Het is nooit een slecht moment om na te denken over het overvloedige bewijsmateriaal voor de rol van de Saoedische regering bij het faciliteren van de terroristische aanslagen van 11 september 2001. In feite is het op dit moment aantoonbaar belangrijker dan ooit, nu de regering-Biden schijnbaar vastbesloten is een wederzijds akkoord te ondertekenen. defensiepact met diezelfde regering – een pact dat de Verenigde Staten juridisch zou verplichten zich in een nieuwe oorlog in het Midden-Oosten te laten meeslepen door samen met Saoedi-Arabië te vechten als en wanneer het land wordt aangevallen. Naarmate dit vreselijke idee dichter bij de realiteit komt, is er nog meer bewijsmateriaal aan het licht gekomen voor de medeplichtigheid van de Saoedische regering aan de aanslagen.
Voor het eerst gemeld door de Florida-buldog, de laatste onthullingen komen uit een rechtszaak in mei die voortkomt uit de lopende rechtszaak die de families van de slachtoffers van 9/11 tegen de Saoedische regering hebben aangespannen, waarin ze de poging van het koninkrijk om de rechtszaak te laten verwerpen, betwisten. Door de dossiers verspreid zijn overvloedige verwijzingen naar nooit eerder vertoond bewijsmateriaal verzameld door de advocaten van de families tijdens het ontdekkingsproces en opgenomen in het materiaal dat in september 2021 door president Joe Biden is vrijgegeven, waaruit volgens hen zonder enige twijfel blijkt dat de Saoedische regering speelde een integrale en doelbewuste rol bij het helpen van de kapers van 11 september om bijna drieduizend Amerikanen te doden.
Als je de indiening leest, is het moeilijk om het oneens te zijn.
Eén van de genoemde bewijzen is een video die door de autoriteiten is gevonden in het appartement van de Saoedische staatsburger Omar al-Bayoumi, nadat zij dit kort na de aanslagen hadden binnengevallen. Al-Bayoumi was niet simpelweg een aanwinst van het General Intelligence Presidency (GIP), de belangrijkste spionagedienst van Saoedi-Arabië, hoe vernietigend dat ook is. Volgens een FBI-rapport uit 2017 dat twee jaar geleden werd vrijgegeven, ontving hij ook zijn maandelijkse GIP-toelage via, en rapporteerde hij zijn inlichtingenverzameling aan, de toenmalige Saoedische ambassadeur in de Verenigde Staten, prins Bandar bin Sultan al-Saud, een goed verbonden, ambtenaar die al lang bevriend was met onder meer de familie Bush.
Volgens de documenten is op de band, die de politie “slechts enkele dagen” voordat het document werd ingediend, geproduceerd, te zien hoe Al-Bayoumi door Washington, DC rijdt – met twee Saoedische ambassadefunctionarissen waarvan de FBI heeft vastgesteld dat ze een “band met Al-Qa” hadden. ida” – waarin “hij het Amerikaanse Capitool uitvoerig inspecteert”, waarbij hij de “structurele kenmerken, ingangen en veiligheidsposten” opmerkt, en “mak[ing] opmerkingen die overal de vijandigheid jegens het Westen en het Congres weerspiegelen, inclusief de senatoren die ‘alle beslissingen nemen’.” Zoals in het dossier staat, was het Capitool van de VS een van de doelwitten die de kapers hadden besproken, en het zou heel goed het beoogde doelwit van Flight kunnen zijn geweest. 93 voordat een passagiersopstand het in Pennsylvania deed neerstorten.
Nog een bewijsstuk verzameld uit het appartement van al-Bayoumi: een tekening van een vlak naast een vergelijking en berekeningen die bedoeld waren “om de afstand te bepalen waarop een doel op de grond zichtbaar zal zijn vanaf een bepaalde hoogte”, zoals bepaald door een luchtvaartmaatschappij. deskundige.
De kapers van 11 september hadden moeten weten ‘vanaf welke afstanden en hoogten ze hun doelen zouden kunnen zien’, en deze informatie gaf hen ‘de visuele aanwijzingen die nodig waren om de gekaapte straalvliegtuigen op hun doelen af te vliegen’, citeert het dossier. deskundige zoals gezegd. Ondertussen, zo stelt het dossier, had de vergelijking op de tekening niets te maken met wat al-Bayoumi later later in een latere verklaring beweerde: dat de tekening slechts ging over het meten van de afstand tussen verschillende steden.
In haar rapport uit 2017 concludeerde de FBI dat “de kans 50/50 is [al-Bayoumi] geavanceerde kennis had van de aanslagen van 11 september.” Maar deze twee bewijsstukken alleen al maken dit tot een van de grootste understatements van deze eeuw. Als al-Bayoumi mogelijke voorkennis had over de aanslagen van 11 september, dan komt dat omdat hij duidelijk nauw betrokken was bij de planning ervan.
Ondertussen blijkt uit de telefoongegevens die in het dossier worden aangehaald, heen-en-weergesprekken tussen al-Bayoumi en de Saoedische ambassade, het consulaat en verschillende functionarissen op belangrijke punten: vóór de aankomst van twee van de kapers in Los Angeles, “tussen en voorafgaand aan en direct na belangrijke gebeurtenissen in de verleende logistieke hulp aan de kapers, en voor en na de partij die al-Bayoumi voor de kapers hield en hen met een lokaal ondersteuningsnetwerk verbond.
Uit andere telefoongegevens blijkt dat al-Bayoumi en de Saoedische consulaire functionaris Fahad al-Thumairy Ismail Mana, een andere functionaris van het Saoedische Ministerie van Islamitische Zaken (MOIA, dat er al lang van wordt beschuldigd een middel te zijn voor de verspreiding van extremisme), bellen, kort voordat hij een ontmoeting gehad met de kapers. Hij plaatste oproepen om de kapers een appartement te vinden voordat ze arriveerden. Al-Bayoumi had vóór hun aankomst minstens vijf keer het verhuurkantoor van zijn eigen appartementencomplex bezocht, met de vraag of er een appartement beschikbaar was in de “dichte nabijheid” van hem, volgens bewijsmateriaal verzameld door ontdekking. Dit alles, ook al zou al-Bayoumi later beweren dat hij de twee kapers volkomen toevallig ontmoette op de dag dat ze arriveerden.
De indiening werpt ook meer licht op Mana zelf, een figuur die eerder werd genoemd in de beëdigde verklaring van een voormalige FBI-agent voor terrorismebestrijding. Een lid van de King Fahad-moskee, waar Mana toezicht op hield als onderdeel van zijn MOIA-werk – een moskee die overigens door Saoedi-Arabië was gefinancierd en waarvan de FBI had geconcludeerd dat deze de locatie was geweest van “extremistisch-gerelateerde activiteiten zowel vóór als na 11 september ‘ – getuigde dat hij ‘een felle haat koesterde tegen niet-moslims en anti-Amerikaanse overtuigingen koesterde.’ Uit bewijsmateriaal blijkt dat al-Bayoumi en al-Thumairy Mana kenden en ermee samenwerkten, zoals blijkt uit het telefoonboek van al-Bayoumi, waarin Mana werd vermeld onder het Saoedische consulaat met de identificatie ‘Islamitische zaken’. Al-Bayoumi ontmoette de andere twee in de moskee kort nadat hij de kapers had ontmoet, zo blijkt uit getuigenverklaringen.
Dit zijn slechts enkele van de meest in het oog springende onthullingen in het dossier die voortbouwen op eerdere onthullingen, waardoor het steeds meer en meer onmiskenbaar wordt dat de aanslagen van 11 september niet hadden kunnen plaatsvinden zonder de directe, doelbewuste inspanningen van de Saoedische regering en zijn ambtenaren. Kortom, ze stellen vast dat een Saoedische inlichtingendienst, betaald door de Saoedische ambassadeur en met talrijke officiële Saoedische officiële contacten, niet alleen heeft geholpen om twee van de toekomstige kapers van 11 september in de Verenigde Staten op te zetten, maar blijkbaar nauw betrokken was bij de daadwerkelijke planning. van de aanvallen – tot het punt waarop een van hun potentiële doelwitten werd ontdekt.
De grote vraag op dit moment is: waarom zouden Amerikanen zich in vredesnaam ooit verplichten om te vechten en te sterven namens een regering die dit heeft gedaan, zoals de regering-Biden wil?
Het antwoord is dat ze dat niet zouden doen – tenzij ze daartoe worden gedwongen, tegen hun geïnformeerde toestemming in. Ten eerste door een president die wanhopig wil beweren dat de ramp die hij in het Midden-Oosten heeft veroorzaakt op de een of andere manier allemaal de moeite waard is geweest; en bovenal door een politieke klasse die de wensen van een verre buitenlandse regering als belangrijker beschouwt dan de strijd van haar eigen volk.
Bron: jacobin.com
