Een demonstrant van de Columbia Universiteit zegt dat de NYPD haar haar hijab heeft laten verwijderen – ondanks nieuw beleid – Moeder Jones

Een Columbia-demonstrant die werd vastgehouden als onderdeel van het harde optreden van de stad tegen het Gaza Solidarity Encampment zegt dat ze tijdens haar arrestatie en behandeling gedwongen werd haar hoofddoek af te doen – een overtreding van het beleid van de politie van New York en opnieuw een voorbeeld van een spraakmakend probleem voor het departement.

Het verhaal van de demonstrant, een student uit Columbia die anoniem wilde blijven uit bezorgdheid over haar veiligheid, werd gedeeltelijk bevestigd door twee getuigen. De NYPD reageerde niet op verzoeken om commentaar.

Het verwijderen van hijaabs tijdens arrestaties is al jarenlang een probleem voor de wetshandhaving in New York City. Op 5 april 2024 schikte de stad een class action-rechtszaak ter waarde van $ 17,5 miljoen, aangespannen door twee vrouwen die in 2017 gedwongen waren hun hoofddoek af te doen voor een mugshot. De zaak, oorspronkelijk ingediend in 2018, leidde tot beleidswijzigingen. toen de politie van New York in 2020 haar regels veranderde en zei dat mensen een ‘religieuze hoofdbedekking’ mochten dragen, zolang deze hun gezichten niet bedekte voor foto’s.

Volgens de Patrol Guide van de NYPD kan een arresterende officier in sommige omstandigheden verzoeken dat een hoofdbedekking ‘tijdelijk wordt verwijderd en doorzocht’. Maar dit moet ‘privé’ gebeuren en de religieuze hoofdbedekking moet volgens de gids worden teruggegeven. Officieren mogen alleen een religieuze hoofdbedekking ‘bewaren’ als er gevaar bestaat voor geweld of zelfbeschadiging.

De hijabi-demonstrant en andere aanwezigen zeggen dat toen de NYPD een autonome groep arresteerde die Hamilton Hall op de universiteit had overgenomen, deze regels niet consequent werden nageleefd.

De demonstrant zei dat de problemen al begonnen voordat ze op het station aankwam. Ze draagt ​​haar hijab losjes, en die begon af te vallen toen ze met een ritssluiting naar een politiebusje liep. Ze vroeg een agent om het te repareren – of om haar de ritssluitingen even te laten verwijderen om het zelf aan te passen. Maar de politieagent weigerde en gaf vervolgens, op aanhoudend verzoek, toe, maar volgens de demonstrant paste hij de hoofdbedekking onvoldoende aan en verving hij deze, zodat deze eraf bleef vallen.

‘Hij vertelde me dat het kwam omdat ik zo veel rondliep of praat’, herinnert ze zich. (Ze had tijdens de arrestaties tegen agenten gezongen.) Maar ondanks ‘exacte instructies’ om de bedekking op haar hoofd te plaatsen, zegt ze: ‘Hij plaatste hem heel, heel lichtjes vlak achter mijn oor – zodat hij onmiddellijk terugviel. zoals maar op de helft van mijn hoofd.”

Gedurende die tijd zei Aidan Parisi, een demonstrant die werd gearresteerd in het bezette gebouw, dat ze de sjaal van de hijabi-demonstrant eraf hadden zien vallen. “We stonden in de rij te wachten tot ze ons zouden verwerken en ik zag dat haar hijab was gevallen”, vertelde Aidan Moeder Jones aan de telefoon, dagen na de arrestatie. “Ik heb haar talloze keren gezien waarbij haar hijab bleef vallen en ze weigerden hem te repareren.”

Parisi bracht de vallende sjaal ook onder de aandacht van de officier. “De politieagent zei iets in de trant van: ‘Wat bedoel je? Ik blijf het repareren. Ik blijf het voor je oppakken, lieg niet, ‘herinnert Parisi zich. “En [the hijabi protester] zegt: ‘Waarom was het nog steeds beneden?’”

Belangrijker nog was dat de hijabi-demonstrant zei: “Een man mag zijn handen niet op mij leggen – punt uit.”

Toen ze in de gevangenis aankwam, bleven de problemen voortduren. Voordat de arrestanten naar hun cel werden gebracht, fouilleerden agenten hen op zoek naar wapens of andere smokkelwaar. Tijdens dit proces werd de demonstrant gevraagd haar hijab af te doen om haar haar en hoofdbedekking te controleren. Dit komt overeen met het beleid van de Patrol Guide van de NYPD om arrestanten die religieuze hoofdbedekking dragen tijdelijk te vragen het voorwerp privé te verwijderen voor huiszoeking.

Na deze controle vroeg de demonstrant haar hijab terug. De officier, zegt ze, weigerde het terug te geven. De demonstrant maakte bezwaar, maar uiteindelijk stemde ze ermee in. ‘Ook al voelde ik me er heel ongemakkelijk bij’, zei ze. “I [felt] alsof ik niet echt veel strijd meer in mij had. Ze ging ervan uit dat de cel waarin ze binnenkwam geheel uit vrouwen bestond. (Regels variëren, maar het dragen van de hijab wordt doorgaans waargenomen in het bijzijn van mannen.)

“Ik wist niet dat dit mijn recht was”, zei ze over het dragen van haar hijab. “[The idea that] dit [hijab] maakt deel uit van mijn identiteit [so I] mag deze houden, die heb ik niet eens verwerkt.’

Toen zag ze een andere vrouw hetzelfde gebied binnenkomen met haar hijab op. Opnieuw begon de demonstrant de agenten te vragen haar hijab terug te geven: “Ik had zoiets van: geef me mijn hijab terug, geef me mijn hijab terug.Allie Wong, een afgestudeerde student die als ‘menselijke barricade’ voor Hamilton Hall diende en werd gearresteerd, zag dit gebeuren in de gevangenis.

Wong herinnert zich dat de hijabi-demonstrant zei: “Dit komt van mijn religie en dit zijn mijn religieuze en grondwettelijke rechten…. En het maakte niet uit. Ze zeiden dat ze het moest verwijderen. Ze bleef protesteren en zei dat het haar gelijk was.” (Ondanks dat dit in een vrouwengedeelte van de gevangenis gebeurde, liepen mannelijke agenten in en uit, volgens zowel Wong als de demonstrant met wie Moeder Jones sprak over het voorval.)

Nadat deze interactie plaatsvond, werden alle drie de demonstranten geïnterviewd door Moeder Jones herinner je dat de in cellen gepropte demonstranten begonnen te zingen: “Geef haar haar hijab terug.” De demonstrant wiens hijab werd verwijderd, herinnert zich ook dat mensen tegen de muren bonkten, waardoor de kamer trilde. De demonstrant zei dat ze de hoofdbedekking pas terugkreeg toen ze enkele uren later de gevangenis verliet.

Zij zei Moeder Jones ze moest aan een nieuwsbericht denken dat ze had gelezen over vrouwen in Gaza die met hun hoofddoek aan sliepen – omdat ze niet weten wanneer er een bom zal vallen en als dat in hun slaap gebeurt, willen ze waardig sterven.

‘Ik had meer moeten vechten’, vertelde ze me. ‘Ik wou dat ik meer van mijn rechten wist, zodat ik voor mezelf kon opkomen [but] dit is wat de staat heeft genormaliseerd tijdens het protesteren.”