een historische taak van de Palestijnse bevrijdingsbeweging

Tweehonderd dagen na het begin van de zionistische agressieoorlog tegen Gaza bevindt de Palestijnse strijd zich midden in een kritieke conjunctuur. Maandenlang hebben organisaties in Noord-Amerika een massabeweging versterkt en geleid om de zaak van de Palestijnse nationale bevrijding vanuit de imperiale kern te bevorderen. Het populaire en revolutionaire karakter van de beweging wordt bevestigd door de miljoenen die door de straten marcheren, directe acties in alle grote steden, nieuwe en nieuw gestimuleerde sectorgerichte organisaties en campagnes, overwinningen in de ideologische strijd en de mediastrijd, en meest recentelijk: studentenkampen die desinvestering in de universiteiten en hogescholen eisen. Door deze ontwikkelingen zijn duizenden mensen bij de strijd betrokken, ertoe bewogen actie te ondernemen door de verdorvenheid van de door de VS geleide en gefinancierde genocide en de morele helderheid van het Palestijnse verzet.

Te midden van deze massabeweging zijn we getuige geweest van het martelaarschap van meer dan 50.000 Palestijnen, de vernietiging van de Gazastrook en een gezamenlijke inspanning van het zionisme en het westerse imperialisme om het Palestijnse verzet te breken en ons volk van hun land te scheiden. Het doorstaan ​​van een aanhoudende genocide betekent dat je moet strijden tegen gevoelens van wanhoop en verwarring; Hoewel het ontmoedigend is, blijft de taak om ons te midden van deze moeilijke omstandigheden te engageren voor politieke duidelijkheid essentieel.

Op 18 oktober 1975 vond de grootste openbare bijeenkomst van Palestijnen in Israël plaats sinds de Tweede Wereldoorlog nakba van 1947-1949 vond plaats in al-Nasra (Nazareth), gericht op het tegengaan van zionistische plannen om Arabisch land in heel Galilea in beslag te nemen. Deze conferentie werd geassocieerd met de leiding van de opstanden die nu door de Palestijnen worden herdacht als ‘Landdag’, nadat er veel resoluties waren opgesteld, de basis was gelegd voor een algemene staking en commissies waren opgericht om de politieke doelstellingen ervan te verwezenlijken. Het is een van de vele knooppunten in een lange geschiedenis waarin Palestijnen conferenties gebruiken om strategische doelstellingen te concretiseren en ideologische kwesties te consolideren, die dateren uit de tijd vóór de Tweede Wereldoorlog.nakba periode: van het Eerste Arabische Vrouwencongres op 26 oktober 1929 tot de Jeugdcongressen in Jaffa op 4 december 1932 en in Haifa op 10 mei 1935 – die allemaal oppositie voerden tegen de Britse en zionistische kolonisatie en de Grote Boerenrevolutie steunden van 1936-1939. In tijden van crisis en revolutie hebben de Palestijnen zich tot conferenties gewend om onze mensen en bewegingen bij elkaar te brengen en om overtuiging en politieke helderheid in organisaties en het maatschappelijk middenveld te blazen.

Ter ere van deze traditie zullen van 24 tot 26 mei 2024 14 bijeenroepende organisaties en meer dan 300 ondersteunende organisaties – waaronder Palestijnse organisaties die de massabeweging voor Palestina in Noord-Amerika hebben geleid – bijeenkomen in Detroit, Michigan, voor de Volksconferentie. voor Palestina. Detroit, een stad die geen onbekende is in de plunderingen van het Amerikaanse kapitalisme, is al tientallen jaren een plek van revolutionaire strijd en gastheer voor de League of Revolutionary Black Workers (en hun deelname aan de historische National Black Economic Development Conference, die voor het eerst werd gehouden in de Verenigde Staten). stad in april 1969), en op een van de grootste locaties van het leven in de Arabische diaspora.

De Volksconferentie voor Palestina verschijnt op een moment waarop de bevrijdingsstrijd in Gaza over de hele wereld voor revolutionaire energie heeft gezorgd. Die oproep is beantwoord: in de arbeidersbeweging, op de campussen en op straat worden mensen rond Palestina en de daarmee gepaard gaande imperiale tegenstellingen gepolitiseerd in een tempo dat tot nu toe ongezien is in de 21e eeuw. De volksactie van de afgelopen zeven maanden heeft ook belangrijke vragen opgeworpen rond consolidatie, eenheid, schaal en structurele vorm, vooral met betrekking tot de manier waarop de strijd voortbouwt op de bestaande massamobilisaties naar een diepere organisatie. Een georganiseerde beweging is een effectieve beweging, die beter in staat is om de verworvenheden van het massabewustzijn te politiseren en in stand te houden, om de langetermijnrelaties in stand te houden die nodig zijn voor het opbouwen van een basis en belangenbehartiging, om bescherming te bieden tegen en zich te verzetten tegen staatsrepressie, en om te coördineren tussen de verschillende contexten van de beweging. worstelen met schaal en historische specificiteit.

De kwestie van de organisatie is bijzonder belangrijk in het licht van de aanhoudende aanvallen op de instellingen van het Palestijnse sociale en politieke leven, versneld door een post-Oslo neoliberale periode die heeft geleid tot een ineenstorting van de kracht en strijdbaarheid van de strijd in het Westen. Deze omstandigheden worden gemakkelijk uitgedaagd door een beweging die wordt herbouwd en wordt geleid door politiek geëngageerde Palestijnen, die deze conferentie hebben bijeengeroepen samen met journalisten en hulpverleners in Gaza, activisten uit Palestina, anti-oorlogsbewegingsleiders en studentenleiders om elkaar te steunen. strijdpunt bij het ontwikkelen van een eigen beoordeling van de omstandigheden en doelstellingen.

De sessies, vergaderingen en lessen van de conferentie zullen zich richten op het opbouwen van sterke politieke organisaties; de confrontatie aangaan met het zionisme en het imperialisme in het hart van het imperium; het bevorderen van de ideologische strijd door middel van kunst, cultuur, media en onderwijs; en het ondersteunen van de studentenbeweging om druk uit te oefenen binnen en buiten hun campussen. Door haar directe fondsenwervende rol, namelijk het afdragen van alle registratiekosten aan Gaza, heeft de conferentie al meer dan 100.000 dollar opgehaald, waarbij wordt beweerd dat de Palestijnse diaspora een historische rol te spelen heeft in de nationale bevrijdingsstrijd, niet alleen op het gebied van de politieke organisatie, maar ook op het gebied van de politieke organisatie. met betrekking tot het ondersteunen van de standvastigheid van ons volk – een concept dat in het Arabisch bekend staat als ta3ziz al sumud.

Deze vormen van strijd zijn niet alleen van cruciaal belang voor het bestrijden van de verschrikkingen van de aanhoudende genocide, maar ook voor de historische uitdaging van het beëindigen van de Amerikaanse steun aan het zionistische project, het opheffen van de belegering van Gaza en het bevrijden van Palestijns land en volk totdat onze terugkeer is bereikt. Wij hopen dat je met ons meedoet!

Meer verhalen…