Niet tevreden met het leiden van een gecoördineerde racistische campagne tegen de Indigenous Voice to Parliament en zijn herhaalde gemene aanvallen op Aboriginal-jongeren in Alice Springs, heeft Peter Dutton nu zijn vuur op migranten gericht.
Sommige liberale commentatoren hebben Dutton bekritiseerd vanwege “racistisch hondenfluiten”, maar er was helemaal niets subtiels aan de boodschap van de toespraak van de oppositieleider dat de migrantenaantallen uit de hand liepen. Het was een schaamteloos beroep op de meest basale reactionaire gevoelens in de Australische samenleving.
Je hoefde geen genie te zijn om erachter te komen wat er aan de hand was. De racistische extreemrechtse, nauwelijks bekend om hun intellectuele verfijning, pikte snel op welke kant de wind waaide met het neonazistische nationaal-socialistische netwerk dat onmiddellijk een bijeenkomst organiseerde in Melbourne om de anti-immigrantenboodschap van Dutton te ondersteunen.
Dutton hoopt de woede over de crisis van de kosten van levensonderhoud, woningtekorten, dalende reële lonen en torenhoge huurprijzen uit te buiten door zich te concentreren op een handige zondebok (migranten) in plaats van op de echte boosdoeners: de banken en de fossiele brandstofbedrijven die binnenharken recordwinsten, de prijsopdrijvende verhuurders en Australië’s snelgroeiende cohort miljardairs.
De realiteit is dat de lonen al sterk daalden, de prijzen escaleerden en de infrastructuur totaal ontoereikend was op het hoogtepunt van de COVID-crisis toen de migratie naar Australië was ingestort. Migranten zijn niet verantwoordelijk voor de voortdurende aanval op de levensstandaard die wordt gedreven door de niet aflatende drang van de bazen naar winst.
Dutton die zijn vuur op migranten richt, zou geen grote verrassing moeten zijn – hij heeft onberispelijke racistische geloofsbrieven.
Als minister van Immigratie specialiseerde Dutton zich in het belasteren van vluchtelingen. Hij liep weg op de verontschuldiging aan de Aboriginal Stolen Generations. Hij beweerde notoir dat Melbournians te bang waren om uit te gaan naar restaurants vanwege de vermeende dreiging van Afrikaanse bendes en verklaarde dat de regering-Fraser nooit Libanese moslims had mogen toelaten.
Maar het gaat niet alleen om Dutton als racistisch individu. De liberale partij heeft lang geprobeerd rassenhaat aan te wakkeren, zowel voor hun directe electorale voordeel als voor het veiligstellen van de rijkdom en macht van hun financiers van de grote bedrijven.
Voormalig premier John Howard was berucht om zijn aanvallen op Aziatische migranten, op Aboriginals, op moslims en vooral op vluchtelingen. Howard gaf groen licht voor de extreemrechtse racistische kruistocht van Pauline Hanson.
Het bedrijfsleven en de bedrijfsmedia hebben tientallen jaren lang grote migraties krachtig ondersteund. Het is echter opmerkelijk dat ze Dutton niet krachtig aan de kaak hebben gesteld, noch dat ze in een eerdere periode vastberaden de anti-migrantenretoriek van Howard hebben overgenomen.
Dit weerspiegelt het feit dat de kapitalistische klasse in geen enkel opzicht antiracistisch is. Ze zien racisme als een vitaal onderdeel van het arsenaal van kapitalistische heerschappij dat wordt gebruikt om imperialistische oorlogen te rechtvaardigen, verdeeldheid onder arbeiders aan te wakkeren en de aandacht af te leiden van de echte problemen waarmee mensen worden geconfronteerd.
Ja, de kapitalisten zijn voor een hoge migratiegraad, maar dat is niet uit humanitaire zorg voor migranten en vluchtelingen. De bazen zien migranten eenvoudigweg als “goed voor de economie”, dwz als veevoer dat tegen de laagst mogelijke kosten moet worden uitgebuit.
En de bazen weten dat terwijl de liberalen op cynische wijze racistische retoriek gebruiken om verdeeldheid aan te wakkeren en verkiezingen te helpen winnen, ze eenmaal in functie de instroom van migranten niet echt hebben teruggedrongen.
De staat van dienst van Labour als het gaat om het aanpakken van racisme is ook verschrikkelijk. Labour is er helemaal voor om af en toe een gebaar te maken, zoals de stem van de inheemse bevolking tot het parlement, maar kwestie na kwestie – of het nu gaat om het opsluiten van toevluchtsoorden, bashen op moslims, Aboriginal-sterfgevallen in hechtenis of racistische wets- en ordecampagnes – het heeft altijd aan de kant gestaan van de onderdrukkers tegen de onderdrukten.
Bovendien deed de laatste begroting van Labour niets om de aanhoudende druk op de kosten van levensonderhoud waar de meeste arbeiders mee te maken hebben te verlichten, ondanks enkele gebaren richting de mensen aan de onderkant van de samenleving. Arbeid verhoogde de belastingen voor werknemers terwijl het weigerde belasting te heffen op de superwinsten van de energiebedrijven en de banken, en blijft belastingverlagingen voor hoge inkomens steunen.
Dit opent ruimte voor Dutton en extreemrechts om de oprechte grieven van arbeiders uit te buiten door migranten tot zondebok te maken. Als de economie het komende jaar hapert en de werkloosheid begint te stijgen, kan extreemrechts een serieuze bedreiging vormen.
Dat stelt de socialistische linkerzijde voor een dubbele taak. We moeten de racistische leugens van mensen als Dutton aan de kaak stellen en extreemrechts protesteren wanneer ze hun hoofd opsteken. Dergelijke tegenmobilisaties van de Campagne tegen Racisme en Fascisme tegen het Nationaal-Socialistische Netwerk zijn essentieel.
Links moet echter ook een militant programma voorstellen om aanvallen op de levensstandaard van arbeiders tegen te gaan, met oproepen tot huurstops en hogere belastingen voor grote bedrijven om een massale uitbreiding van volkshuisvesting en infrastructuur te betalen, en stakingen voor hogere lonen.
Bron: redflag.org.au
