Hardware die kapot gaat in je telefoon; software die u op internet volgt; systemen die uw gezicht kunnen herkennen en uw auto kunnen volgen: de staatspolitie van New York verdrinkt in surveillancetechnologie.
Alleen al vorig jaar tekenden de Troopers voor minstens 15 miljoen dollar aan contracten voor krachtige nieuwe surveillance-instrumenten, volgens een New Yorkse Focus and Intercept-evaluatie van staatsgegevens. Hoewel omvangrijk, zijn de acquisities van de staatspolitie niet uniek onder de staats- en lokale wetshandhavingsinstanties. Afdelingen in het hele land kopen tools om de persoonlijke gegevens van burgers op te slokken, plus steeds toegankelijkere technologie om deze te synthetiseren.
“Het is een wild westen”, zegt Sean Vitka, privacyadvocaat en beleidsadviseur voor Demand Progress. “We zien dat een industrie zich steeds meer richt op het mogelijk maken van massale surveillance zonder garantie.”
Tot nu toe hebben lokale functionarissen er niet veel aan gedaan. Surveillancetechnologie heeft de traditionele privacywetten ruimschoots overtroffen, en de wetgevers zijn er grotendeels niet in geslaagd deze achterstand in te halen. In New York lanceerden wetgevers vorig jaar een wetgevende campagne die al jaren in de maak is om het ingrijpen van de politie te beteugelen – maar nu gouverneur Kathy Hochul in plaats daarvan aandringt op een streng misdaadbeleid, heeft geen van hun wetsvoorstellen de commissie verlaten. .
Daarom wenden voorstanders van privacy in New York zich tot het Congres. Een verhit congresdebat over de toekomst van een spionagewet biedt de mogelijkheid om het staats- en lokale politietoezicht ernstig te beperken door middel van federale regelgeving.
Het gaat om Sectie 702 van de Foreign Intelligence Surveillance Act (FISA), die op 19 april afloopt. De wet is berucht vanwege een bepaling die de FBI toegang geeft tot Amerikaanse communicatie die verwikkeld is in de internationale spionage van inlichtingendiensten. Terwijl sommige leden van het Congres eraan werken om die ‘achterdeur’ te sluiten, dringen ze ook aan op het verbieden van een zogenaamde maas in de datamakelaar, waardoor rechtshandhavingsinstanties zonder bevel de persoonlijke gegevens van burgers van particuliere leveranciers kunnen kopen. Het dichten van deze maas in de wet zou waarschijnlijk een groot deel van de onlangs aangekochte surveillancetechnologie van de New York State Police illegaal maken.
Leden van de rechterlijke commissies van het Huis en de Senaat, die wetsvoorstellen hebben ingediend om de mazen in de wet te dichten, leiden de laatste tweeledige beschuldiging van hervorming. Leden van de inlichtingencommissies van het Huis en de Senaat dringen er intussen op aan om de tijdelijke oplossingen voor het bevel te behouden. De Democratische leiders van beide kamers – Hakeem Jeffries, leider van de minderheidsgroepen in het Huis van Afgevaardigden en leider van de meerderheid in de Senaat, Chuck Schumer, beiden uit New York – hebben zich tot nu toe stil gehouden over het spionagedebat. Nu de vervaldatum van Sectie 702 nadert, proberen lokale belangenbehartigers hen aan boord te krijgen.
Dinsdag stuurde een groep van 33 organisaties, waarvan velen uit New York, een brief naar Jeffries en Schumer, waarin ze er bij hen op aandrongen de mazen in de wet te dichten. Meer dan honderd grassroots- en burgerrechtengroeperingen uit het hele land stuurden deze week een soortgelijke petitie naar de wetgevers.
“Deze producten zijn zeer invasief, discriminerend en rijp voor misbruik.”
“Deze producten zijn zeer invasief, discriminerend en rijp voor misbruik”, zegt Albert Fox Cahn, uitvoerend directeur van het Surveillance Technology Oversight Project, die beide brieven ondertekende. Ze bereiken “bijna elk aspect van ons digitale en fysieke leven.”
Het kantoor van Jeffries weigerde commentaar te geven. Het kantoor van Schumer reageerde vóór publicatie niet op een verzoek om commentaar.
In beide brieven werd een rapport van Wired van vorige maand aangehaald, waaruit bleek dat de Republikeinse vertegenwoordiger Mike Turner uit Ohio, de voorzitter van de House Intelligence Committee, wees op de protesten in New York City tegen de Israëlische oorlog tegen Gaza als argument tegen de hervorming van de spionagewet. Bronnen vertelden Wired dat Turner in een presentatie aan collega-Republikeinen in het Huis van Afgevaardigden suggereerde dat demonstranten in New York banden hadden met Hamas – en daarom onderworpen zouden moeten blijven aan de ongeoorloofde surveillance-achterdeur van Sectie 702. Een woordvoerder van de inlichtingencommissie betwistte de karakterisering van de opmerkingen van Turner, maar zei dat de protesten “een reactie waren op wat lijkt op een verzoek van Hamas.”
“De werkelijke impact van dergelijk toezicht op protest en afwijkende meningen is diepgaand en onmiskenbaar”, aldus de brief uit New York, onder leiding van Empire State Indivisible en het Brennan Center for Justice van de NYU Law School. “Nu Rep. Turner uw eigen kiezers in het vizier heeft geplaatst, is uw leiderschap dringend nodig.”
Politietoezicht vandaag ziet er heel anders uit dan tien, vijf of zelfs drie jaar geleden. Een rapport van het Amerikaanse bureau van de directeur van de Nationale Inlichtingendienst, dat vorig jaar werd vrijgegeven, stelde het bondig: “De regering zou nooit toestemming hebben gekregen om miljarden mensen te dwingen te allen tijde apparatuur voor het volgen van hun locatie bij zich te hebben, om te loggen en te volgen het grootste deel van hun sociale interacties, of om onberispelijke registraties bij te houden van al hun leesgewoonten.”
Dat rapport vestigde specifieke aandacht op de “maas in de wet van datamakelaars”: de praktijk van wetshandhavers om gegevens te verkrijgen waarvoor ze anders een bevelschrift zouden moeten verkrijgen door deze van makelaars te kopen. De staatspolitie van New York heeft de afgelopen jaren steeds meer misbruik gemaakt van de maas in de wet, door schijnbaar zoveel technologie en data op te kopen als ze maar te pakken konden krijgen.
In 2021 kocht de staatspolitie een abonnement op ShadowDragon, dat is ontworpen om websites te scannen op aanwijzingen over beoogde individuen en deze vervolgens te synthetiseren tot diepgaande profielen.
“Ik wil alles weten over de verdachte: Waar halen ze hun koffie? Waar halen ze hun benzine? Waar is hun elektriciteitsrekening? Wie is hun moeder? Wie is hun vader?” De oprichter van ShadowDragon zei in een interview dat in 2021 door The Intercept werd opgegraven. Het bedrijf beweert dat zijn software kan anticiperen op misdaad en geweld – een praktijk die trendy is onder wetshandhavingstechnologiebedrijven en bekend staat als ‘predictive policing’, waarvan ethici en waakhonden waarschuwen dat deze onnauwkeurig kan zijn. en bevooroordeeld.
De staatspolitie verlengde in januari vorig jaar hun ShadowDragon-abonnement en betaalde $ 308.000 voor een contract van drie jaar. Dat was een van de minstens negen websurveillancetools die de staatspolitie vorig jaar contracten tekende, ter waarde van in totaal minstens 2,1 miljoen dollar.
Onder de andere bedrijven waarmee de Troopers een contract hebben gesloten, zijn Cognyte ($ 310.000 voor een contract van drie jaar); Wooster ($110.000 over drie jaar); Skopenow ($280.000); Griffeye ($ 209.000); het kredietinformatiebureau TransUnion ($159.000); en Echosec ($262.000 over twee jaar), dat gespecialiseerd is in het gebruik van “wereldwijde sociale media, discussies en defensieforums” om mensen te geolokaliseren. Ze kochten ook Cobwebs-software, een massale websurveillancetool gemaakt door voormalige Israëlische militairen en inlichtingenfunctionarissen – onderdeel van de miljardenindustrie van dat land, die zijn producten vaak op Palestijnen test.
Dat is waarschijnlijk niet de volledige omvang van het door derden bemiddelde surveillancearsenaal van de staatspolitie. Zoals New York Focus vorig jaar onthulde, is de staatspolitie al jaren op zoek naar programma’s die grote hoeveelheden gegevens van sociale media verzamelen, deze doorzoeken en vervolgens inzichten – inclusief de realtime locatie-informatie van gebruikers – aan de wet doorgeven. handhaving. Deze contracten komen niet voor in de staatscontractgegevens, wat erop wijst dat de openbare bekendmakingen onvolledig zijn. Afhankelijk van de manier waarop de programma’s hun gegevens verkrijgen, kan het dichten van de maas in de datamakelaars de verkoop ervan aan wetshandhavingsinstanties in de weg staan.
De staatspolitie weigerde vragen te beantwoorden over de manier waarop haar agenten surveillance-instrumenten gebruiken.
“We bespreken geen specifieke strategieën of technologieën, omdat deze een blauwdruk vormen voor criminelen die onze leden en het publiek in gevaar brengen”, zei woordvoerder Deanna Cohen van de staatspolitie in een e-mail.
Het sluiten van de gegevens De maas in de wet van makelaars zou de technologische hausse op het gebied van politietoezicht niet volledig beperken. De staatspolitie van New York heeft ook haar investeringen in technologie vergroot waar de FISA-hervormingen niets aan zouden doen, zoals drones uit de lucht en automatische kentekenplaatlezers, die gegevens van miljarden scans opslaan om doorzoekbare voertuiglocatiedatabases te creëren.
Ze hebben ook miljoenen uitgegeven aan forensische tools voor mobiele apparaten, oftewel MDFT’s, krachtige hackhardware en -software waarmee gebruikers volledige, doorzoekbare kopieën van de gegevens van een mobiele telefoon kunnen downloaden, inclusief berichten op sociale media, e-mails, web- en zoekgeschiedenis en van minuut tot minuut locatie-informatie van minuten.
Waakhonden waarschuwen voor mogelijke misbruiken die gepaard gaan met de proliferatie van MDFT’s. Het Israëlische MDFT-bedrijf Cellebrite heeft repressieve autoriteiten over de hele wereld geholpen, waaronder de politie in Botswana, die het gebruikte om toegang te krijgen tot de bronnenlijst van een journalist, en Hong Kong, waar de politie het inzette tegen leiders van de pro-democratische protestbeweging daar.
In de Verenigde Staten beweren wetshandhavers dat uitgebreidere bescherming van de burgerlijke vrijheden hen ervan weerhoudt de technologie te misbruiken. Maar volgens de technologieorganisatie Upturn heeft ongeveer de helft van de politiediensten die MDFT’s hebben gebruikt dit gedaan zonder intern beleid. Ondertussen heeft de politie mensen gemanipuleerd om ermee in te stemmen dat hun telefoon zonder bevel gekraakt zou worden – bijvoorbeeld door hen generieke toestemmingsformulieren te laten ondertekenen waarin niet wordt uitgelegd dat de politie toegang zal hebben tot alle gegevens van hun telefoon.
In oktober 2020 hadden de politiediensten van New York, waarvan bekend was dat ze MDFT’s gebruiken, er minder dan $ 2,2 miljoen aan uitgegeven, en volgens een rapport van Upturn had geen enkele bekende MDFT-gebruikende afdeling in het land de grens van een miljoen dollar bereikt.
Tussen september 2022 en november 2023 tekende de staatspolitie echter voor meer dan 12,1 miljoen dollar aan contracten voor MDFT-producten en -training, zo ontdekten New York Focus en The Intercept. Ze tekenden een vijfjarige overeenkomst ter waarde van $ 4 miljoen met Cellebrite, terwijl andere contracten naar MDFT-bedrijven Magnet Forensics en Teel Technologies gingen. De verschillende producten vallen telefoons op verschillende manieren aan en hebben dus verschillende sterke en zwakke punten, afhankelijk van het type telefoon, aldus Emma Weil, senior beleidsanalist bij Upturn.
De technologie van Cellebrite kost aanvankelijk ongeveer $10.000-$30.000 voor een officiële licentie, en vervolgens tientallen of honderdduizenden dollars voor de mogelijkheid om een bepaald aantal telefoons te hacken. Volgens Weil zou de opgeblazen rekening van de staatspolitie kunnen betekenen dat Cellebrite zijn prijzen dramatisch heeft verhoogd, of dat de Troopers “meer intensieve ondersteuning krijgen om moeilijkere telefoons te ontgrendelen.”
Als het Congres het goedkeurt Als de Sectie 702-verlenging plaatsvindt zonder de oplossingen voor het bevelschrift aan te pakken, zal de staats- en lokale wetgeving het belangrijkste strijdtoneel worden in de strijd tegen de maas in de wet van datamakelaars. In New York hebben staatswetgevers minstens veertien wetsvoorstellen ingediend als onderdeel van hun campagne om het politietoezicht aan banden te leggen, maar geen enkele is van de grond gekomen.
Als de wetgevende macht een aantal van de toezichtswetten goedkeurt, kunnen ze op tegenstand stuiten als ze op het bureau van de gouverneur terechtkomen. Hochul heeft de deugden van de politietoezichttechnologie geprezen en zich ertoe verbonden het vermogen van de wetshandhaving om de daardoor verzamelde informatie uit te breiden, uit te breiden. Sinds ze het huis van de gouverneur betrad, heeft ze elk jaar voorgesteld om de financiering van het Crime Analysis Center Network in New York ruwweg te verdubbelen, een reeks politie-inlichtingencentra die informatie verspreiden onder de lokale en federale wetshandhavingsinstanties, en ze heeft herhaaldelijk de financiering voor het toezicht op de sociale media van de staatspolitie verhoogd. ploegen.
De staatspolitie heeft “haar toezicht opgevoerd”, zei ze in november. “Dit alles is een reactie op onze wens, onze sterke toewijding, om ervoor te zorgen dat New Yorkers niet alleen veilig zijn, maar zich ook veilig voelen.”
Dit verhaal werd gepubliceerd in samenwerking met New York Focus, een non-profit nieuwssite die onderzoekt hoe macht werkt in de staat New York. Schrijf je hier in voor hun nieuwsbrief.
Bron: theintercept.com
