Israëlische nederzettingen schenden internationaal recht, zegt hoogste VN-rechtbank – Mother Jones

Het Internationaal Gerechtshof, het orgaan dat oordeelt over de vraag of een staat oorlogsmisdaden begaat, heeft zojuist een baanbrekend advies uitgebracht waarin staat dat de nederzettingen van Israël op de Westelijke Jordaanoever en in Oost-Jeruzalem het internationale recht schenden. Het advies is niet bindend, maar heeft “autoriteit en juridisch gewicht”, aldus de New York Times.

Rechter Nawaf Salam, die de mening van het Hof voorlas, zei dat de bezetting van de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem door Israël neerkomt op een “de facto annexatie” en dat het inbreuk maakt op de rechten van het Palestijnse volk op zelfbeschikking. Daarom, zei Salam, zou Israël hun bezetting van die gebieden buiten de grenzen van 1967 volledig moeten beëindigen, herstelbetalingen moeten doen aan Palestijnen die schade hebben geleden door de bezetting, de bouw van nieuwe nederzettingen moeten staken en de nederzettingen die er nu zijn, moeten ontmantelen.

Van het 15 leden tellende hof waren 11 leden het eens met elke bepaling van het oordeel. Verschillende leden van het hof betoogden ook wat de meeste mensenrechtenorganisaties al tientallen jaren zeggen: dat het beleid van Israël op de Westelijke Jordaanoever neerkomt op “rassenscheiding of apartheid.”

De Algemene Vergadering van de Verenigde Naties had in januari 2023 om een ​​mening gevraagd over de juridische gevolgen van de bezetting door Israël in Gaza, de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem, voorafgaand aan de Hamas-aanval op Israël op 7 oktober en de militaire inval van Israël in Gaza. Deze mening staat los van de lopende beraadslagingen over de zaak van Zuid-Afrika met betrekking tot genocide in Gaza.

In het oordeel richtte het ICJ zich volledig op de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem en sloot het “gedrag van Israël in de Gazastrook” sinds 7 oktober 2023 uit. Toch merkte het hof op dat Israëls terugtrekking uit Gaza in 2005 “het niet volledig heeft bevrijd van zijn verplichtingen onder de bezettingswet” ten opzichte van degenen die in de strook wonen.

Op de Westelijke Jordaanoever stelde het hof dat Israël verschillende artikelen van de Conventies van Genève schendt, vanwege de inbeslagname van Palestijns land; het in stand houden van aparte infrastructuur voor kolonisten, zoals wegen en watersystemen die Palestijnen niet mogen gebruiken; en het afleiden van de natuurlijke hulpbronnen van het gebied ten gunste van kolonisten, wat neerkomt op ‘annexatie’.

Deze annexatie, zo voegde het hof toe, wordt versterkt door Israëls systeem van prikkels om haar burgers aan te moedigen in de bezette gebieden te wonen. Dit omvat subsidies voor de bouw van nieuwe woningen en onderwijsvoordelen voor Israëlische studenten die in nederzettingen over de Groene Lijn wonen, de grens die Israël scheidt van de gebieden die het in de Zesdaagse Oorlog van 1967 veroverde.

“Israël moet alle nederzettingsactiviteiten staken”, zo luidde de conclusie van het advies, “alle wetgeving of maatregelen intrekken die een onwettige situatie creëren of in stand houden” en “alle maatregelen intrekken die gericht zijn op het wijzigen van de demografische samenstelling van welk deel van het grondgebied dan ook.”

Het hof zei ook dat Israël kolonisten die op de Westelijke Jordaanoever wonen, snel ergens anders heen moet helpen, en riep op tot de “evacuatie van alle kolonisten uit de nederzettingen”, zodat Israël “zo snel mogelijk een einde kan maken aan zijn aanwezigheid in het bezette Palestijnse gebied”. Dan kunnen Palestijns land en eigendommen worden teruggegeven. In gevallen waarin restitutie “materieel onmogelijk” is, vertelde het hof Israël om compensatie te bieden aan alle personen die “enige vorm van materiële schade hebben geleden als gevolg van Israëls onrechtmatige daden onder de bezetting”.

Binnen Israël zal deze mening waarschijnlijk niet veel veranderen. Op 18 juli, de dag voordat het hof zijn mening gaf, stemde de wetgevende macht van Israël overweldigend tegen de mogelijkheid om een ​​Palestijnse staat te vestigen. En de Israëlische premier Benjamin Netanyahu heeft de mening van het ICJ al belachelijk gemaakt als een “beslissing van leugens”. Maar Israël is niet het enige land wiens verplichtingen zijn vastgelegd in de uitspraak.

Het hof sprak ook over de verplichtingen van andere staten en internationale organisaties ten opzichte van Israël en Palestina: alle staten, zo zeiden ze, zijn verplicht om de voortdurende aanwezigheid van Israël op de Westelijke Jordaanoever niet als legaal te erkennen en “geen hulp of bijstand te verlenen bij het in stand houden van de situatie die is ontstaan ​​door de illegale aanwezigheid van Israël op het bezette Palestijnse grondgebied.”

Dat betekent dat Amerikaanse belastingvoordelen voor non-profitorganisaties die kolonistenorganisaties op de Westelijke Jordaanoever financieren, in strijd kunnen zijn met deze clausule. (De VS heeft de gewoonte om uitspraken van het ICC en het ICJ te negeren en heeft onlangs gedreigd de rechtbank te straffen omdat deze in strijd is met haar belangen.) In februari vertelden vertegenwoordigers van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken het ICJ dat ze geen uitspraak moesten doen ter ondersteuning van een Israëlische terugtrekking uit de bezette gebieden, wat precies is wat het ICJ zojuist heeft gedaan.