Joe Biden en ook door hun afschuwelijke leiderschap. Omdat deze mensen ons land toestaan elektrische voertuigen te maken die maar heel weinig mensen willen.”
Trump moedigde autoarbeiders zelfs aan om te stoppen met het betalen van hun vakbondscontributies: “Ik zeg je, je moet die contributies niet betalen, want ze verkopen je aan de hel. Luister niet naar deze vakbondsmensen die veel geld krijgen. Ze krijgen eten en drinken in Washington, ze weten dat elektrische auto’s niet goed zijn voor onze werknemers.”
Hij eindigde in campagnemodus door te beloven: “Als ik president ben, zal ik hogere lonen voor autoarbeiders bieden, ik zal uw banen beschermen” – vreemde beloften om te doen, terwijl hij tegelijkertijd zijn verzet uitte tegen de strijd van de UAW voor juist die dingen.
Deze opmerkingen zijn eind vorige maand ingediend. Recentelijk sprak Trump met Ontmoet de pers moderator Kristen Welker over de contractstrijd. Toen hem ronduit werd gevraagd aan welke kant hij stond, weigerde hij een duidelijk antwoord te geven. “Ik sta aan de kant om ons land groot te maken”, zei hij. “De autoarbeiders zullen geen enkele baan hebben als het erop aankomt, want als je kijkt naar wat ze doen met elektrische auto’s, zullen elektrische auto’s in China worden gemaakt.”
Omdat hij het niet kon laten om het gesprek weer op hemzelf te richten, voegde hij eraan toe: “Ik zal je wat vertellen: de autowerkers worden door hun leiderschap uitverkocht, en hun leiderschap zou Trump moeten steunen.”
In maart won een hervormingsplan tegen de welig tierende corruptie en contractconcessies de hoogste leiderschapsposten van de UAW. Het nieuwe leiderschap heeft een vliegende start gemaakt met deze strijdlustige en gedurfde contractcampagne. Trump lijkt zich niet bewust van deze recente ontwikkelingen, waaronder het strategische achterhouden van de steun van Biden door de UAW. De vakbond verzet zich tegen de manier waarop de Inflation Reduction Act enorme bedragen aan overheidssubsidies aan fabrikanten van elektrische auto’s toekent, zonder enige arbeidsnormbepaling. Met andere woorden: de UAW zet Biden onder druk om juist die kwesties aan te pakken waar Trump beweert om te geven.
“De federale overheid steekt miljarden in de transitie naar elektrische voertuigen, zonder verplichtingen en zonder verplichtingen tegenover de werknemers”, schreef UAW-president Shawn Fain in een memo. “De EV-transitie loopt een ernstig risico een race to the bottom te worden. We willen dat het nationale leiderschap hier achter staat, voordat we enige toezegging doen.” De vraag naar een vakbond voor de productie van elektrische voertuigen is volledig opgenomen in de huidige contractstrijd.
De autobedrijven hebben al enorme investeringen gedaan in de binnenlandse productie van elektrische voertuigen. Het frame van Trump is verkeerd; de vraag is niet of elektrische voertuigen in de Verenigde Staten of China zullen worden gemaakt – de vraag is of de binnenlandse productie stabiele banen bij de vakbonden of onzekere, laagbetaalde banen zal opleveren.
De UAW is in het offensief gegaan en stelt andere gedurfde eisen met betrekking tot de transitie naar elektrische voertuigen. Autowerkers proberen hun baanzekerheid te beschermen door te vechten voor het recht om te staken vanwege fabriekssluitingen en voor een Working Family Protection Program waarbij ontslagen werknemers betaald kunnen worden om een taakstraf te verrichten, waardoor de gevolgen van potentiële werkloosheid worden afgezwakt. Andere eisen zijn onder meer een loonsverhoging van 40 procent, het einde van de lagen, een kortere werkweek en loonstijgingen voor de kosten van levensonderhoud die verband houden met de inflatie.
Alles bij elkaar genomen zou de vervulling van deze eisen misschien wel de grootste overwinning voor Amerikaanse autoarbeiders in generaties betekenen. Trump heeft een duidelijke keuze wie hij wil steunen: productiearbeiders of multinationals. Het publiek heeft zijn standpunt duidelijk gemaakt, zoals blijkt uit een recente Gallup-enquête waaruit blijkt dat maar liefst 75 procent van de Amerikanen sympathiseert met autowerkers en niet met de leidinggevenden van de Grote Drie.
Door ervoor te kiezen de UAW aan te vallen en de inzet verkeerd te karakteriseren, staat Trump aan de zijde van de bedrijfselite tegen de arbeiders.
Bron: jacobin.com
