Het wetsvoorstel van senator Elizabeth Warren zou een einde maken aan de handel in waterfutures – Mother Jones

Dit verhaal is oorspronkelijk gepubliceerd door de Bewaker en wordt hier weergegeven als onderdeel van de Klimaatbureau samenwerking.

Met particuliere investeerders Klaar om te profiteren van de waterschaarste in het Westen, streven de Amerikaanse senator Elizabeth Warren en vertegenwoordiger Ro Khanna naar een wetsvoorstel om de handel in water als handelsartikel te verbieden.

De wetgevers zullen het wetsvoorstel donderdagmiddag indienen Voogd heeft geleerd. “Water is geen handelswaar waar de rijken en machtigen van kunnen profiteren”, zegt Warren, de progressieve Democraat uit Massachusetts. “Vertegenwoordiger Khanna en ik komen op om water te beschermen tegen speculatie op Wall Street en ervoor te zorgen dat een van onze meest essentiële hulpbronnen niet wordt geveild aan de hoogste bieder.”

Door de handel in waterfutures kunnen investeerders – waaronder hedgefondsen, boeren en gemeenten – water en waterrechten verhandelen als handelswaar, vergelijkbaar met olie of goud. De praktijk is momenteel beperkt tot Californië, waar ‘s werelds eerste termijnmarkt voor water werd gelanceerd. Tot nu toe is de markt nog niet van de grond gekomen, getemperd door de realiteit dat de fysieke handel in water in de staat beperkt is. Na een paar natte jaren in Californië is ook de prijs van waterfutures gedaald.

Maar de Future of Water Act van Warren en Khanna is opnieuw ingevoerd vanwege de groeiende bezorgdheid over de inmenging van investeerders in westerse waterrechten. Het wetsvoorstel werd oorspronkelijk twee jaar geleden ingediend, maar werd niet ter stemming voorgelegd. De wetgevers en voorstanders van het wetsvoorstel beweren dat dit een cruciaal moment is om het opnieuw in te voeren – en de handel in waterfutures te stoppen voordat de klimaatcrisis en de bloeiende waterspeculatie de voorraden dreigen te verkleinen en de prijzen opdrijven.

A Voogd Uit onderzoek naar een ongekende verkoop van Colorado River-water ter waarde van 24 miljoen dollar is gebleken dat bedrijven op discrete wijze duizenden hectaren landbouwgrond hebben verworven – en de waterrechten die daarmee gepaard gaan. Nu water steeds schaarser wordt, staan ​​deze bedrijven klaar om enorme winsten te maken door water te verkopen aan dorstige ontwikkelingsgemeenschappen.

“Er is een grote watergreep in het westen en dit is een heel goed moment om ons voor te stellen een weg af te sluiten voor deze enorme financiële belangen om de waterschaarste te exploiteren”, zegt Mary Grant, campagneleider bij Food and Water Watch, een van de andere organisaties. dan 275 milieu- en belangengroepen, waaronder de Sunrise Movement en het Center for Biological Diversity, die de wetgeving hebben gesteund.

“Ik denk dat we de markt nu moeten stoppen. voordat het van start gaat, ‘zei Grant.

De allereerste waterfuturesmarkt ooit – de NASDAQ Veles California Water Index – werd in 2020 gelanceerd en bood beleggers de mogelijkheid te wedden op de prijs van water en de waarschijnlijkheid van waterschaarste. De markt werd aanvankelijk geadverteerd als een manier voor Californische watergebruikers, waaronder boeren en gemeenten, om hun risico’s af te dekken tegen een volatiele watermarkt te midden van afnemende voorraden.

Op deze markt wordt geen fysiek water uitgewisseld. In plaats daarvan wedden de deelnemers erop of de prijs van water zal stijgen of dalen. Zoals het Pacific Institute uitlegt: als een boer waterfutures koopt voor 600 dollar en als zijn contract is afgewikkeld, stijgt de prijs naar 800 dollar, dan is de verkoper hem 200 dollar schuldig. De boer zou dat geld kunnen gebruiken om fysiek water te kopen of verliezen te dekken.

De belangstelling voor de handel in waterfutures is tot nu toe laag gebleven. Beleggers leken ook afgeschrikt door het feit dat de formule en transactiegegevens die worden gebruikt om de waterprijzen voor de termijnmarkt te berekenen openbaar zijn.

Toch stonden wetgevers, milieugroeperingen en zelfs een VN-expert op het gebied van water en mensenrechten sceptisch tegenover de nieuwe markt, die volgens hen de commodificatie en privatisering van water zou kunnen bevorderen, en zelfs investeerders zou kunnen aanmoedigen om de echte watermarkt te manipuleren.

Als de watertermijnmarkt inderdaad aantrekt, “zou dit een grote financiële speculant een heel grote stimulans kunnen geven om daadwerkelijk betrokken te raken bij de onderliggende watermarkt”, legt Grant uit. “Ze zouden bijvoorbeeld waterrechten kunnen kopen om de prijs op te drijven, zodat ze vervolgens geld kunnen verdienen op de termijnmarkt.”