Hoe Leonard Leo’s Dark Money Network een nieuwe aanval op de stemrechtenwet orkestreerde – Mother Jones

Op 20 november een panel van drie rechters op de 8^e Het Circuit Court of Appeals oordeelde dat particuliere eisers geen rechtszaken konden aanspannen om sectie 2 van de Voting Rights Act af te dwingen, de belangrijkste resterende bepaling van de historische burgerrechtenwet, die stempraktijken en -procedures verbiedt die gekleurde kiezers discrimineren. “Het statuut zwijgt over het bestaan ​​van een particulier actierecht”, schreef rechter David Stras uit Minnesota, die door Donald Trump was benoemd. De mening van Stras vertegenwoordigde het nieuwste salvo tegen het stemrecht van het donkergeldnetwerk dat verbonden is met medevoorzitter van de Federalist Society, Leonard Leo.

De 8^e Het besluit van het Circuit is alleen van toepassing op staten die onder zijn jurisdictie vallen – Arkansas, Iowa, Minnesota, Missouri, Nebraska, North Dakota en South Dakota – maar als het landelijk wordt aangenomen, zou het een bijna fatale slag toebrengen aan de Voting Rights Act. In het advies stond dat alleen de Amerikaanse procureur-generaal rechtszaken kan aanspannen om Sectie 2 af te dwingen, maar de overgrote meerderheid van dergelijke zaken wordt aangespannen door particuliere eisers, doorgaans individuele kiezers vertegenwoordigd door stemrechtgroepen. Zoals rechter Lavenski Smith, een aangestelde van George W. Bush, de enige zwarte rechter op de 8^e Van de 182 succesvolle Sectie 2-zaken in de afgelopen veertig jaar zijn er slechts vijftien uitsluitend door de procureur-generaal aanhangig gemaakt, zo merkte hij op in zijn afwijkende mening. Als rechtszaken over stemrechten afhankelijk zouden zijn van het ministerie van Justitie, zou dit slechts een klein beetje duren – of, onder een vijandige regering, tot stilstand komen.

“De beslissing van het panel dreigt de belofte van de Voting Rights Act hol te maken”, zegt Sophia Lin Lakin, directeur van het Voting Rights Project van de ACLU. Stemrechtgroepen dienden onlangs een nieuwe motie in waarin ze de volledige acht vroegen^e Circuit om de zaak te herhalen en de zitting van het panel met drie rechters terzijde te schuiven.

Stras’ mening werd vergezeld door Raymond Gruender, een door George W. Bush aangestelde uit Missouri. Beide rechters zijn al jarenlang lid van de Federalist Society, die op een shortlist van mogelijke rechters van het Hooggerechtshof stonden die Leo in het voorjaar van 2016 voor Donald Trump had opgesteld. Trump prees de lijst aan om zijn positie bij sceptische conservatieve kiezers te verstevigen, wat hem hielp de overwinning te behalen. GOP-nominatie en win het presidentschap.

De benoeming van rechtse rechters was niet de enige manier waarop Leo, een drijvende kracht achter de conservatieve beweging, de zaak van de Stemrechtenwet beïnvloedde. Het Honest Elections Project, een groep die in 2020 met steun van Leo werd opgericht om te pleiten voor restrictieve stemwetten en zich te verzetten tegen pogingen om het stemmen tijdens de pandemie gemakkelijker te maken, heeft vóór de 8e verjaardag een vriend-van-de-rechtbankbrief ingediend.^e Circuit. De groep zei dat zij een “aanzienlijk belang had in deze zaak, omdat het de vooraanstaande rol van de wetgevende macht impliceert bij het vaststellen van de regels voor verkiezingen en verkiezingsgerelateerde rechtszaken.” Het beweerde dat “een aanzienlijke toename van het aantal Sectie 2-zaken die door particuliere procesgroepen zijn aangespannen” de situatie “ondermijnde”.[d] De inspanningen van de staten om de verkiezingsintegriteit te beschermen en zich te kwijten van hun taken om verkiezingskaarten te maken” en hadden geleid tot een “snelle daling van het vertrouwen in de verkiezingen.”

Het argument van de groep was vergelijkbaar met de theorie van de ‘onafhankelijke staatswetgevende macht’ die zij op agressieve wijze had voorgelegd aan het Hooggerechtshof, dat oordeelde dat staatswetgevers een bijna koninklijke macht hadden om stemwetten en verkiezingskaarten op te stellen zonder toetsing door staatsrechtbanken. Het Hooggerechtshof heeft dat standpunt deze zomer grotendeels verworpen Moore tegen Harper, maar Leo’s netwerk van dark money-groepen heeft meer succes gehad bij het aanvallen van de Voting Rights Act. Hij volgt een tweeledige strategie: het benoemen van reactionaire conservatieve rechters in de rechtbank, en vervolgens het voorleggen van radicale theorieën aan de rechtbanken dat deze zorgvuldig uitgekozen rechters een precedent worden.

“Deze zeer gebrekkige beslissing werd gekocht, betaald en bedacht door Leonard Leo”, zei Caroline Ciccone, voorzitter van de waakhondgroep Accountable.US, na de 8^e Circuitbesluit. “Leo weet dat als Amerikanen de bevoegdheid krijgen om te stemmen, zijn visie voor ons land nooit zal worden gerealiseerd. In plaats daarvan stapelt hij de federale rechterlijke macht – tot aan het Hooggerechtshof – op met extremistische rechters die bereid zijn zijn bevelen uit te voeren.”

Leo weigerde een verzoek om commentaar.

In 2021 komt de Hoge Raad De conservatieve supermeerderheid maakte het veel moeilijker om discriminerende stemmaatregelen af ​​te schaffen, door te bepalen dat gekleurde kiezers moesten bewijzen dat ze te maken kregen met een substantiële En onevenredige last op grond van artikel 2.

Neil Gorsuch sloot zich aan bij de 6-3-beslissing, maar schreef afzonderlijk om “één ding te markeren.” Hij zei dat de rechtbank ‘ervan was uitgegaan – zonder te beslissen – dat de Voting Rights Act van 1965 een impliciete rechtsgrond op grond van Sectie 2 biedt’, maar dat ‘lagere rechtbanken dit als een open vraag hebben behandeld’.

Gorsuch was, net als Stras en Gruender, verschenen op de shortlists van het Hooggerechtshof die Leo voor Trump had voorbereid (hij zat in de tweede iteratie). Hij ontmoette Trump via Leo, en Leo nam afscheid van de Federalist Society om aan de benoeming van Gorsuch te werken. Het Judicial Crisis Network, een andere conservatieve groep die banden heeft met Leo, besteedde $ 7 miljoen aan het verzet tegen de nominatie van Merrick Garland en vervolgens $ 10 miljoen aan steun aan de nominatie van Gorsuch om de open zetel van Antonin Scalia te vervullen.

Het was in feite geen “open vraag” of particuliere eisers Sectie 2-rechtszaken konden aanspannen, zoals Gorsuch beweerde. Dat hadden ze al gedaan sinds de oprichting van de VRA in 1965, en het Hooggerechtshof had een particulier recht op actie bevestigd in andere delen van de wet, dat zich uitstrekte tot Deel 2, en besliste in zaak na zaak die door particuliere eisers was aangespannen. Zelfs de beslissingen van de lagere rechtbanken die Gorsuch aanhaalde, bespraken de kwestie slechts terloops en zeiden dat ze “ervan uitgingen… dat er een particulier recht van actie bestond om deze wettelijke bepaling af te dwingen.”

De enige rechter die de instemming van Gorsuch onderschreef was Clarence Thomas, die al tientallen jaren goede vrienden met Leo was. Leo werkte aan de benoeming van Thomas bij het Hooggerechtshof, die bijna ontspoorde door beschuldigingen van seksuele intimidatie, voordat hij lid werd van de Federalist Society, en hij noemde Thomas de peetouder van een van zijn kinderen. Hij hield toezicht op een advertentiecampagne van $ 1,8 miljoen waarin hij Thomas verdedigde op de twintigste verjaardag van zijn benoeming bij het Hooggerechtshof en nodigde hem uit voor exclusieve retraites met rijke donoren zoals de gebroeders Koch. Leo stuurde tienduizenden dollars naar de vrouw van Thomas, terwijl hij instrueerde dat er ‘geen sprake mocht zijn van Ginni’, om belangrijke amicusbriefjes voor het Hooggerechtshof te financieren, waaronder één in een cruciale stemrechtzaak die leidde tot het strippen van de VRA in 2013.

Thomas bracht Gorsuch’s punt naar voren over een gebrek aan particuliere actie op grond van Sectie 2 twee jaar later, toen het Hooggerechtshof in juni 2023 oordeelde in het voordeel van zwarte kiezers en burgerrechtengroeperingen die beweerden dat Alabama verplicht was een tweede meerderheids-zwart congresdistrict te trekken onder de VRA. Alleen Gorsuch sloot zich aan bij de afwijkende mening van Thomas.

Geen van beide rechters kon een meerderheid rekruteren om zich bij hun standpunten aan te sluiten, maar ze hadden wel het beoogde effect dat ze conservatieve rechters in de lagere rechtbanken aanmoedigden om de kwestie ter sprake te brengen.

In december 2021stemrechtengroepen hebben een rechtszaak aangespannen om een ​​kaart van het staatshuis in Arkansas ongeldig te verklaren, omdat zij beweerden dat dit de vertegenwoordiging van zwarte kiezers verwaterde. De zaak werd toegewezen aan rechter Lee Rudofsky, een 44-jarige door Trump aangestelde persoon die sinds 2002 lid was van de Federalist Society. Ongevraagd vroeg Rudofsky aan de stemrechtgroepen of Sectie 2 hen de bevoegdheid gaf om een ​​rechtszaak aan te spannen, ook al de staat Arkansas, die de kaart verdedigde, heeft die bewering nooit naar voren gebracht. “Voor zover ik weet, was ik me niet bewust van zelfs maar een marginale academicus die deze kwestie dringend aan de orde stelde”, zegt Jonathan Topez, een stafadvocaat voor de ACLU die de zaak bepleitte voor Rudofsky.

In februari 2022 schreef Rudofsky dat “er een sterke zaak is dat ten minste enkele van de betwiste districten” de Voting Rights Act hebben overtreden, maar “deze zaak kan alleen door de procureur-generaal van de Verenigde Staten worden voorgelegd.” Toen procureur-generaal Garland weigerde binnen de door Rudofsky gestelde termijn tussenbeide te komen, verwierp hij de zaak.

Het advies verbaasde voorstanders van stemrecht, die ervan uitgingen dat het in hoger beroep zou worden vernietigd wegens het schenden van tientallen jaren van precedent. Maar het werd bevestigd door Stras, die zijn eigen connecties had met Leo’s uitgestrekte netwerk. Stras werkte voor Thomas naast Carrie Severino, een beschermeling van Leo die later het Judicial Crisis Network zou gaan leiden. De groep plaatste advertenties ter ondersteuning van de nominatie van Stras toen deze werd geblokkeerd door de Democratische senatoren van Minnesota, waardoor de Republikeinse senatoren werden overtuigd om de oppositie van zijn thuisstaat terzijde te schuiven en hem in 2018 voor het hof van beroep te bevestigen.

Net als veel van de door Leo verdedigde rechters beweerde Stras de doctrine van het originalisme aan te hangen, het idee dat wetten uitsluitend beoordeeld mogen worden op basis van de bedoelingen van de mensen die ze hebben geschreven. Stras schreef dat hij “geen enkel woord of zinsnede in de Voting Rights Act kon vinden ter ondersteuning van de conclusie dat er vanaf het begin een particulier actierecht heeft bestaan.”

Maar zoals tegenwoordig zo vaak het geval is met de conservatieve juridische beweging, heeft Stras de geschiedenis van de VRA uitgekozen om zijn radicale conclusie te ondersteunen. Niet alleen hadden het Hooggerechtshof en de lagere rechtbanken meerdere malen het recht van particuliere eisers bevestigd om Sectie 2-rechtszaken aan te spannen, maar het Congres verleende deze bevoegdheid ook expliciet toen het de VRA in 1982 opnieuw autoriseerde.

“Het is de bedoeling dat burgers een particulier actierecht hebben om hun rechten op grond van Sectie 2 af te dwingen”, schreef de House Judiciary Committee. Een overeenkomstig rapport van de Senaatscommissie voor Justitie “herhaalt dit[d] het bestaan ​​van het particuliere recht van actie op grond van artikel 2.” Deze verklaringen zijn ingediend vóór de 8^e Circuit in een briefing van een tweeledige groep leden van het Congres en stafmedewerkers van het Congres die aan de herautorisatie van 1982 hebben gewerkt. “Deze duidelijke uitspraken over de intentie van het Congres zouden een einde moeten maken aan het onderzoek”, schreven ze.

Maar Stras negeerde dit overtuigende bewijs eenvoudigweg. “Er zijn veel redenen om te twijfelen aan de wetsgeschiedenis als interpretatief instrument”, schreef hij.

Zijn kortzichtige mening laat zien hoe ver de door Trump benoemde rechters zullen gaan om de VRA te verzwakken. De wet wordt nu vanuit elke hoek aangevallen. Slechts enkele dagen na de 8^e circuitadvies, rechter Lisa Branch van de 11^e Circuit, een andere door Trump aangestelde en lid van de Federalist Society, verwierp een oordeel van een lagere rechtbank waarin de structuur van de Georgische Public Service Commission, die de openbare nutsvoorzieningen reguleert en in meer dan 100 jaar slechts twee zwarte leden heeft gehad, werd ontkracht, omdat het ‘algemene principes van federalisme’ schond. De 5^e Het Circuit Court of Appeals, de meest conservatieve rechtbank van het land, heeft onlangs een uitspraak van een lagere rechtbank verworpen door een door Trump benoemde rechter die een kaart van districtscommissarissen in Galveston, Texas, schrapte die het enige district met een meerderheidsminderheid uitschakelde. Het circuit suggereerde dat minderheidsgroepen die een gecombineerde meerderheid vormen, zoals zwarte en Spaanse kiezers in de regio Galveston, niet beschermd worden door de VRA, wat de vertegenwoordiging van gekleurde gemeenschappen verder zou verwateren. Het Hooggerechtshof heeft onlangs geweigerd dat bevel te blokkeren, waardoor de districten die volgens de lagere rechtbank discriminerend waren voor 2024 van kracht blijven. Ook Louisiana en Republikeinse procureurs-generaal in dertien andere staten vragen de 5^e Circuit om de 8 te echoën^e Circuit’s bevinding dat Sectie 2 geen particulier recht op actie bevat.

In 2013, toen de Hoge Raad de VRA voor het eerst stripte Shelby County tegen Holder, waarin hij oordeelde dat staten met een lange geschiedenis van discriminatie niet langer hun stemwijzigingen en verkiezingskaarten bij de federale overheid hoefden goed te keuren, schreef opperrechter John Roberts dat het besluit “op geen enkele manier invloed heeft op het permanente, landelijke verbod op rassendiscriminatie bij het stemmen. in sectie 2.” Maar conservatieve rechters die met de steun van Leo en de Federalist Society aan de macht kwamen, proberen nu de overblijfselen van de VRA te vernietigen. Dat suggereert dat hun doel niet een uitgeholde wet op het stemrecht is, maar helemaal geen wet.