Studenten van de Australian National University in Canberra hebben een poging van campusarbeidclubs verslagen om het milieucollectief af te schaffen.
Bijna 300 studenten woonden op 26 maart een massale bijeenkomst bij, waarbij de nieuwe ANU -directeur van de ANU Students ‘Association, die beide facties van de ALP Student Clubs vertegenwoordigde, probeerde de grondwet te wijzigen om een commissie op te richten in plaats van het collectief, strip 80 procent van de begroting, de nieuwe commissie onder strikte executive toezicht en stripstudenten van het recht om te stemmen op vergaderingen.
Het voorwendsel voor zo’n brutale aanval op milieuactivisme kwam van een audit van een adviesbureau vorig jaar. Het bedrijf, NFP Success, is gespecialiseerd in het adviseren van organisaties zonder winstoogmerk over hoe ze “nieuwe niveaus van uitmuntendheid kunnen bereiken”.
Toch zijn studentenbonden niet zoals andere NGO’s. Ze zouden ook niet moeten zijn. Studentenbonden zijn activistische lichamen die doordrenkt zijn van een democratische cultuur en gevormd door leidende gevechten voor gerechtigheid. Het milieucollectief heeft een 50-jarige geschiedenis van het ondersteunen van campagnes zoals de anti-oorlogsbeweging toen de VS en Australië Irak binnenvielen, de vluchtelingenbraak van het Woomera-detentiecentrum, de Aboriginal tent ambassade, de klimaataanvallen en de Palestijnse solidariteitsbeweging.
Auditors zoals NFP Succes hebben geen sympathie voor deze geschiedenis, zoals de aanbevelingen aantonen. Hoewel het Gaza Solidarity Champment vorig jaar nog steeds actief was, beweerde de Review van Governance dat er “te veel focus was geweest op pro-Palestijnse campagnes” en betoogde: “[I]Het is cruciaal dat de president vermijdt te betrokken te raken bij verdeeldheid politieke campagnes ”.
De nieuwe Anusa -directeur heeft zijn eigen redenen om zich te verzetten tegen het milieucollectief. De ALP Student Clubs zijn gestapeld met carrière -apparatchiks loyaal promotie van het partijbeleid, zoals ondersteuning voor uitbreiding van fossiele brandstoffen en de oorlog tegen Gaza van Israël. Het rapport van de consultant gaf een voorwendsel voor hen om door het offensief te gaan. Ze bevroor eerder dit jaar de fondsen van het collectief en stelden constitutionele veranderingen op om het af te schaffen. Dit semester hebben ze publiekelijk betoogd dat studenten niet kunnen worden vertrouwd om het collectief te runnen.
Onze overwinning was niet gegarandeerd. De tradities van activistische studentenvereniging zijn niet zo sterk als vroeger. En anti-activistische argumenten verhuld in legalisme kunnen altijd een publiek vinden op universitaire campussen. De Anusa-directeur had de middelen van de studentenunie erachter en stuurde verschillende officiële all-student-e-mails. Het had ook aanzienlijke sociale netwerken om gunsten in te roepen. Voorstanders van de Anusa Executive bleken zelfs studenten om te kopen met aanbiedingen van gratis bieren in ruil voor hun stemmen.
De Fightback Coalition omvatte socialistische alternatieve leden, studenten van het Gaza Solidarity Champment, de No Cuts at ANU -campagne en, natuurlijk, leden van het milieucollectief.
We hebben folders rond de campus uitgesproken, posters opgezet, aankondigingen gedaan in lezingen, rondverblijvende lijsten gebeld en netwerken ingebouwde netwerken via WhatsApp Group Chats.
We hadden slechts 25 procent van de stemmen nodig om de aanval te verslaan, maar we wonnen 42 procent. Belangrijk is dat onze stemming studenten vertegenwoordigde die werden gewonnen op een visie op linkse, democratisch, activistisch studentenvereniging.
Die tradities zijn nu belangrijker dan ooit als we historische bezuinigingen op het personeel staren, de dreiging van een opkomende extreem rechts geïnspireerd door Donald Trump en de rollende catastrofes van klimaatramp en oorlog.
Bron: redflag.org.au
