Nu het duizelingwekkende aantal burgerdoden in Gaza elke dag toeneemt, en nu er elke paar uur nieuwe berichten over Israëls brutale aanvallen op moskeeën, ziekenhuizen, kerken, vluchtelingenkampen en andere burgerdoelen op onze tijdlijnen op sociale media verschijnen, is de urgentie onder de burgers steeds groter geworden. Israëlische functionarissen, pro-Israëlische groepen in de VS en de Amerikaanse media en het politieke establishment die deze duidelijke oorlogsmisdaden steunen, om de gruwelijke massamoord op Palestijnse niet-strijders te bagatelliseren. Nu uit peilingen blijkt dat een meerderheid van de kiezers, waaronder 80% van de Democraten, een staakt-het-vuren steunt – waardoor de overgrote meerderheid van de Democratische politici op gespannen voet staat met hun eigen kiezers – zijn er excuses nodig om de berichten over bloedbaden die elke dag uit Gaza komen te rechtvaardigen en weg te wuiven. dag.

Er zijn drie populaire stijlfiguren die gewoonlijk worden gebruikt door Amerikaanse media, politici en experts die de taak hebben president Biden en zijn steun aan de bomaanslagen in Gaza effectief te steunen. ex na het feitburgers militariseren die door Israël worden gedood en verminkt:

1. “Terreurtunnels”

De afgelopen week heeft De New York Times publiceerde drie verschillende artikelen vol handwringen over wat te doen aan de angstaanjagende realiteit van het ondergrondse tunnelnetwerk van Hamas in Gaza. Een dergelijk netwerk bestaat tot op zekere hoogte ongetwijfeld. Veel Palestijnen hebben betoogd dat het meer een netwerk is voor het smokkelen van onschadelijke goederen in en uit Gaza vanwege de Israëlische blokkade die import en export verhindert, dan een uitgestrekt, verfijnd ondergronds hol dat samenwerkt met Bond-achtige Hamas-schurken. De tunnels in Gaza dienen vrijwel zeker een combinatie van functies, zowel voor Hamas als voor niet-Hamas-gelieerde Palestijnen, maar de ademloze berichtgeving over de zogenaamde ‘terreurtunnels’ dient één primair doel: het rechtvaardigen van massale burgerdoden.

Serieuze verslaggevers bij de Keer hebben zich intensief op de Terror Tunnel-kwestie geconcentreerd, waaronder de leidende liberale opinievormer David Leonhardt, die er een heel artikel omheen heeft geschreven voor zijn zeer populaire dagelijkse nieuwsbrief. Hij schrijft:

De strijd om de tunnels is een belangrijke reden dat deze oorlog al een hoog aantal burgerslachtoffers kent. Ruim twee miljoen mensen wonen boven de tunnels – een laag van menselijk leven tussen veel Hamas-doelen en Israëlische raketten.

Hamas heeft veel wapens verborgen onder ziekenhuizen, scholen en moskeeën, zodat Israël het risico loopt burgers te doden en te maken krijgt met een internationale reactie als het vecht. Hamas-strijders glippen ook boven en onder de grond en vermengen zich met burgers.

Ik citeer een 2014 Washingtonpost artikel – een artikel dat grotendeels steunt op Israëlische en pro-Israëlische bronnen – beweert Leonhardt terloops dat deze tunnels met opzet geplaatst onder ziekenhuizen, scholen en moskeeën, zodat ze kunnen worden gebruikt als bescherming tegen bunkerbrekers die op de tunnels mikken. Voor zo’n grote claim zou een neutraler bronbestand, bewijsmateriaal of een of andere aantoonbare methodologie nodig zijn om tot deze conclusie te komen (in plaats van bijvoorbeeld te concluderen dat tunnels in stedelijke gebieden per definitie alle soorten civiele infrastructuur ondersteunen). Maar Leonhardt houdt zich niet bezig met deze diepere vragen. Hij heeft luie conventionele wijsheid om te spuien en artikelen om te schrijven dat Boomer-liberalen kunnen zwaaien naar vrienden op Facebook die hun bezorgdheid uiten over het stijgende aantal kinderlichamen in Gaza.

De tunnels in Gaza dienen vrijwel zeker een combinatie van functies, zowel voor Hamas als voor niet-Hamas-gelieerde Palestijnen, maar de ademloze berichtgeving over de zogenaamde ‘terreurtunnels’ dient één primair doel: het rechtvaardigen van massale burgerdoden.

Er zitten ook twee enorme gaten in de griezelige logica van ‘we moeten burgers doden omdat de terreurtunnels geen andere optie laten’, en noch Leonhardt, noch de Keer verslaggevers die het onderpand voor zijn nieuwsbrief leverden, lijken bezorgd over de adressering.

  1. Als Israël geen andere keus heeft dan duizenden onschuldige burgers te doden omdat deze burgers tussen Israëls anders ‘gerichte’ bommen en de terreurtunnels waarin de slechteriken van Hamas wonen, worden geplaatst, waarom publiceert Israël dan geen kaart van de tunnels en geeft ze advies? burgers om deze gebieden te vermijden? Israël heeft in het verleden dergelijke informatie verstrekt over zogenaamde “veilige zones”; het heeft ook die ‘veilige zones’ gebombardeerd. In theorie zou de Israëlische regering een duidelijke kaart van de terreurtunnels kunnen verstrekken – zij zouden weten waar de tunnels zijn. Toch doet het dit niet. Waarom? Is Leonhardt überhaupt benieuwd waarom Israël dit niet doet? Blijkbaar niet.
  2. Een vijand die zich “vermengt met burgers” was precies dezelfde logica die de VS gebruikten om de moord op meer dan 3 miljoen Vietnamese burgers – oftewel 10% van de bevolking van het land – te rechtvaardigen in hun tien jaar durende oorlog tegen de Vietnamese opstand. “Dat is dezelfde onzin die we in Vietnam hebben gedaan,” merkte Marc Steiner deze week op in The Real News, waarbij hij zich herinnerde aan de manieren waarop de slachting van Vietnamese burgers op dezelfde manier werd gerechtvaardigd door het herhaaldelijk geuite vermoeden dat vijandige strijders zich onder hen schuilhielden. “[We said]’Laten we dat dorp vernietigen, want de [National Liberation Front] Als deze tactiek er is, is de Vietcong er.’” Het is duidelijk dat, voor zover deze tactiek wordt of werd toegepast door strijders in Palestina en Vietnam, de tactiek zelf niet is bedacht uit een of ander discreet moreel falen van de kant van de Palestijnen in Gaza, of de Vietnamezen, maar is een specifiek kenmerk van een bezet volk dat betrokken is bij een asymmetrische oorlog met een militaire macht met totale luchtdominantie. Roept dit geen grotere vragen op over de aard van de Israëlische bezetting, de blokkade van Gaza en de cyclus van geweld die deze in stand houdt? Er zijn bijvoorbeeld geen Hamas- of terreurtunnels op de Westelijke Jordaanoever, maar Israëlische militairen en kolonisten doden daar ook honderden. Als de bijkomende schade aan het doden van burgers te maken heeft met terreurtunnels, waarom zijn er de afgelopen vier weken dan ook 144 Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever gedood?

Uiteindelijk hebben angstaanjagende verhalen over de Hamas-terreurtunnels geen ander praktisch journalistiek effect dan het militariseren van de hele samenleving in Gaza. Als de Terreurtunnels overal zijn, en de Terreurtunnels legitieme militaire doelen zijn, dan is iedere burger die zich in welk bevolkingscentrum van Gaza dan ook bevindt, weinig meer dan een ‘menselijk schild’ van Hamas. Dat brengt ons bij onze tweede trope:

2. “Menselijke schilden”

Een variatie op de paniek in de Terror Tunnel is het idee dat Israël met tegenzin burgers doodt omdat Hamas ze als ‘menselijk schild’ gebruikt. Dit werd dinsdag terloops beweerd door senator Elizabeth Warren, terwijl ze de dood betreurde van honderden doden door een Israëlische luchtaanval op het vluchtelingenkamp Jabaliya in het noorden van Gaza.

Dit is een trope die al jaren door mensenrechtenorganisaties wordt ontkracht. namelijk door Sarah Leah Whitson, directeur van Human Rights Watch Middle East and North Africa in 2021.

Een vijand die zich “vermengt met burgers” was precies dezelfde logica die de VS gebruikten om de moord op meer dan 3 miljoen Vietnamese burgers – oftewel 10% van de bevolking van het land – te rechtvaardigen in hun tien jaar durende oorlog tegen de Vietnamese opstand.

De korte versie luidt: Zelfs als men de veronderstelling aanvaardt dat Hamas menselijke schilden gebruikt, is Israël vanuit ethisch en juridisch oogpunt door het internationaal recht gedwongen om niet honderden burgers tegelijk te doden om zogenaamd één “Hamas-burger” aan te vallen. commandant.” Dat is een oorlogsmisdaad. Maar het uitgangspunt zelf moet ook in twijfel worden getrokken. Zoals Whitson opmerkt, blijkt uit een rapport van Human Rights Watch over Operatie Cast Lead uit 2009 dat “Human Rights Watch bij de moorden die in dit rapport zijn gedocumenteerd geen bewijs heeft gevonden dat de burgerslachtoffers door Palestijnse strijders als menselijk schild werden gebruikt of in de lucht werden neergeschoten. kruisvuur tussen tegengestelde krachten.”

De bewering dat Hamas “menselijke schilden gebruikt” is een specifieke beschuldiging die een specifieke standaard van bewijsmateriaal vereist om te bewijzen, en niets hiervan is tot nu toe door Israël publiekelijk verstrekt aan mediakanalen of externe mensenrechtenorganisaties van welke aard dan ook. De Israëlische definitie van “menselijke schilden” is eenvoudigweg “een strijder kan zich wel of niet in hetzelfde algemene gebied bevinden als honderden burgers.” Israël neemt zelden de moeite om deze strijders bij naam te noemen, en al helemaal niet om te bewijzen dat zij zich in het gebied in kwestie bevonden nadat dat gebied tot puin en lijken was herleid. Het onderwerp ‘menselijke schilden’ kan niet zomaar als een scheldwoord worden rondgegooid post-hoc rechtvaardiging nadat een krater in de grond honderden Palestijnse burgers het leven kost. Maar tot nu toe is Israël daar grotendeels mee weggekomen.

3. “Hamas-bolwerken”

Een belangrijk nieuwsbericht dinsdag door De New York Times over een Israëlische aanval op het vluchtelingenkamp Jabaliya in het noorden van Gaza, waarbij honderden burgers omkwamen, deed een oude racistische stijlfiguur herleven die werd gebruikt om de burgerbevolking te militariseren door naar hen te verwijzen als levend in, of deel uitmakend van, het “bolwerk” van een militante groep:

In 2015 heeft de Keer‘ Bureauchef van Beiroet, Anne Barnard, rapporteerde op beruchte wijze over een ISIS-zelfmoordaanslag waarbij 43 burgers omkwamen en meer dan 200 burgers werden verminkt op een markt in Beiroet in een artikel met de kop: ‘Dodelijke explosies troffen het Hezbollah-bolwerk in Zuid-Beiroet.” Een kop van Reuters die rond dezelfde tijd werd gepubliceerd luidde: “Twee zelfmoordterroristen hebben Hezbollah Bastion in Libanon getroffen.”

Zelfs als men het uitgangspunt aanvaardt dat Hamas menselijke schilden gebruikt, is Israël vanuit ethisch en juridisch oogpunt door het internationaal recht gedwongen om niet honderden burgers tegelijk te doden om zich, zogenaamd, op één ‘Hamas-commandant’ te richten. Dat is een oorlogsmisdaad.

Deze framing werd breed bekritiseerd op sociale media Keer veranderde uiteindelijk de kop (Barnard publiceerde zelfs een halfslachtige mea culpa na de controverse). De Keerzou uiteraard nooit een ISIS-aanval in het centrum van Parijs omkaderen met een kop als ‘Dodelijke ontploffingen treffen het NAVO-bolwerk in Parijs’, maar de papieren hebben er geen probleem mee om dit voor de Arabieren in Libanon te doen, zonder duidelijke andere reden dan de oriëntalistische ontmenselijking. Verwijzen naar Parijs, Londen of New York, na een ISIS-aanval op burgers, als een ‘NAVO-bolwerk’ zou worden gezien als bizar, ongevoelig en effectief als het gaat om het voeren van gratis propaganda voor ISIS.

Hoewel de context duidelijk anders is, wordt een soortgelijk ontmenselijkend effect bereikt wanneer plaatsen van massale burgerdoden ongevoelig worden aangeduid als ‘Hamas-bolwerken’. Het rechtvaardigen van luchtaanvallen waarbij honderden burgers om het leven komen door te beweren dat de getroffen plek een ‘bolwerk’ van de vijand was, ook al kan Israël niet de moeite nemen om bewijs te leveren van enig militair personeel of activiteit op de plek, dient geen ander doel dan het postuum rekruteren van de dode mannen. , vrouwen en kinderen begraven onder het puin als Hamas-militanten die het verdienden om te sterven.

Een andere Keer In het rapport van 14 oktober werd opgemerkt dat Gaza-stad zelf “het bolwerk van Hamas en het grootste stedelijke centrum van de enclave” is. VS vandaag, die verslag deed van de luchtaanval op het Jabaliya-vluchtelingenkamp, ​​schreef: “Israëlische luchtaanvallen troffen appartementsgebouwen in het vluchtelingenkamp Jabaliya, een bolwerk van Hamas in de buurt van Gaza-stad.” Op 10 oktober vertelde AP ons dat “Israël het bolwerk van Hamas in de Rimal van Gaza bestormt.” Op 31 oktober noemde Axios Gaza-stad een ‘Hamas-bolwerk’.

Welk doel dient dit oriëntalistische raamwerk anders dan, op niet zo subtiele wijze, te impliceren dat de vermoorde burgers dit min of meer hebben meegemaakt omdat velen van hen op een of andere abstracte manier de doelstellingen van Hamas steunen? Als de ruimtelijke nabijheid van Hamas-strijders betekent dat iemands bijkomende moord al gerechtvaardigd is, dan had Israël al een ingebouwde rechtvaardiging voor het elimineren of verdrijven van iedereen die in de openluchtgevangenis van 45 bij 8 kilometer woonde die Gaza heette.

Creative Commons-licentie

Publiceer onze artikelen gratis opnieuw, online of in gedrukte vorm, onder een Creative Commons-licentie.





Bron: therealnews.com



Laat een antwoord achter