Dinsdag zal het Amerikaanse Hooggerechtshof een weinig bedekte zaak behandelen die de macht heeft om de waarborgen voor alle regelgeving die het dagelijks leven van Amerikanen regelt, weg te vagen.
De eisers in de zaak, die ogenschijnlijk gaat over de uitdaging van een supermarkt om de limieten voor pinpaskosten te beperken, worden gesteund door grote bedrijven en groepen verbonden aan het conservatieve Koch-netwerk, en ze vragen de rechtbank om een al lang bestaande verjaringstermijn ongedaan te maken. dat momenteel federale regels beschermt tegen bepaalde juridische uitdagingen zodra ze zes jaar lang zijn afgerond. Als ze winnen, kan dit een aanval van aanvallen ontketenen op alle federale regelgeving, waarvan de meeste Amerikanen waarschijnlijk niet eens weten dat ze deze beschermen.
“Gezondheid, veiligheid, de economie, voedsel- en medicijnveiligheid, het milieu – eigenlijk alles wat we als vanzelfsprekend beschouwen, is beschermd door [federal] agentschappen”, zegt Devon Ombres, senior directeur van rechtbanken en juridische hervormingen bij de publieke beleidsorganisatie Center for American Progress, die vorige week co-auteur was van een rapport waarin werd gewaarschuwd dat de zaak “een doos van Pandora zou kunnen openen” voor federale deregulering.
Zoals de consumentenorganisatie Public Citizen opmerkte in haar amicusbrief in de zaak, is de verjaringstermijn, die is vastgelegd in de Administrative Procedure Act van 1946, gebruikt om uitdagingen af te weren tegen tientallen jaren oude regelgeving die het olie- en gasgebruik beperkt. van openbare gronden, het vaststellen van minimumlonen voor landarbeiders en het regelen van de mogelijkheden van werkgevers om werkvisa voor tijdelijke buitenlandse werknemers te bemachtigen.
De zaak, Corner Post versus Raad van Bestuur van het Federal Reserve System, wordt geprocedeerd door hetzelfde machtige conservatieve advocatenkantoor dat in juli een einde maakte aan positieve discriminatie en de verlichting van de studentenschulden van president Joe Biden blokkeerde, in de hoop dat een steeds rechtser hooggerechtshof opnieuw in zijn voordeel zal oordelen. Tyler Green, de hoofdadvocaat van de aanklagers, was ooit klerk voor Clarence Thomas – en is ook de administratief beheerder van het enorme donkergeldfonds van Leonard Leo, de Marble Freedom Trust van 1,6 miljard dollar.
Grote pro-businessgroepen – waaronder de Amerikaanse Kamer van Koophandel – en een groot aantal rechtse groepen die banden hebben met de Koch-familiestichtingen, zoals het Cato Institute, hebben zich opgesteld om de Hoekpaal zaak, het indienen van memoranda waarin de rechters worden aangespoord een gunstige uitspraak te doen. Dinsdag hoort de rechtbank de argumenten van beide partijen.
De Hoekpaal De zaak is een van de vele zaken die het Hooggerechtshof deze termijn op de rol heeft staan en die, aldus Ombres, “doodsteken uitten op de autoriteit van de federale instantie”, met de robuuste steun van speciale belangen.
De eiser in de Hoekpaal Case is een kleine supermarkt langs de weg in North Dakota. In 2021 sloot de winkel zich aan bij een rechtszaak die was aangespannen door lokale handelsverenigingen die de specifieke kenmerken van een federale regel ter discussie stelde die de ‘swipe-kosten’ van debetkaarten beperkt, een belangrijke geldmaker voor grote banken en creditcardmaatschappijen. Volgens Corner Post waren de door de regel toegestane vergoedingen buitensporig hoog en niet in verhouding tot de servicekosten van de banken die de pinpassen uitgeven.
Die regel, een bepaling uit de Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act uit 2010, werd in 2011 door de Federal Reserve Board afgerond.
De Wet op de Administratieve Procedure, aangenomen in 1946, staat dergelijke regels alleen toe gedurende de eerste zes jaar nadat ze zijn afgerond. Voorstanders van dit soort verjaringstermijn, die al tientallen jaren bestaat, zeggen dat het land daardoor kan opereren met een relatief stabiel regelgevingsklimaat.
Dus als een persoon of bedrijf na 2017 de limiet voor de pinpastarieven wilde aanvechten, moesten ze dat op andere manieren doen, bijvoorbeeld door een verzoekschrift in te dienen bij de Federal Reserve. Dergelijke alternatieve processen duren meestal langer en bieden instanties “een kans om publieke commentaren uit te nodigen en een volledig overzicht van up-to-date bewijsmateriaal te bekijken”, aldus de brief van Public Citizen – controle en transparantie die grote bedrijven waarschijnlijk liever zouden vermijden.
Advocaten van de buurtwinkel beweren dat de Wet op de Administratieve Procedure bedoeld was dat de termijn van zes jaar zou ingaan telkens wanneer een entiteit door een regel wordt getroffen, en niet wanneer de regel definitief werd gemaakt – zelfs als die gebeurtenis jaren of decennia na de invoering van de regel plaatsvond. de boeken. In het geval van de Corner Post-winkel zeggen eisers dat de termijn van zes jaar had moeten ingaan in 2018, het jaar waarin de supermarkt zijn deuren opende.
Met andere woorden: de Hoekpaal De zaak heeft tot doel de verjaringstermijn voor overheidsregels effectief volledig af te schaffen.
“Door [Corner Post’s] logische conclusie: elke nieuw opgerichte entiteit zou een rechtszaak kunnen aanspannen om elke regelgeving die ooit is opgesteld aan te vechten”, aldus Ombres van het Center for American Progress.
Nick Sansone, een stafadvocaat bij Public Citizen, herhaalde deze conclusie. “Vrijwel elke regelgeving zal openstaan voor rechtszaken die door belanghebbende partijen worden aangespannen, vaak bij de rechtbank van hun keuze, vaak zonder dat er publieke inspraak in het proces is ingebouwd”, zei hij.
In 2019 lanceerden groepen uit de landbouwsector in Nevada bijvoorbeeld een uitdaging tegen de federale loonregels, in de hoop te voorkomen dat hogere lonen moesten worden betaald aan tijdelijke landarbeiders. Prolabor-groepen, waaronder Public Citizen, kwamen tussenbeide en zeiden dat de uitdaging was ingediend na de verjaringstermijn van zes jaar. De voorstanders van de arbeidsmarkt wonnen, waardoor de werknemers mogelijk 123 miljoen dollar aan loonverlies konden besparen.
Als het Hooggerechtshof in het voordeel van Corner Post oordeelt, kan de uitkomst van dergelijke zaken er heel anders uitzien, omdat bedrijfsbelangen de rechtbanken kunnen overspoelen met uitdagingen voor de al lang bestaande milieu- en consumentenbescherming. Een dergelijk scenario zou ook economisch ontwrichtend kunnen zijn, zeggen experts.
“Deze zaak zou diepgaande gevolgen kunnen hebben voor de kleine bedrijven van het land en de economie van het land”, zegt Skye Perryman, voorzitter van Democracy Forward, een juridische groep van algemeen belang die in de zaak een proces-verbaal heeft ingediend waarin zij verschillende belangengroepen van kleine bedrijven vertegenwoordigt. waaronder Small Business Majority en de American Sustainable Business Council.
Stabiliteit is belangrijk bij federale regelgeving, legde Perryman uit. “De echte zorg hier is dat je een eindeloze lawine van rechtszaken zult krijgen tegen al lang bestaande regelgeving die de verkeersregels voor industrieën zal destabiliseren,” zei ze.
Toch zijn het de speciale belangengroepen die het initiatief steunen Hoekpaal geval – en soortgelijke gevallen – riskeren een dergelijke ontwrichting in hun streven naar deregulering.
“Ik denk dat ze spreken voor een heel bijzondere, gemotiveerde groep die het niet erg vindt om een beetje chaos te zaaien, of mogelijk zelfs behoorlijk wat chaos, om zichzelf te bevrijden van regelgevingsregimes die zij als belastend beschouwen”, zegt Sansone van Public Citizen. .
Een hele reeks rechtse denktanks en belangengroepen uit het bedrijfsleven hebben amicusbriefjes ingediend ter ondersteuning van de eiser, waaronder het Cato Institute, de Pacific Legal Foundation, de Americans for Prosperity Foundation, het Manhattan Institute en de New Civil Liberties Alliance. Zoals Ombres en het Center for American Progress deze week opmerkten, hebben ze allemaal banden met het Koch-netwerk en zijn ze betrokken geweest bij een groot aantal door bedrijven gefinancierde aanvallen op de regelgeving.
Deze groepen zijn ingelijst Hoekpaal en soortgelijke gevallen als een noodzakelijke terugslag op federale overregulering. Het Cato Institute, een libertaire denktank, schreef in zijn amicusbrief van november over de kwestie dat de zaak “essentieel was om ervoor te zorgen dat Amerikanen niet onrechtmatig gewond raken door overijverige bureaucraten”, daarbij verwijzend naar de “immense en groeiende reikwijdte van de administratieve staat.”
Miljardair Charles Koch was in de jaren zeventig medeoprichter van het Cato Instituut, en verschillende Koch-belangen hebben sinds 2012 meer dan 13 miljoen dollar aan de denktank gedoneerd.
De “administratieve staat” is lange tijd een belangrijk aandachtspunt geweest voor het Cato Instituut en aanverwante groepen, omdat zij een stroom van zaken hebben bepleit die de overheidsregels aanvechten en die deze termijn bij het Hooggerechtshof aanhangig zijn gemaakt.
De gevallen omvatten Beveiligings- en uitwisselingscommissie tegen Jarkesywat de handhavingsautoriteit van federale agentschappen dramatisch zou kunnen ondermijnen; Loper Bright Enterprises tegen Raimondo, wat een baanbrekende zaak zou vernietigen die het vermogen van agentschappen beschermt om beleid te bepalen; En Consumer Financial Protection Bureau tegen Community Financial Services Association of America, Limitedwat het Consumer Financial Protection Bureau, een belangrijk agentschap voor consumentenbescherming, volledig zou kunnen decimeren.
“De Hoekpaal De zaak is er één uit een reeks zorgwekkende gevallen die het vermogen van onze regering om de mensen te dienen en resultaten te bieden, echt op de proef stellen”, aldus Perryman van Democracy Forward.
En achter deze zaken stond volgens Ombres “hetzelfde rechtse rechtsapparaat dat meerdere miljarden dollars waard is, dat keer op keer deze slagen tegen het functioneren van de overheid steunt.”
Dinsdag zullen beide partijen in de zaak hun argumenten voorleggen aan het Hooggerechtshof en vragen van rechters over de kwestie beantwoorden, waardoor waarschijnlijk een duidelijker beeld ontstaat van het standpunt van het Hooggerechtshof in deze kwestie. “Deze kwestie lijkt niet echt op wat de rechtbank de afgelopen jaren heeft gezien,” legde Sansone uit, wat het volgens hem moeilijk maakte om te voorspellen waar de rechters zouden vallen met betrekking tot de betrokken juridische kwesties.
‘Het is moeilijk te zeggen wat ze gaan doen’, zei hij. “Hopelijk zullen velen van hen gealarmeerd zijn door de mogelijke gevolgen van een uitspraak in het voordeel van de indieners hier.”
Bron: jacobin.com
