Een still uit een advertentie uit 2014, gemaakt voor senator Dan Sullivan (R-Alaska).

Bestrijd desinformatie: Meld u gratis aan Moeder Jones dagelijks nieuwsbrief en volg het nieuws dat er toe doet.

Tijdens het week-end, een gedeeltelijke leugen die online wordt verspreid. In Missouri, op een donkere nacht, twee Republikeinse senatoren zwaaiden met vlammenwerpers, omringd door iPhone-zwaaiende toeschouwers, en verbrandden lege dozen die de ‘linkse’ agenda vertegenwoordigden. Zoals de Tijden aan de rivier Zoals opgemerkt, was een van de mannen staatssenator Bill Eigel, een Republikein die zich kandidaat stelt voor gouverneur in 2024.

Hun grap werd verkeerd begrepen. Op de een of andere manier leidde de esthetiek – een brandstapel, gezangen van ‘Let’s Go Brandon’, het vernietigen van ‘wakkere’ dingen – tot het gerucht dat Eigel en zijn collega-staatswetgever senator Nick Schroer feitelijk boeken verbrandden, net als de nazi-maffia die aanstootgevende teksten met paraffine bedekten en deze op openbare pleinen aanstaken.

Dit is niet waar. Daarna liet Eigel toe dat hij zou verbranden sommige boeken, en de staat Missouri heeft materiaal uit schoolbibliotheken beperkt, maar dat was die avond niet zijn missie. “In de video neem ik een vlammenwerper mee naar kartonnen dozen die representeren wat ik ga doen met het linkse beleid en de RINO-corruptie van het moeras van Jeff City,” vertelde Eigel. De Kansas City-ster. ‘Maar laten we duidelijk zijn: jij brengt die wakkere pornografische boeken naar de scholen in Missouri om te proberen onze kinderen te hersenspoelen, en ik zal die ook verbranden – in de voortuin van het landhuis van de gouverneur.’

Koel. Een normale mannenmanier van praten. Hoe dan ook, dit was een van de vreemdere, minder leuke voorbeelden van een onderbelichte recente traditie van het campagneseizoen: het gebruik van een dodelijk wapen als metafoor om uit te leggen hoe een wetgever van plan is de ideeën van zijn collega’s aan te vallen als ze een ambt winnen.

Op deze manier over beleid praten is een handig cliché geworden van campagneadvertenties. Normaal gesproken heeft een politicus een wapen, bijvoorbeeld een pistool, en schiet hij vervolgens een reeks agendapunten neer die de standpunten van zijn tegenstander vertegenwoordigen. Dit dient als afkorting voor het argument dat je op hen moet stemmen! (De aanpak verschilt van de beroemde Daisy-advertentie van president Lyndon B. Johnson – en voormalig gouverneur van Arkansas Mike Huckabee’s afzetterij ervan – die de gevolgen van het beleid. In dat geval suggereert het beeld van een onschuldig kind dat een madeliefje plukt voordat een atoombom tot ontploffing komt, ‘de inzet’ van de verkiezingen.)

In 2012 stelde mijn collega Tim Murphy een korte lijst op van politici die ‘de boel opblazen’, waarin het enthousiaste gebruik van vuurwapens onder wetgevers werd benadrukt. Wat volgt zijn recentere voorbeelden, met enigszins uitgebreide criteria die ook andere wapens omvatten. Als je er een paar hebt die ik heb gemist, stuur me dan gerust een e-mail.

Het staat ook op Murphy’s lijst, maar is het waard om nieuw leven in te blazen, omdat Manchin in 2018 terugkeerde naar zijn ‘schiet-een-stukje-papier’-berichten. In de meer recente advertentie trekt de senator een jachtgeweer in plaats van een geweer, en ontploft een ‘rechtszaak over de dekking van reeds bestaande omstandigheden’. Deze keer, zo zegt hij, hebben zijn tegenstanders ‘helemaal ongelijk’. Ik vind het leuk dat de advertentie, vergelijkbaar met een tv-programma, een stukje bevat waarin Manchin je helpt herinneren wat er in de laatste aflevering is gebeurd.

In 2014 bracht senator Dan Sullivan (R-Alaska) een spot uit waarin hij zijn plan aanprees om geld van buitenaf weg te krijgen van de race in de Senaat en te voorkomen dat campagneadvertenties van dure adviseurs uit Washington zijn staat ‘overstroomden’. Daarin zegt hij dat al deze advertenties ervoor zullen zorgen dat je ‘dit wilt doen’. Dan, midden in een veld, haalt Sullivan een pistool tevoorschijn en schiet op een tv. Een beetje een Kantoor ruimte voel bij deze.

Is dit een stuk? Ja. Is het echt grappig om te zien? Zeker, dus ik neem het mee.

Bij de verkiezingen voor de Amerikaanse Senaat in 2014 was kolonel Rob Maness actief in Louisiana. Voor die campagne bracht Maness een advertentie uit met de titel ‘Gator’, waarin hij zegt dat hij de ‘gators’ in Washington zou aanvallen door er een vast te binden. Maar door middel van enkele bewerkingen van Benny Hill suggereert hij ook dat hij het beleid van de regering-Obama zou ondermijnen. ‘Ik zal het opnemen tegen de grote geldverstrekkers’, zegt hij, en dan komt het neer op een cartoonachtig klinkend alligatorgeklets. “Ik zal vechten om Obamacare in te trekken!” (Gator chomp.) “Ik zal onze wapenrechten beschermen!” (Chomp.)

Maness impliceert dat hij het dodelijke wapen van de ‘Gator’ tegen zijn tegenstanders gebruikt. Een innovatieve advertentie die een applausje verdient. Maness kreeg dat jaar 13 procent van de stemmen in de voorverkiezingen in de jungle.

In deze advertentie uit 2018, die veel energie op de middellange termijn heeft, somt voormalig senator Joe Donnelly (D-New York) dingen op die hij zou hakken en splitsen (er zijn veel verwarrende metaforen) terwijl de Democraat documenteert op welke manieren hij geen Democraat is .

Zoals velen destijds opmerkten, weerspiegelde de advertentie een advertentie uit de HBO-show ‘Veep’.

Tijdens zijn poging tot gouverneur in 2018 bracht de Republikeinse gouverneur van Georgia, Brian Kemp, een advertentie uit met de titel ‘Jake’, waarin hij, met zijn geweer op zijn knieën, naast een jonge jongen zat wiens enige reden om daar te zijn was omdat hij probeerde weg te gaan. op een date met een van Kemps dochters. Desgevraagd somt Jake het campagnebeleid van Kemp op, inclusief het nemen van ‘een kettingzaag aan de regelgeving’, en het persoonlijke beleid van Kemp voor een ‘jonge man’ die met zijn dochters uitgaat: ‘respect’ en een ‘gezonde waardering voor het 2e amendement’.

De impliciete grap is dat de gouverneur het kind zou neerschieten als hij met een van zijn dochters zou knoeien.

Dit is niet het opblazen van het beleid van zijn tegenstander. Maar de cadans hier – noem drie agendapunten, het wapen erbij – is gewoon nauwelijks past bij. (En mijn collega’s vonden het grappig dat de cherubijnjongen dezelfde naam heeft als ik en dat ik me precies zo kleedde als hij toen ik opgroeide in het Zuiden.)

Let op de mise-en-scène: er zijn nog meer wapens op de achtergrond.

Wacht, is onze lichamelijke vorm eigenlijk een dodelijk wapen? Reken maar dat dit het moment is waarop Bob Good op het punt staat je in de maling te nemen.

Afgevaardigde Bob Good (R-Virginia), voormalig atletisch directeur van de Liberty University, het evangelische instituut opgericht door ds. Jerry Falwell, heeft een advertentie waarin hij het in een worstelwedstrijd opneemt tegen “liberale ideeën”. Deze spot uit 2020 kan het beste worden omschreven als iets dat zou kunnen kiezen voor een solide Danny McBride-film. Wanneer Good recht in de camera kijkt en zegt: ‘Ik zal dat idee vastpinnen’ – de ideeën zijn ‘Defund the Police’, de ‘Green New Deal’ en ‘door de overheid gerunde gezondheidszorg’ – vraag je je af of er een vuurwapen zou kunnen zijn net zo krachtig.

Raarste advertentie voor het Congres door VA-05 Bob Good – Liberale ideeën op de mat slaan
byu/retrogradevooruitgang in Charlottesville

Nou, we moesten hier wel komen: degenen die echt waardeloos zijn. Marjorie Taylor Greene komt binnen terwijl ze met een aanvalsgeweer naast leden van de ploeg poseert.

Beleid opnemen in een advertentie? Leuk, een beetje gespannen, maar toegestaan. Impliciet dreigen met het neerschieten van mensen die toevallig publieke figuren zijn en van uw collega’s? Slecht. Dat is mijn persoonlijke politiek. Ik wil daar graag een andere keer verder over praten.

Voor een recenter voorbeeld kijken we naar Montana, waar democraat Ryan Busse het opneemt tegen gouverneur Greg Gianforte (R-Montana). Misschien herinner je je Gianforte omdat hij een verslaggever met zijn lichaam sloeg, maar sindsdien heeft hij zijn aandacht gericht op minder impulsief, meer systematisch werk, zoals het feitelijk elimineren van de mogelijkheid van steden om betaalbare woningen in zijn staat te regelen.

Busse gebruikt deze advertentie om zijn bonafides als Democratisch lid van de vuurwapengemeenschap te demonstreren. Hij laat leden van zijn familie het beleid van Gianforte optuigen in een kleiduivenschietactie – ‘Openbare scholen ontkrachten’, zegt een kind, terwijl hij het inlaadt – en dan schiet Busse ze uit de lucht. Leuke eindewaarschuwing: zijn kind krijgt een scheur aan het einde.

Goede vorm op de buckaroo. (Voor alle duidelijkheid: ik ben een vreselijke schutter en heb precies één eekhoorn in mijn leven gedood.)

Het is tijd om de opening te vergroten en een kandidaat buiten de VS op te nemen. Javier Milei strijdt om de volgende president van Argentinië. Zoals mijn voormalige collega Eamon Whalen schreef, wordt Milei gesteund door een jeugdig cohort, ondanks dat hij een terugkeer vertegenwoordigt naar de vroegere rechtse politiek van het Latijns-Amerikaanse land. Milei houdt van libertaire economie, bagatelliseert de klimaatverandering en is eigenaar van een hond die vernoemd is naar Murray Rothbard.

Milei verscheen onlangs ook in de nieuwe show van Tucker Carlson. (In zijn nieuwe incarnatie als X-streamer heeft Carlson een reeks roadtrips gemaakt, verschillende autoritairen bezocht, en op de een of andere manier een nieuwe vervelende laag toegevoegd: blogger in het buitenland studeren.)

Milei, een voormalige tv-expert, reed onlangs door de straten van La Plata, met een kettingzaag boven zijn hoofd, om zijn wens te uiten om de huidige politiek van Argentinië te bezuinigen. “De politieke kaste is bang”, schreeuwde hij Reuters. En eerlijk gezegd, je hebt een kettingzaag.


Eervolle vermelding: Ken je dat filmpje nog van kandidaat Blake Masters? De waanzinnig griezelige, waarbij hij de woestijn in gaat en met een pistool schiet en zegt dat het pistool Duits is, maar op een manier die op Jezus Christus lijkt, kerel? Dat heb ik niet opgenomen. Het voldoet niet aan de criteria. Masters gaat in 2024 weer door, zo blijkt uit berichtgeving van de Wall Street Journal.





Bron: www.motherjones.com



Laat een antwoord achter