Het debat over Bitcoin-mijnbouw en klimaatbescherming is bijna net zo oud als Bitcoin zelf – en wordt gekenmerkt door misverstanden aan beide kanten. Daarom presenteren we drie slechte en vier goede argumenten.
Dus eerst de slechte argumenten. Het is het beste om ze buiten de discussie te houden, en ze zullen je helpen iemand te herkennen die misschien de discussie leidt met minder dan serieuze bedoelingen, maar eerder naar strohalmen grijpt om gelijk te hebben.
“Maar dat zijn de verkeerde gegevens…”
Hoeveel elektriciteit Bitcoin daadwerkelijk verbruikt, en hoeveel daarvan afkomstig is uit fossiele en hernieuwbare bronnen, is moeilijk te bepalen. Er zijn geen concrete antwoorden, alleen schattingen. Iedereen die de gegevens van Alex de Vries over de hele linie afwijst omdat hij een Bitcoin-scepticus is, maar die van Daniel Batten zonder voorbehoud vertrouwt, ook al staat hij dicht bij de mijnwerkers, schept weinig geloofwaardigheid. Hoe het ook zij, zelfs de meest optimistische schattingen laten zien dat het elektriciteitsverbruik van mijnwerkers sneller groeit dan dat het koolstofvrij wordt, en dat de CO2-uitstoot van de mijnbouw gelijk is aan die van een klein tot middelgroot industrieland. Je kunt het draaien totdat het in een spijker verandert – beter wordt het niet.
“Maar de banken…”
Er wordt vaak gezegd dat de bank- en financiële sector evenveel of zelfs meer elektriciteit gebruiken als Bitcoin. Ook dit is zeer lastig te meten. Maar zelfs als dat zo is, dient het slechts als een goed sjabloon voor een nog scherpere kritiek op Bitcoin: de banken bedienen ordes van grootte meer gebruikers, terwijl de infrastructuur die daarvoor nodig is nog niet is meegerekend in het elektriciteitsverbruik van Bitcoin. Volledige knooppunten, servers, uitwisselingen, blokverkenners, internetverkeer – dit alles moet worden opgeteld bij de consumptie van de mijnwerkers, en er zullen er nog veel meer bij komen als Bitcoin het betaalmiddel voor miljarden wordt.
“Maar mijnbouw helpt de energietransitie…”
Er wordt gezegd dat mijnwerkers, als strategische grootverbruikers, kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van hernieuwbare energiebronnen en bijvoorbeeld de verbranding van methaangas kunnen belonen. Dit is door talloze onderzoeken en artikelen gepostuleerd en ook bevestigd door enkele succesverhalen. Maar waar het op neerkomt is dat niet kan worden ontkend dat dit slechts een druppel op de gloeiende plaat is die niet eens een begin maakt met het compenseren van de klimaatschade veroorzaakt door de CO2-uitstoot. Je kunt bespreken waarom dit het geval is, je kunt iedereen de schuld geven behalve Bitcoin – de overheden, de elektriciteitsbedrijven – maar dat verandert niets aan de feiten. En de mijnwerkers hebben langzaam maar zeker geen tijd meer om hun grootse beloften na te komen… Dat brengt ons eindelijk bij een goed argument.
Goede argumenten
Er zijn geen zwart-wit of gemakkelijke antwoorden in dit debat. Maar naast de slechte zijn er ook goede argumenten, die we hieronder presenteren.
“Halvering reguleert het elektriciteitsverbruik vanzelf.”
De halvering van Bitcoin is een effectief mechanisme om het elektriciteitsverbruik en ook de ecologische gevolgen van Bitcoin te reguleren. Elke vier jaar halveert het aantal Bitcoins dat miners per blok vinden: in 2009 waren dat er 50, nu zijn dat er 6,25 en eind april zullen dat er nog maar 3.125 zijn. Hoewel de prijsstijging tot nu toe de effecten van de halvering ruimschoots heeft gecompenseerd, groeit niets voor altijd. Zelfs met optimistische aannames van prijzen in het midden van de zes cijfers zal het elektriciteitsverbruik in de mijnbouw de komende tien jaar stagneren en uiteindelijk afnemen. Deze zelfregulering werkt effectiever en sneller dan welke politieke interventie dan ook.
“Andere beleggingen hebben ook een ecologische voetafdruk – de meeste hebben zelfs een hogere.”
Eén perspectief op het ecologische effect van Bitcoin-mining is om de CO2-voetafdruk te berekenen van een euro die in Bitcoin is geïnvesteerd en deze vervolgens te vergelijken met die van andere investeringen. Hoewel de gegevens hier meer op schattingen dan op feiten zijn gebaseerd, zijn er veel aanwijzingen dat een in Bitcoin belegde euro een lagere CO2-voetafdruk heeft dan het gemiddelde van S&P-aandelen – om nog maar te zwijgen van individuele zware industriële aandelen – en waarschijnlijk ook als staatsobligaties met waarmee regeringen hun concrete razernij financieren. Het zou dus niet vergezocht zijn om te zeggen dat een euro belegd in Bitcoin beter is voor het klimaat dan wanneer deze op een spaarrekening blijft staan.
“Bitcoin is minder slecht dan de bio-industrie en toerisme”
Als je de CO2-uitstoot van Bitcoin vergelijkt met andere industrieën, zijn deze in het totaalbeeld volkomen verwaarloosbaar. Toerisme alleen al verbruikt ongeveer 50 keer zoveel CO2 als Bitcoin, en de landbouw stoot ongeveer 30 keer zoveel uit. Meer dan de helft van de landbouwemissies is gebaseerd op vleesconsumptie. En in tegenstelling tot Bitcoin veroorzaakt de massaproductie van vlees gezondheidsschade, is het de belangrijkste oorzaak van het uitsterven van diersoorten en is het gebaseerd op eindeloos dierenleed. Je zou de klacht over het elektriciteitsverbruik van Bitcoin kunnen weerleggen door te zeggen dat de ander alsjeblieft moet stoppen met elke dag een schnitzel te eten.
“Bitcoin als vroedvrouw van een nieuwe economie.”
Maar het gaat niet alleen over toerisme, niet alleen over landbouw, niet alleen over datacentra, video’s, textiel, cosmetica – het gaat over de waanzinnige overvloed die elke dag wordt vernieuwd door een giftige, stinkende, rokende plastic tsunami die over de hele wereld rolt. De onstuitbare groeidrift van ons economisch systeem was het beste medicijn tegen armoede dat de mensheid ooit heeft gehad. Maar de verschrikkelijke gevolgen voor onze planeet kunnen niet langer worden ontkend. Schaars geld zoals Bitcoin zou kunnen helpen een nieuw, duurzamer economisch systeem tot stand te brengen.
Source:https://bitcoinblog.de/2024/03/27/gute-und-schlechte-argumente-fuer-den-stromverbrauch-von-bitcoin/
