Dit verhaal is oorspronkelijk gepubliceerd door Maalkoren en wordt hier weergegeven als onderdeel van de Klimaatbureau samenwerking.
De afgelopen halve eeuw heeft in veel delen van de wereld opmerkelijke verbeteringen in de luchtkwaliteit gezien, grotendeels dankzij wetgeving als de Clean Air Act. Dergelijke inspanningen waren gericht op verontreinigende stoffen zoals de groep chemicaliën die bekend staat als aërosolen, waaronder zwaveldioxide, stikstofdioxide en andere verbindingen die schadelijk zijn voor de menselijke gezondheid.
Net als broeikasgassen worden aërosolen geproduceerd door auto’s, fabrieken en energiecentrales, maar in tegenstelling tot broeikasgassen maken ze de aarde koeler in plaats van warmer. Dit komt omdat aërosolen de zonnestralen reflecteren, in plaats van de warmte ervan vast te houden zoals koolstof. Sommige studies schatten dat de wereld zonder aërosolvervuiling al met nog een halve graad Celsius zou kunnen zijn opgewarmd.
Dit creëert een lastige paradox, die de beroemde klimaatwetenschapper James Hansen een ‘Faustiaans koopje’ heeft genoemd. Als je aërosolen uit de lucht verwijdert, verminder je de gezondheidseffecten van vervuiling, waardoor duizenden mensen worden gered van long- en hartziekten, maar je zou ook de opwarming van de aarde kunnen verergeren. Deze krachtige relatie is de afgelopen jaren zichtbaar geworden in de zeescheepvaart: nu vrachtschepen sinds 2020 zijn gestopt met het gebruik van vuile bunkerbrandstof, zijn ze ook gestopt met het uitstoten van sporen van zwaveldioxide, waardoor de temperatuur op aarde met een sprong is gestegen. extra 0,05 graden C.
Nu blijkt uit nieuw onderzoek dat de interactie tussen aërosolen en broeikasgassen ook gevolgen heeft voor overstromingen, een van de duurste klimaatrampen. Een peer-reviewed artikel dat deze week werd gepubliceerd in Natuurcommunicatie constateert dat de aanwezigheid van giftige aerosolen in de atmosfeer boven de Verenigde Staten de gevolgen van de klimaatverandering op de regenval tientallen jaren heeft helpen onderdrukken, waardoor een golf van regenval en overstromingsrisico’s als gevolg van de klimaatverandering werd uitgesteld. De goedkeuring van wetten voor schone lucht, die deze aërosolen uit de atmosfeer verwijderden, ontketende ironisch genoeg een trend van steeds erger wordende overstromingen.
De resultaten van het artikel helpen bij het oplossen van wat een mysterie was in de klimaatwetenschap: hoewel warmere lucht meer vocht vasthoudt, is de regenval in de Verenigde Staten niet toegenomen op de manier waarop wetenschappers hadden verwacht naarmate de temperatuur stijgt.
“Dit artikel benadrukt dat de tegenwerking tussen aërosolen en broeikasgassen de afgelopen decennia waarschijnlijk veel klimaatgevaren heeft gemaskeerd”, zegt Geeta Persad, assistent-professor aardwetenschappen aan de Universiteit van Texas in Austin en een expert op het gebied van aerosolen. (Persad was niet betrokken bij het onderzoek.)
“Als de uitstoot van aerosolen de komende decennia drastisch daalt en de broeikasgassen niet, kunnen veel van deze onverwachte klimaatrisico’s aan het licht komen,” voegde Persad eraan toe.
Het artikel maakt gebruik van gegevens van duizenden regenmeters om te achterhalen hoe aërosolen en broeikasgassen de neerslaggemiddelden en de frequentie van extreme regenbuien hebben beïnvloed. Door het gebruik van regenmeters konden onderzoekers nagaan hoe de twee soorten door de mens veroorzaakte vervuiling elkaar in verschillende regio’s van het land in evenwicht houden.
Broeikasgassen stapelen zich al meer dan een eeuw op in de atmosfeer en hebben een vrij eenvoudige impact op de regenval. Hoe meer koolstofdioxide er in de atmosfeer zit, hoe heter het wordt; hoe warmer het wordt, hoe meer vocht de atmosfeer kan bevatten. Aerosolen zijn ingewikkelder: ze reageren anders op verschillende soorten wolken, en als gevolg daarvan varieert hun impact op de regenval van regio tot regio en van seizoen tot seizoen. In het grootste deel van de VS hebben ze de zaken droger gemaakt.
De goedkeuring van de baanbrekende Clean Air Act in 1970 veroorzaakte een snelle daling van de vervuiling door aërosols, omdat fabrieken ‘scrubber’-apparaten installeerden om hun schoorstenen schoon te maken en autofabrikanten hun auto’s aanpasten om aan de emissielimieten te voldoen. Door het verdwijnen van deze aërosolen gingen broeikasgassen de atmosfeer domineren, waardoor de neerslagtotalen begonnen te stijgen. Als die aerosolen er niet waren geweest, zo stelt de krant, zouden de regenval en overstromingen in de Verenigde Staten al tientallen jaren eerder zijn begonnen te verergeren.
Door het effect van deze aërosolen te scheiden, kunnen de onderzoekers ook voorspellingen doen over hoe het overstromingsrisico de komende tien jaar zal veranderen. Dat is geen goed nieuws: nu er niets is dat het hittevangende effect van koolstofdioxide en methaan kan compenseren, staat een groot deel van het land op het punt natter te worden en nog veel meer monsterstormen te zien.
“Deze enigszins snelle intensivering van extreme regenval is het nieuwe normaal, tenminste voor de komende vijf jaar”, zegt Mark Risser, wetenschappelijk onderzoeker aan het Lawrence Berkeley National Lab en een van de hoofdauteurs van het artikel.
Het effect is het meest uitgesproken in het zuidoosten van de Verenigde Staten, waar een hele reeks orkanen en stortbuien de afgelopen jaren voor miljarden dollars aan overstromingsschade hebben veroorzaakt. De auteurs constateren dat de vervuiling door aerosolen de neerslag in de zomer en de herfst heeft beperkt tot het einde van de 20e eeuw, toen het effect van broeikasgassen in de regio begon te domineren. Dat leidde zowel tot een toename van de jaarlijkse neerslagtotalen als tot een toename van de frequentie van grote regenbuien. (Eerder onderzoek heeft aangetoond dat aërosolen ook het ontstaan van tropische stormen kunnen onderdrukken door de vorming van wolken te verstoren.)
De bevindingen van het artikel kunnen grote gevolgen hebben voor de komende decennia van milieuregulering. Het Environmental Protection Agency van president Biden haast zich om strikte regelgeving rond industriële vervuiling af te ronden die de uitstoot van belangrijke aërosolverontreinigende stoffen zoals zwaveldioxide zou kunnen terugdringen. Als deze regels van kracht worden, zouden ze van toepassing zijn op tal van faciliteiten in het zuidoosten, inclusief de petrochemische faciliteiten in de regio Louisiana die bekend staan als ‘Cancer Alley’.
Deze regelgeving zou inwoners die in de buurt van industriële faciliteiten wonen beschermen tegen astma, hartziekten en kanker, maar een verdere afname van aerosolen zou het orkaanseizoen ook kunnen verergeren doordat grote stormen vocht kunnen vasthouden – wat meer gebeurtenissen betekent zoals de orkaan Harvey, die in 2017 toesloeg. en verbijsterde klimaatwetenschappers door meer dan 50 centimeter regen te laten vallen boven Houston, Texas.
Persad, de aërosolenexpert, zegt dat de krant een grimmige waarschuwing geeft over toekomstige klimaatrisico’s. Als de luchtvervuiling in de Verenigde Staten de komende decennia afneemt, kunnen veel meer Amerikanen in regio’s zoals het zuidoosten te maken krijgen met sterkere stormen en ernstiger overstromingen.
“We kijken naar een situatie waarin je de komende dertig jaar ofwel kunt blijven maskeren, ofwel 50 procent meer opwarming kunt onthullen”, zei ze. “Tot nu toe is er niet veel inzicht in de mate waarin de evolutie van dit aerosolsignaal, gedurende de levensduur van een hypotheek op een huis dat iemand vandaag koopt, de klimaatgevaren waaraan hij of zij wordt blootgesteld, zal beïnvloeden.”
Bron: www.motherjones.com
